Admin
04-04-2017, 02:31 PM
-1-
الإمام ناصر محمد اليماني
05 - رمضان - 1431 هـ
15 - 08 - 2010 مـ
۲۴ - مرداد - ۱۳۸۹ ه.ش.
05:32 صبح
ــــــــــــــــــ
«پاسخ به صدیق»
به‌ناحق در مورد انبیا و رسولان الهی که از بندگان خدا هستند مبالغه نکنید. ای «صدیق» به‌ناحق در مورد امام مهدی مبالغه نکن...
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
ای «صدیق» به‌ناحق در مورد امام مهدی مبالغه نکن! از [بیانت که از عنوانش پیداست] قسمتی از فتوایت را با رنگ قرمز نقل می‌کنیم:
و در آسمان نشانه‌ای بزرگ ظاهر شد. زنی لباس خورشید به تن داشت و ماه زیر پاهایش بود و بر سرش تاجی با دوازده ستاره داشت. در آسمان نشانه‌ای دیگری ظاهر شد: اژدهایی بزرگ در برابر آن زن قرار گرفت تا بعد از به دنیا آمدن فرزندش، او را ببلعد. زن پسری به دنیا آورد و او کسی است که با عصایی آهنین بر تمام امت‌ها حکومت خواهد کرد و طفل به محضر خداوند به سمت عرش او بالا برده شد.
پایان نقل قول
ای مرد! این مطلب را از انجیل عهد قدیم برای ما آورده‌ای؛ مطلبی که از جانب شیطان تحریف شده‌است و در انجیلی که الرحمن نازل نموده‌است وجود ندارد. تمام اینها زمینه‌سازی برای مسیح کذاب است که می‌خواهد خود را به عنوان مسیح عیسی بن مریم معرفی کرده و ادعای ربوبیت کند و چیزی را که حق او نیست بر زبان آورد. این شخص مسیح عیسی بن مریم واقعی و حق نیست، بلکه مسیح کذاب است که می‌خواهد خود را مسیح عیسی بن مریم جا بزند و پسر مریم نیست. برای همین به او مسیح کذاب گفته میشود. شایسته پسر مریم علیه الصلاة و السلام نیست که سخنی را که حق ندارد بر زبان بیاورد. خداوند در روز رستاخیز اول او را ندا داده و می‌فرماید:
{وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿١١٦﴾ مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚوَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١١٧﴾ إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
ای «صدیق» به حق صدیق باش و طفره نرو و در مورد مسیح عیسی بن مریم و مادرش به‌ناحق مبالغه مکن! پاک و منزه است پروردگارم که همسر و فرزندی نگرفته است یا مگر آنچه که از انجیل عهد قدیم [که به دست شیاطین بشر تحریف و دست‌کاری شده‌است] برای ما آورده‌ای مبالغه ناحق نیست؟ از تحریف‌هایی که شیاطین بشر در انجیل عهد قدیم کرده‌اند سطرهای زیر را برایمان آورده‌ای:
و در آسمان نشانه‌ای بزرگ ظاهر شد. زنی لباس خورشید به تن داشت و ماه زیر پاهایش بود و بر سرش تاجی با دوازده ستاره داشت. در آسمان نشانه‌ای دیگری ظاهر شد: اژدهایی بزرگ در برابر آن زن قرار گرفت تا بعد از به دنیا آمدن فرزندش، او را ببلعد. زن پسری به دنیا آورد و او کسی است که با عصایی آهنین بر تمام امت‌ها حکومت خواهد کرد و طفل به محضر خداوند به سمت عرش او بالا برده شد.
ای مرد از خدا تقوا کن! مسيح عيسى ابن مريم صلى الله عليه و آله وسلم، تنها، بشری بود که از میان بندگان خدا به رسالت انتخاب شد و مثال او نزد خدا، مانند آدم است که خداوند او را از خاک آفرید و سپس به او گفت: «کن فیکون». تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّـهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
اگر او بدون پدر آفریده شد، مادر ما حوا هم بدون مادر آفریده شد و آدم هم بدون پدر و مادر آفریده شد. اینها نمونه‌هایی از قدرت خداوند است. خداوند ناقه [شتر ماده] قوم صالح را هم بدون آنکه پدر یا مادر داشته باشد، آفرید. مار موسی هم بدون آنکه پدر و مادر داشته باشد، آفریده شد. اینها نمونه‌هایی از قدرت مطلقه خداوند هستند که هرگاه اراده نماید می‌فرماید «کن فیکون» و آغاز آفرینش هر موجودی که راه می‌رود یا پرواز می‌کند، نشانه قدرت خداوند سبحان است. در این مورد مثالی برایتان می‌زنم، پدر تمام موجودات مثل گاو، گوسفند یا شتر و یا پدران انواع پرندگان و پدران انواع حیوانات، آفرینششان مانند آفرینش آدم علیه السلام و از طریق «کن فیکون» بوده است و سپس خداوند از جنس مذکر، زوجشان را آفرید و سپس تولید نسل انجام شد و این موجودات در زمین پراکنده شدند و خداوند در هر چیز نشان قدرت خود را نهاده و برای ما مثال می‌زند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الروم].
ای مرد! چرا باید در مورد آفرینش مسیح عیسی بن مریم علیه و علی امه الصلاة و السلام مبالغه شود تا جایی که بگویند او فرزند خداوند است؟ خداوند از چنین نسبت‌هایی پاک و منزه و بسیار بالاتر و والاتر است.
و حال، این امام مهدی منتظر است که خداوند او را در زمان مقدر شده در کتاب مسطور برانگیخته است. کسی که تعریف اسم اعظم الهی خداوند سبحان به او سپرده شده و بیان آن را از کتاب به مردم یاد می‌دهد تا از مردم دعوت کند خداوند را آن‌گونه که شایسته‌ی اوست عبادت کنند. با اینکه خداوند امام مهدی را امام انبیا قرار داده‌است و به رسولش، مسيح عيسى بن مريم صلى الله عليه و آله امر نموده از صالحان و پیروان امام مهدی باشد؛ با وجود چنین تکریمی که خداوند برای بنده و خلیفه‌اش امام مهدی قایل شده‌است، اما نمی‌بینید امام مهدی به شما امر کند در مورد او به‌ناحق مبالغه کنید؛ بلکه می‌گوید من مانند شما، انسانی بیش نیستم و تنها یکی از بندگان صالح خداوندم؛ و شما هم همان حقی را در درگاه خداوند تعالی دارید که امام مهدی دارد. او از همه بندگان خدا دعوت می‌کند که همگی برای رب المعبود رقابت کنند تا [روشن شود] کدام یک در نزد خداوند محبوب‌تر و مقرب‌ترند. اما مشرکان نصاری [مسیحی] و مشرکان مسلمان و یهود خواهند گفت: «هیهات، هیهات! ناصر محمد یمانی! چطور از ما می‌خواهی با انبیا و رسولان الهی رقابت کنیم؛ خداوند آنان را بر ما برتری و فضیلت داده است. چگونه ممکن است ما سزاوار باشیم برای حب و قرب الهی با آنان رقابت کنیم؟ تو از گمراهان و گمراه کنندگانی». امام مهدی در پاسخ می‌گوید: آیا رسولان و انبیا، فرزندان خداوند سبحان هستند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱].
