Admin
18-11-2016, 04:59 AM
الإمام ناصر محمد اليماني
28 - رجب - 1433 هـ
18 - 06 - 2012 مـ
۲۹ - خرداد - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:51 صباحاً
ــــــــــــــــــــ
بیان امام مهدی برای قومِ محبوب خداوند و محب او..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمدٍ وآله الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهار في كل دهر ما تعاقب الليل والنهار إلى اليوم الآخر..
عزیز من احمد سودانی؛ چرا خداوند بین قلب تو و قلب‌های انصار الفت برقرار نمی‌کند؟ والله که محبت آنها به یکدیگرخیلی بیش از محبتشان نسبت به خانواده وفرزندانشان است؛ مگر اعضایی از خانواده که با آنها هم عقیده- واز انصار-باشند. همانا که اجتماع آنان بر پایه حب خداوند است؛ اما می‌بینم به ناحق به آنان تعدی کرده وبعضی از آنها را بیمار روانی خطاب کرده‌ای! آیا از نظر تو محبت در راه خدا این گونه است؟ ای مرد مشکل تو چیست؟ اگر هنوز درمورد حقیقت اسم اعظم الهی به یقین نرسیده‌ای و گمان می‌کنی که ناصر محمد یمانی ممکن است مهدی منتظر باشد؛ این گمان خوبی است اگر که یقین به دنبال آن بیاید؛ به خدا قسم به مهدی منتظر بودن ناصر محمد یمانی یقین نخواهی کرد؛ مگر اینکه به حقیقت اسم اعظم الهی که خداوند صفت رضوان خود نسبت به بندگان در نفسش را درآن نهاده ؛ یقین کنی.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ عظیم‌ترین نشانه و آیتی که خداوند در عالم وجود با آن عبد خود را یاری کرده، آیت و نشانه‌ای است که با آن مهدی منتظر را یاری نموده و این نشانه دعوت بشریت به سوی نعیمی است که از ملکوت تمام آیات خداوند دردنیا و آخرت عظیم‌تر است.
به شما وعده داده‌ایم هرکس این حقیقت را درک کرد؛ همین الآن و درحالی که هنوز در حیات دنیوی به سر می‌برد؛ حلاوت و شیرینی نعیم اعظم و حقیقت رضوان پروردگار را در قلبش احساس می‌کند؛ سپس با خداوند رحمن عهد می‌بندد که تا تحقق یافتن رضوان در نفس خدا؛ راضی نشود؛ اینان بندگانی هستند که در مقام عبودیت، خداوند را آن گونه که شایسته اوست شناخته‌اند. خدا هم آنان را دوست داشته و از آنان راضی است و به مقام قرب خود می‌رساند و با روح رضوان خود در نفسشان آنان را یاری می‌نماید . سپس آنان احساس می‌کنند تا زمانی که نعیمی که از ملکوت دنیا و آخرت عظیم‌تر است محقق نشود و خداوند در نفس خود راضی نباشد؛ راضی نخواهند شد. همانا که دلیل اصرار آنها برای تحقق رضوان خدا در نفسش؛ شدت محبت و حب آنان به پروردگارشان است و می‌گویند:" چطور ما از نعیم مادی و حورالعین لذت ببریم؛ در حالی که محبوب‌ترین چیز نزد ما؛ برای بندگان گمراه و نادم خود که درحال عذاب هستند، متحسر و حزین است؟!"
و دلیل وجود حسرت در نفس خداوند این است که او ارحم الراحمین است؛ ودر تمام ملکوت خدا؛ نمی‌تواند عبدی وجود داشته باشد که از خداوند ارحم الراحمین؛ رحیم‌تر باشد.ای بندگان خدا؛ به خدا قسم اگر پسری یک عمر در برابر مادرش عصیان کرده و در حیات دنیوی او را بزند وسپس مادر، فرزندش را ببیند که در آتش سوزان جهنم فریاد می‌کشد و دریابد فرزندش از این که در برابر او عصیان کرده و او را کتک زده؛ به شدت نادم است؛ چقدر در نفس خود برای فرزندش حسرت خواهد خورد؛ تصور کنید شدت حسرت مادر چقدر است؛ حال گمان می‌کنید شدت حسرت خداوند ارحم الراحمین که از مادر به فرزند رحیم‌تر است چگونه است؟
و ممکن است یکی از مسلمانان بخواهد سؤال کند و بگوید:" ناصر محمد؛ آیا خداوند در نفسش برای بندگان گمراهی که گرفتارعذاب شده‌اند و از کوتاهی‌هایی که درنزد پروردگارشان کرده‌اند نادمند؛ متحسر است؟" مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخش می‌گوید: عزیز من ؛ آیا به این ایمان داری که خداوند بی شک و تردید و حقاً ارحم الراحمین است؟ جواب روشن است؛ خواهی گفت:" کارت عجیب است ناصر! چه کسی است که باور نداشته باشد خداوند ارحم الراحمین نیست؟ اگر چنین باشد که نسبت به رحمت خدا کافراست؛ تمام مسلمانان در مشرق‌ها و مغرب‌های عالم همگی متفق القول به صفت رحمت خدا در نفسش ایمان داشته و خداوند را ارحم الراحمین می‌دانند؛ میان بندگان خدا؛ بنده‌ای نیست که بیش از خداوند نسبت به بندگانش رحم داشته باشد؛ این موضوعی است که مسلمانان بر سر آن هیچ جدالی ندارند". امام مهدی در پاسخش می‌گوید: راست گفتی عزیز من وعقیده‌ی همه‌ی مسلمانان درمورد ارحم الراحمین بودن خداوند درست است. پس بیا عقل و منطق را به کار بگیریم. از آنجا که خداوند حقاً ارحم الراحمین است؛ پس حتما و بی هیچ شک وتردیدی برای بندگانی که به دور از ظلم؛هلاک‌شان کرده متحسراست؛ خداوند با آنان ظلم نکرده، چون آنها خودشان رسولان پروردگار را تکذیب می‌کردند و فرستادگان خداوند برعلیه آنان دعا می‌نمودند و پروردگارشان نیزوعده خود به رسولانش را عملی نموده و دعای آنان را اجابت می‌کرد؛ پس آن مردم گرفتار صیحه شده و از معذبینی می‌شدند که به خاطر کوتاهی در نزد پروردگار نادمند؛ حال جواب عقل و منطق چیست؟ خواهید دید که عقل‌تان فتوا داده و به شما می‌گوید: چون خداوند ارحم الراحمین است؛ پس باید برای بندگان گمراه و نادم خود که از عذاب شوندگان هستند متحسر باشد و حزن خداوند به دلیل صفت رحمت عظیم خدا در نفس اوست چون خداوند ارحم الراحمین است. این جواب عقل و منطق است؛ حال بیایید ببینیم آیا خداوند در آیات محکم کتابش این جواب عقل و منطق را تصدیق می‌کند؟ جواب را مستقیم به پروردگار می‌سپاریم . خداوند در آیات محکم کتابش فتوا می‌دهد برای بندگان گمراهش که گرفتار عذاب شده‌اند و از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار پشیمانند؛ متحسر و حزین است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
اینجاست که خردمندان درنگی کرده و نزد خود تدبر نموده و می‌گویند: برای ما روشن شد که بعد از آن که صیحه، به حق بربندگان گمراه فرود آمد وآنان از کوتاهی در نزد پروردگار پشیمان شدند تا جایی که از شدت ندامت دستشان را می‌گزیدند؛ خداوند ارحم الراحمین برایشان متحسر و حزین می‌شود و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّ‌سُولِ سَبِيلًا ﴿٢٧﴾ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾} [الفرقان].
و به خاطر کوتاهی در نزد پروردگار متحسر و نادم می‌شوند و تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَي علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
و از آنجا که آنها به خاطر کوتاهی در نزد پروردگارشان، نادمند؛ حتماً خداوند ارحم الراحمین برای آنها متحسر و حزین است؛ وبعد از آن که آنان در نزد خود حسرت می‌خورند که چقدر در نزد پروردگارشان کوتاهی کرده‌اند؛ خداوند نیز در نفسش برایشان متحسر می‌گردد؛ پس خردمندان به این نتیجه حتمی رسیده و تک تک‌شان می‌گویند:"پس در این صورت ما از جنت النعیم و حورالعین چه می‌خواهیم در حالی که محبوب‌ترین چیز نزد ما یعنی خداوند ارحم الراحمین متحسر و حزین است؟ چطوراز جنت نعیم و حورالعین لذت ببریم درحالی که حبیب ما متحسر و حزین است؟ هیهات هیهات"! سپس گریه کرده و به دنبال آن نوبت بستن عهد و میثاق در نفسشان می‌رسد و تک تک‌شان می‌گویند:" به خداوند بزرگ قسم به جنت نعیم و حورالعیم راضی نخواهم شد تا خداوند نعیم اعظم خود را برایم محقق سازد و در نفسش راضی شده و متحسر وحزین نباشد" و اگر خداوند برای بندگان مرد و زن خود این امر را محقق نسازد؛ پیش خود این سؤال را مطرح می‌کنند که: " اگر خداوند نعیم رضوان نفس خود را برای ما محقق نمی‌کند؛ پس برای چه ما را آفریده است؟ چون ما تا زمانی که حبیب‌مان متحسر و حزین است به جنت نعیم و حورالعین راضی نخواهیم شد؛ پس فایده اینها چیست؟ آیا خداوند برای خوردن و آشامیدن و لذت بردن ازجنت نعیم و حورالعین و قصرهای آن ما را آفریده است!" پس جواب درباره حکمت خلقت آنها را، مستقیما به پروردگارشان می‌سپاریم:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ } صدق الله العظيم [الذاريات].
ای عزیزان من؛ بی‌تردید تمام کسانی که رضوان خدا را عبادت می‌کنند؛ چیزی رابا خدا شریک نمی‌گیرند، ولی گروهی از آنان از رضوان خدا به عنوان وسیله‌ای برای نجات از آتش وورود به بهشت استفاده می‌کنند؛ و برخی هم رضوان خدا غایت‌شان است؛ اینها هستند که خداوند با ملکوت دنیا و آخرتش آنها را راضی نمی‌کند تا خود راضی شود؛ وچگونه خداوند راضی می‌شود؟ این محقق نخواهد شد تا این که بندگانش را مشمول رحمتش فرماید.
ای بندگان خدا! هرکس رضوان خدا را به عنوان غایت خود درنظر گرفته بداند که خداوند از کفر بندگنش راضی نیست و شکرگزار بودن‌شان او را راضی می‌کند. پس مشتاق و حریص هدایت تمام امت باشید و تلاش کنید مردم به امتی واحد در صراط مستقیم بدل شوند، تا به این ترتیب رضوان خداوند در نفسش محقق گردد؛ و بدانید که شیاطین جن و انس از رضوان خداوند بیزارند واز آن کراهت دارند و برای همین می‌بینید که شب وروز تلاش می‌کنند از مردم امتی کافر بسازند تا همراه آنها همگی وارد آتش جهنم شوند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۸۹].
