سلسله بیانات پیرامون چگونگی تکثیر بنی آدم

[Admin]

- 1 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
26 - شوّال - 1429 هـ
27 - 10 - 2008 مـ
۸-آبان-۱۳۸۷ه.ش
12:35 صــبح
( بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى )
ـــــــــــــــ

سلام و خیر مقدم به جناب محقق «المستشار». باشد که از پیشگامان برگزیده باشی...


باحث المستشار


10-24-2008
06:53 بعد از ظهر
برادر ناصر اليمانی، بیش از سه سال است که تعداد زیادی از بیانات شما را در پایگاه‌های مختلف می‌خوانم و بسیاری از سخنانت را تصدیق می‌کنم و از پاسخ‌هایت خوشم می‌آید و از نظرم حق هستند یا حداقل بعضی‌هایش...ولی هم زمان می‌بینم مطالبی را بیان می‌کنی که یا با عقل نمی‌خوانند یا با نقل.. آن چه که با عقل نمی‌خواند، مقدور است، چون عقل ابداً قادر به درک خداوند سبحان نیست و هم چنین بسیاری از تصریفات و تدابیر خداوند سبحان در امور مربوط به قضا و قدر و علم و حکمت او با عقل قابل تصور نیست..اما در مورد نقل اشکال باقی است. چون این تشریع است مثلاً آن چه که در مورد قضیه تکاثر ذریه آورده‌ای..تو و بسیاری از علما در این مسیر رفته‌اید که آنها با خواهران‌شان ازدواج کرده‌اند. این به صورت مشخص در «عهد قدیم» آمده‌است و اولین کسی که آن را به این صورت نقل کرده ابن کثیر است که از تورات نقل نموده ولی قبلِ آوردن آن این هشدار را داده و گفته‌است: «در این مورد- مقصودش تکثیر فرزندان آدم است- به جز کتاب یهود در اسرائیلیات سندی برایش پیدا نکرده‌ام. لذا به دلیل نداشتن مصادر آن را آوردم پس نه آن را تکذیب کنید و نه تأیید ». ( پایان سخن ابن کثیر) و به دنبال آن متون اسرائیلی می‌آورد که نشان می‌دهد آنها با خواهران خود مباشرت و نزدیکی کرده‌اند. از شما پنهان نیست که یهود در یک دوره زمانی، قبل از تولد عیسی بن مریم علیه السلام [در زمان یحیی و زکریا علیهما السلام] تلاش کرد اجازه ازدواج خواهر با برادر را به صورت تشریع درآورد و این زمانی رخ داد که پادشاهشان به خاطر علاقه‌ای که به خواهرش داشت، از آنها خواست راهی پیدا کنند. به خاطر همین زکریا و یحیی که سلام بر آنان و رسول ما باد، کشته شدند.. و این نقل او صحیح است. و حال آیا می‌خواهید باور کنیم برای یک دوره‌ی زمان خاص -نه غیر آن- نزدیکی با نزدیکان حلال بوده است؟ خوب اگر این تشریع خالق است، آیا خالق سبحان نمی‌داند شهوت برادر نسبت به خواهر به صورت خودکار از راه ژنتیکی و وراثتی منتقل می‌شود و بعد از مدتی به یکی از سنت‌های زمین بدل خواهد شد؟؟؟!!!پس عزیز من، از منظر دیگر، آیا سرقت کردن روزگاری جایز بود؟؟ قتل چه؟؟ زنا چه؟؟ مطمئناً چنین نیست چون شرع خدا به هیچ‌وجه تغییر نمی‌کند؛ پس چگونه در مورد ازدواج با خواهر تغییر کند؟؟ برادر عزیز ناصر یمانی، من مهدی منتظر بودن شما را نه رد می‌کنم و نه تصدیق.. و تو نیز با ما به عنوان مهدی منتظر سخن نگو تا زمانی که ثابت شود مهدی منتظری و آن‌گاه با تو بیعت می‌کنیم و یا عکس آن ثابت می‌شود و با تو می‌جنگیم و یا حداقل تنها به تو می‌گوییم: «سلاما». در هر صورت به خاطر اجتهادت از تو تشکر می‌کنیم؛ اجتهادت مطمئناً روزی ما را به شناخت حقیقت خواهد رساند. خداوند قلبت را روشن کند و با نوری که خاموشی در آن نیست هدایتت فرماید و برای تو یا برعلیه تو حجت عنایت فرماید.


بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين وآله الطيبين الطاهرين والتابعين للحقّ إلى يوم الدين وبعد..
برادر«المستشار»، به پایگاه خودت و پایگاه گفت‌وگوی تمام مردم یعنی «پایگاه امام ناصر محمد یمانی» خوش آمدی. برادر، می‌بینم که جوابِ حقِ من به سؤال فیصل الیمانی در باره تکثیر ذریه آدم، تو را قانع نکرده است.
برادر کریم، برتوست بدانی من جز حق به خداوند نسبت نمی‌دهم. ولو اینکه خطای املایی داشته باشم، اما شایسته من نیست که در بیان حق قرآن اشتباه کنم. یقین داشته باش که تکثیر انسان از آدم و حوا بوده و من جنس دیگری را در این امر شریک نمی‌دانم. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ﴿١﴾} صدق الله العظيم [النساء].
در فرموده‌ی خداوند تعالی تدبر کنید:
{الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً}؛
جنس سوم به‌جز آدم و حوا را از کجا آورده‌اید؟ و اما درباره تشریع، هرگاه شریعت و تحریم آمد، آن وقت باید شرع و قانون خداوند اجرا شود و گذشته، گذشته است. برای مثال خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا
قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء].
بعد از خروج آدم، از آنجا که جز آدم و حوا کسی نبود؛ شریعتی برای ازدواج مقرر نشد. بنا به حکمت خداوند، بعد از تکثیر و زیاد شدن انسان، تکلیف شرع در این باره نازل شد و ازدواج بین خواهر و برادر ممنوع و بین عموزاده ها حلال شد تا دختر با پسرعمو یا پسرعمه ‌ش ازدواج کند و شریعت ازدواج ادامه یابد. اما به خاطر گذشته خداوند آنها را مورد محاسبه قرار نمی‌دهد، چون آن اعمال قبل از نزول شریعت ازدواج بوده است.
همان‌طورکه خواهر جزو محرمات است، زن پدر نیز از محرمات است، اما می‌بینیم خداوند کسانی را که قبل از نزول تحریم ازدواج با همسر پدر، با آنان نکاح کرده بودند مورد محاسبه و سرزنش قرار نمی‌دهد؛ چون هنوز حجت برای ایشان اقامه نشده بود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء].

به همین ترتیب، خواهر هم جزو محرمات است، ولی شریعت و آئین مبنی بر تحریم ازدواج با خواهر تنها بعد از زیاد شدن تعداد انسان‌ها نازل شد و بعد از تکثیر بود که حکم شرع، برای حرام کردن ازدواج با خواهر فرستاده شد. همین‌طور می‌بینید که برای پسر، ازدواج با مطلقه‌ی پدرش، حرام گردید. «المستشار» آیا حق برایت روشن شد و فهمیدی که شریعت چگونه است؟ خداوند قبل از نزول دستورات شرع خود، گذشته را مورد محاسبه قرار نمی‌دهد و حسابرسی بعد از نزول دستور شرع خواهد بود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء].
«المستشار» ، آیا موضوع را درک کردی؟ اگر از کسانی هستی که عقل و اندیشه‌شان قادر به جدا کردن حق و باطل است پس از خردمندان و کسانی باش که در آیات کتاب تدبر می‌کنند.تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [ص].
تصور می‌کنم تو از خردمندان؛ و این را از خلال سخنانت که مملو از ادب و اخلاق است دریافتم. چه مرد خوبی هستی، خداوند علم و نور تو را افزون سازد و تو و تمام فرزندانت را عامل خیر بسیار برای اسلام و مسلمین قرار دهد که پروردگارم شنونده دعا است. نسبت به ناصر محمد یمانی هم، حسن ظن داری و او را تکذیب نمی‌کنی، اما هنوز یقین پیدا نکرده‌ای که او مهدی منتظر است و می‌ترسی من مهدی منتظر نباشم و تو در تصدیق من عجله کنی و یا مهدی منتظر حق پروردگارت باشم و تو از پیشگامان برگزیده نباشی. «المستشار» ، در پاسخت می‌گویم: اگر تصدیق نکنی که من مهدی منتظرم، پس می‌خواهی مهدی منتظر چگونه باشد؟ شما می‌دانید که محمد رسول الله صلَّى الله عليه وآله وسلَّم آخرین نبی خداوند است، به این معنی که مهدی منتظر با مردم با کتاب جدیدی گفت‌وگو نمی‌کند، بلکه از قرآن عظیم سخن می‌گوید.
برادر «المستشار» برایت به پروردگار عالمیان قسم می‌خورم که من خودم را انتخاب نکردم، به‌راستی خداوند به من خبر داد که مهدی منتظر حق او هستم. پس از شکرگزاران باشید. درک «عصرِ مهدی منتظر» ؛ منت خداوند بر شماست. امت‌های زیادی منتظر او بودند و خداوند مرا در این امت قرار داد. من شخص مغروری نیستم، پناه بر خداوند که از جاهلان باشم. اما به حق سخن می‌گویم و مردم را به سوی بصیرتی فرا می‌خوانم که از جانب پروردگارم است، یعنی همان بصیرت محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم که قرآن عظیم است و من، با آن با شما جدل کرده و از قرآن عظیم برایتان حجت اقامه می‌کنم. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
چرا؟ چون تا فرا رسیدن روز قیامت، این قرآن رساله فراگیر خداوند است که برای تمام مردم فرستاده شده‌است و حجت او برای تمام عالمیان است. هرکس به آن تمسک جست، نجات یافته و به راه راست هدایت می‌شود و هرکس از آن دورشد و چیزی را برگزید که مخالف آن است و از نزد خداوند نازل نشده‌است، در مسیر کتاب خداوند و سنت حق رسول نیست و گمراه شده و سقوط کرده است و مانند آن است که از آسمان فرو افتاده باشد و پرندگان او را بربایند یا باد او را به مکانی دور در آتش جهنم [سحیق] افکند. [اشاره به آیات کریمه: حُنَفَاءَ لِلَّـهِ غَيْرَ‌ مُشْرِ‌كِينَ بِهِ ۚ وَمَن يُشْرِ‌كْ بِاللَّـهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ‌ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ‌ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّ‌يحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ ﴿٣١﴾ سوره الحج] ؛چرا که ای جماعت مسلمانان، قرآن عظیم همان ریسمان و حبل الهی است که خداوند به شما فرمان می‌دهد به محکمات آن پایبند باشید. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۰۳].
آنچه که می‌ماند این است که بدانیم دقیقاً ریسمانی که باید به آن تمسک جوییم و نسبت به هرچه که مخالف آن است کافر شویم چیست؟ جواب را در فرموده‌ی خداوند تعالی می‌یابیم:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن ربّكم وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا ﴿١٧٤﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
پس بیندیشید: {وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا} سپس خداوند شما را آگاه می‌سازد. این حبل المتین و عروة الوثقی که گسستی در آن نیست چیست. همانا که مقصود قرآن عظیم است، نور حفاظت شده پروردگار که برای تمام مردم نازل شده است و خداوند فرمان داده تا به شدت به آن پایبند بوده و نسبت به هر چه مخالف محکمات قرآن عظیم است کافر شوید. پس از من پیروی نمایید تا راه درست را به شما نشان دهم و قرآن عظیم بین من و شما باشد. پس ای جماعت مسلمانان، ای مردم، آیا آن را تصدیق کرده و همگی به حبل الهی قرآن عظیم تمسک می‌جویید؟. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن ربّكم وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا ﴿١٧٤﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
می‌خواهید با چه چیزی شما را مورد خطاب قرار دهم؟ با تورات یا انجیلی که تحریف شده‌اند؟ یا با سنت نبوی که خداوند وعده حفظ آن از تحریف را به شما نداده‌است؟ البته من تابع و پیرو سنت محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- هستم؛ مگر اینکه بر خلاف آیات محکم قرآن عظیم باشد. من از کسانی هستم که به شدت هر چه که مخالف قرآن باشد را انکار کرده و نسبت به آن کافرم چون یقین دارم هر چه که برخلاف آیات محکم قرآن عظیم باشد، از خدا و رسولش نیست. من آنچه از سنت نبوی را که حق است، تأیید می‌کنم و بر آنچه که باطل است، مهر باطل می‌زنم. پس ای علمای مسلمین! اگر به قرآن عظیم ایمان دارید، بر اساس آن حکم می‌کنیم. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{تِلْكَ آيَاتُ اللَّـهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّـهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الجاثية].
و تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۸۵]،

پس شما را به خدا قسم، مهدی منتظر باید با چه حدیث و سخنی برای شما حجت بیاورد، اگر اهل تعقل باشید؟! اگر من با چیزی غیر آن [قرآن] با شما مباحثه کرده و حجت بیاورم؟ با مطالب باطلی که نزد ایشان است مرا شکست می‌دهند ولی من چنین راهی را برای شما باز نمی‌کنم و با قرآن عظیم بر تمام علمای امت چیره خواهیم شد. من نمی‌گویم با آیات متشابه برای شما حجت می‌آورم، بلکه با آیات ام الکتابِ قرآن عظیم که شما آن را مهجور گذاشته‌اید، با شما مجادله می‌کنم. ای عجب! به خدا قسم که من برای برخی از کسانی که با من مجادله می‌کنند آیه محکم و بینه‌ای را می‌آورم که نیاز به تأویلی توسط من یا غیر من ندارد و در مقابل، آنها برای من روایتی می‌آورند که مخالف آن آیه محکم و بینه‌ای است که به عنوان حجت برایشان آورده‌ام. من درباره ابن عباس و دیگر صحابه رسول الله جز خیر نمی‌گویم، مهم این است که اگر چیزی را مخالف آیات محکم قرآن عظیم بیابم، حتی اگر تریلیون تریلیون راوی موثق آن را روایت کرده باشند، آن را باطل دانسته و نسبت به آن کافر خواهم بود؛ چون من به فرموده پروردگارم اطمینان دارم و آن را تصدیق کرده و هرچه که برخلاف آن باشد؛ تکذیب می‌کنم. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً} صدق الله العظيم [النساء:۱۲۲].

چون می‌دانم آنچه که از محمدٍ رسول الله -صلَّى الله عليه وآله وسلَّم- و صحابه برگزیده‌ی ایشان نقل شود و مخالف آیات محکم کتاب باشد، از آنان نیست و در میان روایات، جاسازی شده‌است. جناب «المستشار» ، از پیشگامان برگزیده مهدی منتظر باش ....و من امام ناصر محمد یمانی نه شعر می‌خوانم و نه داستان‌سرایی می‌کنم. چقدر گفتم و تکرار کردم که ای مردم! خورشید به ماه رسیده و ادراک رخ داده است و این تصدیقِ یکی از نشانه‌های بزرگ ساعت و نشانه‌ی تصدیق مهدی منتظر است. در نتیجه این رخداد، هلال ماه قبل از اقتران متولد شده و ماه و خورشید در حالی که هلال ماه نو در اول ماه متولد شده، با هم تقارن پیدا می‌کنند. این هشداری به بشریت است تا بدانند سیاره دهم نزدیک می‌شود و به علت عبور آن از کنار زمین، شب از روز پیشی می‌گیرد و خداوند به واسطه آن، گروهی را که بخواهد عذاب کرده و گروهی دیگر را بنا بر اراده‌ی خود، هلاک خواهد نمود و برگزیدگان پیشگام از انصار، که قبل از ظهور من در کنار بین العتیق، امر مرا تصدیق کرده‌اند و بهترین مردمان و آفریدگان هستند؛ نجات خواهد داد. آنان نجات خواهند یافت، هرچقدر هم که گناهانشان زیاد باشد، خدا آنان را بخشیده و دوستشان داشته و به قرب خود می‌رساند. آنها کلام پروردگارشان را تصدیق کرده و نسبت به هرچه که مخالف آن بوده و از خدا و رسولش نباشد کافرند. ای علمای امت؛ اگر از نظر شما، من قرآن را به رأی خود تفسیر می‌کنم، مرا درحد خود متوقف کرده و اگر راست می‌گویید تفسیری بهتر و تأویلی نیکوتر بیاورید. به خداوند علی العظیم، خداوندِ البر الرحیم که بهشت را آفرید و به نیکان نوید داد و آتش را آفرید و به کافران وعده داد؛ قسم می‌خورم؛ من قبل شروع گفت‌وگوها قسم می‌خورم که قادر به چنین کاری نبوده و نخواهید بود، چون سخن من حقی است که از جانب پروردگارتان آمده است و بعد از حق چیزی جز گمراهی نیست.

وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو المُستشار وجميع السابقين الأخيار وجميع المُسلمين الإمام المهدي؛ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3865

[Admin]

- 2 -


الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
18 - ذی القعدة - 1429 هـ
17- 11 - 2008 مـ
۲۷ - آبان - ۱۳۸۷ه.ش.
01:22 صــباحاً
ــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به المستشار، امیدواریم او از انصار پیشگام برگزیده باشد

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على النبي الأمي خاتم الأنبياء والمُرسلين وأحبهم وأقربهم إلى الله ربّ العالمين مُحمدٍ رسولِ الله -صلّى الله عليه وسلّم- وآله الأطهار من الذين طهَّرهم الله تطهيراً والتابعين بالحقّ إلى يوم الدين، وبعد..


بازهم به «المستشار» که در جستجوی حق است، خیرمقدم می‌گوییم. اگر تو به دنبال حق باشی، برای تو و امت به حق قسم می‌خورم که من مهدی منتظر حق هستم و شایسته نیست که جز حق به خداوند نسبت دهم. اما خداوند قسم مرا حجت قرار نداده است، رؤیائی که در خواب دیده شود و همچنین نام هم حجت خدا نیست؛ بلکه حجت بالغه‌ی مهدی منتظر برای تمام علمای امت؛ برهان علمی محکم از قرآن عظیم است به طوری که همگان را خاموش سازد و کسی در قضاوتی که بین آنان شده در نزد خود احساس ناراحتی نکرده و به طور کامل تسلیم آن شود. امیدوارم تو و تمام علمای امت و همه حق‌جویان ما را به خاطر طولانی بودن بیاناتمان از قرآن عظیم؛ مورد ملامت قرار ندهند. این امری بسیار جدی و عظیم است و ملت‌ها هزاران سال است که در انتظار مهدی منتظر هستند. دعوت ناصر محمد یمانی از امت ممکن است بشارتی بزرگ برای مردم باشد و او با بیان حق قرآن عظیم، ایشان را قانع کند که به حق مهدی منتظر است و ممکن است ناصر محمد یمانی آشکارا گمراه باشد و از آنانی باشد که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند و به خاطر سخنانی که با ظن و اجتهاد بر زبان آورده‌اند، باعث گمراهی امت‌های زیادی شده‌اند و این در حالی است که خداوند به آنان فتوا داده است که ظن و گمان، کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. لذا من تفسیر قرآن از روی اجتهاد را حرام می‌کنم، چنان که خدا و رسولش نیز آن را حرام کرده‌اند. محمد رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم فرموده‌اند:
[ من قال لا أعلم فقد أفتى ]
[کسی که می‌گوید نمی‌دانم، مانند این است که فتوا داده باشد]،
یعنی خداوند به او اجر فتوا-ی درست- دادن را می‌دهد چرا که از خدا پروا کرده و چون مشتاق و حریص است تا چیزی را که نمی‌داند به خدا نسبت ندهد؛ می‌گوید: نمی‌دانم. سپس به دنبال آن باشد که در مورد آن فتوا که از ترس خدا درباره‌اش نظری نداده‌است تا خداوند پاسخ حق آن را به او بیاموزد؛ دانش بیشتری از پروردگارش بیاموزد. در این صورت خداوند می‌داند که این محقق، تنها به دنبال حق است و بر خداوند است که او را به راه حق هدایت نماید. تصدیق فرموده خداوند با این وعده حق:


{وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٦٩﴾‏} صدق الله العظيم [العنكبوت].


اما اگر عالمی درباره مسئله‌ای فتوا دهد که هنوز در مورد آن در حال اجتهاد و جستجوست و هنوز احاطه‌ی علمی نسبت به آن نداشته و برهان روشنی برایش ندارد؛ این کار در کتاب خدا و سنت حق رسولش بر وی حرام است. مگر شما نمی‌دانید که اجتهاد به معنی تحقیق و بررسی درمورد حق و سپس دعوت مردم به سوی پروردگار و بر اساس بصیرت الهی است؟


مُحمد رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم مجتهد بود، یعنی در آرزوی شناخت حق بود و در غار حرا با خود خلوت می‌کرد تا کسی فکرش را مشغول نکند و درباره آفرینش آسمان‌ها و زمین تدبر می‌کرد. پس دانست که خداوند اینها را بیهوده خلق نکرده و این امر عظیمی است؛ ولی درباره آن متحیر بود و نمی‌دانست راه حق کدام است؟ آیا روش مردمش که بت‌ها را می‌پرستیدند حق است؟ یا راه نصاری [مسیحیان] حق است؟ یا طریق یهودیان؟ و یا روش مجوس که آتش‌پرست هستند؟


مُحمد رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم متحیر بود و نمی‌دانست کدام راه حق است تا از آن پیروی کند و در برابر این چهار طریق متحیر بود و راه درست را نمی‌شناخت؛ راه مردمانش، راه مجوس، راه نصاری [مسیحیان] و راه یهودیان. خداوند دید که او در برابر این چهارعقیده، راهش را گم کرده‌است و نمی‌داند کدام راه، مسیر حق را نشان می‌دهد. مُحمد رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم متألم بود، چون در پیِ حق بود و نمی‌دانست کدام راه، حق است تا آن را در پیش گیرد! سپس خداوند در تصدیقِ وعده‌ی حق خود در لوح محفوظ؛ ایشان را هدایت نمود:

{وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٦٩﴾‏} صدق الله العظيم [العنكبوت].
و این بیان حق فرموده خداوند تعالی است:


{وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ‎﴿٧﴾‏ } صدق الله العظيم [الضُحى]
خداوند آرزوی او را محقق نمود و وی را برگزید و به او دانش عطا کرد و ایشان را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت نمود.


لذا مُحمد رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم مجتهد بود، اما نه از راه خواندن، چون ایشان اُمیّ بودند و توان خواندن نداشتند، بلکه اجتهاد ایشان، فکری و با تدبر بود و برای همین در غار حرا با خود خلوت می‌کرد. خلیل الله ابراهیم هم مجتهد بود و به دنبال حق می‌گشت. او در مورد ملکوت آسمان‌ها و زمین فکر می‌کرد چون با بت‌پرستی قانع نشده بود و م‌ خواست چیزی برتر از بت‌ها را عبادت کند. زمانی که شب در برابرش پدیدار شد، به ستاره نظر افکند و گفت این پروردگار من است و وقتی غروب کرد، گفت آنچه را که غروب می‌کند دوست ندارم. سپس ماه درخشان را دید و گفت این پروردگار من است و زمانی که ماه غروب کرد، گفت:


{لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۷۷]
اما او به دنبال حق بود و در آرزوی شناختن راهی بود که او را به سوی حق هدایت کند. اما راه را گم کرده و نمی‌دانست روش حق کدام است؟ از نظر روحی و در نزد خود متألم بود و نمی‌دانست راه حق کدام است و آن را گم کرده بود! احساس تألم می‌کرد و گفت بیمار است. سپس به ستاره‌های آسمان نگریست و با دیده‌ی تفکر به کواکب نورانی و درخشان نگاه می‌کرد و به عبادت آنها قانع نشده بود. لذا با تألم روحی به درگاه پروردگارش انابه کرد و گفت:


{لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۷۷]
و سپس وعده پروردگارعالمیان به حق‌جویان محقق شد:

{وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٦٩﴾‏} صدق الله العظيم [العنكبوت].
پس خداوند او را هدایت کرد و برگزید و ابراهیم قومش را با بصیرتی که از نزد پروردگارش بود به سوی خداوند دعوت نمود. و این تعریف درست اجتهاد است:


مجتهد کسی است که به دنبال حق می‌گردد تا جایی که پروردگار؛ او را با بصیرتی از جانب خود هدایت کند و سپس مردم را بر اساس آن بصیرت به سوی راه پروردگار دعوت نماید.


از خلال این موضوع، به این نتیجه درست و حق می‌رسیم که انبیا، مجتهدانه و با تفکر و اندیشیدن، به دنبال حق بودند و آرزو داشتند تا آن را یافته و پیروش گردند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ‎﴿٥٢﴾‏} صدق الله العظيم [الحج]


وآن آرزو چیست؟ به دنبال حق گشتن، تا جایی که خداوند او را هدایت کند و برگزیند و انتخاب کند. بعد از اینکه برگزیده شد؛ چیز دیگری رخ می‌دهد و آن عقیده حق‌جویان است که فکر می‌کنند بعد از اینکه هدایت شدند و یقین کردند آنچه که یافته‌اند، بی شک و تردید حق است؛ دیگر درباره آن دچار شک نمی‌شوند و ابداً منحرف نمی‌گردند. اینجاست که خداوند می‌خواهد به آنان درسی بدهد تا به یقین بدانند که خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود و این اعتقاد آنها درباره خودشان که دیگر بعد از این‌که خداوند آنها را به راه حق هدایت کرد، ابداً گمراه نمی‌شوند؛ درست نیست. بعد از رسیدن به حق، این اتفاق برای تمام حق‌جویان از جمله انبیا رخ می‌دهد. آنان بعد از آن‌که برگزیده شده و به سوی قومشان فرستاده می‌شدند، در نفس خود در مورد انتخاب و فرستاده شدنشان دچار شک و تردید می‌شدند. اما خداوند آیات خود را برای آنان استوار می‌ساخت تا قلبشان اطمینان یابد که در راه راست-صراط مستقیم- قرار دارند. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَىٰ وَلَـٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي} صدق الله العظيم [البقرة:۲۶۰]


سپس خداوند آیات خود را در عالم واقعیات برای او حاکم ساخت و به او فرمود:


{قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۶۰].
و بعد از آن‌که خداوند نشانه‌ها را در عالم واقعیات روشن ساخت، یقین به قلب ابراهیم علیه الصلاة و السلام بازگشت. در مورد نبی الله موسی نیز چنین بود. او بعد از آن‌که خداوند او را به عنوان رسول به سوی فرعون فرستاد، یقین داشت که بر حق است و ممکن نیست در این امر دچار شک و تردید شود. سپس خداوند خواست درباره اعتقادات و عقاید، درسی به او بیاموزد تا اعتماد کند. خداوند خواست تا موسی دریابد خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود. او به خودش اطمینان داشت که دچار شک نخواهد شد، تا اینکه «یوم الزینة» از راه رسید، یعنی همان روزی که با فرعون وعده گذاشته و او را درباره سحر به چالش کشیده بود تا برای فرعون روشن شود موسی رسول پروردگارش است. موسی به خود اطمینان کامل داشت و تصور می‌کرد کوچک‌ترین شکی ندارد. اما بعد از آن که ساحران طناب‌ها و عصاهایشان را انداختند، اعتماد او متزلزل شد. سپس خداوند آیات خود را در عالم واقعیات پایدار و استوار کرد تا قلب موسی اطمینان یابد که بر حق است. خداوند خواست تا به او هم مانند انبیایی که قبل از او آمده بودند درسی بیاموزد تا بدانند همانا که خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود. خداوند تعالی می‌فرماید:


{قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ ﴿٦٥﴾قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ ﴿٦٦﴾فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَىٰ ﴿٦٧﴾} [طه].


اینجا بود که موسی نزد خود جا خورد و دراطمینان به حق بودنش خلل وارد شد و خداوند خواست به او این درس را بیاموزد که خدا بین انسان و قلبش حائل می‌شود. سپس نشانه‌های خود را در عالم واقعیات و به صورت حقیقی برایش استوار کرد. خداوند تعالی می‌فرماید:


{قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَىٰ ﴿۶۸﴾ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ ﴿۶۹﴾} صدق الله العظيم [طه].
بعد از اینکه خداوند آیات خود را در عالم واقعیات محکم ساخت، قلب موسی اطمینان پیدا کرد که در راه حق قرار دارد.
حال به سراغ خاتم الأنبياء والمُرسلين محمدٍ رسول الله -صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم می‌آییم. ایشان در آرزوی یافتن حق بودند. پس خدا هدایتشان فرمود و ایشان را برای هدایت مردم برانگیخت. او به خود اطمینان داشت که بعد از شناختن حق، دیگر گمراه نمی‌شود و در مورد آن ابداً شک نمی‌کند. خداوند خواست تا در مورد این اعتقاد درسی به ایشان بیاموزد تا بداند خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود. مردم گفتند یکی از خدایانشان به رسول الله آسیب رسانده و ایشان به همین دلیل درمورد خود دچار تردید شدند؛ پس خداوند فرمود:


{فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ‎﴿٩٤﴾} صدق الله العظيم [يونس]


ولی خداوند رسول خود را رها نکرد تا از کسانی که کتاب به آنان داده شده بود سؤال کند، چون اگر از برخی آنان سؤال می‌کرد؛ با آن‌که می‌دانستند او به حق از نزد پروردگار عالمیان آمده است؛ باز فتوای حق نمی‌دادند. لذا خداوند او را رها نکرد تا از کسانی که کتاب به آنان داده شده بود، سؤال کند، بلکه جبریل همراه با دعوتی از خداوند‌ عرش عظیم به سوی او فرستاده شد تا آیات الهی را در عالم واقعیات و به صورت حقیقی به او نشان دهد. به جبریل فرمان داد تا ایشان را از کنار آتشی که به کافران وعده داده شده‌است عبور دهد تا شاهد عذاب آنان در آتش باشد. سپس او را به سوی بهشتی که به متقیان وعده داده شده‌اس،؛ بالا ببرد و سپس او را برای معراج به سدرة المنتهی برساند. این امر با قدرت الهی در شب اسراء و معراج رخ داد و خداوند وعده‌ای که به نبی داده بود را محقق ساخت:


{ وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ‎﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون].
مقدمه تمام شد. می‌خواستیم به شما بیاموزیم اجتهاد به چه معناست. اجتهاد یعنی در «جستجوی حق بودن تا اینکه خداوند فرد را هدایت کرده و او نیز با بصیرت آمده از نزد پروردگارش مردم را به سوی خدا بخواند» و این دعوت باید بر اساس علم هدایت پروردگار باشد نه از روی ظن و گمان، چون ظن کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. این امر در مورد اولیائی که مدت‌های طولانی در مورد مهدی منتظر جستجو می‌کردند نیز رخ می‌دهد. آنان بعد از آن‌که او را یافتند و برایشان روشن شد او مهدی منتظر حق پروردگارشان است، گمان نمی‌کردند در مورد ناصر محمد یمانی گرفتار شک و تردید شوند. پس خداوند به آنان درسی عقیدتی داد تا بدانند خدا بین انسان و قلبش حائل می‌شود. پس ای خدایی که بین انسان و قلبش حائل می‌شوی، ای مثبت القلوب، قلب‌های ما را در امر تصدیق حق ثابت قدم فرما و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی.....


و اما در مورد تکثیر ذریه‌ی آدم، در این مورد آیات محکمی آمده‌است که نشان می‌دهد آدم قبل از آن که شریعتی برای ازدواج نازل شود از بهشت خارج شد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٣٨﴾‏ } صدق الله العظيم [البقرة]


برادر «المستشار»، این آیه، از آیات واضحی است که نشان می‌دهد خروج آدم از بهشت [باطن زمین] قبل از نزول شریعت بوده است و چنین نبوده که اول ازدواج خواهر و برادر را حلال و سپس حرام کند. بلکه زمانی که شریعت نازل شد، چنین ازدواجی در آن حرام بود و آنچه که قبل از آن انجام شده بود مورد عفو قرار گرفت. واقعیت این است که این ابتلایی از سوی خداوند بود، اگر آنها در برابر شهوتشان صبر کرده بودند، خداوند برای آنان به عنوان تکریمی از پروردگار عالمیان، حور العین می‌فرستاد؛ اما انسان عجول است. ولی آنها با خواهرانشان ازدواج کردند و ذریه آدم تکثیر شد. سپس شریعت نازل گردید و این عمل حرام شد و کسی که راه هدایت خداوند را در پیش گیرد، خوف و حزنی نخواهد داشت.


در قرآن عظیم چنین یافته‌ام که تکثیر ذریه آدم؛ چه مذکر و چه مؤنث؛ تنها از دو موجود بوده و لاغیر. خداوند این فتوا را واضح و آشکار در قرآن عظیم آورده‌است که ذریه آدم تنها از دو نفر تکثیر یافته است و خداوند جنس دیگری را برای مشارکت در این تکثیر نیافریده است. خداوند تعالی می‌فرماید:


{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۱].


پس به فرموده خداوند تعالی بنگر: {مِنْهُمَا} خطاب مثنی است و مقصود از آن آدم و حوا است. با اینکه اصل ذریه در پشت [­ظَهر] آدم قرار دارد، تصدیق فرموده خداوند تعالی: {مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ} .همانا که خداوند جنس مؤنث را از جنس مذکر پدید می‌آورد و همانا که زنان کشتزار بذر بشر هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۲۳].


و کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند؛ می‌گویند مقصود از {فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ} این است که از راه مهبل یا مقعد با زنان خود نزدیکی کنید. این تفسیر که با رأی شخصی و اجتهاد انجام شده، افترا به خداوند است و کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. اگر در قرآن جستجو کنید، در می‌یابید فتوای حق کدام است و مقصود از آیه این تفسیر نیست. نزدیکی از راه مقعد با زنان‌ حرام است. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ‎﴿٢٢٢﴾} صدق الله العظيم [البقرة].


