المساعد الشخصي الرقمي

مشاهدة النسخة كاملة : بیان صبغة اللهرنگ خداوند فطرتى كه خدا همه را بدان فطرت آفريده است و در آفرينش تغييرى نيست



Admin
27-08-2014, 04:03 AM
الإمام ناصر محمد اليماني


04 - 08 - 1432 هـ
05 - 07 - 2011 مـ
۱۴-تیر-۱۳۹۰ه.ش.
2:36 صباحاً
ــــــــــــــــــ



بیان صبغة الله (رنگ خداوند ) فطرتى كه خدا همه را بدان فطرت آفريده است و در آفرينش تغييرى نيست..






نوشته اصلی توسط محبة النبی
علما در باره "الصبغة" در این فرمایش خداوند "" صبغة الله ومن أحسن من الله صبغة"دو تفسیر را بیان کرده‌اند اول آن را به معنای دین تفسیر نموده‌اند و دوم آن را آفرینشی دانسته‌اند که خداوند برای انسان مقرر داشته است کدام یک از این تفاسیر درست است؛ من به جواب این سؤال نیاز مبرم دارم و از مدیران پایگاه خواهش می‌کنم که این سؤال را برای امام مطرح نمایند و یا اگر بیانی برای تفسیر آیه ذکر شده وجود دارد مرا مطلع نمایند.



بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الأطهار وكافة أنصار الله الواحد القهار في كل زمان ومكان إلى اليوم الآخر..


سلام خداوند بر شما انصار پیشگام برگزیده و عزیزم و سلام خداوند بر تمام انسان‌های حق‌جویی که از این پایگاه دیدار می‌کنند؛ السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين..


ای کسی که درباره "صبغة الله " که خداوند بندگانش را بر آن خلق کرده سؤال کرده‌ای، جز این نیست که منظور از "الصبغة" فطرتی است که خداوند انسان را بر آن فطرت آفریده است و این فطرت کلمه "لا إله إلا الله وحده لا شريك له" است که از ازل و روز اول آفرینش انسان از گل؛ روزی که خداوند پدر ما آدم وهمراهش ذریه او را از گل آفرید؛ انسان را بر آن فطرت قرار داد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَۚ فَتَبَارَكَ اللَّـهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]


سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا خداوند تعالی دراین فرموده از "آدم" سخن می گوید:


{وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَۚ فَتَبَارَكَ اللَّـهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]


جواب این است که منظور ذریه‌ی آدم علیه الصلاة و السلام است؛ چون خلق ذریه‌ی آدم همراه با خلقت پدرشان آدم علیه الصلاة و السلام صورت پذیرفت و خداوند تعالی می‌فرماید:


{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِى بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ}صدق الله العظيم [النجم:۳۲]


به شروع پدید آمدن انسان منوی ( انسانی که از نطفه خلق شده است) نگاه کنید:
{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِى بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ}صدق الله العظيم [النجم:۳۲]


ولی خلقت اول ما پدید آمدن انسان منوی است و خداوند با زبان فطرتی که بر اساس آن انسانها آفریده شده‌اند با آنان سخن می‌گوید:


{أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى}صدق الله العظيم [الأعراف:۱۷۲]


و این همان صبغة الله، رنگ خداوند است که انسان‌ها را براساس آن آفریده تا همگی مؤمن بوده و به پروردگارشان شرک نیاورند. این امت‌هایی که خداوند با آنها سخن می‌گوید در صلب و پشت (آدم) قرار داشتند و خداوند از این دنیای "منوی" عهد ازلی را می‌گیرد .خداوند تعالی می‌فرماید:


وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿١٧٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]


این عهد و میثاقی است که در آن روز و هنگامی که خداوند آنها را مورد خطاب قرار داد؛ به تمام انسان‌های منوی داده شده است، خداوند به آنها فرمود:


{أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى شَهِدْنَا }صدق الله العظيم [الأعراف:۱۷۲]


به این معنی که آنها شهادت دادند خداوند؛ پروردگار و خالقشان است و خدایی جز او نیست و شریکی ندارد. انسان منوی از هدف خلقت خود آگاه بود و می‌دانست باید خداوند را به یکتایی و به دور از شرک عبادت کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{صِبْغَةَ اللَّـهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ ﴿١٣٨﴾}صدق الله العظيم [البقرة]


یعنی فطرتی که خداوند انسان را بر اساس آن آفریده است و هدفی که خداوند انسان را برای آن خلق کرده است تغییر نمی‌کند و خداوند تعالی می‌فرماید:


{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾}صدق الله العظيم [الروم]


به این معنی که خداوند همه آنها را برای این آفریده است که او را به یگانگی و بدون شرک عبادت نمایند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ }صدق الله العظيم [الروم:۳۰]


یعنی هدفی که به خاطر آن آفریده شده‌اند تغییر نمی‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (۵۶)} صدق الله العظيم [الذاريات]


