الموضوع: دو دریا یکسان نیستند این یکى شیرین و گواراست و آن یکى شور و تلخ

1

{دو دریا یکسان نیستند: این یکى شیرین و گواراست و آن یکى، شور و تلخ}

- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
01 – ربیع الأوّل - 1430 هـ
26 - 02 - 2009 مـ
۸ -اسفند- ۱۳۸۷ه.ش.
11:28 مساءً
ـــــــــــــــــ


{دو دریا یکسان نیستند: این یکى شیرین و گواراست و آن یکى، شور و تلخ}

بسم الله الرحمن الرحيم و صلوات و سلام بر آخرین رسول و نبیّ خداوند و خاندانش و تمام پیروان حق تا یوم الدین...
من نه از هوی و امیال شما پیروی می‌کنم و نه نسبت ناحقّ به خدا می‌دهم. از «آب حیات» هم چیزی نمی‌دانم، آبی که گمان می‌کنی در «مجمع البحرین» وجود دارد و‌ آب حیات است و به ماهی خورد و باعث شد، زنده شود [اشاره به داستان نبی الله موسی و مرد صالح در قرآن عظیم]. بلکه حقیقت این است که خداوند به موسی، علیه الصلاة و السلام، فرمود یک «حوت»، که همان ماهی است، با خود بردارد و آن را در توشه خود بگذارد. خداوند به موسی خبر داد هر جا «حوت» را زنده کرد، [بداند] آنجا همان مکانی است که مرد صالح را، که بنده‌ای از بندگان صالح خداست، پیدا خواهد کرد. پس به راه افتادند تا به صخره‌ای رسیدند و موسی و جوانی که همراه او بود و بارِ موسی را حمل می‌کرد، در آنجا به خواب رفتند. خداوند زمانی که آنها در خواب بودند، «حوت» را زنده کرد و آن ماهی از بار، خارج شد و درحالی‌که آنها خواب بودند، راه خود را در دریا پیش گرفت و رفت. آن دو بیدار شده و به سفر خود ادامه دادند و منتظر بودند ببینند خداوند کی «حوت» را زنده می‌کند تا در همان مکانی که خداوند ماهی را زنده کرد، در انتظار بمانند. پس مسافتی طولانی [و سخت] را طی کردند و موسی تصمیم گرفت استراحتی بکنند و به مرد جوانی که همراهش بود، گفت: «غذای ما را بیاور که سخت از این سفر خسته شده‌ایم». تا اینکه مرد جوان به سراغ توشه‌شان رفت و «حوت» را پیدا نکرد و گفت: «صخره‌ای بود که کنارش استراحت کردیم؟ وقتی متاعمان را خارج می‌کردم، آنجا آخرین باری بود که ماهی را دیدم، همان جایی که بار اول برای استراحت توقف کردیم». پس درحالى‌که ردّ پاى خود را دنبال مى‌کردند، از همان راه بازگشتند، تا به صخره مذکور رسیدند و مرد صالح را در مجمع البحرین [محل تلاقی دو دریا] پیدا کردند. آن مکان، مصب [محل ورود] نیل به دریای مدیترانه بود و به رود، دریا هم اطلاق می‌شود و همانا که [آب] یک دریا شور و [آب] دریای دیگر شیرین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ} صدق الله العظيم [فاطر:۱۲].
ولی درهم آمیخته نمی‌شوند؛ یعنی دریای شور و دریای شیرین به هیچ‌وجه درهم آمیخته نمی‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَـٰهٌ مَّعَ اللَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾} صدق الله العظيم [النمل].
پس هرجا که به هم برسند ، با هم درآمیخته و مخلوط نمی‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا ﴿٥٣﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
و تمام رودها به دریا می‌ریزند، یعنی رود آن قدر به مسیر خود ادامه می‌دهد و می‌رود و می‌رود تا دریایی برایش پیدا شود و داخل آن بریزد، ولی علی‌رغم اینکه آن دو در یک مکان قرار می‌گیرند و در نگاه ناظران، یک دریای واحد و شور هستند؛ ولی دو دریا، در یک دریای واحد هستند و [آب] شیرین به سمت پایین رفته و [آب] شور بر بالای آن قرار می‌گیرد و میان آن دو برزخ و حایلی قرار می‌دهد تا کاملاً از هم جدا باشند. با اینکه در یک مکان قرار دارند ولی درهم نمی‌آمیزند چرا که ویژگی‌هایشان یکسان نیست.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ} صدق الله العظيم [فاطر:۱۲].
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربِّ العالمين..
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 19-08-2022 10:04 AM
2

همانا که ما درمورد [آب] شیرین و گوارا و حقایق علمی آن صحبت می‌کنیم و قرآن به یک منطقه مشخص، اشاره نمی‌کند؛ بلکه به صورت عمومی سخن می‌گوید...

- 2 -
الإمام ناصر محمد اليماني
03 - ربیع الأول - 1430 هـ
28 - 02 - 2009 مـ
۱۰ -اسفند-۱۳۸۷ه.ش.
12:55 صباحاً
ــــــــــــــــ


همانا که ما درمورد [آب] شیرین و گوارا و حقایق علمی آن صحبت می‌کنیم و قرآن به یک منطقه مشخص، اشاره نمی‌کند؛ بلکه به صورت عمومی سخن می‌گوید...


