Admin
03-01-2018, 09:48 AM
ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
08 - 02 - 1433 کۆچی
03 - 01 - 2012 زایینی
05:39 به‌یانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=30716
ــــــــــــــــــــــــ
ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو هه‌واڵتان له مەحكه‌می زیكر له كتێبی اللە ی زانا به په‌نهان و نهێنی و غه‌یب و شاراوه‌كانه‌وه بۆ دەهێنێت ..
بەناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر باپیرەم محمد نێردراوی اللە و کەس و کارە پاکەکەی و هەموو بەسەرخەرەکانی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ تا ڕۆژی دوایی، لەدوای ئەمە..
سڵاوو ڕه‌حمه‌ت و به‌ره‌كەتی اللە تان له‌سه‌ر بێت خۆشه‌ویستەکانم پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکان، وه سڵاوی اللە له سه‌ر میوانی قه‌در گران "ابواللیل" جا به‌خێرهاتی بۆ سه‌ر مێزی گفتوگۆی جیهانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو له سه‌رده‌می گفتوگۆ به‌ر له ده‌ركه‌وتن (ماڵپەڕی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی منتديات البشرى الإسلامية).
وه ئه‌ی (ابا اللیل)، من ده‌تبینم هاتوویت قسه له‌گه‌ڵ پشتیوانەکانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو ده‌كه‌یت به‌م فه‌رمووده‌یه‌ی اللە ی پایەبەرز: {قُلْ إِنْ أَدْرِ‌ي أَقَرِ‌يبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَ‌بِّي أَمَدًا ﴿٢٥﴾ عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].
جا له‌پاش ئه‌مه (ابو اللیل) ده‌ڵێت:
جا له‌سه‌ر ئه‌م بنه‌مایه كه‌واته ئیمام ناصر محمد یه‌مانی له كوێ هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ری هێناوه، وه له كوێش هاوه‌ڵانی ئه‌شكه‌وت، وه له كوێ بۆشایی زه‌وی، وه ڕاستی مه‌سیحی درۆزن، وه جه‌سته‌ی عیسای كوڕی مه‌ریه‌م؟
جا له‌پاش ئه‌مه مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو وەڵامت ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: هه‌واڵه‌كه‌م له مەحكه‌می زیكر له كتێبەکەی اللە ی زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه هێناوه، له‌كاتێكدا هه‌واڵ و ده‌نگوباسی زۆرێک له زانستی غه‌یبی و شاراوه له قورئانی گه‌وره‌دا هه‌یه وه نه‌شمان وتووه (سروش) وه‌حیێكی تازه‌مان پێدراوه به‌ڵكو به به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروست بۆ قورئانی خاوه‌ن رێزو شكۆ قسه‌تان له‌گه‌ڵ ده‌كه‌ین و به‌ڵگه‌تان به‌سه‌ردا ده‌هێنینه‌وه، وه كاتێكیش فه‌تواتان بۆ ده‌ده‌م هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه له هه‌ساره‌ی ئاگر ئه‌وا به‌ڵگه‌كه‌تان له مەحكه‌می قورئان بۆ ده‌هێنم به‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه له هه‌ساره‌ی ئاگر. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
به‌هه‌مان شێوه كاتێک فه‌توام بۆ داون تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی ئاگر به نزیكترین شێوه یه‌كێكه له نیشانه گه‌وره‌كانی قیامه‌ت له‌دوای نیشانه‌ی درک كردن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْ‌تَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَ‌ضٌ وَالْكَافِرُ‌ونَ مَاذَا أَرَ‌ادَ اللَّـهُ بِهَـٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَ‌بِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرً‌ا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].