و خداوند در اینجا روشن می‌فرماید که مرد اجازه ندارد از راه مقعد با همسرش نزدیکی کند؛ بلکه خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ} صدق الله العظيم،


خداوند مقصود از «حیث» را در اینجا روشن می‌فرماید:


{نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ} صدق الله العظيم.
[مترجم: معنای آن این است که مرد حق نزدیکی با همسرش را به‌جز از راهی که خداوند برای تولید نسل منظور داشته است ندارد]


باقی می‌ماند این کلام خداوند: {أَنَّى شِئْتُمْ}، و در این امر حکمت بالغه‌ای وجود دارد که خردمندان آن را درک می‌کنند. یعنی اگر قصد کام‌جویی از همسرش را دارد، نباید مستقیماً این کار را بکند بلکه باید او را آماده کند تا زن نیز به این کار رغبت پیدا کند و سپس به سراغ کشتزار خود برود. به این ترتیب زن از شوهرش لذت می‌برد و ابداً به کسی جز او فکر نمی‌کند. ولی اگر مانند حیوانات با او نزدیکی کند و زن لذت نبرد؛ روی علاقه او اثر گذاشته و ممکن است سراغ کسی دیگر برود. نوازش و بازی نکردن از علل اصلی گسترش گناه فحشا در میان زنان و شوهران مؤمن است. در مورد ازدواج هم همین طور است. وقتی مرد همسرش را می‌بیند، اگر به او لبخند بزند و با او خوش‌رفتاری نموده و تلاش کند، محبت او را جلب نماید، راه نفوذ شیطان را سد کرده و زن خود را از اعمال بد و فحشا منصرف می‌کند تا زن با فرمان پروردگارش مخالفت نکرده و فرزندی را که از همسرش نیست به دنیا نیاورد و به او نسبت ندهد. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ} صدق الله العظيم [الممتحنة:۱۲].
شما را به خدا، آیا بهتر این است که مرد تکبر و غرور خود را کنار گذاشته و با همسرش با ملاطفت برخورد کند تا میانشان مودت و رحمت ایجاد شود و به این ترتیب او را از اعمال سوء و فحشا حفظ کند و یا به تکبر خود نسبت به همسرش ادامه دهد تا او نیز فرزندی به دنیا آورد که از ذریه او نیست؟ در هر حال این مطالب در بیانات جداگانه‌ای که در مورد ازدواج است در زمانی که خدا بخواهد به تفصیل بیان خواهد شد تا رحمتی برای مؤمنان باشد.

«المستشار» به موضوع گفت‌وگویمان بازمی‌گردیم. دلایل مهدی منتظر درباره تکثیر انسان اینهاست و اگر به آنها یقین نداری، برهان بیاور که موجود سومی وجود داشته و تکثیر انسان به واسطه آن صورت گرفته است. اما دلایل حق من، تکثیر انسان تنها از دو تن یعنی آدم و حوا است و دلیل در قرآن به صورت واضح و کاملاً روشن در این فرموده خداوند تعالی آمده است:

{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۱]


و دلیلی که در این آیه آمده کاملاً روشن و واضح است و نشان می‌دهد که ذریه‌ی بشر چه مذکر و چه مؤنث از آدم نشأت گرفته است و همه آنها از مرد منشأ گرفته‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ } صدق الله العظيم [النساء:۱].


و اما زیاد شدن نسل بشر [مذکر و مؤنث] از آدم و حوا بوده است و برهان آن هم به صورت واضح همین فرموده خداوند تعالی است:


{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۱].


من فتوا می‌دهم که این آیه از آیات محکم و واضح است، خدا تو را هدایت کند؛ در این آیه تدبر کن. موجود دیگری با آنها نبوده تا مرد با خواهرش نزدیکی نکند؛ بلکه قبل از نزول شریعت، آنها با هم نزدیکی می‌کردند و نمی‌دانستند این حرام است چون شریعتی تا آن زمان نازل نشده بود. تا اینکه حکم شرع نازل شد و کسانی که راه هدایت پروردگارشان را در پیش گرفتند، خوف و اندوهی ندارند و خدا گذشته آنها را عفو کرده است. در این مورد برایت مثالی آوردیم. ازدواج پسر با زن پدرش را خداوند حلال نکرده بود ولی هنوز حکم شریعت برای آن نازل نشده بود. وقتی حکم آمد که این کار حرام است و از آن به عنوان گناهی فاحش و بسیار زشت و راهی ناپسند یاد شد؛ مسلمانان از این حکم شرعی حق پروردگارشان تبعیت کردند تا فرمان محکم خداوند را اجرا کرده باشند. خداوند قبل از آن این کار را حلال نکرده بود، کما اینکه ازدواج فرزندان آدم با خواهرانشان را حلال نکرده بود ولی بعد از اینکه حکم شریعت نازل شد، هر کس از آن حکم و هدایت پیروی کرد؛ خوف و حزنی نخواهد داشت. خداوند تعالی می‌فرماید:


{ وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ‎﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء]


معنی این نیست که خداوند قبل از آن ازدواج با خواهرانشان را حلال کرده بود؛ سبحان الله! بلکه اولین حکمی که در مورد ازدواج نازل شد؛ حرام کردن ازدواج با تمام محارم و بیان کردن محارم بود. سپس یا در برابر فرمان پروردگارشان سر فرو می‌آوردند و یا بعد از اقامه حجت در آتش جهنم گرفتارعذاب شدید خواهند شد. برای مثال ازدواج با زن پدر از ازل و در اولین حکم شرعی، حرام بوده است و از ازل و در تشریع اول تمام محارم؛ محرم بوده‌اند و این طور نبوده که خداوند ازدواج با محارم را اول حلال دانسته و سپس آن را حرام کرده باشد.. سبحان الله! اما مردم با زنانی که با پدرانشان ازدواج کرده بودند، ازدواج می‌کردند و گمان نمی‌کردند این کار حرام است تا اینکه بیان تحریم این امر نازل شد و این ازدواج به عنوان گناهی بسیار زشت و ناپسند و نفرت آور وصف شد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ‎﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء]


چه برسد به ازدواج با خواهر، خداوند هرگز و از روز ازل چنین امری را حلال نکرده بود و بی‌تردید حکم شرع نازل شد تا برای مردم روشن شود که خدا چه چیزی را برای آنان حلال و چه چیزی را حرام کرده است. سپس التزام به دنبال آن می آمد و هرکس بعد از اقامه حجت خداوند، سرباز زند؛ وارد جهنم شده و در آنجا با خواری خواهند ماند [اشاره به آیه کریمه سوره فرقان: وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا ﴿٦٩﴾].


برادر«المستشار» اگر دلیل و برهان روشنی داری که نشان دهد تناسل بشر از راه معجزه بوده‌است، آن را بیاور. من می‌دانم که خداوند قادر است هرکاری انجام دهد و آدم را بدون پدر و مادر خلق نموده است. حوا را هم بدون مادر خلق نموده است و عیسی را هم بدون پدر و شهادت می‌دهم که خداوند بر هر کاری قادر است. ولی من ندانسته به خداوند نسبت نداده و نمی‌دهم مگر چیزی را در کتاب خداوند یافته باشم. در کتاب آمده است که تکثیر انسان‌ها از آدم و حوا بوده و زیاد شدن نسل بشر از ذریه آن دو بوده است. حتی اگر آدم و حوا تریلیون تریلیون زن و مرد به دنیا آورده باشند؛ مشکل پابرجاست و در هر صورت همه برادر و خواهر هم بودند چون از یک پدر و مادر به دنیا آمده بودند و سپس نسل بشر از بین می‌رفت چون این مردان و زنان نزدیکی نمی‌کردند و یا خداوند حورالعین می‌فرستاد. من می‌گویم بله؛ اگر آنها به خواهران خود نزدیک نمی‌شدند و منتظر شرعی می‌شدند که خداوند وعده آن را داده بود؛ به خداوند قسم که پروردگاراز جنت نعیم، حورالعین برایشان می‌فرستاد ولی انسان عجول بود. در هر صورت این موضوع گذشته و تمام شده است و خداوند اعمال گذشته آنها را که به شرع پروردگارشان ملتزم نشده و بعد از نزول حکم تحریم ازدواج با تمام محارم به آن عمل کردند؛ مورد بخشش قرار داد. وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين.


و اما در باره استنساخ اگر توانسته باشند، به شما می‌گویم: جنس مذکر و مؤنث همه از آب منی مرد به وجود می‌آیند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ‎﴿٤٥﴾‏ مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ‎﴿٤٦﴾‏} صدق الله العظيم [النجم]،


و اما زنان تنها کشتزاری هستند که بذر بشری در آن رشد می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۲۳].
معنی "حَرْثٌ لَكُمْ" یعنی مرد بذر بشری را دارد و خداوند از منی او جنس مذکر و مؤنث را می‌آفریند و تخمکی که از زن می‌آید آن [اسپرم] را می‌پوشاند و رشد داخل آن صورت می‌گیرد، همان طور که جوجه داخل تخم رشد می‌کند. وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين...


و اگر «المستشار» یا هرکس دیگر به این بیان یا هر یک از آیاتی که در این بیان آمد‌ه‌اند، اعتراضی دارد؛ برای گفت‌وگو قدم جلو بگذارد؛ ما استقبال می‌کنیم.


وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليمانی

اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3866

[Admin]

- 3 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيّ
19 - ذو القعدة - 1429 هـ
18 - 11- 2008 مـ
۲۸-آبان ـ ۱۳۸۷ه.ش.
12:23 صــبح
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
ــــــــــــــــــــ

بیان حق کلمه «بث» و مترادف‌های آن را در قرآن عظیم به شما بشارت می‌دهم...


نوشته ( الباحث المستشار ) درتاريخ / 11-17-2008, 08:49 AM
برادر ناصر يماني شاه‌کار منحصر به فرد... برادر والله تنها آرزویم این بود که کلمه ( بث ) را برای من معنی کنی آیا لطف کرده و به من جواب می‌دهی معنی ( بث منهما رجالاً كثيراً ونساءا ) چیست؟ خدا می‌داند من اجتهاد نمی‌کنم ولی روی کلام خدا با سنت المصطفى عليه الصلاة والسلام و سنت أنبياء الله أجمعين تدبر می‌کنم....تدبر وتفكر در خلقت و آیات الهی.. روی آن نکته از فتوا تأکید و استناد نکن من آن را در بسیاری از بیاناتت خوانده‌ام. تنها چیزی که می‌خواهم این است که آیات خدا آن گونه که خدا می‌خواهد تأویل گردد. این که گفتی خداوند جنس سومی را نیافریده؛ این فتوای توست نه من ...تمام سؤال من در مورد کلمه ( بث ) است... خواهش می‌کنم با آن چه که خدا برای شما گشوده و بیان کرده به آن بنگرید...وصلى الله وسلم على سيدنا محمد وعلى آله الطيبين وصحبه الأكرمين والحمد لله رب العالمين.
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين وبعد..
برادر «المستشار» وقتی در قرآن عظیم معنی کلمه‌ای را نمی‌فهمی برتوست که در جاهای دیگر قرآن عظیم به دنبال آن بگردی و این جستجو باید فراگیر باشد و اگر کلمه در موضع دیگری پیدا شد، این قیاسی برای استنباط نیست؛ بلکه برای فهم معنی کلمه‌ای است که معنای آن را نمی‌دانی. برای مثال این فرموده خداوند تعالی را می‌آوریم:

{وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّـهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّـهِ أَحَدًا ﴿۱۸﴾ وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّـهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿۱۹﴾} صدق الله العظيم [ الجن ].

و بیان حق این آیه چنین است که زمانی که محمد رسول الله با کفر نسبت به بت‌هایی که داخل بیت العتیق گذاشته شده بود برخاست و خداوند را به یگانگی خواند، کفار قریش وقتی دیدند محمد -رسول الله صلَّى الله عليه وآله وسلَّم- نسبت به عبادت بت‌ها کافر است و در مسجد الحرام، خداوند یکتا را می‌خواند؛ خشمگین شدند و کافران قریش حاضر در آنجا نزدیک بود همگی جمع شده و او را از عبادت خداوند یکتا نهی کنند و بگویند او به‌جای خدایان به یک خدای قائل است! نکته مهم این است که می‌فهمیم معنی {كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا} چیست. یعنی نزدیک بود همگی علیه او وارد عمل شوند، برای ما روشن شد مقصود حق از لِبَدًا «همگی» است.آنچه که می‌ماند این است که برای معنی حقی که برای کلمه {لِبَدًا}آوردیم یعنی «همگی» از قرآن برهان قاطعی بیاوریم. پس داستان کافرانی را می‌آوریم که تمام اموالشان را بر ضد خدا و رسولش انفاق کردند ولی شکست خورده و آنچه که برایشان ماند تنها حسرت در نزد پروردگار بود. خداوند تعالی می‌فرماید:

{إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:۳۶].

برای مثال ولیدبن المغیره که تمام مال خود را داد تا مردم را از راه خدا باز دارد. او همه مال خود را در این راه انفاق کرد ولی بعد از آن شکست خورد و کشته شد و تمام اموالی که انفاق کرده بود حسرتی شد در پیشگاه پروردگار. خداوند تعالی می‌فرماید:


{أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ ‎﴿٥﴾‏ يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ‎﴿٦﴾‏ } صدق الله العظيم [البلد].


به این معنی که تمام مال خود را برای تجهیز سپاهی انبوه بر ضد خدا و رسولش، تباه کرد و تصور می‌کرد هیچ‌کس بر او غلبه نخواهد کرد. اما شکست خورد و مالی که برای باز داشتن راه حق صرف کرده بود عامل حسرت او در نزد پروردگارش گردید.

از خلال این بحث معنی حق کلمه «لبَداً» را که دو بار در قرآن آمده است، دریافتیم. یک بار در این فرموده خداند تعالی: {يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالاً لُّبَداً} یعنی تمام مالش را برای تجهیز سپاهی بر ضد خدا و اولیایش انفاق کرد و وقتی خداوند او را شکست داد، مالش حسرتی شد در پیشگاه پروردگارش و خداوند تعالی می‌فرماید:

{إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:۳۶].


كلمه «لبَداً» در جای دیگری از قرآن عظیم هم آمده است:


{وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّـهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّـهِ أَحَدًا ﴿۱۸﴾ وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّـهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿۱۹﴾} صدق الله العظيم [ الجن ].


و این‌گونه به این نتیجه روشن و قطعی رسیدیم که معنی فرموده خداوند تعالی: {يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالاً لُّبَداً} یعنی تمام مالش را تباه کرد. همین معنی را هم در این فرموده خداوند تعالی می‌یابیم:
{وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّـهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿۱۹﴾} صدق الله العظيم [ الجن ].
یعنی نزدیک بود همه علیه او جمع شوند. حال به سراغ بحثی فراگیر در مورد کلمه «بث» در قرآن عظیم می‌آییم که در جاهای مختلفی آمده است. از جمله این فرموده خداوند تعالی:


{ قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ‎﴿٨٦﴾‏} صدق الله العظيم [يوسف].
یعنی کلامی که از زبان او درباره مصیبتی که گرفتارش شده خارج می‌شود، تنها خطاب به پروردگارش است و بس و اینکه او از رحمت خداوند مأیوس نیست، باشد که خداوند یوسف و برادرش را به او بازگرداند. او از رحمت خداوند مأیوس نیست و چنین یأسی تنها کار ظالمان است. در اینجا معنی کلمه «بث» را آموختیم که به معنی خارج شدن و بیرون آوردن است. همانا که مقصود یعقوب این بود: کلامی که از دهان یعقوب خارج شده و گوش آن را می‌شنود، هذیان نیست و او از روی گمراهی قدیمی سخن نمی‌گوید. بلکه این کلام از دهانش خطاب به پروردگارش که می‌شنود و می‌بیند و از حال او آگاه است؛ بیرون می‌آید . یعقوب امید به رحمت خداوند دارد تا یوسف و برادرش را باز آورد و از رحمت خدا مأیوس نیست. کلمه «بث» در این فرموده خداوند تعالی واضح و به معنی خارج کردن و بیرون آوردن است:


{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاء} [النساء:۱].


یعنی از خدایتان پروا کنید، همان پروردگاری که شما را از یک تن آفرید که همان آدم بود و از او همسرش را آفرید و از آن دو تعداد زیادی از زنان و مردان را به وجود آورد. پس برایمان روشن شد که معنی «بث» خارج شدن و منتشر شدن است خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَاللَّـهُ أَخْرَ‌جَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ} صدق الله العظيم [النحل:۷۸].