انصار عزیزم؛ آرزو نکنید خداوند برای یاری و نصرت شما بر تکذیب کنندگان؛مردم را عذاب کند چرا که درمیان آنها برخی گمراه شده‌اند؛ پس فایده‌ی این که خدا شما را یاری کرده و تکذیب کنندگان گمراه را هلاک نماید چیست ؟ آنها پشیمان می‌شوند که کاش دعوت به حکمیت بر اساس- فرامین- خدا را پذیرفته بودند و سپس خداوند هم بعد ازاین که هلاک‌شان کرد و از معذبین شدند، برای آنان متحسر می‌گردد. لذا این چه فایده‌ای دارد؟ پس اگر رضوان خدا را عبادت کرده و آن را غایت خود می‌دانید؛ تلاش کنید تمام امت‌ها را نجات دهید و در برابر آزار آنان -هرچه که باشد- صبر پیشه کنید، مگر این که قصد جان‌تان را بکنند؛ اینجا دفاع از نفس بر شما واجب است؛ اما در آرزوی رویارویی با کافران و ریختن خون آنها به دست شما ویا ریختن خون شما به دست آنان نباشید تا به شهادت برسید. همانا که این غایت کسانی است که رضوان خدا بر خود را وسیله تحقق بهشت می‌دانند که نصیب‌شان خواهد شد چرا که خداوند خلف وعده نمی‌کند. ولی عبادت آنها تجارتی است میان آنها و پروردگارشان و خداوند جان و مال آنها را در قبال بهشت از آنان می‌خرد. اما قومی که محبوب خداوند و محب او(یحبهم الله و یحبونه) رضوان خدا را به عنوان غایت خود برگزیده و آرزوی شهادت در راه خدا در رویارویی با کافران را نمی‌کنند، مگر مجبور شوند تا از خود دفاع کنند. بلکه این گروه- محبوبان خدا و محبان او-عبادت خود برای پروردگارشان را کاملا از مادیات پاک و مطهر کرده‌اند و برای همین پروردگارشان با ملکوت دنیا و آخرت راضی‌شان نمی‌کند تا این که خود در نفسش متحسر و حزین نباشد. همانا که تحقق رضوان نفس پروردگارشان؛ نعیمی است که از ملکوت دنیا و آخرت بزرگ‌تر است و لذا نمی‌پذیرند ملایکه آنان را به سوی بهشت سوق دهند و می‌گویند:" ما می‌خواهیم نعیمی که از این بهشت بسیار بزرگ‌تر است محقق گردد". پس خداوند به ملایکه فرمان می‌دهد تا آنها را بر منابر نور گرد آورده و به سوی ذات خداوند بالا ببرند تا بر اساس درجات‌شان در فاصله‌های متفاوتی از حجاب وجه خداوند تعالی قرار گیرند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].
سپس پروردگارشان از ورای حجاب آنها را مورد خطاب قرار می‌دهد طوری که تمام بندگان جن و انس و ملایکه کلام او را می‌شنوند. خداوند به آنان می‌فرماید: پروردگارتان بر خود چنین فرض نموده که اگر از کسی راضی بود؛ بر پروردگارش است که او را راضی کند. تصدیق وعده پروردگارتان در آیات محکم کتابش:
{رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].
آیا از این که وارد بهشت‌تان کرده و از آتش حفظ‌‌تان کردم؛ راضی نیستید؟ آیا نمی‌بینید چقدر بهشت من بزرگ است؟ و جواب آنها به پروردگارشان جز این نیست که:" هیهات ...هیهات... ما قبل از این که نعیم اعظم را برای‌مان محقق فرمایی، یعنی راضی شوی؛به این-نعیم جنت خداوند- راضی نمی‌شویم" بین آنان و پرودگارشان گفتگویی طولانی رخ می‌دهد که تمام خلایق می‌شنوند. تا این که بزرگ‌ترین شگفتی در کتاب رخ می‌دهد و بندگان نادم خداوند این شگفتی بزرگ را با صدای خداوند سبحان از ورای حجاب می‌شنوند و سپس به میهمانان مکرم خداوند رحمن می‌گویند:
{قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:۲۳].
ای بندگان خدا! خداوند از فرازعرش عظیمش شاهد فتوایی است که برای شما می‌دهم هیچ یک از انبیا ورسولان و پیروان‌شان و امام مهدی و پیروانش حق شفاعت برای بنده در پیشگاه رب المعبود را ندارند؛ بلکه شفاعت؛همه برای خداست و رحمتش در برابر غضبش شفاعت بندگانش را می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
ممکن است یکی از کسانی که نمی‌خواهند سخن را بفهمند، بخواهد بگوید:" ناصر محمد یمانی؛ آیا شفاعت کردن را برای انبیا و رسولان خدا حرام و برای خودت و انصارت حلال می‌کنی؟"پس مهدی منتظر در پاسخش می‌گوید: پناه برخدا که امام مهدی ناصر محمد یمانی جرأت کند حتی برای مادر یا پدرش شفاعت نماید؛ در این صورت جز خدا ولی و نصیری-برای نجات از آتش- نخواهم داشت؛ من که بیش از خداوند ارحم الراحمین نسبت به مادر و پدرم رحم ندارم. ای مردم شما را چه می‌شود که نمی‌خواهید موضوع را درک کنید! همانا که میهمانان مکرمی که بر بالای منابر نور در پیشگاه پروردگاررحمن گرد آورده می‌شوند؛ برای احدی از بندگان خدا شفاعت نمی‌کنند ؛ این در حد و شأن آنها نیست و شایسته نیست چنین کنند. بلکه آنها با پروردگارشان بر سر تحقق نعیمی که از ملکوت دنیا و آخرت -هرچقدر هم که این نعیم مادی بزرگ باشد- محاجه می‌کنند و تا زمانی که رضوان نفس پروردگارشان محقق نشود؛این نعیم مادی برایشان ارزشی ندارد. خداوند به آنان اجازه می‌دهد تا از ورای حجاب با پروردگارشان سخن گویند وراضی می‌شود و با تحقق رضوان خدا در نفسش؛ شفاعت محقق می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].
