Admin
12-07-2016, 12:30 PM
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــــة الأصليِّة للبيـــــــــــــــان ] (https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=56252)
الإمام ناصر محمد اليماني
28 - رمضان - 1433 هـ
16 - 08 - 2012 مـ
۲۵-مرداد-۱۳۹۱ه.ش.
10:19 صباحاً
ـــــــــــــــــــــ
[پاسخ ملجم و قاطع امام به عمروا]
علت استجابت دعای کافرین توسط خداوند این است که دعای آنها شرط استجابت را دارد، یعنی دعا مخلصانه برای پروردگار باشد.....
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وآلهم التابعين لهم وجميع المسلمين لربهم إلى يوم الدين، أمّا بعد..
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار، وكل عامٍ وأنتم وجميع المسلمين طيبون وعلى الحقّ ثابتون، اللهم آمين..
و اما عمروا؛ می‌بینم بر اساس درخواست بنی اسراییل ازموسی برای دعا به درگاه خداوند؛ با انصار مجادله می‌کند. عمروا می‌گوید:
( به شما سفارش می‌کنم به مورد موسی و قومش که با او خارج شدند توجه کنید کسانی که با او خارج شدند مؤمن بودند و گفتند ازپروردگارت بخواه برای ما از زمین روییدنی خارج کند.
آنها مؤمن بودند و موسی به آنها نگفت شما مشرکید چون از من خواستید که دعا کنم!!!)
مهدی منتظر در پاسخ عمروا می‌گوید: عمروا؛ کسانی که موسی را همراه خداوند می‌خواندند تا خداوند را دعا کند؛ تعقل نمی‌کردند. برایت ثابت خواهم کرد که آن قوم اهل تعقل نبودند. چطور با وجود این که خداوند برای حفظ آنها از فرعون و سپاهش دریا را شکافت و در میان دریا راهی خشک برایشان فراهم کرد و آنها را نجات داد و به ساحل امان رساند؛ وقتی مردمی را دیدند که بت‌پرست بودند به نبی خود موسی علیه الصلاة و السلام گفتند: «برای ما نیز الهه‌ای مانند الهه اینها مقرر کن» . آیا از دید شما این مردم پروردگارشان را آن گونه که باید شناخته‌اند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ(۱۳۸)} صدق الله العظيم [الأعراف].
و خود همین‌ها هستند که گفتند:
{وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاؤُواْ بِغَضَبٍ}صدق الله العظيم [البقرة:۶۱].
ای عمروا؛ آیا از نظر شما این مردم هدایت شده‌اند؟ از خداوند یکتا و بی‌شریک بترس؛ به خداوند قسم که مجاز نیستید همراه خداوند کسی را بخوانید و بگویید: «فلانی برای ما دعا کن» . تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ}صدق الله العظيم [النمل:۶۲].
{فلا تَدْعوا معَ اللهِ أحدًا}صدق الله العظيم [الجن:۱۸].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿٦٠﴾ }صدق الله العظيم [غافر].
به خداوند قسم کسانی که از بندگان خدا می‌خواهند برای آنها به درگاه پروردگارشان دعا کنند و آنها را همراه خدا می‌خوانند؛ دعایشان در گمراهی است؛ فرقی ندارد این درخواست و دعا در دنیا باشد یا روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان می‌ایستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٧٢﴾ } صدق الله العظيم [الإسراء:۷۲].
تو را چه می‌شود عمروا که فتوا می‌دهی جایز است بگویی: «فلانی برای من به درگاه خداوند دعا کن»؟ سبحان الله چه کسی او را از دعا کردن به درگاه پروردگارش منع کرده است؛ خداوند هیچ شرطی برای دعا در نظر نگرفته، جز این که خدا را با دینی خالص بخوانند و در دعا کسی را با خدا شریک نگیرند؛ در این صورت خداوند وعده اجابت به آنها داده است.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [غافر:۶۰].
ولو اینکه کافر باشند، اگر خدا را خالصانه بخوانند و در حین دعا چیزی را با او شریک نگیرند؛ جزاین نخواهد بود که خداوند دعای آنها را اجابت فرماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [العنكبوت].