و برایمان روشن شد که معنی کلمه «بث» بی شک و تردید خارج شدن و بیرون آوردن است و مقصود خداوند از {وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاء} این است که از آن دو، ذریه آنها که تعداد زیادی مرد و زن بودند خارج شدند و خداوند تعالی می‌فرماید:


{يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ‎﴿٤﴾} [القارعة].


و در اینجا هم کلمه «بث» مترادف انتشار و پراکنده شدن است. در این فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ‎﴿٤﴾} [القارعة].
مقصود این است که از شدت کثرت مانند ملخ‌ها پراکنده هستند.
خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ} صدق الله العظيم [القمر:۷]


و این فتوای حق ما درمورد معنی کلمه «بث» و مترادف‌های آن یعنی «بث و نشر و أخرج» است. ما برایت دو آیه آوردیم که برای نشان دادن کثرت مردم در روز رستاخیز به شدت واضح هستند و آنها را به ملخ‌های پراکنده تشبیه کرده است. این دو آیه این فرموده‌های خداوند تعالی هستند:


{يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ‎﴿٤﴾} [القارعة].


{يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ} صدق الله العظيم [القمر:۷]


به یقین دانستیم معنی کلمه «بث» نشر است؛ سپس از درستی معنی حق و روشن کلمه «المبثوث» یعنی «منتشر» مطمئن شدیم. از مترادفات «بث» کلمه «النثر» است یعنی پخش و پراکنده و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا} صدق الله العظيم [الإنسان:۱۹].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ‎﴿٢﴾‏ } صدق الله العظيم [الإنفطار]،
یعنی در فضا منتشر و پراکنده شدند. یعنی اجرام آسمانی به صورت یک مجموعه واحد بودند و بعد از انفجار پراکنده و در فضا منتشر شدند. لذا معنی آن «انتشرت» یعنی پراکنده شدن [مبثوثة] در فضاست. پس معنی «المبثوث» هم یعنی منتشر [المنشور] و پراکنده و «بث» یعنی نشر.
و بعد از بررسی کلی و فراگیر درمورد کلمه «بث» که در کلام خداوند تعالی آمده است به اینجا می‌رسیم: {وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاء} یعنی از آن دو، مردان و زنان زیادی خارج شدند. {وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاء} یعنی از آن دو، مردان و زنان زیادی منتشر شدند. {وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاء} یعنی از آن دو، مردان و زنان زیادی پراکنده شدند. ممکن است برادر المستشار گمان کند در ابتدای کار بارداری به این صورت بوده که برادر به خواهرش بگوید باردار شو و بارداری صورت گیرد ولی این ادعا نیاز به برهان قاطع و روشن و واضح از قرآن دارد تا کسی که با تو با دلیل و برهان مباحثه می‌کند، قانع شده و پیرو تو شود و یا با علمی که از دانش تو هدایت کننده‌تر است، تو را قانع کند و تو پیرو او شوی. تمام آنچه که ما آوردیم تنها برای یک کلمه واحد قرآن است یعنی کلمه «بث» و همانا که عالم، «المبثوث» ذریه آدم و حواست [عالم حاصل انتشار ذریه آدم و حواست].
مهدی منتظر ناصر محمد یمانی از علم نحو تقریبا چیزی نمی‌داند، ولی شایسته نیست در معنی لغوی اشتباه کنم چون من خود را ملزم می‌دانم از خود قرآن برهان قاطع داشته باشم. برای همین است که بیانات حق من از قرآن عاری از خطای لغوی در امر معانی کلمات قرآنی است؛ اما ممکن است درآن خطای املایی دیده شود. این هم برهان ناصر محمد یمانی است که نشان می‌دهد او بیان حق قرآن را با وحی تفهیمی از «الرحمن والرحیم» دریافت کرده و خداوند مرا به سوی برهانی از همین قرآن راهنمائی می‌کند. این عجیب است چون من قرآن را حفظ نیستم و چقدر در پیام‌رسان‌ها از من سؤال می‌شود که آیا قرآن را از حفظ می‌دانم؟ جواب من به آنها این است که: من معنا و بیان قرآن را از حفظ دارم و وقتی به بعضی از آنها می‌گویم «له الحمد» تصور می‌کنند مقصودم این است که «آن را از حفظ می‌دانم».
ممکن است یکی ازشما بگوید:‌«چرا نمی‌گویی خیر قرآن را از حفظ نمی‌دانم»؟ در پاسخ می‌گویم در این صورت افراد جاهل همان جا رو گردانده و می‌روند و سپس می‌گویند: «چطور می‌گویی مهدی منتظری ولی قرآن را از حفظ نمی‌دانی!». در پاسخ این افراد، دوباره تکرار کرده و می‌گویم: حفظ نبودن قرآن معجزه بزرگ خداوند است. چون چطور ممکن است با اینکه ناصر محمد یمانی قرآن را از حفظ نمی‌داند؛چه کسی به او می‌آموزد تا قادر باشد برهان و دلایل مربوطه را از همین قرآن و از مواضع پراکنده و از اینجا و آنجای قرآن جمع کرده و برایتان استنباط کند؟
داستانی را در مورد یکی از دوستانم با نام «بدر محمد» برایتان بازگو خواهم کرد که نزد من بسیار عزیز است. او در مورد بیان این آیه از من سؤال کرد:


‏‏{ وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ‎﴿٩٦﴾‏ ‏} صدق الله العظيم [الصافات]،


به او گفتم آیا این آیه از قرآن است و خداوند تعالی فرموده است: ‏‏{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ‏}؟ و به پروردگار عالمیان قسم می‌خورم نمی‌دانستم این آیه قرآنی است. ولی اگر همان‌طور که می‌گویی به حق آیه از قرآن است، به یقین مقصود خداوند بت‌هایی است که به جای خداوند عبادت می‌شوند و خود آفریده خداوند هستند فرقی ندارد که از خرما باشد یا از طلا، آهن، سنگ و یا مس؛ همه این مواد آفریده خدا هستند. این بیان با وحی تفهیمی از پروردگار عالمیان به قلب من رسید. ولی از کجا می‌توانم بدانم این الهام از «الرحمن» است نه از جانب شیطان. پس باید مطمئن شوم این آیه از قرآن است و اگر در قرآن بود، برادر بدر، مطمئن باش تأویل آن همین است و بی‌تردید مقصود خداوند این است که این پروردگار است که هم آنها را آفریده و هم آنچه که آنها می‌سازند، یعنی بت‌هایی که آنها می‌سازند چه از خرما باشد یا طلا، آهن ، مس، سنگ یا نقره ؛ همه این مواد آفریده خداوند هستند. تمام اینها آفریده خداست، پس چگونه خالقی که آنها و مصنوعات آنها را آفریده رها کرده و مخلوق را به عنوان بت می‌پرستند؟ بدر به من گفت: از کجا می‌دانی بیان آیه این است. در این آیه ذکری از عبادت نیامده‌است، بلکه خداوند تعالی می‌فرماید: ‏‏{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ‏} و نگفته است: «و آنچه که عبادت می‌کنید»؟ در جواب او گفتم: اگر این آیه ‏‏{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ‏} در قرآن باشد، یقین داشته باش بیان حق آن، همین است که خداوند و پروردگار عالمیان آن را به من الهام نموده است.
ما در خانه یکی از دوستان بدر بودیم ولی دوست بدر آنجا نبود. کتاب قرآن هم در دسترس ما نبود. بدر بلند شد و با شخصی که قرآن را از حفظ می‌دانست تماس گرفت و به او گفت آیه‌ای که در آن خداوند تعالی فرموده است: ‏‏{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ‏} صدق الله العظيم و هم چنین آیه قبل و بعد آن را برایمان قرائت کند:


{فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ‎﴿٩١﴾‏ مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ‎﴿٩٢﴾‏ فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ ‎﴿٩٣﴾‏ فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ‎﴿٩٤﴾‏ قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ‎﴿٩٥﴾‏ وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ‎﴿٩٦﴾‏ قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ ‎﴿٩٧﴾‏ فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ ‎﴿٩٨﴾‏ } صدق الله العظيم [ الصافات ]
اینجا بود که دوست من بدر متحیر شد که چطور من تأویل آن را با دقت کامل و بدون خطا می‌دانم. به او گفتم به خداوندی که انسان را از خاک خلق نموده و قرآن را نازل کرده و ابرها را روان می‌سازد و احزاب را به هزیمت کشاند، من از وجود این آیه در قرآن عظیم خبر نداشتم: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم. دوستم بدر گفت: «من هم نمی‌دانستم این آیه در کجای قرآن آمده است و آیه قبل و بعد آن را هم نمی‌دانستم چیست. فقط اطمینان داشتم این آیه از قرآن است و قبلاً آن را خوانده‌ام و در نمازی که با صدای بلند خوانده می‌شود آن را شنیده و حفظ کرده بودم {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم و خواستم بپرسم چگونه خداوند عمل انسان را می‌آفریند. تا اینکه تو بیان حق آن را برایم عنوان کردی با اینکه وجود این آیه در قرآن را نپذیرفتی تا اینکه به نام پروردگارم قسم خوردم که این آیه از قرآن است. تو چند دقیقه‌ای فکر کردی و سپس گفتی اگر این آیه در قرآن موجود باشد؛ بیان آن چنین و چنان است و برایم روشن شد بیان تو حق است و این حاصل تدبر تو در قرآن نبود بلکه الهام مستقیم «الرحمن الرحیم» است».
من از او حرف‌هایی شنیدم که به من شرح صدر داد و امیدوارم خداوند او را پایدار نگه دارد. به خدا قسم می‌خورم با آنآکه من تنها جزیی کوچک از قرآن و از سوره‌های کوتاه و هم چنین تعداد کمی از ایات از اینجا و آنجا را از حفظ دارم ولی فکرم بسیار مشغول آن است و اگر آیه‌ای را خوانده و یا در نماز بشنوم و ندانم از کجای قرآن است؛ درمورد آن فکر می‌کنم و می‌گویم: پروردگارا؛ مقصود تو از این کلام چیست و می‌خواهم آن را بفهمم. پس فکر می‌کنم و گاهی این تفکر به طول می‌انجامد و ناگهان تأویل آن از همین قرآن برایم آشکار شده و به صورت روشن و واضح در پیش رویم قرار می‌گیرد. سپس در قرآن به دنبال برهانی برای آن بیان می‌گردم تا اطمینان پیدا کنم این الهام از نزد «الرحمن» است نه اینکه از جانب شیطان و وسوسه‌های او. پس اگر آیه‌ای به خاطرم آمد و بیان آن را خواستم، به خوبی فکر می‌کنم تا این که برهان آن در قرآن به خاطرم می‌آید؛ فقط نمی‌دانم این برهان در کدام سوره است. این چه کسی است که برهان را از اینجا و آنجای قرآن به من الهام می‌کند؟ این وحی تفهیمی از «الرحمن» است نه وسوسهٰ شیطان رجیم. و برای آن‌که بدانم این وسوسه شیطان رجیم نیست که برهان علمی را از جایِ جای قرآن به من الهام می‌کند، دلیل را از خود همین قرآن برایتان می‌آورم. من خیلی وقت‌ها از سؤال حق‌جویان در باره اینکه: «آیا قرآن را از حفظ می‌دانی» فرار می‌کنم. اگر بگویم نه قرآن را از حفظ نمی‌دانم، اگر فرد، از جاهلان باشد رو گردانده و به پشت سرش هم نگاه نمی‌کند. ولی خردمندان خواهند گفت: «سبحان الله؛ چه کسی بیان حق قرآن را این‌گونه به تو آموخته است که به‌طوری از مواضع مختلف و سوره‌های متعدد، دلیل می‌آوری که انسان گمان می‌کند قرآن را از حفظ می‌دانی ولی تو آن را از حفظ نیستی؟ در این صورت این معجزه‌ای برای توست و از جانب تو نیست چون خداوند است که بیانِ حق را به تو آموخته‌است تا بتوانی از مواضع مختلف و متفرق قرآن دلیل آورده و بیان قانع کننده‌ای ارائه دهی؛ درحالی‌که تمام قرآن را حفظ نیستی. این نشانه‌ی آن است که بیان حق را از خداوند حکیم و علیم دریافت می‌کنی» و حفظ نبودن قرآن از جانب من باعث ایمان بیشتر و استوارتر او می‌شود. اینان از خردمندان هستند. اگر هر کس که قرآن را از حفظ می‌دانست، می‌توانست برای آن بیان بیاورد، تمام کسانی که قرآن را از حفظ می‌دانند، می‌توانستند قرآن را برای شما بیان کرده و توضیح دهند؛ آیا فکر نمی‌کنید؟

در این که قران را از حفظ نیستم با من مجادله نکرده و مرا تکذیب نکنید. با اینکه من آن را از حفظ نمی‌دانم ولی خدا را شاهد می‌گیرم - و شهادت خدا کافی است- که من مانند الاغی نیستم که بارش پر از نوشته‌هاست ولی نمی‌داند چه بر پشت خود حمل می‌کند. برای همین قبل از حفظ قرآن در آن تدبر و تفکر می‌کنم تا آن را بفهمم و این اطاعت فرمان خداوند به خردمندان است که قبل از حفظ کتاب در آن اندیشه و تدبر کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ ‎﴿٢٩﴾‏ } صدق الله العظيم[ص].

ای مردم! بی‌تردید خداوند قرآن را فرستاده‌است تا از آن استفاده و سود برده شود و بسیاری از امور با آن روشن گردد. اگر کسی که به قرآن گوش فرا می‌دهد، تنها برای حفظ کردن، آن را گوش کند؛ مانند کسی است در گوش او آوازی داده شود ولی تنها چیزی که می‌شنود بانگِ آن صدا و کلام را درک نمی‌کند. لذا مانند کسی می‌شود که به صدا گوش می‌دهد اما در حقیقت نمی‌شنود. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ‎﴿١٧١﴾‏} صدق الله العظيم [البقره].
یعنی مانند چهارپایان هستند. وقتی شما به چهارپایان بانگ می‌زنید، معنی آن را نمی‌فهمند، ولی از شما می‌گریزند. با اینکه نمی‌دانند چه به آنها می‌گویید ولی صدا و ندای شما باعث فرار آنها می‌شود. کافرانی هم که قرآن را نمی‌فهمند، همین کار را می‌کنند. قرآن را نمی‌فهمند و برای همین از آن رومی‌ گردانند. چون اگر می‌فهمیدند در قرآن چه چیزی آمده است، می‌دانستند که حق است و از نزد پروردگار نازل گردیده‌است. خداوند تعالی می‌فرماید:


{قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِمَّا تَقُولُ ْ} صدق الله العظيم [هود:۹۱]