لذا راز شفاعت؛ تحقق رضوان در نفس خداوند تعالی است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].
به خاطر نا آگاهی از راز و چگونگی شفاعت در نفس خدا؛ عقیده به شفاعت-بنده در پیشگاه رب المعبود- اساسی‌ترین عامل شرک به خدا در بسیاری از امت‌ها گردید و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ هَؤُلاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لا يَعْلَمُ فِي السَّمَوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:۱۸]
من امام مهدی حق پروردگارتان، خدا را بر شما شاهد می‌گیرم و به حق فتوا می‌دهم کسانی که معتقد به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود هستند؛ به خدا شرک آورده‌اند وبه خاطر اعتقاد به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود؛ جز خدا برای خود ولی و نصیری نخواهند یافت. من از کتاب در مورد این عقیده باطل به آنان هشدار می‌دهم، همان طور که تمام انبیا و رسولان خداوند از کتاب این هشدار را داده‌اند؛ امیدوار نباشند که در پیشگاه پروردگار بنده‌ای از بندگان خدا برای آنان شفاعت کند چون پروردگار از تمام بندگانش نسبت به آنان رحیم‌تر است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
بنگرید که خداوند در آیات محکم کتابش درباره شفاعت چه فتوایی می‌دهد؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَيْسَ لَهُمْ مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم،
اما کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر این که بندگان مقرب خدا را با او شریک گرفته باشند؛ نسبت به این فتوای پروردگارشان کافرند و به فتوایی غیر از فتوای خداوند مبنی بر نفی شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود ایمان دارند؛ آنها معتقدند در پیشگاه خداوند ولی یا نبی برای آنان شفاعت می‌کند! ولی جز خدا یاور و نصیری نخواهند یافت..
ای بندگان خدا! رحمت خدا در نفسش برای‌تان روشن شد؛ پس چه کسی می‌تواند بیش ازخداوند نسبت به شما رحیم باشد که منتظر هستید در پیشگاه خداوند ارحم الراحمین شفاعتتان را بکند! آیا عقل‌تان را بکار نمی‌گیرید؟
شاید یکی از انصار بخواهد بگوید:" امام من؛ به درگاه خداوند دعا کن تا مرا از کسانی قرار دهد که به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود اعتقاد ندارند". پس امام مهدی در پاسخش می‌گوید: تو با درخواست دعا از بنده‌ای که مثل خودت است؛ به خدا شرک آورده‌ای؛ بین خدا و خودت واسطه‌ای قرار نده؛ همانا که خداوند دعای بنده مؤمن برای برادر مؤمنش را قبول می‌کند؛ اما به شرطی که بدون اطلاع برایش دعا کند و آن بنده از بنده‌ای مانند خودش نخواسته باشد تا برایش دعا کند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم
یعنی از خدا درخواست کنید-به درگاه خداوند دعا کنید- که رحمت او به شما بیش از ماست ودعای کافران به درگاه بندگان و خواندن آنان به جای خدا، جز گمراهی نیست....سبحان الله العظیم؛ چطور با وجود این که در آتش جهنم در حال عذاب شدن هستند، بازهم برای پروردگارشان شریک قایل می‌شوند! علت شرک آنان این است که تصور می‌کنند شرک تنها پرستیدن و عبادت بت‌ها است و لذا در آخرت وقتی برایشان روشن شد که پرستیدن بت‌ها گمراهی آشکار بوده است؛ نسبت به آن کافر می‌شوند و نمی‌دانند استفاده از واسطه برای دعا خواندن پروردگار؛ شرک به خداست. برای همین هم چنان نسبت به پروردگار مشرکند و نمی‌دانند و هم چنان از دیدن حق ناتوان و کورند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
اما کسانی که ایمان نمی‌آورند مگر این که آن را به شرک آلوده کرده باشند، خواهند گفت:" از پیروی از ناصر محمد یمانی حذر کنید که او گمراه است و گمراه‌تان می‌کند" امام مهدی در پاسخ آنان می‌گوید: اگر کسی که مردم را به سوی عبادت بدون شرک خداوند یکتا دعوت می‌کند؛ گمراه شده و دیگران را گمراه می‌کند؛ پس حکم را به خدا می‌سپاریم و خواهند دانست کدام یک در راه درست و کدام یک مشرک شده و به بیراهه رفته و تابع هوی و هوس شده است ؛ مانند آن که از آسمان سقوط کرده و پرندگان او را ربوده و یا باد او را به مکان سحیق(جهنم) افکنده باشد. خدایا شاهد باش که ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش...
ای جماعت انصار؛ چرا می‌بینم که انگاربعضی از شما گرفتار وهن شده و نورتان رو به خاموشی می‌رود؛ از خدا پروا کنید . ما این بیان را برای‌تان نگاشتیم تا خداوند با آن نور شما را کامل گرداند و عده‌ی کثیری از مسلمانان را هدایت فرماید؛ و کسی که خداوند او را با این بیان هدایت نکند؛ تا زمانی که از عقلش استفاده نکند؛ابداً هدایت نخواهد شد؛ آیا بعد از حق؛ جز گمراهی چیزی هست؟ خدایا شاهد باش که ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش...
خداوندا؛ احمد سودانی را عامل فتنه مؤمنان مگردان؛ پروردگارا احمد سودانی را عامل خیر برای اسلام و مسلمین قرار ده و بعد از این که هدایت شد؛ او را گرفتار فتنه مکن و رحمت تو به او بیش از بنده توست و وعده تو حق است و ارحم الراحمینی. عزیزان من؛ مشتاق و حریص نجات برادرتان باشید و در برابرش صبر پیشه کنید و با او با احترام وکرامت سخن بگویید؛ پروردگارا او را مورد مغفرت خود قرار ده و به او رحم کن و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی...