وه پێشتریش پێیدا تێپه‌ربووه، به‌ڵام ئه‌مجاره ئه‌م تێپه‌ڕبوونه نزیكتره له زه‌وی تا ده‌بێته هۆی پێچه‌وانه بوونه‌وه‌ی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی بۆ ئه‌وه‌ی نیشانه‌یەک له نیشانه گه‌وره‌كان بێته‌جێ، جا شه‌و پێش ڕۆژ بكه‌وێت جا خۆر له خۆر ئاواوه هه‌ڵدێت، وه له لاكانیشه‌وه بۆ زه‌وی دێت واته به ده‌وری هه‌ردوو جه‌مسه‌ره‌كه‌دا ده‌سوڕێته‌وه نه‌ک له ده‌وری خۆرهەڵات و خۆرئاوا به‌ڵكو له باشوره‌وه بۆ باكور، به‌و مانایه‌ی بۆ زه‌وی دێت له‌لاكانی ئه‌م لاو ئه‌و لای. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾ قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّ‌حْمَـٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَ‌بِّهِم مُّعْرِ‌ضُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ ﴿٤٣﴾ بَلْ مَتَّعْنَا هَـٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا يَرَ‌وْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْ‌ضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَ‌افِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿٤٤﴾قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُ‌كُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُ‌ونَ ﴿٤٥﴾ وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَ‌بِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
وه ئه‌م ڕۆژه‌ش بریتی یه له ڕۆژی فه‌تحه گه‌وره‌كه له‌لایەن الله وە بۆ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو، جا الله به هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر له شه‌وێكدا به‌سه‌ر سه‌رجه‌م به‌شه‌ر ده‌ریدخات له‌م شه‌وه‌ی شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾ فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُ‌ونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
وه ئه‌ی (ابا اللیل)، ئه‌مه ڕۆژێكه کە شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت شه‌وی تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر کە لە سەردەمێکەوە بۆ سەردەمێکی تر بۆ بەشەر دەردەکەوێت به ڕوونی له ئاسۆدا له كاتێکەوە بۆ كاتێكی تر به قه‌ده‌رو كاتی دیاریكراو له دێڕە نوسراوەکانی کتێبەکەی الله، وه ئه‌م هه‌واڵه‌شم هێناوه بۆت له‌وه‌ی به پێغه‌مبه‌ر وتراوه له قورئانی گه‌وره ده‌رباره‌ی هه‌واڵه زانسته شاراوەو غه‌یبی یه‌كان، وه هه‌واڵه‌كه‌م بۆ نه‌هێناون پاشان بڵێم: دڵم هەواڵی پێدام، به‌ڵكو له مەحكه‌می كتێبی په‌روه‌ردگاره‌كه‌م ده‌رمهێناوه کە زانایه به هه‌موو غه‌یب و نهێنی و پەنهان و شاراوه‌كان. وه الله ش فێری ئه‌م قورئانه‌ی كردووه تا ڕوونی بكاته‌وه تا خه‌ڵكی پێ فێربكات، وه الله ش ته‌نها تایبه‌تی نه‌كردووه به ئه‌و به‌بێ ئێوه، ئایا له اللە ناترسن؟ به‌ڵكو الله دایبه‌زاندۆته سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی تا به‌ڵگه‌ی پێ به‌سه‌ر خه‌ڵكی بهێنێته‌وه، وه خه‌ڵكیش به‌ڵگه‌ی پێ بهێننه‌وه ئه‌وه‌ی به‌هه‌مان شێوه به‌دوای پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی كه‌وتبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ} صدق الله العظيم [يوسف:108].
وه قورئان به‌سه‌ر ئێمه‌دا دانه‌به‌زیوه به‌ڵام ئه‌وه‌ی الله ویستبێتی له زانسته شاراوەو غه‌یبیه‌كانی تێدایه، جا ئێوه ده‌زانن قورئان پەیامێکە له لایه‌ن الله ی زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه دابه‌زێندراوه بۆ سه‌ر نێردراوی الله به قورئان بۆ باپیره‌م محمد نێردراوی الله -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].
له‌به‌ر ئه‌وه‌ی پەیامەکانیان زانستی شاراوەو غه‌یبی تێدابووه لەکاتێکدا كه‌س نایزانێت جگه له الله، جا دایبه‌زاندۆته سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی له مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی له‌كاتێكدا پێش دابه‌زینی ئه‌م زانسته شاراوەو غه‌یبیانه نه پێغه‌مبه‌ره‌كه پێی زانیون نه گەلەکانیشیان، به‌ڵام له‌دوای دابه‌زینی له كتێبه‌كه پێغه‌مبه‌ره‌كه‌و به‌هه‌مان شێوه باوەڕدارەکانیش ده‌یزانن- له‌وه‌ی الله دایبه‌زاندووه- له‌گه‌له‌كه‌ی، جا به‌هه‌مان شیوه ئه‌وانیش پێی ده‌زانن له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی زانستی غه‌یبی و شاراوه‌شن به‌ڵام له‌پێش دابه‌زینەکەی كه‌س نه‌یزانیوە ته‌نها اللە نەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ} صدق الله العظيم [هود:49].
وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
براتان ئیمام مه‌هدی ناصر محمد يه‌مانی.