لذا عدم فهم، کافر شدن نسبت به کتب پروردگارشان بود، چون اگر ساکت شده و گوش می‌دادند، می‌توانستند بفهمند که آیا حق است یا افسانه‌های گذشتگان. به محض آن که به آن گوش و چشم فرا می‌دادند، خداوند برای آنان نوری مقرر می‌داشت تا سینه‌هاشان گشاده شده و بصیرت یابند. ولی استکبار انسان در برابر حق و قناعت کردنِ بدون برهان و دلیل به آنچه که به آن اعتقاد دارد، برای او فاجعه‌آمیز است. برای همین آمادگی ندارد را آنچه که به او گفته می‌شود، بفهمد؛ چون یقین دارد بر حق است و نیازی به تدبر در سخنان و آنچه که در نزد توست ندارد. این اشتباه بسیار بزرگی است. فرض کنیم کسی که دعوتی را مطرح می‌کند در مسیر باطل باشد. برماست که بدانیم اولا چه چیزی نزد خود دارد [باورش چیست] و حجتش چیست تا برای ما روشن شود آشکارا در گمراهی است. سپس به او بگوییم درباره این آیه که گمان می‌کنی بیان آن چنین و چنان است، اشتباه می‌کنی. بیا تا بیان حق آن را برایت گفته و به طور مفصل شرح دهیم. اینجاست که سلاح علمی‌ مورد استنادش را که به آن متکی است از او می‌گیرید و تنها کاری که می‌تواند بکند این است که از پروردگارش طلب استغفار نماید و بداند که آشکارا گمراه بوده و بعد از آن که حق آمده از نزد پروردگارش برایش روشن شد، پیرو آن گردد. اگر حق‌جو در مورد ناصر محمد یمانی بگوید: «خداوند، با دادن عقل به من یاری رسانده‌است و اگر عقلم زایل شود، دیگر اعمالم ثبت نمی‌شوند. پس اگر ناصر محمد یمانی مجنون و یا گمراه باشد، با تدبر در سخنانش، متوجه خواهم شد و می‌فهمم دلایل مورد استنادش که با آنها تمام علمای امت را به چالش می‌کشد چیست. او به خداوند قسم می‌خورد، حتی قبل از شروع گفت‌وگو قسم یاد می‌کند که همه آنها را به حق خاموش ساخته و بر ایشان چیره خواهد شد. ممکن است مجنون و گمراه باشد، ممکن هم هست با اطمینانِ کامل، به حق سخن گفته و راه راست را نشان دهد. برای همین تا ندانیم در سرش چه می‌گذرد، درباره او قضاوت نمی‌کنیم. ما از خلال بیاناتش می‌توانیم دریابیم که آیا بیانات او مثل دیگر مدعیان مهدویت، وسوسه شیطان رجیم است. اگر چنین امری برایمان روشن شد، تلاش می‌کنیم ناصر محمد یمانی را نجات دهیم تا به خاطر نجات او و جاهلانی که پیرو او شده‌اند از خدا اجر ببریم و برای او و پیروانش روشن سازیم که گمراه هستند». چنین کسانی، مسلمانان خردمند هستند، کسانی که امر دین برایشان اهمیت دارد و حریص هستند مانع از این شوند که گمراهان، باعث به بیراهه رفتن و گمراهی مسلمانان شوند.
اما متأسفانه کسانی که اهل اندیشه و تدبر نیستند می‌گویند: «چگونه از پشت اینترنت و کامپیوتر باور کنیم او مهدی منتظر است؟ اگر او مهدی منتظر حق پروردگارعالمیان است؛ چرا در برابر امت حاضر نمی‌شود؟». در پاسخ می‌گوییم: آیا ایمان نداری که مهدی منتظر در کنار رکن یمانی و بین رکن و مقام حاضر خواهد شد تا بیعت بگیرد؟ جواب خواهد داد: «بله؛ رسول الله صلَّى الله عليه وآله وسلَّم فرموده است: [ المهدي يظهر بين الركن والمقام ]». در پاسخ می‌گوییم: آیا از نظر شما منطقی است که من بین رکن و مقام در میان مردم حاضر شده و بگویم: ای اهالی مکه من مهدی منتظرم و آنها هم به من احترام گذاشته و خوشامد بگویند! خیر خداوند آنها را فوراً هلاک خواهد کرد؛ چون به خاطر وجود تعداد زیادی از مدعیان مهدویت که ندانسته و به‌ناحق و با وسوسه شیطانی ادعای مهدویت کرده‌اند؛ مردم به من هجوم می‌آورند و نمی‌فهمند چه در چنته دارم و نزد من است. عمل این مدعیان باعث شده‌است وقتی مهدی منتظر حق پروردگارشان بیاید، مستقیماً از او روی گردان شوند، چون هر از چندگاهی خبر خروج مهدی منتظر جدیدی را از جایی شنیده‌اند؛ لذا راه حل این قضیه چیست؟ راه حل این است که قبل از ظهور گفت‌وگو صورت گیرد و بعد از تصدیق اَمرم، در کنار بیت العتیق حاضر شوم.
و اگر بنا را بر روگرداندن و سرباز زدن از حق بگذارید، پروردگارتان، مهدی منتظر حق را در یک شب با سیاره عذاب یا «الرجفة» که قبل آن رخ می‌دهد بر تمام مردم جهان غلبه خواهد داد درحالی‌که همگان ناتوان و شده‌اند.
و اما اینکه چرا اینترنت را انتخاب کردم؟ در پاسخ می‌گویم: این انتخاب برای دعوت از تمام علمای مسلمان و یهود ونصاری [پیروان مسیح] است تا با بیان حق قرآن، شأن خود را به آنان ثابت نمایم و برایشان روشن شود آن [بیان قران] حق است و از جانب پروردگارشان آمده است. تعداد علمای مسلمین و یهود و نصاری و علمای سایر ادیان بسیار زیاد است؛ آیا نمی‌بینید اینترنت جهانی در زمانی که خداوند مقدر نموده است به وجود آمد چون تنها راهی است که گفت‌وگوی مهدی منتظر با تمام علمای بشر را تسهیل می‌کند و هر دانشمند و عالمی در منزل خود نشسته و برای گفت‌وگو نیازی به مسافرت نیست؛ بلکه تنها با روشن کردن کامپیوتر و نوشتن «پایگاه ناصر محمد یمانی» می‌تواند بر سر میز جهانی گفت‌وگوی او حاضر شود و ببیند که کسی که به زعم خود مهدی منتظر و خلیفه خداوند بر بشر است؛ چه می‌گوید. آیا راست می‌گوید یا تنها دروغگویی جسور و گستاخ است؟ او می‌تواند بعد از تدبر در هر یک از بیانات، برای اعتراف به حق بودن آن و یا برای رد آن بیان عضو «پایگاه ناصر محمد یمانی» شود و مستقیم به موضوع پاسخ دهد.


من هم اکنون به مدیریت پایگاه دستور می‌دهم به محض اینکه کسی در این پایگاه ثبت نام کرد؛ فوری عضویت او فعال شود تا بتواند بدون انتظار کشیدن، مطالب خود را بنویسد. این امر قبلا اتفاق افتاده و مدیریت به دستور من عمل کرده است. ولی مشکلی که وجود دارد این است که برخی از سفیهان و افراد خیابانی در سایت، لینک‌هایی می‌گذارند که مروج فحشا و منکر است و آن را به پایگاه ناصر محمد یمانی لینک می‌دهند. برای همین به مدیریت پایگاه گفتم آنچه که می‌خواهی انجام بده و تا زمان بررسی، فعال کردن عضویت را به تأخیر بینداز. اما «ابن عمر»! این مکر آنان است چون نمی‌خواهند نور خداوند کامل شود. پس بار دیگر دستور می‌دهم اجازه بده عضویت کسانی که در پایگاه ثبت نام می‌کنند فوراً فعال شود. و اما لینک‌هایی که حاوی بی بندوباری است، مردم خواهند دانست که کار سفیهان است و اگر من یا تو از آن باخبر شدیم، آن را حذف کرده و فوری عضویت آن فرد را لغو می‌نماییم. خداوند در برابر او برای ما کافی است. آیا فکر می‌کند هیچ‌کس اعمال او را نمی‌بیند؟ آیا خداوند به او دو چشم نداده‌است؟ کسی که چیزی ندارد، نمی‌تواند عطایی بکند و مادامی که خداوند به او چشم داده تا ببیند؛ خداوند هم می‌بیند و می‌شنود که او در این پایگاه پاک و مطهر از بدی و فحشا؛ چه می‌کند. مجرمان باعث نشوند دستور مرا اجرا نکنی. خداوند در برابر همه آنها برای ما کافی است.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين .
من شما را به مبارزه می‌طلبم تا با قرآن با من محاجه کنید. هر آیه‌ای که بیاورید؛ من تفسیر و بیانی بهتر و نیکوتر از شما خواهم آورد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا ‎﴿٣٣﴾‏} صدق الله العظيم [الفرقان].
وسلام ٌعلى المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3867

[Admin]

- 4 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
19 - ذو القعدة - 1429 هـ
18 - 11 - 2008 مـ
۲۸ - آبان ـ ۱۳۸۷ ه.ش.
03:22 صــبح
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
ـــــــــــــــــــــــ

برادر گرامی المستشار، کسی که مشورت کند پشیمان نمی‌شود و کسی که استخاره کند، ناامید نمی‌گردد.

بسم الله الرحمن الرحيم و سلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين و بعد..
چقدر این فرموده‌ی خداوند تعالى روشن و واضح است:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَنِسَاء} صدق الله العظيم [النساء:۱].

مهدی منتظر و المستشار از ذریه آدم و حوا هستند، ما از ذریه آدم و حوا هستیم. کار تو غریب است! نمی‌دانم آیا من سؤال تو را درست نفهمیده‌ام؟! پس چرا در بیان این آیه مسایل را پیچیده می‌کنی؟ آیه‌ای که معنای آن را هر کس که زبان عربی مبین را بداند می‌فهمد چون از آیات واضح و بینه است. تو دقیقاً می‌خواهی به چه چیزی برسی؟ ما به حق درباره این آیه برایت فتوا داده و به تفصیل آن را تشریح کردیم. ای مرد، اگر بیان دیگری برای این آیه داری، بیاور! خداوند به دانش تو بیافزاید؛ به این شرط که اقناع، «بازی با کلمات» و نظر و رأی شخصی و گمان نباشد. من این را نمی‌پذیرم و از مردم هم انتظار ندارم حرف مرا این‌گونه بپذیرند. بلکه باید حجت را با حجت و بر اساس علم و بصیرتی درخشان پاسخ داد. اما درباره ظن، برادر گرامی بدان ظن و گمان کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند و من ابداً از آن پیروی نکرده و به هیچ وجه بر این اساس فتوا نمی‌دهم. از موضوع مورد مباحثه هم خارج نمی‌شوم تا در مورد بیان حق این فرموده خداوند تعالی به نتیجه برسیم:

{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ ربّكم الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَنِسَاء} صدق الله العظيم [النساء:۱].
ما بیان خود درباره این آیه را آوردیم، مانده که تو بیانت را بیاوری و یا اعتراف کنی بیانی که درباره این آیه آوردیم؛ حق است. سپس به سراغ موضوعی که تو می‌خواهی می‌رویم هرچه که باشد و مفید و سود رسان باشد.


وسلامٌ على المُرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3868

[Admin]

- 5 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيّ
23 - ذو القعدة - 1429 هـ
22 - 11 - 2008 مـ
۲ - آذر - ۱۳۷۸ه.ش.
01:22 صــباحاً
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
ــــــــــــــــــــــــ

{جَاءَ الحقّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً}..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي وآل بيته الأطهار الأولين والآخرين والتابعين للحقّ في كُل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم يقوم الناس لربّ العالمين، وبعد..
خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ‎﴿١٠٨﴾‏}صدق الله العظيم [يوسف]
از تابع حق نبی امی و یاری دهنده حق او که به روش او اقتدا کرده و مردم را با بصیرت به سوی خداوند دعوت می‌نماید؛ من و کسی که پیرو من باشد و سبحان الله و من از مشرکان نیستم وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين.


جناب المستشار و همراه دیگر او! برحذر باش! برحذر باش و ندانسته به خداوند نسبت مده که این کار فرمان شیطان است نه فرمان الرحمن. از دستورالعمل شیطان پیروی مکن، شیطان فرمان می‌دهد اعمال سوء و فحشا انجام داده و چیزی را که با برهان علمی واضح و روشن از آیات محکم قرآن به آن یقین و ایمان ندارید، به خداوند نسبت دهید. من پیش ازاین درباره کلمه «بث» برایت فتوا دادم و گفتم معنی آن «انتشار» است و تو می‌خواهی با من مجادله لغوی کنی. من هم، از نظر معنای لغوی تو را به چالش می‌کشم و پناه برخدا که در مورد معنی این لغت خطا کرده باشم. اگر خطا یا اشتباهی صورت گیرد، خطای من املایی است که هیچ ایرادی در بیان حق ایجاد نمی‌کند و این هم حکمتی الهی دارد. خداوند تعالی می‌فرماید: {وَبَثَّ مِنْهُمَا}، یعنی «از آن دو انتشار داد». اگر به تو بگویم لانه‌ی مورچه پیدا کرده‌ام که از آن گروهی مورچه منتشر شد؛ این یعنی مجموعه‌ای از مورچه در لانه وجود دارد. همچنین برایت دلیل آوردم که یکی دیگر از مترادفات «بث» خارج شدن است. برهان آن هم مناجات یعقوب با پروردگارش بود. یعقوب به خاطر یاد کردن از یوسف و احساس حزنی که ادامه داشت، مورد نکوهش و عتاب قرار می‌گرفت . پس گفت: شکوه و شکایتی که به خاطر مصیبتش از دهانش خارج می‌شود خطاب به پروردگارش است و خدا او را از چیزی آگاه کرده که دیگران نمی‌دانند. اما می‌بینم تو تلاش می‌کنی برای «بث» و انتشار ذریه آدم معنی دیگری قائل شوی و آن را پراکنده شدن و تولیدِ مثل ندانی. ولی وقت آن است که برهانی برایت بیاورم که خاموش شوی و بپذیری مقصود «انتشار ذریه از صلب آدم» است و برای این که حق را بفهمی، باید سؤالی از شما بکنم: برادر المستشار به من فتوا بده مقصود از این فرموده خداوند تعالی چیست:


{وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ‎﴿٧٢﴾}صدق الله العظيم [الإسراء].
من منتظر جوابت نمی‌مانم چون نه می‌خواهم تو را در تنگنا قرار دهم و نه می‌خواهم به خاطر آنچه که پروردگارم به من آموخته فخرفروشی کنم. اگر چیزی را ندانی عیبی ندارد، بلکه عیب این است که اهل علم را پیدا کنی ولی از آنها نپرسی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:۷]
واجب است بدانی که خداوند برای طالبان علم شرایطی مقرر داشته که اهمیت بسیار زیادی دارند. دلیل آن هم این است که بعد از بازگشت به نزد مردمشان چیزی که خداوند برهانی برای آن نازل نفرموده‌است، به مردمشان یاد ندهند و باعث ندیدنِ حق و گمراهی بیشتر ایشان نگردند. اما این شرط‌ها چه هستند؟ استفاده و به‌کار گرفتن نیروی شنوایی، بصیرت و قلب، تا برایشان روشن شود آیا این علم از نظر عقلی قابل قبول است و قلب به آن اطمینان می‌کند؟ آیا با برهان علمی روشن و واضح همراه است یا سخنی است که از روی ظن و گمان -که ظن و گمان کسی را ازحق بی‌نیاز نمی‌کند- بیان شده است؟ اگر برهانی وجود نداشت، به معنای آن است که از روی ظن درباره خداوند سخن گفته شده است. می‌بینم که برادر المستشار این وصیت را می‌کند ولی شما متأسفانه گرچه مردم را به نیکی امر می‌کنی ولی خودت را فراموش کرده‌ای و با ظن- که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند- درمورد معنی {وَبَثَّ مِنْهُمَا} به خداوند نسبت می‌دهی و می‌خواهی با حجتِ «برادر و خواهری» معنایی غیر از پراکنده شدن و تولیدمثل برای آن در نظر بگیری و این کلمه حقی است که قصد باطل در آن نهفته است. اما من اول از همه به انصار پیشگام برگزیده و سپس به همه حق‌جویان نصیحت کرده و می‌گویم: خداوند به شما هشدار داده‌است و شما را از پیروی از امری که از آن خبر ندارید نهی نموده‌است. خداوند امر نموده تا از گوش و چشم و قلبتان استفاده کنید تا روشن شود آیا برهان فرد دعوت کننده، علمی و قانع کننده است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ‎﴿٣٦﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]

لذا عقل، حجت خدا در برابر انسان است و اگر عقل زائل شود، اعمال فرد ثبت نخواهد شد.

شاید برادر المستشار بخواهد سخن مرا قطع کرده وبگوید: «صبرکن. از من سؤال نکن که بعد خودت جوابش را بدهی. اجازه بده علم خود را به تو ثابت کنم. جواب سؤال تودر مورد این فرموده خداوند تعالی را می‌دهم:
{وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ‎﴿٧٢﴾}صدق الله العظيم [الإسراء].
مقصود خداوند این است که هرکس در این دنیا نابینا باشد در آخرت هم نابینا و گمراه است». در پاسخ تو می‌گویم: البته که چنین است. این آیه محکم و واضح و روشن است. ولی من سؤال دیگری از تو دارم که بسیار مهم است، درباره این بیان خداوند تعالی فتوا بده:
{قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ‎﴿١٢٥﴾‏} صدق الله العظيم [طه]

اینجاست کهعقل باز می‌ماند و منافقان و کسانی که قلبشان بیمار است و هم چنین ناآگاهان، می‌گویند این تناقض در قرآن است! چگونه در یک آیه قرآنی می‌فرماید:
{وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ‎﴿٧٢﴾}صدق الله العظيم
و در جای دیگر قرآن می‌فرماید:
{قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ‎﴿١٢٥﴾‏} صدق الله العظيم
عالمی که می‌خواهد آیات قرآنی را که از حفظ دارد، بفهمد و مانند الاغی نباشد که نمی‌داند چه نوشته‌‌هایی بر گُرده دارد، در اینجا درنگ می‌کند و برخود واجب می‌داند طبق فرمان خداوند قبل از حفظ کردن این آیات، در آنها تدبر نماید. خداوند تعالی می‌فرماید:

{كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَ‌كٌ لِّيَدَّبَّرُ‌وا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ‌ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [ص].
اگر طالب علم بخواهد معنی این را بفهمد و سپس برای مثال به سراغ تفسیر ابن کثیر برود تا مقصود خداوند تعالی را دریابد:

{قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ‎﴿١٢٥﴾‏} صدق الله العظيم

و سپس بالای منبر رفته و آن را برای مردم بگوید، بدون آن که عقلش را به‌کار گیرد که آیا این تفسیر برای آیه درست است [تکلیف جیست؟]. اگر از خردمندان متفکر باشد، دنبال برهانِ ابن کثیر می‌رود تا ببیند آیا منطقی است و دیده بصیرتی که هرگز نابینا نمی‌شود؛ آن را می‌پذیرد تا به مسلمانان، بیان قرآن و امور دینی که حق نیستند را نیاموزد چون حریص است که ندانسته به خداوند نسبت ندهد. از چیزی که نمی‌داند هم پیروی نمی‌کند و به یاد دارد که خداوند او را از چنین کاری نهی نموده‌است و[می‌داند] از گوش و چشم و قلبش مورد سؤال واقع خواهد شد. آیا به این علم اعتماد و اطمینان دارد تا از آن پیروی کرده و سپس آن را به مردم یاد دهد؟ پس اگر جست‌وجو کرد و دید قلبش مطمئن نیست؛ اینجاست که معلمی که به همه چیز احاطه دارد به او وحی می‌کند و با وحی تفهیمی حق را به او الهام می‌کند و به حق آن را به او می‌آموزد چون می‌داند این بنده از پروردگارش می‌ترسد و نمی‌خواهد جز حق چیزی به خداوند نسبت دهد و نمی‌خواهد چیزی که حق نیست به خداوند نسبت دهد. اینجاست که بر خداوند است تا حق را به او نشان داده و به سوی راه حق هدایتش نماید. تصدیق وعده حق خداوند تعالی:

{وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٦٩﴾‏} صدق الله العظيم [العنكبوت]
علت اینکه خداوند علم و برهان منیر و حق را با وحی به او می‌فهماند این است که بنده از خدا تقوا کرده و حاضر نیست مادامی که از نظر علمی خودش قانع نشده‌است، از چیزی پیروی کند و آن را به امت بیاموزد و برای همین هم خداوند به او یاد می‌دهد تا وعده حق پروردگار تصدیق شود که فرموده است:


{وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم.[البقرة: ۲۸۲]


می‌رویم ببینیم امام ابن تیمیة در تفسیر فرموده خداوند تعالی چه می‌گوید:





امام این دو آیه را چنین جمع‌بندی می‌کند: در آیه اول {وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى} مقصود این است که در برابر حجتش کور است؛ حجتش {قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى} است یعنی از حجتش {وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا} که با آن مخاصمه می‌کند. خداوند او را کور می‌کند تا حجتش را نبیند و نتواند از آن سود جوید. فرموده دیگر خداوند هم همین طور است: {فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الأَنْبَاءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لا يَتَسَاءَلُونَ} یعنی : حجت‌ها؛ حجت های‌شان گم شده است و نمی‌توانند حجت‌هایشان را ببینند. خداوند آنها را رها کرده است و برای همین خداوند سبحان می‌فرماید: : فَهُمْ لا يَتَسَاءَلُونَ فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الأَنْبَاءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لا يَتَسَاءَلُونَ و تمام حجت‌هایشان از بین رفته است. و اما فرموده خداوند تعالی: {فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ} این زمانی است که خداوند کافر را برمی‌انگیزد و از قبرش خارج می‌شود و دیده‌اش کار می‌کند و نمی‌تواند چشم برهم زند تا تمام چیزهایی که درمورد رستاخیز انکار می‌کرده ببیند. او همه أمور مربوط به رستاخیز را انکار کرده و می‌گفت: رستاخیز و برخاستن از قبر درکار نیست؛ حساب و کتاب و بهشت و جهنمی درکار نیست و من در پیشگاه خداوند قرار نخواهم گرفت. لذا وقتی از قبر برمی‌خیزد چشمانش بصیر است و همه چیز را می‌بیند و رستاخیز و برانگیخته شدنش را می‌بیند. می‌بیند که در پیشگاه پروردگارش قرار گرفته است؛ حساب‌رسی را هم می‌بیند و این معنای {فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ} است یعنی چشم‌هایش را نمی‌تواند برهم بگذارد تا تمام چیزهایی که در مورد رستاخیز انکار می‌کند ببیند. لذا فرموده خداوند عزوجل {لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ} یعنی اول غافل بود ولی بعد از آن که برانگیخته شد؛ چشمش مانند آهن خواهد شد و همه آنچه را که در مورد رستاخیز انکار می‌کرد می‌بیند و لذا اشکال رفع شد. این مثال بیست و دوم است هرچند کوتاه است اما مبحثی است که -إن شاءالله- بحث خواهد شد در آن سخنی است شاید که به مثال بیست و دوم واقف شویم و این آخرین مثالی است که امام رحمه الله آورده است.




فتوای ابن تیمیة درباره این آیه تمام شد. و یکی از مفسرین گفته‌است:





مقصود از {رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بصیرا} بصیر بودن در دنیاست: اما چه کسی مرا به این حالت فجیع درآورده است. احتمال دارد مقصود این باشد که حشر یا برانگیخته شدنش در آتش در حالی است که نه چشمش می‌بیند و نه بصیرتش. همان طور که خداوند تعالی می‌فرماید:{وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا}[الإسراء: 97]. و برای همین می‌گوید: {رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا}یعنی در دنیا.




و حال به سراغ امام مهدی می‌آییم که با وحی تفهیمی که از نزد خداوند حکیم و علیم آمده‌است به حق سخن می‌گوید:

{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ ﴿١٢٣﴾ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ ربِّه وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ ﴿١٢٧﴾} صدق الله العظيم [ طه ].

ای مردم! روزی که خداوند، پدرمان آدم را خلق نمود، همه ما را [قبل از مرحله وارد شدن به شکم مادرانمان] مانند نفسی واحد، همراه با پدرمان آدم آفرید. خداوند تعالی می‌فرماید:

{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ} صدق الله العظيم [النجم:۳۲].
به این معنی که بشر در صلب پدرمان آدم علیه الصلاة و السلام وجود داشت و سپس خداوند ما را به سخن گفتن آورد و همه ما که پشت در پشت در «ظهر» پدرمان آدم وجود داشتیم، به سخن آمدیم. سپس خداوند از تمام بشریت میثاق گرفت و ما به حق شهادت داده و میثاق بستیم. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَإِذْ أَخَذَ ربّك مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
و این انسان‌های «مَنَویّ» در روزی که خداوند آنها را به سخن آورد، بصیر بودند.
آنها بصیرت یافته و خداوند از آنان سؤال کرد:


{أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾} صدق الله العظيم
ما انسان‌ها در زمان ازل و عهد قدیم و در مرحله اول که با پدرمان آدم آفریده شدیم، بینا و بصیر بودیم. خداوند ما را به سخن آورد و از «ظهور» و پشت پدرمان به سخن آمده و به حق شهادت دادیم: «لا إله إلا الله وحده لا شريك له» و سپس خداوند ما را بر خودمان شاهد گرفت. اما ما این عهد را به یاد نمی‌آوریم مگر در روز قیامت؛ روزی که یاد و خاطره نرم شده و انسان همه چیز را به یاد می‌آورد؛ حتی این عهد ازلی را. برای همین کسی که عهد خود را در این دنیا شکسته باشد، می‌گوید:


{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ ﴿١٢٣﴾ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ ربِّه ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ ﴿١٢٧﴾} صدق الله العظيم [ طه]
لذا ذریه بشر، همگی در روزی که خداوند پدرمان آدم را آفرید، خلق شدند و سپس از یک نفس واحد، مردان و زنان بسیاری پراکنده و منتشر شدند. این ذریه مانند بذری وارد رحم مادر می‌شود ولی اساس انتشار[البثّ] نوع انسان از پدرمان آدم بود و مردان و زنان بسیار از او نشأت گرفتند. یعنی همه ما -زن و مرد- در «ظهور» یعنی «پشت‌ها» وجود داشتیم.
و ما هنوز دلایل و برهان‌های کوبنده زیادی برای جدل در این مورد داریم. آیا قانع شدی که مقصود از «بث» ، انتشار ذریه از «ظهر» یا پشت اصلی بوده و مردان و زنان بسیار از آن پراکنده شدند؟


و اما این سخن تو که:
«همانا خداوند قبل از پدرمان آدم؛ بشری را آفرید تا در ابتدای امر نزدیکی با قومی دیگر صورت گیرد».پس می‌گوییم: حقی است که به باطل می‌انجامد، یعنی «چگونه مرد با خواهرش نزدیکی کند؟» سخن حقی است که به منظور باطل گفته می‌شود و خداوند برهانی برای منظور باطل نفرستاده و در قرآن برهانی پیدا نمی‌کنیم؛ اگر تو برهانی داری و راست می‌گویی؛ ارائه کن.
به خدا که گمان می‌کردیم از انصار پیشگام برگزیده خواهی بود جناب المستشار و هنوز ظن خوبی به تو می‌بریم و نمی‌خواهیم بدون دلیل قانع شوی و نمی‌خواهم تو هم بدون برهان با من جدالی عقیم و بی‌حاصل داشته باشی. چقدر برایت دلیل و برهان حقیقی آوردیم که «بث» ارسال امواج تلویزیون یا رادیو نیست! بلکه انتشار ذریه و به دنیا آمدن مردان و زنانی بسیار است که از راه تجانس جنسی و خارج شدن حیوان منوی رخ می‌دهد به این شرط که با لذت از انسان خارج شود ولو در رحم نباشد. شرط این نیست. شرط این است که با لذت باشد.


وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين ..
كتب البيان شخصياً الإمامُ المهدي؛ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3869

[Admin]

- 6 -
الإمام المهديّ ناصر محمّد اليمانيّ
25 - ذو القعدة - 1429 هـ
23 - 11 - 2008 مـ
۳ - آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
02:48 صــباحًا
(بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى)
ـــــــــــــــــــــــ

به الشاهد و المُستشار حیران و متحیر که برای گفت‌وگو و مباحثه برهان نمی‌آورند...

بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين وبعد..
ای دو مردی که بدون علم و برهان با ما مجادله می‌کنید؛ ازگام‌های شیطان پیروی نکرده و چیزی را که نمی‌دانید به خداوند نسبت ندهید.اولین نشأت برای من و شما و تمام انسان‌ها؛ قبل از وارد شدن به رحم مادر رخ داده است تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُمْ مِنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى} صدق الله العظيم [النجم:۳۲].
در فرموده خداوند تعالی تدبر کنید:{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُمْ مِنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ}یعنی قبل از اینکه وارد شکم مادرانمان شویم یک نشأت اولیه داشتیم این نشأت و آفرینش اولیه در پشت(ظهر) پدرمان آدم بوده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ ‎﴿١١﴾‏} صدق الله العظيم [الأعراف]
سپس خداوند میثاق محکمی از ما گرفته است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ ‎﴿١٧٢﴾‏ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ‎﴿١٧٣﴾‏ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ‎﴿١٧٤﴾‏ } صدق الله العظيم [الأعراف].
آدم پیمان خود را فراموش کرد؛ ما هم فراموش کردیم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا ‎﴿١١٥﴾‏} [طه].
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٣٨﴾} [البقرة]
وخداوند تعالى می‌فرماید:
{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ ﴿١٢٣﴾ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ ربِّه وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ ﴿١٢٧﴾} صدق الله العظيم [طه]
پس اگر به بیان حق قرآن یقین ندارید؛ چگونه معنای این آیه را خواهید دانست که خداوند تعالی فرموده است:
{وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾}
پس اگر گفتید مقصود بصیر بودن در دنیاست در پاسختان خواهیم گفت؛ به هیچ وجه چنین نیست بلکه در این دنیا هم نابیناست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{‏ وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا ‎﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
پس از مردانی باشیم که بر عهدی که با پروردگارشان بستند وفادار مانده و هیچ چیز را با او شریک نگرفتند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ‎﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].
برادر من المستشار؛ از خدا بترس و به ما نسبت ناحق مده. من فتوای حق خود را تغییر نداده و از امیال تو پیروی نمی‌کنم؛ در مورد "بث" پیش از این فتوا دادم و گفتم به معنای انتشار ذریه در "ظهور" انسانهاست که از پشت ( ظهر) پدرمان آدم صورت گرفته است و انسان مذکر است که ذریه پدرش را حمل می‌کند و اما جنس مؤنث ذریه داماد را بار برمی‌دارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ‎﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [الفرقان]
و اما "النسب" جنس مذکر است که ذریه را با خود دارد و "الصهر" مقصود جنس مؤنث است که ذریه داماد را بار برمی‌دارد.
ای الشاهد و المستشار؛ از انصار پیشگام برگزیده و بهترین مردم و آفریدگان باشید؛ کسانی که بیان حق قرآن را در دوران گفتگو و قبل از ظهوری که با گرفتاری سهمگینی از نزد پروردگار عالمیان رخ خواهد داد؛ تصدیق کرده‌اند و به یقین بدانید که اقتران خورشید در ابتدای ذی الحجه سال ۱۴۲۹ هجری در حالی با ماه اقتران پیدا می‌کند که هلال ماه نو از قبل متولد شده است و این تصدیق یکی از نشانه‌های بزرگ ساعت و قیامت و نشانه‌ای برای تصدیق مهدی منتظر است؛ نشانه‌ای کیهانی که برای دانشمندانی که نسبت به حرکات ماه و خورشید عالم هستند؛ نشانه‌ای آشکار و نمایان ( چشمگیر ) است.
من به تمام بشریت -زن و مرد و در بادیه ها و شهرهای عالم اعلان می‌کنم که به اذن خداوند آغاز شرعی ماه ذی الحجه سال ۱۴۲۹ روز مبارک جمعه و وقوف در عرفه در روز شنبه و روز قربانی روز یکشنبه خواهد بود . این سخن حق است و من از نزد خداوند چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید. از دانشمندان نجوم پیروی نمی‌کنم و شما شاهد باشید. اگر من از آنها پیروی می‌کردم؛ مانند کشور عربستان سعودی؛ حرف علمای نجوم را تکرار می‌نمودم که امکان ندارد هلال ذی‌الحجه سال ۱۴۲۹ را بتوان در غروب روز جمعه رؤیت کرد چون ماه قبل از اقتران و تولد از دیده‌ها مخفی می‌شود. با اینکه من دانش علمای نجوم را تصدیق می‌کنم ولی آنها نمی‌دانند بشریت وارد دورانی شده است که نشانه‌های بزرگ ساعت-قیامت- درحال وقوع هستند و نمی دانند خورشید در حالی به ماه می‌رسد که هلال ماه نو از قبل متولد شده است وخورشید در سمت شرق ماه قرار گرفته و ماه به آن رسیده و از آن می‌گذرد. آنان از این امر بی‌خبرند.


وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين ..
أخوكم في دين الله الذليل عليكم والعزيز على أعدائِكم الإمام المهدي؛ ناصر مُحمد اليماني

اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3870

[Admin]

- 7 -
الإمام المهديّ ناصر محمّد اليمانيّ
25 - ذو القعدة - 1429 هـ
23 - 11 - 2008 مـ
۳ - آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
11:14 مسـاءً
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)
ـــــــــــــــــــــــ

{وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ﴿۳﴾} صدق الله العظيم [الحج]

أعوذُ بالله السميع العليم من الشيطان الرجيم، بسم الله الرحمن الرحيم
{وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ‎﴿٣﴾‏ كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ ‎﴿٤﴾‏}صدق الله العظيم [الحج]
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين وبعد..