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=47960
28 - رجب - 1433 هـ
18 - 06 - 2012 مـ
۲۹ - خرداد - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:51 صباحاً
ــــــــــــــــــــ
بیان امام مهدی برای قومِ محبوب خداوند و محب او..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمدٍ وآله الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهار في كل دهر ما تعاقب الليل والنهار إلى اليوم الآخر..
عزیز من احمد سودانی؛ چرا خداوند بین قلب تو و قلب‌های انصار الفت برقرار نمی‌کند؟ والله که محبت آنها به یکدیگرخیلی بیش از محبتشان نسبت به خانواده وفرزندانشان است؛ مگر اعضایی از خانواده که با آنها هم عقیده- واز انصار-باشند. همانا که اجتماع آنان بر پایه حب خداوند است؛ اما می‌بینم به ناحق به آنان تعدی کرده وبعضی از آنها را بیمار روانی خطاب کرده‌ای! آیا از نظر تو محبت در راه خدا این گونه است؟ ای مرد مشکل تو چیست؟ اگر هنوز درمورد حقیقت اسم اعظم الهی به یقین نرسیده‌ای و گمان می‌کنی که ناصر محمد یمانی ممکن است مهدی منتظر باشد؛ این گمان خوبی است اگر که یقین به دنبال آن بیاید؛ به خدا قسم به مهدی منتظر بودن ناصر محمد یمانی یقین نخواهی کرد؛ مگر اینکه به حقیقت اسم اعظم الهی که خداوند صفت رضوان خود نسبت به بندگان در نفسش را درآن نهاده ؛ یقین کنی.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ عظیم‌ترین نشانه و آیتی که خداوند در عالم وجود با آن عبد خود را یاری کرده، آیت و نشانه‌ای است که با آن مهدی منتظر را یاری نموده و این نشانه دعوت بشریت به سوی نعیمی است که از ملکوت تمام آیات خداوند دردنیا و آخرت عظیم‌تر است.
به شما وعده داده‌ایم هرکس این حقیقت را درک کرد؛ همین الآن و درحالی که هنوز در حیات دنیوی به سر می‌برد؛ حلاوت و شیرینی نعیم اعظم و حقیقت رضوان پروردگار را در قلبش احساس می‌کند؛ سپس با خداوند رحمن عهد می‌بندد که تا تحقق یافتن رضوان در نفس خدا؛ راضی نشود؛ اینان بندگانی هستند که در مقام عبودیت، خداوند را آن گونه که شایسته اوست شناخته‌اند. خدا هم آنان را دوست داشته و از آنان راضی است و به مقام قرب خود می‌رساند و با روح رضوان خود در نفسشان آنان را یاری می‌نماید . سپس آنان احساس می‌کنند تا زمانی که نعیمی که از ملکوت دنیا و آخرت عظیم‌تر است محقق نشود و خداوند در نفس خود راضی نباشد؛ راضی نخواهند شد. همانا که دلیل اصرار آنها برای تحقق رضوان خدا در نفسش؛ شدت محبت و حب آنان به پروردگارشان است و می‌گویند:" چطور ما از نعیم مادی و حورالعین لذت ببریم؛ در حالی که محبوب‌ترین چیز نزد ما؛ برای بندگان گمراه و نادم خود که درحال عذاب هستند، متحسر و حزین است؟!"
و دلیل وجود حسرت در نفس خداوند این است که او ارحم الراحمین است؛ ودر تمام ملکوت خدا؛ نمی‌تواند عبدی وجود داشته باشد که از خداوند ارحم الراحمین؛ رحیم‌تر باشد.ای بندگان خدا؛ به خدا قسم اگر پسری یک عمر در برابر مادرش عصیان کرده و در حیات دنیوی او را بزند وسپس مادر، فرزندش را ببیند که در آتش سوزان جهنم فریاد می‌کشد و دریابد فرزندش از این که در برابر او عصیان کرده و او را کتک زده؛ به شدت نادم است؛ چقدر در نفس خود برای فرزندش حسرت خواهد خورد؛ تصور کنید شدت حسرت مادر چقدر است؛ حال گمان می‌کنید شدت حسرت خداوند ارحم الراحمین که از مادر به فرزند رحیم‌تر است چگونه است؟
و ممکن است یکی از مسلمانان بخواهد سؤال کند و بگوید:" ناصر محمد؛ آیا خداوند در نفسش برای بندگان گمراهی که گرفتارعذاب شده‌اند و از کوتاهی‌هایی که درنزد پروردگارشان کرده‌اند نادمند؛ متحسر است؟" مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخش می‌گوید: عزیز من ؛ آیا به این ایمان داری که خداوند بی شک و تردید و حقاً ارحم الراحمین است؟ جواب روشن است؛ خواهی گفت:" کارت عجیب است ناصر! چه کسی است که باور نداشته باشد خداوند ارحم الراحمین نیست؟ اگر چنین باشد که نسبت به رحمت خدا کافراست؛ تمام مسلمانان در مشرق‌ها و مغرب‌های عالم همگی متفق القول به صفت رحمت خدا در نفسش ایمان داشته و خداوند را ارحم الراحمین می‌دانند؛ میان بندگان خدا؛ بنده‌ای نیست که بیش از خداوند نسبت به بندگانش رحم داشته باشد؛ این موضوعی است که مسلمانان بر سر آن هیچ جدالی ندارند". امام مهدی در پاسخش می‌گوید: راست گفتی عزیز من وعقیده‌ی همه‌ی مسلمانان درمورد ارحم الراحمین بودن خداوند درست است. پس بیا عقل و منطق را به کار بگیریم. از آنجا که خداوند حقاً ارحم الراحمین است؛ پس حتما و بی هیچ شک وتردیدی برای بندگانی که به دور از ظلم؛هلاک‌شان کرده متحسراست؛ خداوند با آنان ظلم نکرده، چون آنها خودشان رسولان پروردگار را تکذیب می‌کردند و فرستادگان خداوند برعلیه آنان دعا می‌نمودند و پروردگارشان نیزوعده خود به رسولانش را عملی نموده و دعای آنان را اجابت می‌کرد؛ پس آن مردم گرفتار صیحه شده و از معذبینی می‌شدند که به خاطر کوتاهی در نزد پروردگار نادمند؛ حال جواب عقل و منطق چیست؟ خواهید دید که عقل‌تان فتوا داده و به شما می‌گوید: چون خداوند ارحم الراحمین است؛ پس باید برای بندگان گمراه و نادم خود که از عذاب شوندگان هستند متحسر باشد و حزن خداوند به دلیل صفت رحمت عظیم خدا در نفس اوست چون خداوند ارحم الراحمین است. این جواب عقل و منطق است؛ حال بیایید ببینیم آیا خداوند در آیات محکم کتابش این جواب عقل و منطق را تصدیق می‌کند؟ جواب را مستقیم به پروردگار می‌سپاریم . خداوند در آیات محکم کتابش فتوا می‌دهد برای بندگان گمراهش که گرفتار عذاب شده‌اند و از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار پشیمانند؛ متحسر و حزین است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
اینجاست که خردمندان درنگی کرده و نزد خود تدبر نموده و می‌گویند: برای ما روشن شد که بعد از آن که صیحه، به حق بربندگان گمراه فرود آمد وآنان از کوتاهی در نزد پروردگار پشیمان شدند تا جایی که از شدت ندامت دستشان را می‌گزیدند؛ خداوند ارحم الراحمین برایشان متحسر و حزین می‌شود و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّ‌سُولِ سَبِيلًا ﴿٢٧﴾ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾} [الفرقان].
و به خاطر کوتاهی در نزد پروردگار متحسر و نادم می‌شوند و تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَي علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
و از آنجا که آنها به خاطر کوتاهی در نزد پروردگارشان، نادمند؛ حتماً خداوند ارحم الراحمین برای آنها متحسر و حزین است؛ وبعد از آن که آنان در نزد خود حسرت می‌خورند که چقدر در نزد پروردگارشان کوتاهی کرده‌اند؛ خداوند نیز در نفسش برایشان متحسر می‌گردد؛ پس خردمندان به این نتیجه حتمی رسیده و تک تک‌شان می‌گویند:"پس در این صورت ما از جنت النعیم و حورالعین چه می‌خواهیم در حالی که محبوب‌ترین چیز نزد ما یعنی خداوند ارحم الراحمین متحسر و حزین است؟ چطوراز جنت نعیم و حورالعین لذت ببریم درحالی که حبیب ما متحسر و حزین است؟ هیهات هیهات"! سپس گریه کرده و به دنبال آن نوبت بستن عهد و میثاق در نفسشان می‌رسد و تک تک‌شان می‌گویند:" به خداوند بزرگ قسم به جنت نعیم و حورالعیم راضی نخواهم شد تا خداوند نعیم اعظم خود را برایم محقق سازد و در نفسش راضی شده و متحسر وحزین نباشد" و اگر خداوند برای بندگان مرد و زن خود این امر را محقق نسازد؛ پیش خود این سؤال را مطرح می‌کنند که: " اگر خداوند نعیم رضوان نفس خود را برای ما محقق نمی‌کند؛ پس برای چه ما را آفریده است؟ چون ما تا زمانی که حبیب‌مان متحسر و حزین است به جنت نعیم و حورالعین راضی نخواهیم شد؛ پس فایده اینها چیست؟ آیا خداوند برای خوردن و آشامیدن و لذت بردن ازجنت نعیم و حورالعین و قصرهای آن ما را آفریده است!" پس جواب درباره حکمت خلقت آنها را، مستقیما به پروردگارشان می‌سپاریم:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ } صدق الله العظيم [الذاريات].
ای عزیزان من؛ بی‌تردید تمام کسانی که رضوان خدا را عبادت می‌کنند؛ چیزی رابا خدا شریک نمی‌گیرند، ولی گروهی از آنان از رضوان خدا به عنوان وسیله‌ای برای نجات از آتش وورود به بهشت استفاده می‌کنند؛ و برخی هم رضوان خدا غایت‌شان است؛ اینها هستند که خداوند با ملکوت دنیا و آخرتش آنها را راضی نمی‌کند تا خود راضی شود؛ وچگونه خداوند راضی می‌شود؟ این محقق نخواهد شد تا این که بندگانش را مشمول رحمتش فرماید.
ای بندگان خدا! هرکس رضوان خدا را به عنوان غایت خود درنظر گرفته بداند که خداوند از کفر بندگنش راضی نیست و شکرگزار بودن‌شان او را راضی می‌کند. پس مشتاق و حریص هدایت تمام امت باشید و تلاش کنید مردم به امتی واحد در صراط مستقیم بدل شوند، تا به این ترتیب رضوان خداوند در نفسش محقق گردد؛ و بدانید که شیاطین جن و انس از رضوان خداوند بیزارند واز آن کراهت دارند و برای همین می‌بینید که شب وروز تلاش می‌کنند از مردم امتی کافر بسازند تا همراه آنها همگی وارد آتش جهنم شوند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۸۹].