علت اینکه خداوند دعای کافران را اجابت می‌کند این است که شرط اجابت دعا رعایت شده، یعنی دعای آنها به درگاه خداوند خالصانه بوده است و در دعایشان احدی را با خدا شریک نگرفته‌اند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [العنكبوت].
و علت اجابت دعای کافران این است که شرط اجابت دعا درقلب‌شان بوده است:
{مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}صدق الله العظيم [غافر:۶۵].
عمروا! تو را چه می‌شود که به ناحق ازمردم دعوت می‌کنی تا به خدا شرک بیاورند؟ حالْ کدام یک از ما راه هدایت را نشان می‌دهد؟ کسی که به مردم امر می‌کند در دعا به درگاه پروردگارشان کسی را شریک او نگیرند و هیچ کس را بین خود و پروردگار سبحان واسطه نکنند؟ به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ دعای کسانی که از طریق بندگانش پروردگار را خوانده و به آنها می‌گویند: «فلانی برای ما به درگاه خدا دعا کن» در گمراهی آشکار است. دعای آنها مانند دعای اهالی آتش است که از نگهبانان جهنم می‌خواهند از خدا بخواهند یک روزدر عذاب آنها تخفیف بدهد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر]
آیا این گونه دعا کردن درست و حق است؟ به خدا که چنین نیست. همانا که این دعا درگمراهی است، چون آنها به جای خداوند ازبندگان او می‌خواهند تا به درگاه پروردگارشان دعا کنند تا از عذاب آنها یک روز کم شود. برای همین فرشتگان خداوند الرحمن در جواب‌شان می‌گویند:
{قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم [غافر:۵۰].
یعنی فقط خدا را بخوانید و احدی را واسطه بین خود و پروردگار سبحان قرارنداده و همراه او نخوانید؛ برای همین می‌بینید در برابرخواندن پروردگاراز راه توسل به بندگانش و درخواست این که ازخدا بخواهند ازعذاب آنها یک روز بکاهد؛ چه پاسخی داده می‌شود. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم.
ای مردم! شما را چه می‌شود که کس دیگری را با خدا خوانده و مردم را از نور خارج و به تاریکی می‌برید؟ اما خداوند امام مهدی را برانگیخته تا مردم را از تاریکی خارج و به نور ببرم وبا بیان حق قرآن مجید آنها را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۱﴾اللّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿۲﴾ الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجاً أُوْلَـئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ ﴿۳﴾} صدق الله العظيم [إبراهيم].
برادر گرامی! همانا که طلب استغفار مردم برای یک‌دیگر زمانی است که در حق خدا و در حق یکی از بندگانش گناهی مرتکب شده باشند. در اینجا یک مسلمان به نزد کسی می‌رود که گناهی در حقش مرتکب شده و از او درخواست می‌کند او را ببخشد تا خدا هم او را عفو کند و خداوند خیر الغافرین است اما اگر گناه تنها در حق خدا صورت گرفته باشد؛ فقط از او طلب استغفار می‌شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا أَرْ‌سَلْنَا مِن رَّ‌سُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُ‌وا اللَّـهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّ‌سُولُ لَوَجَدُوا اللَّـهَ تَوَّابًا رَّ‌حِيمًا ﴿٦٤﴾ فَلَا وَرَ‌بِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَ‌جًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [النساء].
چون اینها نبی را آزار داده و در نبودش؛ غیبت او را می‌کردند و راه او و همین طورحکمیت او بر اساس حکم خدا را منحرف می‌نمودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٦١﴾}صدق الله العظيم [التوبة].
مقصود آنها از {هُوَ أُذُنٌ} این است که: «برایش به خدا قسم می‌خوریم و او حرف ما را باور خواهد کرد که ما مردم را از راه او بازنداشته و درباره او سخن نادرست و غیر حق برزبان نیاورده‌ایم» و برای همین خداوند در پاسخ آنها می‌فرماید:
{قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ} صدق الله العظيم.