اگر شما از آیات محکم قرآن عظیم، برهان آشکار را بیاورید، من اولین کسی خواهم بود که اولاد خداوند سبحان را عبادت می‌کند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ ﴿٨١﴾ سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
لذا اگر خداوند فرزندی داشت، جز خدا و فرزندش چیزی عبادت نمی‌شد! خداوند پاک و منزه است و همسر و فرزندی اختیار نکرده و هيچ چيز در آسمان‌ها و زمين نيست مگر آنكه به بندگى سوى الرحمن می‌اید. تصدیق فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَـٰنُ وَلَدًا ﴿٨٨﴾ لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا ﴿٨٩﴾ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿٩٠﴾ أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدًا ﴿٩١﴾ وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَـٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـٰنُ وُدًّا ﴿٩٦﴾ فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا ﴿٩٧﴾ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا ﴿٩٨﴾} صدق الله العظيم [مريم].
چرا در مورد انبیا و رسولان الهی که از بندگان خدا هستند مبالغه میشود؟ دلیل گمراهیِ اهل کتاب، مبالغه در مورد انبیا و ائمه و پیشوایانشان بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
ولی خداوند صاحب کلمه «لا اله الا الله وحده لاشریک له» است و برای همه بندگانش حق یکسانی قایل شده‌است و برای همین، برای پیروان صالح، همان حقی در مورد پروردگار مقرر گردیده که برای انبیا و رسولان خدا قرار داده شده‌است. همه‌ی بندگان در مورد رب المعبود حقی یکسان دارند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّـهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
همانا که خداوند رسولان و انبیا را برمی‌انگیزد تا مردم را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت کند و به بندگان خدا امر کنند تا از راه وروش هدایتی آنها پیروی نمایند؛ ولی متأسفانه بسیاری از مؤمنین متوجه نشده‌اند پیروی از راه و روش هدایتی رسولان پروردگارشان چگونه است و امام مهدی برایشان فتوا می‌دهد:
همانا که اقتدا کردن به راه هدایت انبیا، یعنی اینکه خداوند را بدون این که شریکی برایش قایل شوید عبادت کرده و با انبیا و رسولان خدا، در راه حب و قرب الهی رقابت کنید.
مهدی منتظر در مورد بیان حق این فرموده‌ی خداوند تعالی از علمای امت سؤال می‌کند:
{وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]،
سؤال دقیقاً درباره این فرموده‌ی خداوند تعالی است:
{أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهِ} صدق الله العظيم،
آیا شما دیده‌اید که محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم به روش هدایتی آنها اقتدا کند ولی باور داشته باشد سزاوار او نیست با انبیای الهی که قبل از او آمده‌اند برای خداوند رب المعبود رقابت کند چون خداوند به او امر نمود به روش هدایت آنها اقتدا کند؟ هیهات هیهات... ولی ایشان می‌داند معنای فرموده خداوند: {فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهِ}چیست؛ مقصود خداوند این است که او، پروردگار یکتا را بدون این که شریکی برایش بگیرد عبادت کرده و برای حب و قرب خدا با آنان رقابت کند تا []وشن گردد- چه کسی نزد خدا محبوب‌تر و مقرب‌تر میشود.عبادت حق پروردگارشان این است و نمی‌بینید که آنها به‌ناحق درمورد یکدیگر مبالغه کنند؛ آنان می‌دانند تمام مردم نسبت به رب المعبود حق دارند و برای همین هم درمی‌یابید که «روش هدایت» آنها رقابت بندگان به‌سوی رب المعبود است تا کدام نزد پروردگار محبوب‌تر و مقرب‌تر باشند...اما بسیاری از پیروان، در مورد آنان به‌ناحق مبالغه کرده و به‌جای خداوند، آنها را می‌خوانند و منتظر هستند در پیشگاه پروردگارشان برایشان شفاعت کنند! سبحان الله... اما خداوند در آیات محکم کتابش، روش و قاعده هدایت را روشن فرموده و تمام انبیا و رسولانش را با همین قاعده برانگیخته است که: خداوند را بدون گرفتن شریک عبادت کرده و در راه حب و قربش رقابت کنند تا کدام یک نزد او مقرب‌تر و محبوب‌ترین بنده باشند. این قاعده‌ای است که تمام رسولان خدا بر اساس آن برانگیخته شده‌اند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
والله اگر امام مهدی از تک تک علمای مسلمین سؤال کند: آیا شما به هدایت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا کردید؟ همگی جواب می‌دهند: «البته که چنین کردیم؛ چطور از هدایت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم پیروی نکرده و خداوند را بدون شریک عبادت نکنیم؟». پس امام مهدی سؤال دیگری را مطرح می‌کند: آیا به این موضوع اعتقاد دارید که شما هم حق دارید برای حب و قرب خداوند با محمد رسول الله صلى الله عليه و آله وسلم رقابت کنید؟ و جواب همگی آنها یک صدا این خواهد بود: «هیهات هیهات.. ای انسان گمراه که مردم را از راه راست به گمراهی می‌کشانی، چطور از ما می‌خواهی برای حب و قرب الهی، با رسولی رقابت کنیم که خداوند به‌سوی تمام مردم فرستاده‌است؟ او خاتم الأنبیا و المرسلین است و برای اینکه نزد خدا محبوب و مقرب باشد اولی‌تر است؛ ما را نشاید که برای حب و قرب الهی با محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم رقابت کنیم». پس ما می‌گوییم راست گفت خداوند عظیم:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم[يوسف].
×والله که انبیا و رسولان الهی چیزی جز فرمانی که خدا به آنان داده را به شما ابلاغ نکرده‌اند؛ این که همگی- شما و آنان ـ خدا را عبادت کنید؛ و از روش هدایت آنان پیروی کرده و همه‌ی بندگان به سوی رب المعبود رقابت کنند تا نزد خدا محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده گردند؛ این روش و قاعده عبادت حق آنهاست و خداوند در آیات محکم کتابش درمورد این قاعده‌ی حق به شما فتوا داده و می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
اما شما الْوَسِيلَةَ را بر خود حرام کرده و آن را منحصر به انبیای‌تان کرده‌اید و-در دعاهایتان- آن را برای آنان طلب می‌کنید نه خودتان؛ چنان که مسلمانان در زمان اقامه هر نماز برای محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم چنین دعایی می‌کنند و نمی‌بینید از خداوند وسیله را برای خود طلب نمایند؛ چون نظرشان این است که حق ندارند به سوی پروردگار وسیله را بجویند تا نزد او از انبیا الهی ور سولانش محبوب‌تر و مقرب‌ترباشند و فرمانی را که خداوند در آیات محکم کتابش به آنان داده فراموش کرده‌اند:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
و همانا که الْوَسِيلَةَ به سوی رب المعبود است و حق تمام بندگان...تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
علماي مسلمین؛ پس چرا "وسیله" به سوی خداوند را متعلق به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم می‌دانید نه خودتان؟ آیا از نظر تان ایشان بیش از شما نسبت به خداوند حق دارد؟ ولی او که فرزند خداوند نیست سبحانه و تعالی علوا کبیرا؛ همانا که انبیای الهی نیز مانند شما ودر زمره بندگان خداوند هستند و شما همان حقی را در مورد رب المعبود دارید که آنها دارند؛ برای همین خداوند به محمد عبد و رسولش امر می‌کند صبورانه همراه کسانی باشد که به سوی رب المعبود رقابت کرده و دعوت حق پروردگارشان را استجابت کرده‌اند؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
چرا که نبیِّ خدا و عبدش؛ حقی بیش از بندگان دیگر خدا [که از تابعین و پیروان هستند] ندارد؛ و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او در این دنیا نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ ﴿٣٣﴾ وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ ﴿٣٤﴾ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ ﴿٣٥﴾ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ ﴿٣٦﴾ وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ ﴿٣٧﴾ أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ﴿٣٨﴾ وَأَنَّ لَيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ﴿٣٩﴾ وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿٤٠﴾ ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [النجم].