انصار عزیزم؛ آرزو نکنید خداوند برای یاری و نصرت شما بر تکذیب کنندگان؛مردم را عذاب کند چرا که درمیان آنها برخی گمراه شده‌اند؛ پس فایده‌ی این که خدا شما را یاری کرده و تکذیب کنندگان گمراه را هلاک نماید چیست ؟ آنها پشیمان می‌شوند که کاش دعوت به حکمیت بر اساس- فرامین- خدا را پذیرفته بودند و سپس خداوند هم بعد ازاین که هلاک‌شان کرد و از معذبین شدند، برای آنان متحسر می‌گردد. لذا این چه فایده‌ای دارد؟ پس اگر رضوان خدا را عبادت کرده و آن را غایت خود می‌دانید؛ تلاش کنید تمام امت‌ها را نجات دهید و در برابر آزار آنان -هرچه که باشد- صبر پیشه کنید، مگر این که قصد جان‌تان را بکنند؛ اینجا دفاع از نفس بر شما واجب است؛ اما در آرزوی رویارویی با کافران و ریختن خون آنها به دست شما ویا ریختن خون شما به دست آنان نباشید تا به شهادت برسید. همانا که این غایت کسانی است که رضوان خدا بر خود را وسیله تحقق بهشت می‌دانند که نصیب‌شان خواهد شد چرا که خداوند خلف وعده نمی‌کند. ولی عبادت آنها تجارتی است میان آنها و پروردگارشان و خداوند جان و مال آنها را در قبال بهشت از آنان می‌خرد. اما قومی که محبوب خداوند و محب او(یحبهم الله و یحبونه) رضوان خدا را به عنوان غایت خود برگزیده و آرزوی شهادت در راه خدا در رویارویی با کافران را نمی‌کنند، مگر مجبور شوند تا از خود دفاع کنند. بلکه این گروه- محبوبان خدا و محبان او-عبادت خود برای پروردگارشان را کاملا از مادیات پاک و مطهر کرده‌اند و برای همین پروردگارشان با ملکوت دنیا و آخرت راضی‌شان نمی‌کند تا این که خود در نفسش متحسر و حزین نباشد. همانا که تحقق رضوان نفس پروردگارشان؛ نعیمی است که از ملکوت دنیا و آخرت بزرگ‌تر است و لذا نمی‌پذیرند ملایکه آنان را به سوی بهشت سوق دهند و می‌گویند:" ما می‌خواهیم نعیمی که از این بهشت بسیار بزرگ‌تر است محقق گردد". پس خداوند به ملایکه فرمان می‌دهد تا آنها را بر منابر نور گرد آورده و به سوی ذات خداوند بالا ببرند تا بر اساس درجات‌شان در فاصله‌های متفاوتی از حجاب وجه خداوند تعالی قرار گیرند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].
سپس پروردگارشان از ورای حجاب آنها را مورد خطاب قرار می‌دهد طوری که تمام بندگان جن و انس و ملایکه کلام او را می‌شنوند. خداوند به آنان می‌فرماید: پروردگارتان بر خود چنین فرض نموده که اگر از کسی راضی بود؛ بر پروردگارش است که او را راضی کند. تصدیق وعده پروردگارتان در آیات محکم کتابش:
{رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].
آیا از این که وارد بهشت‌تان کرده و از آتش حفظ‌‌تان کردم؛ راضی نیستید؟ آیا نمی‌بینید چقدر بهشت من بزرگ است؟ و جواب آنها به پروردگارشان جز این نیست که:" هیهات ...هیهات... ما قبل از این که نعیم اعظم را برای‌مان محقق فرمایی، یعنی راضی شوی؛به این-نعیم جنت خداوند- راضی نمی‌شویم" بین آنان و پرودگارشان گفتگویی طولانی رخ می‌دهد که تمام خلایق می‌شنوند. تا این که بزرگ‌ترین شگفتی در کتاب رخ می‌دهد و بندگان نادم خداوند این شگفتی بزرگ را با صدای خداوند سبحان از ورای حجاب می‌شنوند و سپس به میهمانان مکرم خداوند رحمن می‌گویند:
{قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:۲۳].
ای بندگان خدا! خداوند از فرازعرش عظیمش شاهد فتوایی است که برای شما می‌دهم هیچ یک از انبیا ورسولان و پیروان‌شان و امام مهدی و پیروانش حق شفاعت برای بنده در پیشگاه رب المعبود را ندارند؛ بلکه شفاعت؛همه برای خداست و رحمتش در برابر غضبش شفاعت بندگانش را می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
ممکن است یکی از کسانی که نمی‌خواهند سخن را بفهمند، بخواهد بگوید:" ناصر محمد یمانی؛ آیا شفاعت کردن را برای انبیا و رسولان خدا حرام و برای خودت و انصارت حلال می‌کنی؟"پس مهدی منتظر در پاسخش می‌گوید: پناه برخدا که امام مهدی ناصر محمد یمانی جرأت کند حتی برای مادر یا پدرش شفاعت نماید؛ در این صورت جز خدا ولی و نصیری-برای نجات از آتش- نخواهم داشت؛ من که بیش از خداوند ارحم الراحمین نسبت به مادر و پدرم رحم ندارم. ای مردم شما را چه می‌شود که نمی‌خواهید موضوع را درک کنید! همانا که میهمانان مکرمی که بر بالای منابر نور در پیشگاه پروردگاررحمن گرد آورده می‌شوند؛ برای احدی از بندگان خدا شفاعت نمی‌کنند ؛ این در حد و شأن آنها نیست و شایسته نیست چنین کنند. بلکه آنها با پروردگارشان بر سر تحقق نعیمی که از ملکوت دنیا و آخرت -هرچقدر هم که این نعیم مادی بزرگ باشد- محاجه می‌کنند و تا زمانی که رضوان نفس پروردگارشان محقق نشود؛این نعیم مادی برایشان ارزشی ندارد. خداوند به آنان اجازه می‌دهد تا از ورای حجاب با پروردگارشان سخن گویند وراضی می‌شود و با تحقق رضوان خدا در نفسش؛ شفاعت محقق می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].