جناب شاهد و مستشار؛ برای هر ادعایی برهان و دلیل روشن لازم است و از آنجا که شما ادعا می‌کنید در عهد قدیم؛ جنس دیگری در تناسل و ازدیاد بشر نقش داشته‌اند و این امر حاصل ازدواج جنس بشر با خودش نبوده است؛ اگر راست می‌گویید برهانتان چیست؟ من در قرآن درباره ادعای شما چیزی پیدا نکردم و اگر شما برای ادعایتان برهانی می‌دانید؛ آن را ارائه کنید که برای هر ادعایی برهان لازم است. بدون اینکه خداوند برهانی به شما داده باشد؛ در آیات خداوند مجادله نکنید. خداوند فرموده است همسران ما از خود ما هستند نه آفریده‌ای دیگر؛ بجز کسانی که در آفرینش خداوند تغییر ایجاد کرده و با شیاطین مؤنث نکاح نمود‌ه‌اند؛ اینها شیاطین بشر هستند که حاصل این نکاحشان تکثیر تعداد زیادی انسان بوده است- که حاصل نزدیکی مردان از جنس بشر با شیاطین انس می‌باشند-. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَّرِيدًا ﴿۱۱۷﴾ لَّعَنَهُ اللَّـهُ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا ﴿۱۱۸﴾ وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّـهِ وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللَّـهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا ﴿۱۱۹﴾ يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا ﴿۱۲۰﴾} صدق الله العظيم [النساء].
کسانی که آفرینش خدا را تغییر داده‌اند از شیاطین بشر هستند که به جای خداوند طاغوت را عبادت می‌کنند . آنها دانسته این گونه عمل کرده وشیطان به آنها وعده‌ها می‌دهد؛ و به آرزوها، سرگرم می‌سازد؛ در حالی که وعده شیطان جز فریب و نیرنگ نیست. شیطان به آنان فرمان داده است که خلقت خداوند را تغییر دهند.آنان با شیاطین مؤنث مباشرت کرده و شیاطین زیادی از ذریه بشرتکثیرمی‌شوند تا سپاه طاغوت باشند. همان طور که فتوا دادیم مادران آنها جن و پدرانشان انسان هستند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ‎﴿١٢٨﴾‏} صدق الله العظيم [الأنعام].
همان طور که دیروز برایتان فتوا دادیم؛ می بینم که شما با عنوان کردن حق می‌خواهید نتیجه باطل از آن بگیرید( حق یراد به الباطل). مقصودم جدال شما در این مورد است که چطور ممکن است خواهر برای برادرش حلال باشد؛ پس باید زنانی باشند که از ذریه آدم نبوده باشند.آیا می‌خواهید مانند شیاطین بشر؛ خلقت خداوند را تغییر دهید؛ یعنی مانند آنانی که از طاغوت فرمان برده و خلقت خدا را تغییر دادند و با زنانی نکاح کردند که خداوند از خود آنان(یعنی از جنس بشر) برای انسان نیافریده بود و در اطاعت از امر شیطان خلقت خدا را تغییر دادند؟ ولو اینکه به صراحت چنین نگفته باشید؛ اما طوری عمل می‌کنید که انگار از شیاطین بشرهستید و یا مس شیطان در شما سرگردان شده است و به شما وحی می‌کند با باطل به جدال با حق بپردازید؛ باطلی که از نزد خدا برهانی برای آن نازل نشده است. اما حجتی که شما می‌آورید یعنی چگونه برادر با خواهرش نزدیکی کند؛ حق است و این حقی است که برای امری باطل استفاده می‌شود. تشریع حق نازل شده و این کار حرام است. اما آن ازدواج قبل از نزول شرع صورت گرفته و تا زمانی که فرمان تحریم این کار نازل نشده باشد؛ بر آنان حرجی نیست و خداوند تا رسولی نفرستاده باشد که حلال خدا را حلال وحرام خدا را حرام اعلان کند؛ از اعمال گذشته آنان می‌گذرد و اگر بعد نزول حکم کسی توبه نکند؛ ظالم است. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۱۵]
من نشانی از اینکه همسرانی از جنس دیگر برای انسان فرستاده شده باشند ؛ نمی‌یابم. پس به خداوند افترا نزده و نسبت دروغ ندهید. خداوند در کتابش به شما فتوا داده که از همان اول همسران شما از جنس خود شما- از خودتان- آفریده شده‌اند نه از خلقتی دیگر. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ‎﴿٢١﴾‏} صدق الله العظيم [الروم]
از کجا برای فرزندان آدم؛ جنس مؤنثی آورده‌اید که از ذریه آدم نباشند؛ من بنا به "حکمتی الهی" نسبت به چیزی که شما قصد ثابت کردن آن را دارید؛ توجه نکرده بودم ! من گمان داشتم شما معنی حق کلمه" بث منهما رجالاً كثيراً ونساءً" را می‌خواهید بدانید. این یعنی تعداد زیادی زن و مرد از ذریه آدم و حوا نشأت گرفته و در زمین پراکنده شدند و خداوند همسران ما را از خود ما قرار داده است نه از ذریه شیاطین. ممکن است بگویید: " ولی مقصود ما جنیان مؤنث نیست" . در جواب می‌گویم: بله؛ شما صراحتاً چنین چیزی را نگفتید تا نیت‌ و امرتان فاش نشود؛ البته ممکن است این کارتان تعمدی نباشد و لذا نمی‌خواهم در حق‌تان ظلم کرده و حکمی بدهم که ناحق باشد. پس پسندیده است که برهان آشکار خود را درمورد اینکه ذریه اولیه آدم چگونه تناسل و تولید مثل کرده‌اند، بیاورید؛ من چیزی در کتاب پیدا نمی‌کنم! مقصود من این نیست که من درمورد چگونگی تولید مثل فتوا نمی‌دهم؛ بلکه فتوای حق من برای‌تان این است که همسرانی که از خود ما نباشند پیدا نمی‌کنم. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ‎﴿٧٢﴾‏} صدق الله العظيم [النحل]

پس از خدا بترسید و پروا کنید. به خداوند قسم درموردتان شک کرده‌ام ولی نمی‌خواهم -در صورتی که به دنبال حق باشید- درحق‌تان ظلم کنم. پس حکم درمورد شما را به تأخیر می‌اندازم و این جدال قومی است که می‌خواهند توجه را به زنانی منعطف کنند که از جنسی دیگر-غیر از انسان- هستند تا ازدواج در ابتدای امر با آنها صورت گرفته باشد و پسران آدم با خواهرانشان ازدواج نکرده باشند. محققآن این را امری منطقی می‌بینند که لابد باید در آن برهه زمانی زنانی از جنسی دیگر خلق شده باشند؛ چگونه ممکن است برادر با خواهرش ازدواج کند؟ در جواب‌تان می‌گویم؛" به خداوند قسم اگر شرع نازل نشده و این امر حرام نشده بود؛ ازدواج برادر با خواهرو بار برداشتن اواز برادرش، امری طبیعی به نظر می‌آمد. ولی چون از اول شرع این عمل را حرام کرده است؛ خداوند اعمال قبل از آن را می‌بخشد و مانند یکی از تردید کنندگان که با کلام خود نسبت به امام مهدی گناهی بزرگ مرتکب شده‌است؛ از فرزندان آنان به عنوان أولاد زنا یاد نمی‌کند.

ای جماعت انصار؛ اگر اینها در برابر امامتان حجت اقامه کرده باشند؛ شما نباید از من پیروی نمایید مگر اینکه ببینید امامتان با بیان حق قرآن عظیم بر ایشان چیره شده باشد. اما موضوع آنان این است که اگر به پاسخ‌های‌شان توجه کنید می‌توانید چیزی را که می‌خواهند بگویند دریابید ؛چیزی که به آن رسیده اند وسوسه شیطان است نه وحی تفهیمی از خداوند رحمن. سپس می‌گویند: ناصر محمد یمانی؛اگر این طور باشد؛ تو برهانی برای چگونگی ازدواج بین فرزندان آدم نیاورده‌ای. اگر بگویی دختران آدم از برادرانشان باردار شدند و لذا فرزندانشان عموزداه هم هستند و دختر با پسرعمویش ازدواج کرده؛ ما در جواب می‌گوییم چگونه برادر اجازه دارد با خواهرش ازدواج کند؟" در جوابتان می‌گویم: چون شریعتی نازل نشده بود آنها نمی‌دانستند این کار حرام است. بلکه خداوند به آنان وعده داده بود بعد از خارج شدنشان[از بهشت باطن زمین و ورود] به جایی که شما هستید [سطح زمین]؛ برایشان شریعت و منهاج نازل خواهد کرد. خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].

ما می‌دانیم که آدم؛ نبی بود نه رسول. ولی منهاج با انبیاء نازل نمی‌شود بلکه رسولان روش ومنهاج -راه روشن و آشکار- را می‌آورند و انبیاء بی‌تردید علم کتاب را از رسولان به ارث می‌برند. تمام رسولان نبی هستند ولی همه انبیا، رسول نیستند. اما آدم منهاج-راه روشن و آشکار- عبودیت پروردگار را می‌دانست چون خداوند آن را به او آموخته بود؛ ولی او را با شریعت برنیانگیخته بود؛ بلکه رسولان از ذریه آدم برگزیده شدند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].

خداوند اولین فرزندان آدم را به خاطر ازدواج با خواهرانشان مورد محاسبه قرار نمی‌دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۱۵].
علت این است که آنها در برابر پروردگارشان حجت خواهند داشت چون رسولی به سوی ایشان فرستاده نشده بود تا این عمل را حرام کرده باشد و اگر ثابت شود خداوند رسولی به سوی ایشان فرستاده تا شرع مربوط به ازدواج را برایشان بیان کند و آنها از فرمان پروردگارشان سرپیچی کرده باشند؛ این حجت بر هابیل و قابیل خواهد بود و خداوند به خاطر اینکه با خواهرانشان ازدواج کرده‌اند؛ آنان را عذاب خواهد کرد. اما اگر ثابت شود که آنها قبل از برانگیخته شدن رسول در میانشان؛ چنین ازدواج کرده‌اند؛ خداوند در مقابل آنان حجتی ندارد. بلکه آنها هستند که به خاطر برانگیخته نشدن رسول و نهی آنان از این کار،درپیشگاه خداوند حجت خواهند داشت. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٤٨﴾‏ }صدق الله العظيم [الأنعام].
به این ترتیب؛ رسولان حجت خدا بر مردم هستند و قبل ازبرانگیخته شدن آنان؛ خداوند حجتی در برابر مردم ندارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{ رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ‎﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]


آیا نمی‌بینید؛ اگر خداوند بخواهد فرزندان آدم را مورد حساب رسی قرار دهد؛با توجه به عدم نزول شریعتی که ازدواج با خواهر را حرام کرده باشد؛ آنان دربرابر خداوند حجت دارند؟و بعد از صدور حکم تحریم؛ کسانی که تابع حق شوند خوفی نداشته و اندوهی بر ایشان نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿٤٨﴾‏ }صدق الله العظيم [الأنعام].

و می‌بینم می‌خواهید درباره چگونگی تولید مثل و تناسل به شما فتوای حق بدهم. پس در پاسخ شما می‌گویم: همانا که شما با همان برهان محکم و واضح و بینه که در همین مورد آمده است مجادله می‌کنید:

{يَاأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۱].

خداوند در این آیه‌ای محکم روشن فرموده که تولید مثل تنها با مشارکت فرزندان مؤنث و مذکر آدم صورت گرفته است؛ مگر آنان که درخلقت خداوند تغییر ایجاد کرده‌اند. شما هم می‌خواهید این شریعت باطل را ثابت کنید که باعث تغییر خلقت خدا می‌شود و می‌گویید باید جنس مؤنثی غیر از ذریه آدم بوده باشد تا تولید مثل در ابتدا با مشارکت آنان انجام شده باشد. من ازپاسخ‌هایی که داده‌اید متوجه شده‌ام مقصودتان چیست و به کجا می‌خواهید برسید. اما باز تکرار می‌کنم: من نمی‌خواهم فتوا دهم شما از شیاطین بشر هستید؛ تا با این حجت که چگونه می‌توان خواهر را به نکاح درآورد؛ از ذکر خداوند رحمن روگردانده و دنباله‌رو چیزی شوید که خداوند برهانی برای آن نازل نفرموده است؟ ما با آیات محکم و بینه برای‌تان فتوا دادیم که: خداوند برعلیه هابیل و قابیل حجت ندارد که چرا با خواهران‌شان ازدواج کردند؛ چون هنوز رسولی از نزد پروردگار برای آنان فرستاده نشده بود تا شرع خداوند را برایشان روشن سازد. خداوند به شما خبر داده که او برعلیه آنان حجت ندارد و ایشان را مورد محاسبه قرار نمی‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{ رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ‎﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
گفتگو بین مهدی منتظر و المستشار و شاهدش-اگر خود المستشار نباشد- ادامه دارد. من حسن ظن به تو داشتم چون در ابتدای امر از سخنانت خوشم می‌آمد تا اینکه برایم روشن شد که چه فتوایی می‌خواهی بدهی، یعنی مطرح کنی خداوند برای ذریه اولیه آدم" حرث"( رحم) دیگری خلق کرده است. اما من می‌دانم این جنس مؤنثی که تو می‌خواهی به عنوان برهان بیاوری؛ خلقت خداوند را تغییر داده وکشتزارخبیثی است که رویش آن بی‌ارزش و پست است{ اشاره به آیه مبارکه شوره الأعراف: وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُ‌جُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَ‌بِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُ‌جُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّ‌فُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُ‌ونَ ﴿٥٨﴾} . اگر به او بگویم از خدا بترس؛ تعصب و غرور او را به گناه می‌کشاند و بعد از ان که حق برایش روشن شد؛ راه درست را درپیش نمی‌گیرد؛ آنها ذریه قومی هستند که سخنشان در دنیا باعث اعجاب تو می‌شود؛ درحالی که آنان از سرسخت‌ترین دشمنان پروردگار عالمیان هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّـهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿۲۰۴﴾ وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ ﴿۲۰۵﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّـهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ﴿۲۰۶﴾} صدق الله العظيم [البقرة]

از حق نمی‌توانید رها شوید؛ پس اگر از کسانی هستید که حق را می‌خواهید؛ و وقتی حق برایتان روشن شد از آن پیروی کنید. ما آن را به تفصیل برایتان تشریح کردیم. ممکن است المستشار یا الشاهد بخواهند حرف مرا قطع کرده و بگویند:" ناصر محمد یمانی؛ تو فتوا می‌دهی که هر کس تو را تصدیق نکرده و پیرو تو نشود؛ شیطانی است سرکش و خبیث" در پاسخ می‌گویم: پناه برخدا که از جاهلان باشم. بین من و مردم؛ کتاب خداوند و سنت رسول اوست و وقتی کسی با کتاب خدا و سنت رسولش غلبه کرد و طرف مقابل حاضر نشد از حق پیروی کندو در حالی که به کتاب خدا و سنت رسولش ایمان دارد و نسبت به آن کافر نیست، راه حق را درپیش نگرفت و با جدال باطل قصد سرکوب حق را داشت ؛ شأن او برای من روشن می‌شود و من به اذن خداوند در حق هیچ کس ظلم نمی‌کنم. کسانی که به دنبال حق هستند؛ خداوند شأن آنها را به حق برای من روشن می‌نماید. ممکن است ابتدای کار خیلی هم با من مجادله کنند؛ ولی وقتی حق برایشان روشن شد؛ از خدا پروا می‌کنند. اگر المستشار و الشاهد به حق به دنبال حق باشند؛ با روشن شدن حق، از آن پیروی خواهند کرد وبا روشن شدن اینکه این حقی است که از نزد پروردگارشان آمده است؛ غرور و تعصب آنها را به گناه نمی‌کشاند. ولی گروهی دیگر هستند که بیان حق تنها باعث افزوده شدن به پلیدیآنان می‌شود؛ چون وقتی برایشان روشن می‌شود حق آمده از پروردگارشان چیست، می‌خواهند نور خدا را با دهانشان خاموش سازند. خداوندا اگر المستشار و شاهد او در پی حق هستند؛ آنان را به سوی آن هدایت فرما و اگر ناصر محمد یمانی باطل است و آنان برحق‌اند؛ به آنها در برابر ناصر محمد یمانی حجتی عنایت فرما. خدایا من بنده و خلیفه حق تو هستم و با قرآن عظیم با مردم مجادله می‌کنم که حجت تو بر مُحمد رسول الله است؛ اگر که او رسالت و حجت تو را به قومش تبلیغ نکرده باشد وبعد از تبلیغ به آنان حجت رسول بر قومش خواهد بود... و بعد از تبلیغ و اطلاع‌رسانی؛ او شاهد بر مردم است و وقتی قوم او آن را به دیگران رساندند؛ حجت آنان بر مردم خواهد بود و آنان شاهد بر تمام مردم خواهند شد و اگر چنین نکنند در حقیقت قرآن را مهجور گذاشته و رساله پروردگارشان را به مردم نرسانده‌اند تصدیق فرموده حق خداوند:

{‏ وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ‎﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]

پس اگر محمد رسول الله چنین نکرده و قومش را از آن مطلع نساخته بود ؛ حساب او با پروردگارش است و جز او ولی و نصیری نخواهد بافت. و وقتی ایشان رساله خداوند را به قومش ابلاغ نمود؛ خداوند ذکر را حجت خود و حجت رسولش بر آنها قرار خواهد داد و رسولشان را بر آنان شاهد می‌گیرد تا بعد از ابلاغ رسالت؛ آنان نیز رساله پروردگارشان را به تمام مردم ابلاغ کرده باشند. پس اگر قوم او چنین نکرده باشند؛ حسابشان با خداوند است و جز او ولی و نصیری نخواهند داشت. و اگر قوم او رسالت پروردگارشان را به مردم ابلاغ کرده باشند؛ خداوند ذکر را حجت خود برمردم و حجت آنان برمردم قرار داده و قوم او را به حق-بر مردم- به شهادت می‌گیرد که رسالت پروردگارشان را که ذکری برای تمام عالمیان است ابلاغ کرده‌اند تا هرکس بخواهد بتواند راه راست را در پیش گیرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً} صدق الله العظيم [البقرة:۱۴۳]

خداوندا؛ تو بیان حق را به بنده‌ات آموختی و من شهادت می‌دهم جز تو کسی آن را به من نیاموخته است و من بیانات حق بسیاری را به اطلاع مردم رسانده‌ام و همچنان آیات محکم کتابت را برای آنان تشریح می‌کنم؛ خداوندا اگر می‌دانی که این بنده‌ات مردم را بر اساس بصیرت حق یعنی قرآن عظیم به سوی تو دعوت می‌کند؛ برای این بنده‌ات درمقابل تمام علمای امت حجتی قرار ده و اگر ناصر محمد یمانی گمراه است؛ به آنان در برابر ناصر محمد یمانی حجت عنایت فرما. حکم با توست خدای من و تو خیر الحاکمینی. جناب المستشار و شاهد او-اگر هردو یکی نباشید- همانا که من شما را به سوی کتاب خداوند قرآن عظیم و سنت محمد -رسول الله صلَّى الله عليه وآله- وسلَّم - که بر خلاف آیات محکم کتابش نباشد- دعوت می‌کنم و هرکس به کتاب خداوند و سنت حق رسولش تمسک جست؛ به راه راست و صراط مستقیم هدایت می‌شود و حکم با خداوند است و او اسرع الحاسبین...