ای مردم؛ من امام مهدی اکبر خلفای خداوند هستم ولی سزاوار من نیست که چیزی را بگویم که حق من نباشد. هرچقدرهم که خدا مرا گرامی داشته باشد؛ باز هم من مانند شما تنها بنده‌ای از بندگان خداوندم و شما همان حقی را در مورد خدا دارید که امام مهدی خلیفه‌ای که خدا بر شما گمارده، دارد. هرکس مرا تصدیق کرد ولی از رقابت با من برای حب و قرب خدا سرباز زد؛ درمورد امام مهدی مبالغه کرده و از راه درست منحرف شده و از مشرکانی شده است که خداوند در آیات محکم کتابش درمورد آنان می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
سپس خداوند در روزی که تمام انبیا و کسانی را که به ناحق درمورد انبیا مبالغه کرده‌اند گرد می‌آورد - کسانی که وسیله و رقابت به سوی پروردگار را منحصر به انبیا کرده و در انتظار شفاعت آنها در پیشگاه پروردگارشان هستند- و سؤال خواهد کرد که:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
کسانی که درمورد بندگان خداوند مبالغه کردند به آنان که به ناحق در موردشان مبالغه شده نظر کرده و گفتند :
{قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِن دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٨٦﴾} صدق الله العظيم [النحل]
یعنی بندگان مکرم خدا نسبت به این که به ناحق مورد عبادت قرار گرفته‌اند کافرند و بر علیه کسانی هستند که آنان را عبادت کرده‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا ﴿٨١﴾ كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [مريم].
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾}صدق الله العظيم،
و اما گروهی دیگر از مشرکان به پروردگار؛ شیاطین را عبادت می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ولی شیاطین به آنان می‌گویند که ملایکه خداوند رحمن هستند و به آنان فرمان می‌دهند برای تقرب به پروردگارشان؛ درپیشگاه شیاطین-که خود را ملایکه خداوند رحمن جا زده‌اند- سجده کنند. سپس خداوند از آنها سؤآل خواهد کرد به جای خدا چه چیزی را عبادت می‌کردید؛ به اوخبر می‌دهند که برای قربت به پروردگارشان؛ ملایکه مقرب را عبادت می‌کردند؛ پس خداوند از ملایکه سؤال می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [سبأ].
و اما عبادت کنندگان بتها که رازعبادت شدن آنها را نمی‌دانند؛ آنها تمثیل بندگان مقرب خدا بودند که مردم در دنیا از کرامات ایشان باخبر بودند ولی راز عبادت این بتها در پی گذشتن نسل‌ها پنهان شد و فرزندان آنها تماثیل این بتها را می‌پرستیدند بدون این که بدانند راز این عبادت چیست؛ آنها می‌دیدند پدرانشان چنین می‌کنند و آنها هم کورکورانه همان روش را در پی گرفتند؛ انبیای الهی از آنان سؤال می‌کردند دلیل و راز عبادت بتها چیست و پاسخ می‌شنیدند که :
{قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ ﴿٥٣﴾} [الأنبياء].
یعنى نمی‌دانستند راز عبادت بتها در چیست و برای همین می‌گفتند:
{قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾} [الشعراء].
و سپس رسولان پروردگار از آنها دعوت می‌کردند تا خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت نمایند و پاسخ آنها این بود که:
{بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا}[لقمان:۲۱]
و چون نمی‌دانستند پدرانشان به چه دلیل آن بتها را عبادت می‌کردند؛ آنها هم همان بتها را عبادت می‌کردند. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
و از آنجایی که در روز قیامت؛ بت‌پرستان بتها را نمی‌بینند-چون خداوند بت را برنمی‌انگیزد چرا که آنها مخلوق نیستند- برای همین آنها را در زمین محشر پیدا نمی‌کنند و راز عبادت پدرانشان برایشان آشکار میشود و درمی‌یابند بتها مجسمه و تماثیل بندگان مکرم خدا بوده‌اند. اما خداوند از بت‌پرستان سؤال می‌فرماید ولی آنان پیش از این از راز عبادت بتها بی‌خبر بودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ الْكَافِرِينَ ﴿٧٤﴾} صدق الله العظيم [غافر].
سپس پدرانشان را که دیده بودند قبل از آنها بتها را می‌پرستیدند؛ ملامت می‌کنند و می‌گویند:
{رَبَّنَا هَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا} [القصص:۶۳]،
و پدرانشان پاسخ می‌دهند:
{أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا} [القصص:۶۳]،
پدرانشان به آنها فتوا می‌دهند که راز عبادت بتها چه بوده است و می‌گویند آن تمثال‌ها به شکل بندگان مکرم خداوند ساخته شده بودند؛ ولی بندگان مکرم خداوند چنین پاسخ می‌دهند:
{تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ ۖ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} [القصص].
یعنی آنها نمی‌دانستند پیروانشان به ناحق بعد از مرگشان در موردشان مبالغه کرده‌اند. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖوَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [يونس].
لذا ای امت اسلام؛ ای حجاج بیت الله الحرام؛ چرا درمورد محمد رسول صلى الله عليه وآله وسلم مبالغه کرده و وسیله را به او واگذار می‌کنید و منظترید تا ایشان در پیشگاه الهی برای شما شفاعت نماید؟ آیا او از خداوند ارحم الراحمین به شما مهربان‌تر و رحیمتر است؟ به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ هیچ یک از بندگان خداوند در آسمان‌ها یا زمین -چه جن و چه انس و از هر جنسی- جرأت نمی‌کند و سزاوار نیست-حق ندارد- در پیشگاه رب المعبود شفاعت کند؛ چه کسی جرأت دارد درمورد بندگان خدا با او محاجه کند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللَّـهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿١٠٩﴾} صدق الله العظيم [النساء].
ای مردم؛ مبالغه درمورد بندگان خدا؛ انبیا و رسولان را رها کنیدْ همانا که آنها هم مانند شما بنده‌ی خدا هستند و منتظر نباشید در پیشگاه خداوندی که بیش از بندگانش نسبت به شما رحیم است؛ آنها برایتان شفاعت کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖوَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [فاطر].
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٩٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
اما دشمنان خدا با احادیثی که آیات محکم کتاب خدا قرآن عظیم را تکذیب می‌کنند؛ افترا می‌زنند مثل این حدیث دروغ:
[حدثنا أبو النعمان، حدثنا سعيد بن زيد، حدثنا عمرو بن مالك النكري حدثنا أبو الجوزاء أوس بن عبد الله قال: قحط أهل المدينة قحطاً شديداً فشكوا إلى عائشة فقالت: انظروا قبر النّبيّ (ص) فاجعلوا منه كوىً إلى السماء، حتى لا يكون بينه وبين السماء سقف، قال ففعلوا فمطرنا مطراً حتى نبت العشب وسمنت الإبل حتى تفتقت من الشحم، فسمي عام الفتق].