و همین طور مثل پسران یعقوب علیه الصلاة و السلام که پدرشان را به شدت اذیت کردند تا جایی که از حزن یوسف چشمانش سفید شد و برای همین پسرانش گفتند:
{قَالُواْ يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ ﴿۹۷﴾ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّيَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۹۸﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
نبی الله یعقوب چه خواهد گفت؟ «خدایا من از آنها گذشتم؛ از آنها درگذر که تو غفور ورحیمی» و خداوند هم آنها را مورد مغفرت قرار می‌دهد، چون یعقوب؛ نبی الله یعقوب از پروردگارش که کریم تر نیست [وقتی او آنها را ببخشد] خداوند هم آنها را به خاطر آزار و ظلم در حق پدرشان می‌بخشد... ولی پروردگارم خیر الغافرین است. در مورد نبی الله یوسف هم که در حقش مرتکب گناه شدند نیز همین طور است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَا فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جَاهِلُونَ ﴿۸۹﴾ قَالُوا أَئِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۹٠﴾قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آَثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِنْ كُنَّا لَخَاطِئِينَ ﴿۹۱﴾ قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿۹۲﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
در اینجا جایز است از کسی که در حقش ظلم شده و مظلوم است درخواست استغفار شود و ظالم درخواست گذشت و مغفرت کند تا اگر مظلوم ظالم را بخشید؛ از خدایش که کریم‌تر نیست و اینجاست که خدا هم آنها را مورد غفران قرار می‌دهد و او خیر الغافلین است. اما وقتی شخص گناهکار به سراغ کسی می‌رود که درحقش گناهی مرتکب نشده و از او درخواست دعا و استغفارمی‌کند؛ این شرک به خداوند است و دعایش در گمراهی آشکار است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
در این فرموده خداوند تعالی؛ کلام خداوند را از مواضع حق‌شان تحریف مکن:
{قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾}صدق الله العظيم،
و دعای کافران چیست؟ جواب را در آیات محکم کتاب پیدا می‌کنید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ} [غافر:۴۹]،
و حال به پاسخ حق توجه کنید:
{قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ}صدق الله العظيم
یعنی خداوند یکتا را بخوانید و به جای خداوند از بندگانش درخواست نکنید تا نزد خدا برایتان دعا کنند که چنین درخواست و دعایی، گمراهی آشکاراست. اما کافران نصیحت ملائکه خداوند الرحمن را نمی‌فهمند؛ همان طور که کسانی که ایمان خود را به ظلم آلوده کرده‌اند؛ نصیحت امام مهدی ناصر محمد یمانی را درنمی‌یابند.
و اما حجتت درمورد این که در این فرموده خداوند تعالی؛ کافران خدا را می‌خوانند:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]،
عمروا می‌گوید: «ناصر محمد! آیا نمی‌بینی اهالی آتش خدا را می‌خوانند ولی به آنها پاسخ داده نمی‌شود؟ ببین خداوند چه پاسخی به آنها می‌دهد:
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]»
پس صاحب علم کتاب در جواب عمروا سخن صواب را برزبان آورده و می‌گوید: جناب عمروا آنها نمی‌گویند:
{رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿۲۳﴾} [الأعراف]
بلکه می‌گویند:
{رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾} [المؤمنون]،
آنها می‌خواهند به دنیا بازگردند تا عمل صالح بجا آورده و از حق آمده از نزد پروردگارشان پیروی کنند و می‌گویند:
{فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ}
عمروا! این دعا درست و به حق نیست. آنها به خود اعتقاد راسخ دارند که بی هیچ شک و تردیدی اگر به دنیا بازگردند؛ اعمالی که خداوند نهی نموده مرتکب نخواهند شد و راه رضوان خدا را درپیش خواهند گرفت؛ چون تصور می‌کنند هدایت شدن به دست خودشان است! آنها نمی‌دانند خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَ‌دُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَ‌بِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾ بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُ‌دُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٢٨﴾}صدق الله العظيم [الأنعام].