ــــــــــــــــــ
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=30716
08 - 02 - 1433 کۆچی
03 - 01 - 2012 زایینی
05:39 به‌یانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=30716
ــــــــــــــــــــــــ
ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو هه‌واڵتان له مەحكه‌می زیكر له كتێبی اللە ی زانا به په‌نهان و نهێنی و غه‌یب و شاراوه‌كانه‌وه بۆ دەهێنێت ..
بەناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر باپیرەم محمد نێردراوی اللە و کەس و کارە پاکەکەی و هەموو بەسەرخەرەکانی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ تا ڕۆژی دوایی، لەدوای ئەمە..
سڵاوو ڕه‌حمه‌ت و به‌ره‌كەتی اللە تان له‌سه‌ر بێت خۆشه‌ویستەکانم پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکان، وه سڵاوی اللە له سه‌ر میوانی قه‌در گران "ابواللیل" جا به‌خێرهاتی بۆ سه‌ر مێزی گفتوگۆی جیهانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو له سه‌رده‌می گفتوگۆ به‌ر له ده‌ركه‌وتن (ماڵپەڕی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی منتديات البشرى الإسلامية).
وه ئه‌ی (ابا اللیل)، من ده‌تبینم هاتوویت قسه له‌گه‌ڵ پشتیوانەکانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو ده‌كه‌یت به‌م فه‌رمووده‌یه‌ی اللە ی پایەبەرز: {قُلْ إِنْ أَدْرِ‌ي أَقَرِ‌يبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَ‌بِّي أَمَدًا ﴿٢٥﴾ عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].
جا له‌پاش ئه‌مه (ابو اللیل) ده‌ڵێت:
جا له‌سه‌ر ئه‌م بنه‌مایه كه‌واته ئیمام ناصر محمد یه‌مانی له كوێ هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ری هێناوه، وه له كوێش هاوه‌ڵانی ئه‌شكه‌وت، وه له كوێ بۆشایی زه‌وی، وه ڕاستی مه‌سیحی درۆزن، وه جه‌سته‌ی عیسای كوڕی مه‌ریه‌م؟
جا له‌پاش ئه‌مه مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو وەڵامت ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: هه‌واڵه‌كه‌م له مەحكه‌می زیكر له كتێبەکەی اللە ی زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه هێناوه، له‌كاتێكدا هه‌واڵ و ده‌نگوباسی زۆرێک له زانستی غه‌یبی و شاراوه له قورئانی گه‌وره‌دا هه‌یه وه نه‌شمان وتووه (سروش) وه‌حیێكی تازه‌مان پێدراوه به‌ڵكو به به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروست بۆ قورئانی خاوه‌ن رێزو شكۆ قسه‌تان له‌گه‌ڵ ده‌كه‌ین و به‌ڵگه‌تان به‌سه‌ردا ده‌هێنینه‌وه، وه كاتێكیش فه‌تواتان بۆ ده‌ده‌م هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه له هه‌ساره‌ی ئاگر ئه‌وا به‌ڵگه‌كه‌تان له مەحكه‌می قورئان بۆ ده‌هێنم به‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه له هه‌ساره‌ی ئاگر. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
به‌هه‌مان شێوه كاتێک فه‌توام بۆ داون تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی ئاگر به نزیكترین شێوه یه‌كێكه له نیشانه گه‌وره‌كانی قیامه‌ت له‌دوای نیشانه‌ی درک كردن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْ‌تَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَ‌ضٌ وَالْكَافِرُ‌ونَ مَاذَا أَرَ‌ادَ اللَّـهُ بِهَـٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَ‌بِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرً‌ا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].