ترجمـــــــــــــــــــــه حدیث دروغ:
[ ابوالنعمان از سعید بن زید و او ازعمرو بن مالک النکری از ابوالجوزاء اوس بن عبدالله نقل می‌کند: مردم مدینه گرفتار قحطی بسیار شدیدی شدند و به عایشه شکایت بردند؛ او گفت: کنار قبر رسول خدا(ص) بروید روزنه و شکاف هایی را در سقف حجره ایجاد کنید به طوری که دیگر بین قبر شریف و آسمان سقفی نباشد. ابوالجوزاء گوید: آنان چنین کردند پس آنقدر باران بارید که گیاه رویید و شتران فربه شدند تا آنجا که از شدت چاقی ترک هایی بر بدن آنها نمودار شد. به همین مناسبت آن سال را عام الفتق (به معنی سال شکاف) نامیدند]
خداوند در برابر کسانی که ازاحادیث پیروی می‌کنند بدون این که آنها را به آیات محکم قرآن ارائه کنند تا ببینند با آن اختلاف دارد یا نه ؛ مرا کافی است...اگر چنین کنند احادیثی را خواهند یافت که با کلام خداوند در آیات محکم کتابش اختلاف زیادی دارد و حتی درست عکس آن است. من عایشه علیها السلام را متهم به دورغ گفتن و بهتان زدن نمی‌کنم؛ به او هم افترا زده شده ؛ هم چنان که به تعداد زیادی از صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بهتان زده شده و روایاتی را از قول آنها از نبی نقل می‌کنند؛ احادیثی که غیر از سخنان ایشان علیه الصلاة و السلام است. ای خطبای منابر برحذر باشید؛ برحذر باشید؛ تا حدیثی را به آیات محکم ذکر قرآن عظیم عرضه نکرده‌اید؛ نه از آن پیروی کنید و نه به مردم یاد دهید! احادیثی که از نبی نبوده و ایشان نفرموده‌اند- چون ایشان از روی هوی سخن نمی‌گفتند- حتما خواهید دید با آیات محکم قرآن تفاوت زیادی دارند و یکدیگر را نقض کرده و با هم اختلاف داشته و بر ضد همند؛ چون حق و باطل ضد هم بوده و با هم اختلاف دارند. چرا به قاعده کشف احادیث دروغ تن نمی‌دهید؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ ۖ وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ﴿٨٠﴾ وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّـهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا ﴿٨١﴾ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا ﴿٨٢﴾ وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗوَلَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٨٣﴾} صدق الله العظيم [النساء].
و اگر از شیعیان مشرک سوآل کنی چرا به قبر ائمه آل بیت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم متوسل می‌شوید؟ می‌گویند:" احترام خودت را نگه دار؛ ماخداوند واحد قهار را عبادت می‌کنیم و به محمد و آل محمد توسل و توجه و رو می‌کنیم چون آنها نزد خدامقرب‌ترند" پس می‌گوییم: لا قوة الا بالله العلی العظیم؛ ای کسانی که درمورد ائمه آل بیت مبالغه کرده و آنها را به جای خدا می‌خوانید؛ شما گرفتار شرک شده‌اید؛ چنان که پیشینیان شما هم گرفتار شده بودند وحجت‌شان تنها این بود که:
{مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى}
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{أَلَا لِلَّـهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّـهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّـهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
ای علمای اسلام و امتشان؛ من امام مهدی منتظرم و کیست ظالم تر از کسی که به خداوند دروغ می‌بندد و لعنت خدا بر دروغگویان باد؛ خداوند مرا از جاهلان قرار نداده و ظالم‌ترین مردم کسی است که به خدا دروغ ببندد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا} صدق الله العظيم [الأعراف:۳۷].
پس از من پیروی کنید و اگر من مهدی منتظر نباشم گناه دروغم بر گردن خودم است و اگر من مهدی منتظر نباشم؛خداوند به خاطر پیروی از من شما را مورد بازخواست قرار نمی‌دهد؛تصدیق قاعده دعوت‌کنندگان به سوی خداوند درکتاب:
{وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ} [غافر:۲۸].
اگر بدون دانشی که از نزد خدا آمده؛ کورکورانه از چیزی پیروی کنید؛ خداوند شما را مورد محاسبه قرار خواهد داد. ولی امام مهدی با کلام خدا برای شما حجت می‌آورد و از آن چه خداوند حکیم و خبیر با وحی تفهیمی-نه وسوسه شیطان رجیم- به من آموخته؛ قرآن را به صورتی بی نظیربه تفصیل برایتان بیان می‌کند. خداوند برهان بیان قرآن را از خود قرآن به من الهام می‌کند و این تفاسیر مانند تفسیر شما از روی ظن و گمان نیست؛ ظن و گمانی که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. بیان ناصر محمد یمانی آیات محکم قرآن است که از خود قرآن برایتان آورده میشود؛ آیاتی که برای عالم و جاهلتان که زبان عربی را بفهمند؛ بینه و روشن است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
واین آیات حجت حق من در برابر شماست؛ حال حجت شما در برابر امام ناصر محمد یمانی چیست؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱].
آیا گمان می‌کنید می‌توان برهان را از خود درآورد؟ خیر شرط "برهان" این است که از نزد خداوند رحمن باشد و از آیات محکم قرآن بیاورید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَـٰذَا ذِكْرُ مَن مَّعِيَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٢٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
ای علمای اسلام و امتشان؛ شایسته امام مهدی منتظر حق پروردگارتان نیست که به یکی از طایفه‌ها و گروه‌های شما وابسته بوده و متمایل باشد؛ و سزاوار او نیست که مانند شما از روی ظن و گمان سخن گوید؛ بلکه خداوند او را داور و حَکَم قرار داده تا در میان اختلافات دینی شما به حق حکم نماید؛ و می‌بینید که با برهان علمی که شکی در ان نیست؛ بر شما غالب میشود، چون از آیات محکم قرآن عظیم که از تحریف محفوظ است برهان می‌آورد؛ کتابی که ذکر شما و ذکر پیشینیان‌تان است؛ پس اگر از عذاب خدا می‌ترسید از ذکری که خدا به سویتان فرستاده پیروی نمایید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [يس].
من به شما دستور نمی‌دهم نسبت به احادیث حق بیان که در سنت محمد رسول الله الحقّ صلى الله عليه وآله وسلم آمده‌اند کافر شوید؛ بلکه امر می‌کنیم نسبت به هرچه که مخالف آیات محکم قرآن است کافر شوید؛ اگر اهل اندیشه و تدبرید. چون خداوند قرآن را مرجع سنت نبوی و تورات و انجیل و مهیمن بر تمام آنها قرار داده است؛ پس نسبت به هرچه که مخالف آیات محکم قرآن باشد؛ کافر شوید فرقی ندارد در تورات و انجیل باشد یا احادیث سنت نبوی؛ اگر عاقل باشید و اندیشه کنید؛ و بعد از آن دیگر به چه حدیثی ایمان می‌آورید؟
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خليفة الله وعبده؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=6824
الإمام ناصر محمد اليماني
05 - رمضان - 1431 هـ
15 - 08 - 2010 مـ
۲۴ - مرداد - ۱۳۸۹ ه.ش.