ولی عمروا؛ نگاه کن که کافرانی که قبل از برانگیخته شدن رسولان الهی به سوی قومشان از دنیا رفته‌اند، چگونه به حق دعا کرده و می‌گویند:
{وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ ﴿۴۶﴾ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۴۷﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
عمروا به دعایی که درست و حق است بنگر:
{وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}صدق الله العظيم،
و بنگر که دعای حق اجابت می‌شود:
{ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
چون آنها نزد خود معترفند که مؤمنان با رحمت الهی به بهشت می‌روند و نسبت به کسانی که مردم را از رحمت الهی ناامید می‌کنند؛ خشمگین می‌شوند. می‌گویند:
{أَهَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾}صدق الله العظيم [الأنعام].
و همانا که خداوند از ورای حجاب به اهالی اعراف می‌فرماید:
{ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾}صدق الله العظيم.
چون آنها به درگاه خداوند دعا می‌کنند که ایشان را از اهالی آتش قرار ندهد. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۴۷﴾}صدق الله العظيم [الأعراف].
اما خداوند دعای کافرانی که از رحمت خداوند مأیوس هستند را مستجاب نمی‌کند؛ چون معتقدند وارد بهشت نمی‌شوند مگر با اعمالشان و برای همین از خدا می‌خواهند به دنیا بازگردند تا اعمالی غیر ازاعمال گذشته به‌جا آورند؛ ولی حجت در برابر آنها اقامه شده چون آیات محکم کتاب خدا به آنان رسیده بود ولی ازحق سرباز زده بودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]،
به خداوند قسم ای عمروا! شما کلام خداوند را از موضع مورد مقصود و تأویل حق آن تحریف می‌کنید. از خدا پروا کرده و شاکر باشید و از سخن کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند، پیروی نکنید. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
در پایان این بیان؛ سخنانی که مؤمن آل فرعون عليه الصلاة والسلام از پروردگارش بر زبان آورد را به شما می‌گویم:
{وَيَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ﴿۴۱﴾ تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ ﴿۴۲﴾لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَلَا فِي الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿۴۳﴾ فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴿۴۴﴾}صدق الله العظيم [غافر].
عبد الله وخليفه او الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=56259
الإمام ناصر محمد اليماني
28 - رمضان - 1433 هـ
16 - 08 - 2012 مـ
۲۵-مرداد-۱۳۹۱ه.ش.
10:19 صباحاً
ـــــــــــــــــــــ
[پاسخ ملجم و قاطع امام به عمروا]
علت استجابت دعای کافرین توسط خداوند این است که دعای آنها شرط استجابت را دارد، یعنی دعا مخلصانه برای پروردگار باشد.....
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وآلهم التابعين لهم وجميع المسلمين لربهم إلى يوم الدين، أمّا بعد..
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار، وكل عامٍ وأنتم وجميع المسلمين طيبون وعلى الحقّ ثابتون، اللهم آمين..
و اما عمروا؛ می‌بینم بر اساس درخواست بنی اسراییل ازموسی برای دعا به درگاه خداوند؛ با انصار مجادله می‌کند. عمروا می‌گوید:
( به شما سفارش می‌کنم به مورد موسی و قومش که با او خارج شدند توجه کنید کسانی که با او خارج شدند مؤمن بودند و گفتند ازپروردگارت بخواه برای ما از زمین روییدنی خارج کند.
آنها مؤمن بودند و موسی به آنها نگفت شما مشرکید چون از من خواستید که دعا کنم!!!)
مهدی منتظر در پاسخ عمروا می‌گوید: عمروا؛ کسانی که موسی را همراه خداوند می‌خواندند تا خداوند را دعا کند؛ تعقل نمی‌کردند. برایت ثابت خواهم کرد که آن قوم اهل تعقل نبودند. چطور با وجود این که خداوند برای حفظ آنها از فرعون و سپاهش دریا را شکافت و در میان دریا راهی خشک برایشان فراهم کرد و آنها را نجات داد و به ساحل امان رساند؛ وقتی مردمی را دیدند که بت‌پرست بودند به نبی خود موسی علیه الصلاة و السلام گفتند: «برای ما نیز الهه‌ای مانند الهه اینها مقرر کن» . آیا از دید شما این مردم پروردگارشان را آن گونه که باید شناخته‌اند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ(۱۳۸)} صدق الله العظيم [الأعراف].