وه پێشتریش پێیدا تێپه‌ربووه، به‌ڵام ئه‌مجاره ئه‌م تێپه‌ڕبوونه نزیكتره له زه‌وی تا ده‌بێته هۆی پێچه‌وانه بوونه‌وه‌ی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی بۆ ئه‌وه‌ی نیشانه‌یەک له نیشانه گه‌وره‌كان بێته‌جێ، جا شه‌و پێش ڕۆژ بكه‌وێت جا خۆر له خۆر ئاواوه هه‌ڵدێت، وه له لاكانیشه‌وه بۆ زه‌وی دێت واته به ده‌وری هه‌ردوو جه‌مسه‌ره‌كه‌دا ده‌سوڕێته‌وه نه‌ک له ده‌وری خۆرهەڵات و خۆرئاوا به‌ڵكو له باشوره‌وه بۆ باكور، به‌و مانایه‌ی بۆ زه‌وی دێت له‌لاكانی ئه‌م لاو ئه‌و لای. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾ قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّ‌حْمَـٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَ‌بِّهِم مُّعْرِ‌ضُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ ﴿٤٣﴾ بَلْ مَتَّعْنَا هَـٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا يَرَ‌وْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْ‌ضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَ‌افِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿٤٤﴾قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُ‌كُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُ‌ونَ ﴿٤٥﴾ وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَ‌بِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
وه ئه‌م ڕۆژه‌ش بریتی یه له ڕۆژی فه‌تحه گه‌وره‌كه له‌لایەن الله وە بۆ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو، جا الله به هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر له شه‌وێكدا به‌سه‌ر سه‌رجه‌م به‌شه‌ر ده‌ریدخات له‌م شه‌وه‌ی شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾ فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُ‌ونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
وه ئه‌ی (ابا اللیل)، ئه‌مه ڕۆژێكه کە شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت شه‌وی تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر کە لە سەردەمێکەوە بۆ سەردەمێکی تر بۆ بەشەر دەردەکەوێت به ڕوونی له ئاسۆدا له كاتێکەوە بۆ كاتێكی تر به قه‌ده‌رو كاتی دیاریكراو له دێڕە نوسراوەکانی کتێبەکەی الله، وه ئه‌م هه‌واڵه‌شم هێناوه بۆت له‌وه‌ی به پێغه‌مبه‌ر وتراوه له قورئانی گه‌وره ده‌رباره‌ی هه‌واڵه زانسته شاراوەو غه‌یبی یه‌كان، وه هه‌واڵه‌كه‌م بۆ نه‌هێناون پاشان بڵێم: دڵم هەواڵی پێدام، به‌ڵكو له مەحكه‌می كتێبی په‌روه‌ردگاره‌كه‌م ده‌رمهێناوه کە زانایه به هه‌موو غه‌یب و نهێنی و پەنهان و شاراوه‌كان. وه الله ش فێری ئه‌م قورئانه‌ی كردووه تا ڕوونی بكاته‌وه تا خه‌ڵكی پێ فێربكات، وه الله ش ته‌نها تایبه‌تی نه‌كردووه به ئه‌و به‌بێ ئێوه، ئایا له اللە ناترسن؟ به‌ڵكو الله دایبه‌زاندۆته سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی تا به‌ڵگه‌ی پێ به‌سه‌ر خه‌ڵكی بهێنێته‌وه، وه خه‌ڵكیش به‌ڵگه‌ی پێ بهێننه‌وه ئه‌وه‌ی به‌هه‌مان شێوه به‌دوای پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی كه‌وتبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ} صدق الله العظيم [يوسف:108].
وه قورئان به‌سه‌ر ئێمه‌دا دانه‌به‌زیوه به‌ڵام ئه‌وه‌ی الله ویستبێتی له زانسته شاراوەو غه‌یبیه‌كانی تێدایه، جا ئێوه ده‌زانن قورئان پەیامێکە له لایه‌ن الله ی زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه دابه‌زێندراوه بۆ سه‌ر نێردراوی الله به قورئان بۆ باپیره‌م محمد نێردراوی الله -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].
له‌به‌ر ئه‌وه‌ی پەیامەکانیان زانستی شاراوەو غه‌یبی تێدابووه لەکاتێکدا كه‌س نایزانێت جگه له الله، جا دایبه‌زاندۆته سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی له مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی له‌كاتێكدا پێش دابه‌زینی ئه‌م زانسته شاراوەو غه‌یبیانه نه پێغه‌مبه‌ره‌كه پێی زانیون نه گەلەکانیشیان، به‌ڵام له‌دوای دابه‌زینی له كتێبه‌كه پێغه‌مبه‌ره‌كه‌و به‌هه‌مان شێوه باوەڕدارەکانیش ده‌یزانن- له‌وه‌ی الله دایبه‌زاندووه- له‌گه‌له‌كه‌ی، جا به‌هه‌مان شیوه ئه‌وانیش پێی ده‌زانن له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی زانستی غه‌یبی و شاراوه‌شن به‌ڵام له‌پێش دابه‌زینەکەی كه‌س نه‌یزانیوە ته‌نها اللە نەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ} صدق الله العظيم [هود:49].
وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
براتان ئیمام مه‌هدی ناصر محمد يه‌مانی.
ــــــــــــــــــ
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=30716