وسراغ این عهد ازلی می‌رویم که در روز قیامت به انسان یادآوری خواهد شد . خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ ﴿٢٣﴾}صدق الله العظيم [الفجر]


انسانی که از یاد خداوندش روبرگردانده است؛ این عهد ازل و قدیمی را که به یاد آورد سؤال می‌کند:


{قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا﴿١٢٥﴾}صدق الله العظيم [طه]


و به راستی که این زمانی است که انسان، عهد ازلی و قدیمی را به یاد می‌آورد و در می‌یابد که بدون شرک به پروردگارش ایمان داشته است؛ برای همین است که می‌گوید:


{قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا﴿١٢٥﴾}صدق الله العظيم [طه]
یعنی درآغاز که خداوند انسان را بر اساس فطرت الهی‌اش خلق کرد او بینا و آگاه بود. اما بعد از اینکه خداوند برای انسان حجت آورد - واین حجت زمانی بر علیه او اقامه شد که زاده وبالغ شد -از یاد خداوند خود روبرگرداند. خداوند تعالی می‌فرماید:


{مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ ﴿١٢٧﴾ } صدق الله العظيم [طه]


ممکن است کسی بخواهد سخنان مرا قطع کرده و سؤال کند ای برادر منظور این است که انسان در همین دنیا بینا بوده و بعد از تولد و بلوغ؛ از یاد پروردگارش روگردان شده است. امام مهدی ناصرمحمد یمانی در جواب می‌گوید: گوش کن ؛ خداوند هدایتت کند؛ نمی‌شود در کتاب خداوند قرآن عظیم تناقض وجود داشته باشد. به فرمایش خداوند تعالی توجه کن که می‌فرماید:


{وَمَن كَانَ فِي هَـٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي ٱلآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلاً(۷۲) صدق الله العظيم [الإسراء]


بنابراین کسانی که از یاد پروردگارشان روگردانده‌اند؛ عهد خود با پروردگارشان را در زمان ازلی و قدیم که همگی از گل آفریده شدند؛ به یاد می‌آورند:


{وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿١٧٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]





کتاب تفسیر البغوی در تفسیر سوره طه"


تفسیر فرموده خداوند تعالی: قال رب لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيرا "
{قال رب لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيرا (125) قال كذلك أتتك آياتنا فنسيتها وكذلك اليوم تنسى (126) وكذلك نجزي من أسرف ولم يؤمن بآيات ربه ولعذاب الآخرة أشد وأبقى (127)}
(قال رب لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيرا) با چشم ظاهر و یا با بصیرت بینا بودم ( گفت چنین است) یعنی همان طور که (آیات ما آمد و فراموششان کردی) و آنها را رها کرده و از آنها روبرگرداندی( به همان ترتیب امروز فراموش می شوی) و در آتش رها خواهی شد. قتاده می گوید: حین اعطای خیر فراموش می شوند اما عذابشان فراموش شدنی نیست( و همینطور) یعنی و همانطور که ما کسی را که ازقرآن روبرگرداند( هرکس که اسراف کند را مکافات می کنیم) شرک هم همین طور است[ص:302]( و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد؛ عذاب آخری شدید تر است) از هر عذابی که در دنیا و قبر متحمل می شوند( و این عذاب پایدار است) و ادامه می یابد.





به تفسیر القدیر نگاه کنید:





گفت پروردگارا چرا مرا نابینا محشورم کردی من که بینا بودم( در دنیا)(۱۲۵)می‌فرماید: «آن گونه که آیات من برای تو آمد، و تو آنها را فراموش کردی؛ امروز نیز تو فراموش خواهی شد(۱۲۶)





به تفسیر القرطبی نگاه کنید:





قال رب لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيرا (125)


{قال رب لم حشرتني أعمى } یعنی به چه گناهی مرا با نابینا یی تنبیه کردی{و قد کنت بصیرا} یعنی در دنیا بینا بودم؛ انگار که هیچ گناهی در دنیا مرتکب نشد است. ابی عباس و مجاهد می گویند: یعنی چرا {مرا نایبنا محشور کردی} از حجتم و { من بینا بودم} یعنی از حجت خود خبر داشتم. القشیری : و بعید است که برای کافر در این دنیا حجتی نباشد. گفت آن گونه که آیات من برای تو آمد، و تو آنها را فراموش کردی؛ امروز نیز تو فراموش خواهی شد



به آنان می‌گوییم خداوند کسانی را که قرآن را براساس ظن و گمان تفسیر کرده‌اند ببخشاید؛ ظن کسی را از حق بی نیاز نمی‌کند.بهتر بود برای تفسیر این آیه درنگ می‌کردند تا زمانش فرا رسد؛ زمانی که ( با پیشرفت علم) کشف شده باشد که بشر در زمان خلقت آدم در پشت او حاضر بوده و خداوند از آنها عهد ازلی گرفته است. تصدیق فرموده خداوند تعالی است:


{ {وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿١٧٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]


اما کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند فتوا داده‌اند که منظور این است که انسان بعد ازآنکه از مادرش متولد شد و به بلوغ رسید بینا بوده است!