و خود همین‌ها هستند که گفتند:
{وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاؤُواْ بِغَضَبٍ}صدق الله العظيم [البقرة:۶۱].
ای عمروا؛ آیا از نظر شما این مردم هدایت شده‌اند؟ از خداوند یکتا و بی‌شریک بترس؛ به خداوند قسم که مجاز نیستید همراه خداوند کسی را بخوانید و بگویید: «فلانی برای ما دعا کن» . تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ}صدق الله العظيم [النمل:۶۲].
{فلا تَدْعوا معَ اللهِ أحدًا}صدق الله العظيم [الجن:۱۸].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿٦٠﴾ }صدق الله العظيم [غافر].
به خداوند قسم کسانی که از بندگان خدا می‌خواهند برای آنها به درگاه پروردگارشان دعا کنند و آنها را همراه خدا می‌خوانند؛ دعایشان در گمراهی است؛ فرقی ندارد این درخواست و دعا در دنیا باشد یا روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان می‌ایستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٧٢﴾ } صدق الله العظيم [الإسراء:۷۲].
تو را چه می‌شود عمروا که فتوا می‌دهی جایز است بگویی: «فلانی برای من به درگاه خداوند دعا کن»؟ سبحان الله چه کسی او را از دعا کردن به درگاه پروردگارش منع کرده است؛ خداوند هیچ شرطی برای دعا در نظر نگرفته، جز این که خدا را با دینی خالص بخوانند و در دعا کسی را با خدا شریک نگیرند؛ در این صورت خداوند وعده اجابت به آنها داده است.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [غافر:۶۰].
ولو اینکه کافر باشند، اگر خدا را خالصانه بخوانند و در حین دعا چیزی را با او شریک نگیرند؛ جزاین نخواهد بود که خداوند دعای آنها را اجابت فرماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [العنكبوت].
علت اینکه خداوند دعای کافران را اجابت می‌کند این است که شرط اجابت دعا رعایت شده، یعنی دعای آنها به درگاه خداوند خالصانه بوده است و در دعایشان احدی را با خدا شریک نگرفته‌اند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [العنكبوت].
و علت اجابت دعای کافران این است که شرط اجابت دعا درقلب‌شان بوده است:
{مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}صدق الله العظيم [غافر:۶۵].
عمروا! تو را چه می‌شود که به ناحق ازمردم دعوت می‌کنی تا به خدا شرک بیاورند؟ حالْ کدام یک از ما راه هدایت را نشان می‌دهد؟ کسی که به مردم امر می‌کند در دعا به درگاه پروردگارشان کسی را شریک او نگیرند و هیچ کس را بین خود و پروردگار سبحان واسطه نکنند؟ به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ دعای کسانی که از طریق بندگانش پروردگار را خوانده و به آنها می‌گویند: «فلانی برای ما به درگاه خدا دعا کن» در گمراهی آشکار است. دعای آنها مانند دعای اهالی آتش است که از نگهبانان جهنم می‌خواهند از خدا بخواهند یک روزدر عذاب آنها تخفیف بدهد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر]
آیا این گونه دعا کردن درست و حق است؟ به خدا که چنین نیست. همانا که این دعا درگمراهی است، چون آنها به جای خداوند ازبندگان او می‌خواهند تا به درگاه پروردگارشان دعا کنند تا از عذاب آنها یک روز کم شود. برای همین فرشتگان خداوند الرحمن در جواب‌شان می‌گویند:
{قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم [غافر:۵۰].
یعنی فقط خدا را بخوانید و احدی را واسطه بین خود و پروردگار سبحان قرارنداده و همراه او نخوانید؛ برای همین می‌بینید در برابرخواندن پروردگاراز راه توسل به بندگانش و درخواست این که ازخدا بخواهند ازعذاب آنها یک روز بکاهد؛ چه پاسخی داده می‌شود. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم.