05:32 صبح
ــــــــــــــــــ
«پاسخ به صدیق»
به‌ناحق در مورد انبیا و رسولان الهی که از بندگان خدا هستند مبالغه نکنید. ای «صدیق» به‌ناحق در مورد امام مهدی مبالغه نکن...
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
ای «صدیق» به‌ناحق در مورد امام مهدی مبالغه نکن! از [بیانت که از عنوانش پیداست] قسمتی از فتوایت را با رنگ قرمز نقل می‌کنیم:
و در آسمان نشانه‌ای بزرگ ظاهر شد. زنی لباس خورشید به تن داشت و ماه زیر پاهایش بود و بر سرش تاجی با دوازده ستاره داشت. در آسمان نشانه‌ای دیگری ظاهر شد: اژدهایی بزرگ در برابر آن زن قرار گرفت تا بعد از به دنیا آمدن فرزندش، او را ببلعد. زن پسری به دنیا آورد و او کسی است که با عصایی آهنین بر تمام امت‌ها حکومت خواهد کرد و طفل به محضر خداوند به سمت عرش او بالا برده شد.
پایان نقل قول
ای مرد! این مطلب را از انجیل عهد قدیم برای ما آورده‌ای؛ مطلبی که از جانب شیطان تحریف شده‌است و در انجیلی که الرحمن نازل نموده‌است وجود ندارد. تمام اینها زمینه‌سازی برای مسیح کذاب است که می‌خواهد خود را به عنوان مسیح عیسی بن مریم معرفی کرده و ادعای ربوبیت کند و چیزی را که حق او نیست بر زبان آورد. این شخص مسیح عیسی بن مریم واقعی و حق نیست، بلکه مسیح کذاب است که می‌خواهد خود را مسیح عیسی بن مریم جا بزند و پسر مریم نیست. برای همین به او مسیح کذاب گفته میشود. شایسته پسر مریم علیه الصلاة و السلام نیست که سخنی را که حق ندارد بر زبان بیاورد. خداوند در روز رستاخیز اول او را ندا داده و می‌فرماید:
{وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿١١٦﴾ مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚوَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١١٧﴾ إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
ای «صدیق» به حق صدیق باش و طفره نرو و در مورد مسیح عیسی بن مریم و مادرش به‌ناحق مبالغه مکن! پاک و منزه است پروردگارم که همسر و فرزندی نگرفته است یا مگر آنچه که از انجیل عهد قدیم [که به دست شیاطین بشر تحریف و دست‌کاری شده‌است] برای ما آورده‌ای مبالغه ناحق نیست؟ از تحریف‌هایی که شیاطین بشر در انجیل عهد قدیم کرده‌اند سطرهای زیر را برایمان آورده‌ای:
و در آسمان نشانه‌ای بزرگ ظاهر شد. زنی لباس خورشید به تن داشت و ماه زیر پاهایش بود و بر سرش تاجی با دوازده ستاره داشت. در آسمان نشانه‌ای دیگری ظاهر شد: اژدهایی بزرگ در برابر آن زن قرار گرفت تا بعد از به دنیا آمدن فرزندش، او را ببلعد. زن پسری به دنیا آورد و او کسی است که با عصایی آهنین بر تمام امت‌ها حکومت خواهد کرد و طفل به محضر خداوند به سمت عرش او بالا برده شد.
ای مرد از خدا تقوا کن! مسيح عيسى ابن مريم صلى الله عليه و آله وسلم، تنها، بشری بود که از میان بندگان خدا به رسالت انتخاب شد و مثال او نزد خدا، مانند آدم است که خداوند او را از خاک آفرید و سپس به او گفت: «کن فیکون». تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّـهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
اگر او بدون پدر آفریده شد، مادر ما حوا هم بدون مادر آفریده شد و آدم هم بدون پدر و مادر آفریده شد. اینها نمونه‌هایی از قدرت خداوند است. خداوند ناقه [شتر ماده] قوم صالح را هم بدون آنکه پدر یا مادر داشته باشد، آفرید. مار موسی هم بدون آنکه پدر و مادر داشته باشد، آفریده شد. اینها نمونه‌هایی از قدرت مطلقه خداوند هستند که هرگاه اراده نماید می‌فرماید «کن فیکون» و آغاز آفرینش هر موجودی که راه می‌رود یا پرواز می‌کند، نشانه قدرت خداوند سبحان است. در این مورد مثالی برایتان می‌زنم، پدر تمام موجودات مثل گاو، گوسفند یا شتر و یا پدران انواع پرندگان و پدران انواع حیوانات، آفرینششان مانند آفرینش آدم علیه السلام و از طریق «کن فیکون» بوده است و سپس خداوند از جنس مذکر، زوجشان را آفرید و سپس تولید نسل انجام شد و این موجودات در زمین پراکنده شدند و خداوند در هر چیز نشان قدرت خود را نهاده و برای ما مثال می‌زند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الروم].
ای مرد! چرا باید در مورد آفرینش مسیح عیسی بن مریم علیه و علی امه الصلاة و السلام مبالغه شود تا جایی که بگویند او فرزند خداوند است؟ خداوند از چنین نسبت‌هایی پاک و منزه و بسیار بالاتر و والاتر است.
و حال، این امام مهدی منتظر است که خداوند او را در زمان مقدر شده در کتاب مسطور برانگیخته است. کسی که تعریف اسم اعظم الهی خداوند سبحان به او سپرده شده و بیان آن را از کتاب به مردم یاد می‌دهد تا از مردم دعوت کند خداوند را آن‌گونه که شایسته‌ی اوست عبادت کنند. با اینکه خداوند امام مهدی را امام انبیا قرار داده‌است و به رسولش، مسيح عيسى بن مريم صلى الله عليه و آله امر نموده از صالحان و پیروان امام مهدی باشد؛ با وجود چنین تکریمی که خداوند برای بنده و خلیفه‌اش امام مهدی قایل شده‌است، اما نمی‌بینید امام مهدی به شما امر کند در مورد او به‌ناحق مبالغه کنید؛ بلکه می‌گوید من مانند شما، انسانی بیش نیستم و تنها یکی از بندگان صالح خداوندم؛ و شما هم همان حقی را در درگاه خداوند تعالی دارید که امام مهدی دارد. او از همه بندگان خدا دعوت می‌کند که همگی برای رب المعبود رقابت کنند تا [روشن شود] کدام یک در نزد خداوند محبوب‌تر و مقرب‌ترند. اما مشرکان نصاری [مسیحی] و مشرکان مسلمان و یهود خواهند گفت: «هیهات، هیهات! ناصر محمد یمانی! چطور از ما می‌خواهی با انبیا و رسولان الهی رقابت کنیم؛ خداوند آنان را بر ما برتری و فضیلت داده است. چگونه ممکن است ما سزاوار باشیم برای حب و قرب الهی با آنان رقابت کنیم؟ تو از گمراهان و گمراه کنندگانی». امام مهدی در پاسخ می‌گوید: آیا رسولان و انبیا، فرزندان خداوند سبحان هستند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱].