سریع برایشان حجت آورده می‌شود چون آنها با تفسیر بر پایه گمان خود باعث شده‌اند کتاب خداوند قرآن عظیم متناقض به نظر برسد. تفسیر آنها با این فرموده خداوند تعالی در تناقض است که می‌فرماید:


{وَمَن كَانَ فِي هَـٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]


آیا این نقض تفسیری نیست که الغوی و دیگران برای این آیه آورده و گفته‌اند منظوربینا بودن در این دنیاست؟




{قال ربّ لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيرا [یعنی در دنیا](125) قال كذلك أتتك آياتنا فنسيتها وكذلك اليوم تنسى (126)} [طه]




ای کسانی که کلام خداوند را بر اساس ظن و گمان تفسیر می‌کنید از خدا بترسید؛ ظن و گمان کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. اما امام مهدی از همین قرآن و با آیات محکمی که هم برای علما و هم برای عامه مسلمانان روشن است، برهان می آورد وآیات را با کمک آیات دیگر به طور مفصل توضیح می‌دهد. من از پیش خودم و با ظن و گمان چیزی نمی ‌ویم؛ بلکه هر چه که عنوان می‌کنم بی شک و تردید از جانب خداوند است. ای مردم پس کی می‌خواهید حق را از باطل تشخیص دهید؟ به خداوند قسم که در میان تمام علمای مسلمین جز امام مهدی کسی را پیدا نخواهید کرد که قرآن را به حق تفسیر نماید و من از راست‌گویانم. و به خاطر آنکه من به حق سخن می‌گویم هر بار بر شکاکان غلبه و به حق در برابرشان حجت اقامه می‌کنم؛ پس یا حق را پذیرفته و هدایت می‌شوند و یا بعد از اینکه برایشان روشن شد ناصر محمد یمانی به حق سخن گفته و راه راست را نشان می‌دهد از آن رو برمی‌گردانند. شاید یکی از کسانی که از خواندن بیانات خسته می‌شوند بگویند ای ناصر محمد یمانی بیاناتت طولانی است و ما تنها قسمتی از آن را خوانده و باقی را رها می‌کنیم. پس امام مهدی در پاسخشان همان را که خداوند فرمان داده بگوییم؛ می‌گوید:


{قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ ﴿٦٧﴾ أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ ﴿٦٨﴾ }صدق الله العظيم [ص]
به خداوند قسم که اگر قلبتان با شوق زیاد در پی یافتن حق بود از تدبر و تفکر در بیان حق قرآن عظیم خسته نمی‌شدید


و ای مردم امام مهدی منتظر ناصر محمد یمانی تنها یک عالم دینی نیست؛ بلکه خلیفه خداوند است که از جانب او برانگیخته شده است تا آیاتش را برایتان به تفصیل بیان نماید؛ باشد که به حق بازگشته و پروای الهی پیشه نمایید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَكَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ(۱۷۴)} صدق الله العظيم [الأعراف]


ای امت اسلامی؛ ای حجاج خانه خدا؛ تا کی می‌خواهید از حقی که خداوند برایتان فرستاده است رو برگردانید؟ ما که شما را به سوی کتاب جدیدی دعوت نمی‌کنیم؛ بلکه شما را به پیروی از قرآن مجید فرا می‌خوانیم تا به راه خداوند عزیز و حمید هدایتتان کنیم؛ آیا به قرآن عظیم ایمان دارید یا از زمان نزول قرآن زمانی طولانی بر شما گذشته و قلب‌هایتان قساوت پیدا کرده است؟ و خداوند تعالی می‌فرماید:


{أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّـهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿١٦﴾}


به راستی که خداوند شما مسلمانان این دوران را مورد خطاب قرار داده است... ای کسانی که در این دوران زندگی کرده و به قرآن ایمان دارید.. از زمان نزول قرآن عظیم تا زمان برانگیخته شدن مهدی منتظر زمانی طولانی بر شما گذشته است؛ همان گونه که بعد از نزول تورات و انجیل تا برانگیخته شدن نبی امیّ زمان زیادی گذشته بود و قلب‌های آنان سخت شده و از ذکر خداوند دور شده بود پس مانند آنها نباشید و قلبٰهایتان را به روی بیان حق قرآن عظیم گشوده و در برابر آن خاشع باشید. واقعا در تعجبم که آیا کوه‌ها سخت تر هستند با قلب بندگان؟ و خداوند تعالی می‌فرماید:


{وْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّـهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾ هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۖ هُوَ الرَّحْمَـٰنُ الرَّحِيمُ ﴿٢٢﴾ هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٢٣﴾ هُوَ اللَّـهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٤﴾}صدق الله العظيم [الحشر].


وسلامٌ على المرسلين والحمد ُلله رب العالمين..
عبد الله، والخليفة في الأرض الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.


اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=18670