ای مردم! شما را چه می‌شود که کس دیگری را با خدا خوانده و مردم را از نور خارج و به تاریکی می‌برید؟ اما خداوند امام مهدی را برانگیخته تا مردم را از تاریکی خارج و به نور ببرم وبا بیان حق قرآن مجید آنها را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۱﴾اللّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿۲﴾ الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجاً أُوْلَـئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ ﴿۳﴾} صدق الله العظيم [إبراهيم].
برادر گرامی! همانا که طلب استغفار مردم برای یک‌دیگر زمانی است که در حق خدا و در حق یکی از بندگانش گناهی مرتکب شده باشند. در اینجا یک مسلمان به نزد کسی می‌رود که گناهی در حقش مرتکب شده و از او درخواست می‌کند او را ببخشد تا خدا هم او را عفو کند و خداوند خیر الغافرین است اما اگر گناه تنها در حق خدا صورت گرفته باشد؛ فقط از او طلب استغفار می‌شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا أَرْ‌سَلْنَا مِن رَّ‌سُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُ‌وا اللَّـهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّ‌سُولُ لَوَجَدُوا اللَّـهَ تَوَّابًا رَّ‌حِيمًا ﴿٦٤﴾ فَلَا وَرَ‌بِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَ‌جًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [النساء].
چون اینها نبی را آزار داده و در نبودش؛ غیبت او را می‌کردند و راه او و همین طورحکمیت او بر اساس حکم خدا را منحرف می‌نمودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٦١﴾}صدق الله العظيم [التوبة].
مقصود آنها از {هُوَ أُذُنٌ} این است که: «برایش به خدا قسم می‌خوریم و او حرف ما را باور خواهد کرد که ما مردم را از راه او بازنداشته و درباره او سخن نادرست و غیر حق برزبان نیاورده‌ایم» و برای همین خداوند در پاسخ آنها می‌فرماید:
{قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ} صدق الله العظيم.
و همین طور مثل پسران یعقوب علیه الصلاة و السلام که پدرشان را به شدت اذیت کردند تا جایی که از حزن یوسف چشمانش سفید شد و برای همین پسرانش گفتند:
{قَالُواْ يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ ﴿۹۷﴾ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّيَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۹۸﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
نبی الله یعقوب چه خواهد گفت؟ «خدایا من از آنها گذشتم؛ از آنها درگذر که تو غفور ورحیمی» و خداوند هم آنها را مورد مغفرت قرار می‌دهد، چون یعقوب؛ نبی الله یعقوب از پروردگارش که کریم تر نیست [وقتی او آنها را ببخشد] خداوند هم آنها را به خاطر آزار و ظلم در حق پدرشان می‌بخشد... ولی پروردگارم خیر الغافرین است. در مورد نبی الله یوسف هم که در حقش مرتکب گناه شدند نیز همین طور است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَا فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جَاهِلُونَ ﴿۸۹﴾ قَالُوا أَئِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۹٠﴾قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آَثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِنْ كُنَّا لَخَاطِئِينَ ﴿۹۱﴾ قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿۹۲﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
در اینجا جایز است از کسی که در حقش ظلم شده و مظلوم است درخواست استغفار شود و ظالم درخواست گذشت و مغفرت کند تا اگر مظلوم ظالم را بخشید؛ از خدایش که کریم‌تر نیست و اینجاست که خدا هم آنها را مورد غفران قرار می‌دهد و او خیر الغافلین است. اما وقتی شخص گناهکار به سراغ کسی می‌رود که درحقش گناهی مرتکب نشده و از او درخواست دعا و استغفارمی‌کند؛ این شرک به خداوند است و دعایش در گمراهی آشکار است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
در این فرموده خداوند تعالی؛ کلام خداوند را از مواضع حق‌شان تحریف مکن:
{قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾}صدق الله العظيم،
و دعای کافران چیست؟ جواب را در آیات محکم کتاب پیدا می‌کنید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ} [غافر:۴۹]،
و حال به پاسخ حق توجه کنید:
{قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ}صدق الله العظيم
یعنی خداوند یکتا را بخوانید و به جای خداوند از بندگانش درخواست نکنید تا نزد خدا برایتان دعا کنند که چنین درخواست و دعایی، گمراهی آشکاراست. اما کافران نصیحت ملائکه خداوند الرحمن را نمی‌فهمند؛ همان طور که کسانی که ایمان خود را به ظلم آلوده کرده‌اند؛ نصیحت امام مهدی ناصر محمد یمانی را درنمی‌یابند.