اگر شما از آیات محکم قرآن عظیم، برهان آشکار را بیاورید، من اولین کسی خواهم بود که اولاد خداوند سبحان را عبادت می‌کند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ ﴿٨١﴾ سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
لذا اگر خداوند فرزندی داشت، جز خدا و فرزندش چیزی عبادت نمی‌شد! خداوند پاک و منزه است و همسر و فرزندی اختیار نکرده و هيچ چيز در آسمان‌ها و زمين نيست مگر آنكه به بندگى سوى الرحمن می‌اید. تصدیق فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَـٰنُ وَلَدًا ﴿٨٨﴾ لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا ﴿٨٩﴾ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿٩٠﴾ أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدًا ﴿٩١﴾ وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَـٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـٰنُ وُدًّا ﴿٩٦﴾ فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا ﴿٩٧﴾ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا ﴿٩٨﴾} صدق الله العظيم [مريم].
چرا در مورد انبیا و رسولان الهی که از بندگان خدا هستند مبالغه میشود؟ دلیل گمراهیِ اهل کتاب، مبالغه در مورد انبیا و ائمه و پیشوایانشان بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
ولی خداوند صاحب کلمه «لا اله الا الله وحده لاشریک له» است و برای همه بندگانش حق یکسانی قایل شده‌است و برای همین، برای پیروان صالح، همان حقی در مورد پروردگار مقرر گردیده که برای انبیا و رسولان خدا قرار داده شده‌است. همه‌ی بندگان در مورد رب المعبود حقی یکسان دارند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّـهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
همانا که خداوند رسولان و انبیا را برمی‌انگیزد تا مردم را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت کند و به بندگان خدا امر کنند تا از راه وروش هدایتی آنها پیروی نمایند؛ ولی متأسفانه بسیاری از مؤمنین متوجه نشده‌اند پیروی از راه و روش هدایتی رسولان پروردگارشان چگونه است و امام مهدی برایشان فتوا می‌دهد:
همانا که اقتدا کردن به راه هدایت انبیا، یعنی اینکه خداوند را بدون این که شریکی برایش قایل شوید عبادت کرده و با انبیا و رسولان خدا، در راه حب و قرب الهی رقابت کنید.
مهدی منتظر در مورد بیان حق این فرموده‌ی خداوند تعالی از علمای امت سؤال می‌کند:
{وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]،
سؤال دقیقاً درباره این فرموده‌ی خداوند تعالی است:
{أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهِ} صدق الله العظيم،
آیا شما دیده‌اید که محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم به روش هدایتی آنها اقتدا کند ولی باور داشته باشد سزاوار او نیست با انبیای الهی که قبل از او آمده‌اند برای خداوند رب المعبود رقابت کند چون خداوند به او امر نمود به روش هدایت آنها اقتدا کند؟ هیهات هیهات... ولی ایشان می‌داند معنای فرموده خداوند: {فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهِ}چیست؛ مقصود خداوند این است که او، پروردگار یکتا را بدون این که شریکی برایش بگیرد عبادت کرده و برای حب و قرب خدا با آنان رقابت کند تا []وشن گردد- چه کسی نزد خدا محبوب‌تر و مقرب‌تر میشود.عبادت حق پروردگارشان این است و نمی‌بینید که آنها به‌ناحق درمورد یکدیگر مبالغه کنند؛ آنان می‌دانند تمام مردم نسبت به رب المعبود حق دارند و برای همین هم درمی‌یابید که «روش هدایت» آنها رقابت بندگان به‌سوی رب المعبود است تا کدام نزد پروردگار محبوب‌تر و مقرب‌تر باشند...اما بسیاری از پیروان، در مورد آنان به‌ناحق مبالغه کرده و به‌جای خداوند، آنها را می‌خوانند و منتظر هستند در پیشگاه پروردگارشان برایشان شفاعت کنند! سبحان الله... اما خداوند در آیات محکم کتابش، روش و قاعده هدایت را روشن فرموده و تمام انبیا و رسولانش را با همین قاعده برانگیخته است که: خداوند را بدون گرفتن شریک عبادت کرده و در راه حب و قربش رقابت کنند تا کدام یک نزد او مقرب‌تر و محبوب‌ترین بنده باشند. این قاعده‌ای است که تمام رسولان خدا بر اساس آن برانگیخته شده‌اند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
والله اگر امام مهدی از تک تک علمای مسلمین سؤال کند: آیا شما به هدایت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا کردید؟ همگی جواب می‌دهند: «البته که چنین کردیم؛ چطور از هدایت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم پیروی نکرده و خداوند را بدون شریک عبادت نکنیم؟». پس امام مهدی سؤال دیگری را مطرح می‌کند: آیا به این موضوع اعتقاد دارید که شما هم حق دارید برای حب و قرب خداوند با محمد رسول الله صلى الله عليه و آله وسلم رقابت کنید؟ و جواب همگی آنها یک صدا این خواهد بود: «هیهات هیهات.. ای انسان گمراه که مردم را از راه راست به گمراهی می‌کشانی، چطور از ما می‌خواهی برای حب و قرب الهی، با رسولی رقابت کنیم که خداوند به‌سوی تمام مردم فرستاده‌است؟ او خاتم الأنبیا و المرسلین است و برای اینکه نزد خدا محبوب و مقرب باشد اولی‌تر است؛ ما را نشاید که برای حب و قرب الهی با محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم رقابت کنیم». پس ما می‌گوییم راست گفت خداوند عظیم:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم[يوسف].
×والله که انبیا و رسولان الهی چیزی جز فرمانی که خدا به آنان داده را به شما ابلاغ نکرده‌اند؛ این که همگی- شما و آنان ـ خدا را عبادت کنید؛ و از روش هدایت آنان پیروی کرده و همه‌ی بندگان به سوی رب المعبود رقابت کنند تا نزد خدا محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده گردند؛ این روش و قاعده عبادت حق آنهاست و خداوند در آیات محکم کتابش درمورد این قاعده‌ی حق به شما فتوا داده و می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
اما شما الْوَسِيلَةَ را بر خود حرام کرده و آن را منحصر به انبیای‌تان کرده‌اید و-در دعاهایتان- آن را برای آنان طلب می‌کنید نه خودتان؛ چنان که مسلمانان در زمان اقامه هر نماز برای محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم چنین دعایی می‌کنند و نمی‌بینید از خداوند وسیله را برای خود طلب نمایند؛ چون نظرشان این است که حق ندارند به سوی پروردگار وسیله را بجویند تا نزد او از انبیا الهی ور سولانش محبوب‌تر و مقرب‌ترباشند و فرمانی را که خداوند در آیات محکم کتابش به آنان داده فراموش کرده‌اند:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
و همانا که الْوَسِيلَةَ به سوی رب المعبود است و حق تمام بندگان...تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
علماي مسلمین؛ پس چرا "وسیله" به سوی خداوند را متعلق به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم می‌دانید نه خودتان؟ آیا از نظر تان ایشان بیش از شما نسبت به خداوند حق دارد؟ ولی او که فرزند خداوند نیست سبحانه و تعالی علوا کبیرا؛ همانا که انبیای الهی نیز مانند شما ودر زمره بندگان خداوند هستند و شما همان حقی را در مورد رب المعبود دارید که آنها دارند؛ برای همین خداوند به محمد عبد و رسولش امر می‌کند صبورانه همراه کسانی باشد که به سوی رب المعبود رقابت کرده و دعوت حق پروردگارشان را استجابت کرده‌اند؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
چرا که نبیِّ خدا و عبدش؛ حقی بیش از بندگان دیگر خدا [که از تابعین و پیروان هستند] ندارد؛ و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او در این دنیا نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ ﴿٣٣﴾ وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ ﴿٣٤﴾ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ ﴿٣٥﴾ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ ﴿٣٦﴾ وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ ﴿٣٧﴾ أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ﴿٣٨﴾ وَأَنَّ لَيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ﴿٣٩﴾ وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿٤٠﴾ ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [النجم].