بسم الله الرحمن الرحيم و سلام بر رسولان و الحمدُ لله ربِّ العالمين و اما بعد...
گوش کن جناب! والله من می‌دانم حتی اگر تمام علومِ جهانِ هستی را برایت بیاورم، تو تابع حق نشده و هرگز از حق پیروی نخواهی کرد؛ چرا که از حق اکراه داری. به تو فتوا می‌دهیم که خداوند میان آن دو، یعنی میان [دریای] شیرین و شور، حایل و حاجزی قرار می‌دهد به طوری که به هیچ‌وجه با هم درآمیخته نمی‌شوند و اما رودهایی که آبشان گوارا نیست و مقدار كمی شور هستند، مخلوط می‌شوند. همانا که ما از [آب] شیرین و گوارا و حقایق علمی آن صحبت می‌کنیم و قرآن به یک منطقه مشخص، اشاره نمی‌کند؛ بلکه به صورت عمومی سخن می‌گوید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَـٰهٌ مَّعَ اللَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾} صدق الله العظيم [النمل].
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَـٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَـٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ} صدق الله العظيم [فاطر:۱۲].
و ما از دریای رود [در قرآن به رود بزرگ، بحر اطلاق شده است] صحبت می‌کنیم که آب آن گواراست و مزه آن شیرین است، من می‌دانم رودهایی هستند که با دریا درمی‌آمیزند ولی آب آنها شیرین و خوش‌گوار نیست و لذا ویژگی‌های آن مشابه دریاست و لذا به تدریج با آن مخلوط می‌شود. اما [رود با آب] شیرین، راهی به سمت قعر و بستر دریا درپیش می‌گیرد و اگر قطراتی از آن در دریا پخش شود، مانند دانه‌های ریز و کوچک جیوه سفید در آب هستند [که مخلوط نمی‌شوند] و راست گفت خداوند بزرگ... خداوند دریاها را به دریاهایی با آب گوارا و شیرین و دریاهایی با آب شور و تلخ تقسیم می‌کند و فرموده است که آنها با هم آمیخته نشده و مخلوط نمی‌شوند و خداوند بزرگ راست گفت و دشمن خدا که قصد بازداشتن مردم از راه حق را دارد، دروغ می‌گوید و دنبال منفذ کوچکی می‌گردد تا شاید بتواند در حق تشکیک کند. چقدر عذاب تو در دنیا و آخرت، بزرگ و عظیم است و خداوند گواه و وکیل سخنانی است که به شما می‌گویم؛ مگر اینکه [قبل از مرگ] توبه کنی که پروردگارم بخشنده و مهربان است. خدا مرا بس است و او چه خوب نگهبان و یاورى است.
و دو دریا، شیرین و شور هستند و حقایق علمی در تمام دریاهای عالم، تأییدکننده این موضوع هستند و حق‌جویان [صحت] این امر را درخواهند یافت و این موضوع، چنان که تو گمان می‌کنی؛ منحصر به یک موقعیت [جغرافیایی] خاص نیست و گفتگو با تو تنها اتلاف وقت است؛ پس خودت را ملامت کن. به خدا قسم تو به شدت درحال بازداشتن مردم از راه حق هستی. والله تو به دنبال حقیقت نیستی و بر حسب گمان و ظن، و مکر بد و زشت خود، تلاش می‌کنی از هر راهی که شده وارد شوی و حق‌جویان را نسبت به حق، به شک بیندازی. لعنت خدا بر ناصر محمد یمانی باد، اگر امام مهدی حقِّ پروردگار عالمیان نباشد و یا لعنت شدید خدا بر تو، اگر توبه نکرده و با مکر خبیثانه‌‌ات، به تلاشت برای بازداشتن مردم از حقّ، ادامه دهی. شاید مرا وادار کنی با تو مباهله کنم، گرچه من برای اینکه مبادا علمای امت از ترس مباهله، فرار کنند؛ دیگر کسی را به مباهله دعوت نمی‌کنم. اما مشخصاً تو، اگر می‌خواهی مباهله کنیم، خدا را شاهد می‌گیرم که آماده هستم و سپس خداوند به حق میان ما حکم خواهد کرد که او بهترین داور و حکم‌کننده است. چون به یقین می‌دانم تو در جستجوی حق نبوده و خواهان حقیقت نیستی و به خداوند و پروردگار مهربان و نیکوکار عالمیان قسم می‌خورم -و تو حقیقت قسم مرا می دانی- تو برای یافتن حق به اینجا نیامده‌ای؛ بلکه هدف تو این است که مردم را به شدت از راه حق بازداری. لذا و بر این اساس، امیدوارم فردا، شنبه، بیایم و مباهله‌ی تو را در پایگاه ببینم و به آن پاسخ دهم و از خدا بخواهیم ظالمان را لعنت فرماید.
وسلامٌ على المرسَلين، والحمد لله ربِّ العالمين..
الإمام ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 19-08-2022 10:05 AM