و اما حجتت درمورد این که در این فرموده خداوند تعالی؛ کافران خدا را می‌خوانند:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]،
عمروا می‌گوید: «ناصر محمد! آیا نمی‌بینی اهالی آتش خدا را می‌خوانند ولی به آنها پاسخ داده نمی‌شود؟ ببین خداوند چه پاسخی به آنها می‌دهد:
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]»
پس صاحب علم کتاب در جواب عمروا سخن صواب را برزبان آورده و می‌گوید: جناب عمروا آنها نمی‌گویند:
{رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿۲۳﴾} [الأعراف]
بلکه می‌گویند:
{رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾} [المؤمنون]،
آنها می‌خواهند به دنیا بازگردند تا عمل صالح بجا آورده و از حق آمده از نزد پروردگارشان پیروی کنند و می‌گویند:
{فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ}
عمروا! این دعا درست و به حق نیست. آنها به خود اعتقاد راسخ دارند که بی هیچ شک و تردیدی اگر به دنیا بازگردند؛ اعمالی که خداوند نهی نموده مرتکب نخواهند شد و راه رضوان خدا را درپیش خواهند گرفت؛ چون تصور می‌کنند هدایت شدن به دست خودشان است! آنها نمی‌دانند خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَ‌دُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَ‌بِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾ بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُ‌دُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٢٨﴾}صدق الله العظيم [الأنعام].
ولی عمروا؛ نگاه کن که کافرانی که قبل از برانگیخته شدن رسولان الهی به سوی قومشان از دنیا رفته‌اند، چگونه به حق دعا کرده و می‌گویند:
{وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ ﴿۴۶﴾ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۴۷﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
عمروا به دعایی که درست و حق است بنگر:
{وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}صدق الله العظيم،
و بنگر که دعای حق اجابت می‌شود:
{ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
چون آنها نزد خود معترفند که مؤمنان با رحمت الهی به بهشت می‌روند و نسبت به کسانی که مردم را از رحمت الهی ناامید می‌کنند؛ خشمگین می‌شوند. می‌گویند:
{أَهَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾}صدق الله العظيم [الأنعام].
و همانا که خداوند از ورای حجاب به اهالی اعراف می‌فرماید:
{ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾}صدق الله العظيم.
چون آنها به درگاه خداوند دعا می‌کنند که ایشان را از اهالی آتش قرار ندهد. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۴۷﴾}صدق الله العظيم [الأعراف].
اما خداوند دعای کافرانی که از رحمت خداوند مأیوس هستند را مستجاب نمی‌کند؛ چون معتقدند وارد بهشت نمی‌شوند مگر با اعمالشان و برای همین از خدا می‌خواهند به دنیا بازگردند تا اعمالی غیر ازاعمال گذشته به‌جا آورند؛ ولی حجت در برابر آنها اقامه شده چون آیات محکم کتاب خدا به آنان رسیده بود ولی ازحق سرباز زده بودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]،
به خداوند قسم ای عمروا! شما کلام خداوند را از موضع مورد مقصود و تأویل حق آن تحریف می‌کنید. از خدا پروا کرده و شاکر باشید و از سخن کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند، پیروی نکنید. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
در پایان این بیان؛ سخنانی که مؤمن آل فرعون عليه الصلاة والسلام از پروردگارش بر زبان آورد را به شما می‌گویم:
{وَيَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ﴿۴۱﴾ تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ ﴿۴۲﴾لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَلَا فِي الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿۴۳﴾ فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴿۴۴﴾}صدق الله العظيم [غافر].
عبد الله وخليفه او الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=56259