ای مردم؛ من امام مهدی اکبر خلفای خداوند هستم ولی سزاوار من نیست که چیزی را بگویم که حق من نباشد. هرچقدرهم که خدا مرا گرامی داشته باشد؛ باز هم من مانند شما تنها بنده‌ای از بندگان خداوندم و شما همان حقی را در مورد خدا دارید که امام مهدی خلیفه‌ای که خدا بر شما گمارده، دارد. هرکس مرا تصدیق کرد ولی از رقابت با من برای حب و قرب خدا سرباز زد؛ درمورد امام مهدی مبالغه کرده و از راه درست منحرف شده و از مشرکانی شده است که خداوند در آیات محکم کتابش درمورد آنان می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
سپس خداوند در روزی که تمام انبیا و کسانی را که به ناحق درمورد انبیا مبالغه کرده‌اند گرد می‌آورد - کسانی که وسیله و رقابت به سوی پروردگار را منحصر به انبیا کرده و در انتظار شفاعت آنها در پیشگاه پروردگارشان هستند- و سؤال خواهد کرد که:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
کسانی که درمورد بندگان خداوند مبالغه کردند به آنان که به ناحق در موردشان مبالغه شده نظر کرده و گفتند :
{قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِن دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٨٦﴾} صدق الله العظيم [النحل]
یعنی بندگان مکرم خدا نسبت به این که به ناحق مورد عبادت قرار گرفته‌اند کافرند و بر علیه کسانی هستند که آنان را عبادت کرده‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا ﴿٨١﴾ كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [مريم].
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾}صدق الله العظيم،
و اما گروهی دیگر از مشرکان به پروردگار؛ شیاطین را عبادت می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ولی شیاطین به آنان می‌گویند که ملایکه خداوند رحمن هستند و به آنان فرمان می‌دهند برای تقرب به پروردگارشان؛ درپیشگاه شیاطین-که خود را ملایکه خداوند رحمن جا زده‌اند- سجده کنند. سپس خداوند از آنها سؤآل خواهد کرد به جای خدا چه چیزی را عبادت می‌کردید؛ به اوخبر می‌دهند که برای قربت به پروردگارشان؛ ملایکه مقرب را عبادت می‌کردند؛ پس خداوند از ملایکه سؤال می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [سبأ].
و اما عبادت کنندگان بتها که رازعبادت شدن آنها را نمی‌دانند؛ آنها تمثیل بندگان مقرب خدا بودند که مردم در دنیا از کرامات ایشان باخبر بودند ولی راز عبادت این بتها در پی گذشتن نسل‌ها پنهان شد و فرزندان آنها تماثیل این بتها را می‌پرستیدند بدون این که بدانند راز این عبادت چیست؛ آنها می‌دیدند پدرانشان چنین می‌کنند و آنها هم کورکورانه همان روش را در پی گرفتند؛ انبیای الهی از آنان سؤال می‌کردند دلیل و راز عبادت بتها چیست و پاسخ می‌شنیدند که :
{قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ ﴿٥٣﴾} [الأنبياء].
یعنى نمی‌دانستند راز عبادت بتها در چیست و برای همین می‌گفتند:
{قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾} [الشعراء].
و سپس رسولان پروردگار از آنها دعوت می‌کردند تا خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت نمایند و پاسخ آنها این بود که:
{بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا}[لقمان:۲۱]
و چون نمی‌دانستند پدرانشان به چه دلیل آن بتها را عبادت می‌کردند؛ آنها هم همان بتها را عبادت می‌کردند. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
و از آنجایی که در روز قیامت؛ بت‌پرستان بتها را نمی‌بینند-چون خداوند بت را برنمی‌انگیزد چرا که آنها مخلوق نیستند- برای همین آنها را در زمین محشر پیدا نمی‌کنند و راز عبادت پدرانشان برایشان آشکار میشود و درمی‌یابند بتها مجسمه و تماثیل بندگان مکرم خدا بوده‌اند. اما خداوند از بت‌پرستان سؤال می‌فرماید ولی آنان پیش از این از راز عبادت بتها بی‌خبر بودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ الْكَافِرِينَ ﴿٧٤﴾} صدق الله العظيم [غافر].
سپس پدرانشان را که دیده بودند قبل از آنها بتها را می‌پرستیدند؛ ملامت می‌کنند و می‌گویند:
{رَبَّنَا هَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا} [القصص:۶۳]،
و پدرانشان پاسخ می‌دهند:
{أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا} [القصص:۶۳]،
پدرانشان به آنها فتوا می‌دهند که راز عبادت بتها چه بوده است و می‌گویند آن تمثال‌ها به شکل بندگان مکرم خداوند ساخته شده بودند؛ ولی بندگان مکرم خداوند چنین پاسخ می‌دهند:
{تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ ۖ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} [القصص].
یعنی آنها نمی‌دانستند پیروانشان به ناحق بعد از مرگشان در موردشان مبالغه کرده‌اند. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖوَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [يونس].
لذا ای امت اسلام؛ ای حجاج بیت الله الحرام؛ چرا درمورد محمد رسول صلى الله عليه وآله وسلم مبالغه کرده و وسیله را به او واگذار می‌کنید و منظترید تا ایشان در پیشگاه الهی برای شما شفاعت نماید؟ آیا او از خداوند ارحم الراحمین به شما مهربان‌تر و رحیمتر است؟ به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ هیچ یک از بندگان خداوند در آسمان‌ها یا زمین -چه جن و چه انس و از هر جنسی- جرأت نمی‌کند و سزاوار نیست-حق ندارد- در پیشگاه رب المعبود شفاعت کند؛ چه کسی جرأت دارد درمورد بندگان خدا با او محاجه کند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللَّـهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿١٠٩﴾} صدق الله العظيم [النساء].
ای مردم؛ مبالغه درمورد بندگان خدا؛ انبیا و رسولان را رها کنیدْ همانا که آنها هم مانند شما بنده‌ی خدا هستند و منتظر نباشید در پیشگاه خداوندی که بیش از بندگانش نسبت به شما رحیم است؛ آنها برایتان شفاعت کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖوَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [فاطر].
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٩٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
اما دشمنان خدا با احادیثی که آیات محکم کتاب خدا قرآن عظیم را تکذیب می‌کنند؛ افترا می‌زنند مثل این حدیث دروغ:
[حدثنا أبو النعمان، حدثنا سعيد بن زيد، حدثنا عمرو بن مالك النكري حدثنا أبو الجوزاء أوس بن عبد الله قال: قحط أهل المدينة قحطاً شديداً فشكوا إلى عائشة فقالت: انظروا قبر النّبيّ (ص) فاجعلوا منه كوىً إلى السماء، حتى لا يكون بينه وبين السماء سقف، قال ففعلوا فمطرنا مطراً حتى نبت العشب وسمنت الإبل حتى تفتقت من الشحم، فسمي عام الفتق].