لذا راز شفاعت؛ تحقق رضوان در نفس خداوند تعالی است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].
به خاطر نا آگاهی از راز و چگونگی شفاعت در نفس خدا؛ عقیده به شفاعت-بنده در پیشگاه رب المعبود- اساسی‌ترین عامل شرک به خدا در بسیاری از امت‌ها گردید و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ هَؤُلاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لا يَعْلَمُ فِي السَّمَوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:۱۸]
من امام مهدی حق پروردگارتان، خدا را بر شما شاهد می‌گیرم و به حق فتوا می‌دهم کسانی که معتقد به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود هستند؛ به خدا شرک آورده‌اند وبه خاطر اعتقاد به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود؛ جز خدا برای خود ولی و نصیری نخواهند یافت. من از کتاب در مورد این عقیده باطل به آنان هشدار می‌دهم، همان طور که تمام انبیا و رسولان خداوند از کتاب این هشدار را داده‌اند؛ امیدوار نباشند که در پیشگاه پروردگار بنده‌ای از بندگان خدا برای آنان شفاعت کند چون پروردگار از تمام بندگانش نسبت به آنان رحیم‌تر است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
بنگرید که خداوند در آیات محکم کتابش درباره شفاعت چه فتوایی می‌دهد؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَيْسَ لَهُمْ مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم،
اما کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر این که بندگان مقرب خدا را با او شریک گرفته باشند؛ نسبت به این فتوای پروردگارشان کافرند و به فتوایی غیر از فتوای خداوند مبنی بر نفی شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود ایمان دارند؛ آنها معتقدند در پیشگاه خداوند ولی یا نبی برای آنان شفاعت می‌کند! ولی جز خدا یاور و نصیری نخواهند یافت..
ای بندگان خدا! رحمت خدا در نفسش برای‌تان روشن شد؛ پس چه کسی می‌تواند بیش ازخداوند نسبت به شما رحیم باشد که منتظر هستید در پیشگاه خداوند ارحم الراحمین شفاعتتان را بکند! آیا عقل‌تان را بکار نمی‌گیرید؟
شاید یکی از انصار بخواهد بگوید:" امام من؛ به درگاه خداوند دعا کن تا مرا از کسانی قرار دهد که به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود اعتقاد ندارند". پس امام مهدی در پاسخش می‌گوید: تو با درخواست دعا از بنده‌ای که مثل خودت است؛ به خدا شرک آورده‌ای؛ بین خدا و خودت واسطه‌ای قرار نده؛ همانا که خداوند دعای بنده مؤمن برای برادر مؤمنش را قبول می‌کند؛ اما به شرطی که بدون اطلاع برایش دعا کند و آن بنده از بنده‌ای مانند خودش نخواسته باشد تا برایش دعا کند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم
یعنی از خدا درخواست کنید-به درگاه خداوند دعا کنید- که رحمت او به شما بیش از ماست ودعای کافران به درگاه بندگان و خواندن آنان به جای خدا، جز گمراهی نیست....سبحان الله العظیم؛ چطور با وجود این که در آتش جهنم در حال عذاب شدن هستند، بازهم برای پروردگارشان شریک قایل می‌شوند! علت شرک آنان این است که تصور می‌کنند شرک تنها پرستیدن و عبادت بت‌ها است و لذا در آخرت وقتی برایشان روشن شد که پرستیدن بت‌ها گمراهی آشکار بوده است؛ نسبت به آن کافر می‌شوند و نمی‌دانند استفاده از واسطه برای دعا خواندن پروردگار؛ شرک به خداست. برای همین هم چنان نسبت به پروردگار مشرکند و نمی‌دانند و هم چنان از دیدن حق ناتوان و کورند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
اما کسانی که ایمان نمی‌آورند مگر این که آن را به شرک آلوده کرده باشند، خواهند گفت:" از پیروی از ناصر محمد یمانی حذر کنید که او گمراه است و گمراه‌تان می‌کند" امام مهدی در پاسخ آنان می‌گوید: اگر کسی که مردم را به سوی عبادت بدون شرک خداوند یکتا دعوت می‌کند؛ گمراه شده و دیگران را گمراه می‌کند؛ پس حکم را به خدا می‌سپاریم و خواهند دانست کدام یک در راه درست و کدام یک مشرک شده و به بیراهه رفته و تابع هوی و هوس شده است ؛ مانند آن که از آسمان سقوط کرده و پرندگان او را ربوده و یا باد او را به مکان سحیق(جهنم) افکنده باشد. خدایا شاهد باش که ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش...
ای جماعت انصار؛ چرا می‌بینم که انگاربعضی از شما گرفتار وهن شده و نورتان رو به خاموشی می‌رود؛ از خدا پروا کنید . ما این بیان را برای‌تان نگاشتیم تا خداوند با آن نور شما را کامل گرداند و عده‌ی کثیری از مسلمانان را هدایت فرماید؛ و کسی که خداوند او را با این بیان هدایت نکند؛ تا زمانی که از عقلش استفاده نکند؛ابداً هدایت نخواهد شد؛ آیا بعد از حق؛ جز گمراهی چیزی هست؟ خدایا شاهد باش که ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش...
خداوندا؛ احمد سودانی را عامل فتنه مؤمنان مگردان؛ پروردگارا احمد سودانی را عامل خیر برای اسلام و مسلمین قرار ده و بعد از این که هدایت شد؛ او را گرفتار فتنه مکن و رحمت تو به او بیش از بنده توست و وعده تو حق است و ارحم الراحمینی. عزیزان من؛ مشتاق و حریص نجات برادرتان باشید و در برابرش صبر پیشه کنید و با او با احترام وکرامت سخن بگویید؛ پروردگارا او را مورد مغفرت خود قرار ده و به او رحم کن و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی...
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=47960