ترجمـــــــــــــــــــــه حدیث دروغ:
[ ابوالنعمان از سعید بن زید و او ازعمرو بن مالک النکری از ابوالجوزاء اوس بن عبدالله نقل می‌کند: مردم مدینه گرفتار قحطی بسیار شدیدی شدند و به عایشه شکایت بردند؛ او گفت: کنار قبر رسول خدا(ص) بروید روزنه و شکاف هایی را در سقف حجره ایجاد کنید به طوری که دیگر بین قبر شریف و آسمان سقفی نباشد. ابوالجوزاء گوید: آنان چنین کردند پس آنقدر باران بارید که گیاه رویید و شتران فربه شدند تا آنجا که از شدت چاقی ترک هایی بر بدن آنها نمودار شد. به همین مناسبت آن سال را عام الفتق (به معنی سال شکاف) نامیدند]
خداوند در برابر کسانی که ازاحادیث پیروی می‌کنند بدون این که آنها را به آیات محکم قرآن ارائه کنند تا ببینند با آن اختلاف دارد یا نه ؛ مرا کافی است...اگر چنین کنند احادیثی را خواهند یافت که با کلام خداوند در آیات محکم کتابش اختلاف زیادی دارد و حتی درست عکس آن است. من عایشه علیها السلام را متهم به دورغ گفتن و بهتان زدن نمی‌کنم؛ به او هم افترا زده شده ؛ هم چنان که به تعداد زیادی از صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بهتان زده شده و روایاتی را از قول آنها از نبی نقل می‌کنند؛ احادیثی که غیر از سخنان ایشان علیه الصلاة و السلام است. ای خطبای منابر برحذر باشید؛ برحذر باشید؛ تا حدیثی را به آیات محکم ذکر قرآن عظیم عرضه نکرده‌اید؛ نه از آن پیروی کنید و نه به مردم یاد دهید! احادیثی که از نبی نبوده و ایشان نفرموده‌اند- چون ایشان از روی هوی سخن نمی‌گفتند- حتما خواهید دید با آیات محکم قرآن تفاوت زیادی دارند و یکدیگر را نقض کرده و با هم اختلاف داشته و بر ضد همند؛ چون حق و باطل ضد هم بوده و با هم اختلاف دارند. چرا به قاعده کشف احادیث دروغ تن نمی‌دهید؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ ۖ وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ﴿٨٠﴾ وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّـهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا ﴿٨١﴾ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا ﴿٨٢﴾ وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗوَلَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٨٣﴾} صدق الله العظيم [النساء].
و اگر از شیعیان مشرک سوآل کنی چرا به قبر ائمه آل بیت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم متوسل می‌شوید؟ می‌گویند:" احترام خودت را نگه دار؛ ماخداوند واحد قهار را عبادت می‌کنیم و به محمد و آل محمد توسل و توجه و رو می‌کنیم چون آنها نزد خدامقرب‌ترند" پس می‌گوییم: لا قوة الا بالله العلی العظیم؛ ای کسانی که درمورد ائمه آل بیت مبالغه کرده و آنها را به جای خدا می‌خوانید؛ شما گرفتار شرک شده‌اید؛ چنان که پیشینیان شما هم گرفتار شده بودند وحجت‌شان تنها این بود که:
{مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى}
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{أَلَا لِلَّـهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّـهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّـهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
ای علمای اسلام و امتشان؛ من امام مهدی منتظرم و کیست ظالم تر از کسی که به خداوند دروغ می‌بندد و لعنت خدا بر دروغگویان باد؛ خداوند مرا از جاهلان قرار نداده و ظالم‌ترین مردم کسی است که به خدا دروغ ببندد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا} صدق الله العظيم [الأعراف:۳۷].
پس از من پیروی کنید و اگر من مهدی منتظر نباشم گناه دروغم بر گردن خودم است و اگر من مهدی منتظر نباشم؛خداوند به خاطر پیروی از من شما را مورد بازخواست قرار نمی‌دهد؛تصدیق قاعده دعوت‌کنندگان به سوی خداوند درکتاب:
{وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ} [غافر:۲۸].
اگر بدون دانشی که از نزد خدا آمده؛ کورکورانه از چیزی پیروی کنید؛ خداوند شما را مورد محاسبه قرار خواهد داد. ولی امام مهدی با کلام خدا برای شما حجت می‌آورد و از آن چه خداوند حکیم و خبیر با وحی تفهیمی-نه وسوسه شیطان رجیم- به من آموخته؛ قرآن را به صورتی بی نظیربه تفصیل برایتان بیان می‌کند. خداوند برهان بیان قرآن را از خود قرآن به من الهام می‌کند و این تفاسیر مانند تفسیر شما از روی ظن و گمان نیست؛ ظن و گمانی که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. بیان ناصر محمد یمانی آیات محکم قرآن است که از خود قرآن برایتان آورده میشود؛ آیاتی که برای عالم و جاهلتان که زبان عربی را بفهمند؛ بینه و روشن است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
واین آیات حجت حق من در برابر شماست؛ حال حجت شما در برابر امام ناصر محمد یمانی چیست؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱].
آیا گمان می‌کنید می‌توان برهان را از خود درآورد؟ خیر شرط "برهان" این است که از نزد خداوند رحمن باشد و از آیات محکم قرآن بیاورید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَـٰذَا ذِكْرُ مَن مَّعِيَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٢٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
ای علمای اسلام و امتشان؛ شایسته امام مهدی منتظر حق پروردگارتان نیست که به یکی از طایفه‌ها و گروه‌های شما وابسته بوده و متمایل باشد؛ و سزاوار او نیست که مانند شما از روی ظن و گمان سخن گوید؛ بلکه خداوند او را داور و حَکَم قرار داده تا در میان اختلافات دینی شما به حق حکم نماید؛ و می‌بینید که با برهان علمی که شکی در ان نیست؛ بر شما غالب میشود، چون از آیات محکم قرآن عظیم که از تحریف محفوظ است برهان می‌آورد؛ کتابی که ذکر شما و ذکر پیشینیان‌تان است؛ پس اگر از عذاب خدا می‌ترسید از ذکری که خدا به سویتان فرستاده پیروی نمایید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [يس].
من به شما دستور نمی‌دهم نسبت به احادیث حق بیان که در سنت محمد رسول الله الحقّ صلى الله عليه وآله وسلم آمده‌اند کافر شوید؛ بلکه امر می‌کنیم نسبت به هرچه که مخالف آیات محکم قرآن است کافر شوید؛ اگر اهل اندیشه و تدبرید. چون خداوند قرآن را مرجع سنت نبوی و تورات و انجیل و مهیمن بر تمام آنها قرار داده است؛ پس نسبت به هرچه که مخالف آیات محکم قرآن باشد؛ کافر شوید فرقی ندارد در تورات و انجیل باشد یا احادیث سنت نبوی؛ اگر عاقل باشید و اندیشه کنید؛ و بعد از آن دیگر به چه حدیثی ایمان می‌آورید؟
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خليفة الله وعبده؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=6824