می‌بینم که می‌گویید ناصر محمد یمانی راعاجز کرده‌اید. این منم که خدا را به شهادت می‌گیرم و شهادت خداوند کافی است که اگر عالمی از قرآن عظیم بر من غلبه کند؛ هرکس که پیرو من بماند، از آنانی خواهد بود که به ائمه خود تمسک جسته و حتی وقتی برای‌شان روشن می‌شود امام و رهبرشان گمراه است ؛ به ناحق از او دفاع می‌کنند. حتی اگر ناصر محمد یمانی از آنان باشد؛ عالمی دیگر که علمش از علم ناصر محمد یمانی هدایت‌گرتر است خواهد آمد ومادامی که کسی پیدا شود که با برهان علمی و دانشی هدایت‌گرترو سخنی محکم‌تر و تفسیری بهتر از دانش من بر من غلبه کند برای آنان روشن می‌شود من امام نیستم. خداوند به شما عقل داده پس از آن استفاده کنید و از چیزی که نسبت به آن علم و آگاهی ندارید پیروی نکنید؛ مانند آنچه که المستشار و الشاهد عنوان می‌کنند در حالی که حتی یک دلیل از آیات محکم قرآن عظیم برای اثبات آن نیاورده‌اند تا نشان دهد اولین ذریه آدم حاصل باردار شدن جنس دیگری از زنان - جنسی غیر از انسان- بوده است. بگو اگر راست می‌گویید دلیل‌تان چیست....


وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين.
أخو المُسلمين؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
{وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّـهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۰۴]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ



اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=3871

[Admin]

- 8 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
25 - ذو القعدة - 1429 هـ
24 - 11 - 2008 مـ
۴- آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
10:46 مســاءً
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)
ـــــــــــــــــــ

{ قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً }

أعوذُ بالله السميع العليم من الشيطان الرجيم، بسم الله الرحمن الرحيم،
خداوند تعالی می‌فرماید:
{‏ وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ‎﴿٣﴾‏ كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ ‎﴿٤﴾‏ }صدق الله العظيم [الحج].
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ} [الأنعام:۱۲۱].
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ﴿١٦٨﴾ إِنَّمَا يَأْمُرُ‌كُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿١٦٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة]
ای جماعت انصار پیشگام برگزیده؛ بیایید تا به شما یاد بدهم چگونه کسی که مردم را به با وحی تفهیمی -و با استنباط برهان علمی از آیات محکم قرآن عظیم برای درهم کوبیدن باطل - به راه راست دعوت می‌کند؛ تشخیص دهید. پس اگر باطل باشد؛ با برهان علمی از کتاب خداوند قرآن عظیم بر حجت باطل غلبه کرده و با ایات محکم قرآن عظیم آن را نابود می‌کند و می‌بینید که با علم و هدایتی که از کتاب منیر گرفته شده و بر اساس بصیرت پروردگارش مجادله می‌نماید. برای همین هم از گام‌های شیطان پیروی نکرده و در آیات خداوند بدون علم و هدایت و کتاب منیر مجادله نمی‌کند. من امام مهدی به خداوند یکتا و بی‌شریک ایمان دارم. ایمان دارم که محمد عبد و رسول اوست و ایمان دارم من مهدی منتظر؛ عبد و خلیفه حق خدا بوده و به حق حکم کرده و از کتاب به جز حق به خدا نسبت نمی‌دهم. تصدیق فرموده حق خداوند تعالی:


{وَبِالحقّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالحقّ نَزَلَ} صدق الله العظيم [الإسراء:۱۰۵].
پروردگارم به من آموخته است که به المستشار و کسانی که به او کمک می‌کنند ـ کسانی که بدون برهان الهی در ایات خداوند مجادله می‌نمایند- چه پاسخی بدهم و به آنها خبر دهم جواب خداوند به آنها و امثال آنها چیست. خداوند آنچه را که قبلا به جدم فرموده بود به من هم می‌فرماید تا در پاسخ اینان بگویم:


{قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظنّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۱۴۸].


و اما درمورد گرفتن ذریه از ظهور [اشاره به آیه کریمه سوره الأعراف: وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ ﴿۱۷۲﴾]؛ خداوند از "ظهر"پدرم آدم عليه الصلاة والسلام آنها را گرفت. بعد از اینکه خداوند نام تمام خلفای الهی که ذریه آدم بودند به وی آموخت؛ با قدرت خود تمام ذریه آدم را از پشتهای‌شان گرفت و ملائکه ناظر بودند. خداوند فقط نفوس زنده‌ای را که بعدها در زمان مقدر در رحم‌ها وارد می‌شدند ، گرفت سپس از میان آنها خلفای خود در زمین را برگزید .این رویداد به قدرت الهی در برابر تمام ملائکه رخ داد . پس خداوند آنها-خلفای الهی در زمین- را به ملائکه نشان داد و فرمود:


{ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۳۱].


در این کلام که خداوند با شدت و اهانت در برابر ملائکه می‌فرماید؛ حجتی را می‌یابید که خداوند در برابر ملائکه اقامه می‌فرماید: {إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ} و علت آن هم اعتراضی است که آنها به خاطر انتخاب خلبفه از میان آدمیان مطرح کردند:
{أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء} [البقرة:۳۰]
ما این تحدی و به چالش کشیدن مربوط به خلیفه اول آدم نیست که از نصیحت شیطان پیروی نمود و از آن درخت خورد و در برابر فرمان الهی عصیان نمود؛ به همین دلیل می‌بینید که خلیفه اول یعنی آدم از موضوع این تحدی خارج است ؛ بلکه این تحدی درباره گروهی ازذریه‌ آدم است که خداوند آنها را برگزید و به ملائکه نشان داد و فرمود:
{ وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ‎﴿٣١﴾} صدق الله العظيم،[البقرة]
این بعد از آن است که خداوند ذریه بشر را از ظهوری گرفت که اصل آن از" ظهر" اصلی- یعنی پدر بشر آدم عليه الصلاة والسلام- بود و این کار به قدرت الهی و در رابطه با علم روح صورت گرفت و دانش که به شما عطا شده بسیار کم است{ اشاره به آیه کریمه سوره الإسراء: وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّ‌وحِ ۖ قُلِ الرُّ‌وحُ مِنْ أَمْرِ‌ رَ‌بِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (۸۵)}. خداوند با قدرت خود آنها را به سخن آورد بجز یکی از خلفا را که در ذریه آدم نبود ومقرر بود تا مثال آفرینش او مانند آفرینش آدم باشد. خداوند می‌خواست او را برهانی مبین برای کسانی قرار دهد که به ناحق تردید می‌کردند ودر آینده درمورد میثاق ازلی به مجادله برخاسته و می‌گفتند چگونه ذریه‌ای که هنوز در"ظهور" قرار دارد به سخن آمده و شهادت داده که خدا یکی است و به عبودیت خداوند یکتا و بی شریک گواهی می‌دهد؛ در حالی که انسان چنین چیزی را نمی‌داند و نیاموخته مگر زمانی که رشد کند و به عقل برسد و خداوند به سوی انسان رسول بفرستد تا اینها را به او بیاموزد؛ آیا این مخالف عقل نیست؟ خداوند برای آنکه زبان این تردیدکنندگان را که بدون آگاهی و هدایت و کتابی روشن در آیات خداوند مجادله می‌کنند ،به حق خاموش سازد؛ خلقت یکی از خلفا را به تأخیر انداخت و او را در ذریه آدم قرار نداد. او درمیان خلفایی که خداوند به ملائکه نشان داد، نبود. حکمت این کار هم این بود تا او برهانی آشکار و حقیقی در برابر چشم مردم و اثبات امکان پذیر بودن عهد ازلی باشد که با ذریه آدم بسته شد. آنها گفتند:
{ يَا أُخْتَ هَارُ‌ونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَ‌أَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا ﴿٢٨﴾ فَأَشَارَ‌تْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا ﴿٢٩﴾} [مريم].
پس برهان و معجزه پروردگار عالمیان رخ داد؛ خداوندی که انسان منوی را در عهد ازلی به سخن آورد تا به حق سخن گویند؛ آن نوزاد در گهواره را نیز به سخن آورد با اینکه از نظرعقل بشر سخن گفتن طفلی که تازه به دنیا آمده است و بر زبان آوردن شهادت حق غیر ممکن است؛ برای همین هم گفتند: كيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا}؟ خداوند هم ؛ برهان قدرت خود را به آنان نشان داد؛همان طور که در روز به سخن درآوردن ذریه بشر و سخن از توحید گفتن آنها قدرت خود را با ملائکه نشان داده بود. خداوند به همان گونه؛ نوزادی را که در گهواره بود و در روز عهد ازلی غایب؛ به سخن آورد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا ‎﴿٢٧﴾‏ يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا ‎﴿٢٨﴾‏ فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا ‎﴿٢٩﴾‏ قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ‎﴿٣٠﴾‏ وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا ‎﴿٣١﴾‏ وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا ‎﴿٣٢﴾‏ وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا ‎﴿٣٣﴾‏ ذَٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ ‎﴿٣٤﴾‏} صدق الله العظيم [مريم]
جناب المستشار؛ اگر می‌خواستی حق را درمورد چگونگی به سخن آمدن ذریه آدم و شهادت حق آنها بدانی؛ حال حق برایت روشن شد؛ این با قدرت "کن فیکون" خداوند بوده است.
من هنوز فتوا نداده‌ام تو از شیاطین بشر هستی؛ حال درباره تو به حق فتوا می‌دهم که مس غفلت شیطان رجیم در تو وجود دارد و تو را از حق باز داشته و به سوی ناحق می‌کشد؛ در حالی که خودت تصور می‌کنی برحقی و برایت روشن نشده که این مس شیطان است که تو را از حق باز داشته است و به تو فرمان می‌دهد؛ چیزی را که نمی‌دانی به خدا نسبت دهی تا روزی که به ملاقات پروردگارت برسی و در آن روز او خواهد گفت من باعث طغیان او نشدم؛ او خودش به شدت گمراه بود. آن زمان است که برایت روشن می‌شود شیطانی که قرین تو بوده بر ضد تو از زبان خودت سخن می‌گوید چون در جسم تو سکونت دارد. آن زمان است که نسبت به او شدیداً اکراه پیدا می‌کنی ولی او در جسد توست و از تو جدا نمی‌شود و هر دو در یک جسد گرفتار عذابی مشترک خواهید بود. او تو را ترک نمی‌کند در حالی که تو به شدت از او متنفری و اکراه داری و آروز می‌کنی بین تو و او فاصله دو مشرق باشد و چقدر قرین و هم‌نشین بدی است...تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ‎﴿٣٦﴾‏ وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ‎﴿٣٧﴾‏ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ ‎﴿٣٨﴾‏ } صدق الله العظيم [الزخرف].
به پروردگار عالمیان قسم من هیچ ظلمی به تو نکرده‌ام؛ و می‌دانم این شیطان که در جسد تو ساکن شده است؛ به تو وحی می‌کندتا این جدال بی‌حاصل را انجام دهی و تو از اینکه این وسوسه اوست بی‌خبری ولی من از هدف او آگاه شده‌ام و می‌دانم چه هدفی را دنبال می‌کند. هدف او این است که دیگران را قانع کند، برای ذریه بشر رحم (جنس مؤنث)دیگری غیر از ذریه آدم وجود دارد و حجت آن هم این است که هابیل و قابیل چگونه می‌توانستند با خواهران‌شان ازدواج کنند! پروردگارم به من خبر داده که شیطانت چه می‌خواهد و خداوند شاهد و وکیل این سخن من است. این تمهید شیاطین و مکر آنهاست تا بشر را قانع کنند یأجوج و مأجوج برادران آنها هستند. ولی من می‌دانم آنها برادران شیاطین و اولیای آنان هستند که در کشتزارها-رحم‌های ـ خبیثی دانه کاشته‌اند که رویش آن جز پستی و تباهی نیست. آنها به جای خداوند؛ طاغوت را عبادت می‌کنند و می‌خواهند همه مردم را از راه راست و صراط مستقیم گمراه کنند. صرف نظر از اینکه تو می‌دانی این امری شیطانی است یا نه؛ در هرصورت بدون علم با من مجادله می‌کنی و ندانسته به خداوند نسبت می‌دهی. مهم این است که من دانستم این الهام شیطانی است نه وحی خداوند رحمن؛ چون برهان علمی از کتاب پشتوانه آن نیست.
المستشار؛ من به خاطر خداوند کریم تو را نصیحت می‌کنم که غرور و تعصب تو را به گناه نکشاند. به خداوند بزرگ قسم که ثابت قدم ماندن و تثبیت از اوست؛ اگر جای تو بودم؛ بعد از اینکه حق برایم روشن شد، به پیروی از باطل ادامه نمی‌دادم چون تنها این کار است که مرا ازگرفتارشدن به خشم شدید خدا و عذاب جاودانه او نجات می‌دهد. نگاه کن که شیطان ابلیس چه سرنوشتی داشته و نهایت کارش چیست .او به علت تکبر گرفتار غضب و لعنت خداوند شد که تا یوم الدین ادامه خواهد داشت. اگر او می‌گفت پروردگارا مرا ببخش؛ خداوند به او پاسخ می‌داد و خدایش را رحیم و غفور می‌یافت. ولی او به خداوند گفت به من مهلت بده و خداوند هم خواسته او را اجابت کرد. مورد لعنت خدا قرار گرفت و به وی و تمام کسانی که از او پیروی کنند وعده عذاب جهنم را داد که وعده‌گاه تمام سپاهیان ابلیس است . و تو مرا نصیحت می‌کنی که پیرو تو شوم؟ به خداوند علی العظیم قسم که ثابت قدم ماندن از اوست؛ اگر می‌دانستم حق با توست؛ از اولین کسانی می‌شدم که از تو پیروی می‌کردند و با تمام قوتی که به من داده شده؛ تو را یاری می‌نمودم. خود را فدای تو کرده و در هیچ امری از تو سرپیچی نمی‌کردم تا اطاعت می‌نمودم و با خضوع و سجود در برابر پروردگارم؛ فرمان او را برای اطاعت از کسانی که علم کتاب به آنان عطا شده؛ پیروی می‌نمودم. این درصورتی بود که ببینم خداوند تو را بر ناصر محمد یمانی مهیمن ساخته است. ولی از آنجه که حق با ناصر محمد یمانی است؛ خداوند او را بر تو و تمام علمای امت مهیمن نموده است. هم چنان درمورد مهدی منتظرحق پروردگار به انصار فتوا داده و می‌گویم: بی‌تردید پروردگارتان علم کتاب را به مهدی منتظرعنایت فرموده است و او را بر تمام علمای امت غالب ومهیمن ساخته و عالمی وجود ندارد که از قرآن با او مجادله کند و مهدی منتظر به حق بر او غلبه نکند تا یا کاملاً دربرابر حق تسلیم شود و یا غرور و تعصب او را به گناه بکشاند؛ که در این صورت آتش دوزخ برای او کافی است و چه بد جای‌گاهی است. از خدا می‌خواهم بیانات حق باعث نشود؛ بر پلشتی تو افزوده شود و بعد از آن که برایت روشن شد این حقی است که از جانب پروردگارت آمده است ؛غرور تو را به گناه بکشاند. پس از خدا پروا کن و پیرو من باش تا تو را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت نمایم. بی‌تردید پروردگارم در راه مستقیم است. از کسی که در برابر خداوند به کارت نخواهد آمد پیروی مکن که من ناصح امین تو هستم. برای اینکه درمورد فتوای من درباره خودت اطمینان پیدا کنی؛ نزد شیخی برو تا آیات قرآن را برای شفای بیماری و سوزاندن شیاطین با نور قرآن؛ برایت تلاوت نماید. یک ساعت کامل قرآن را برایت تلاوت نماید و آن وقت است که برایت روشن خواهد شد که به هیچ وجه درحق تو ظلم نکرده‌ام و خداوند شاهد و وکیل سخن من است.
ای مردم؛ اگر به دنبال حق هستید؛از خداوند آن گونه که شایسته اوست پروا کنید و بیان حق را تصدیق نمایید و بدانید بعد از حق؛ چیزی جز گمراهی باقی نمی‌ماند. برای شما به آن که ما را آفریده و از شما میثاقی محکم گرفته است قسم می‌خورم که من مهدی منتظر حق پروردگارتان هستم و برشماست؛ برشماست؛ برشماست که بدون دانش و هدایت و کتابی منیر؛ و تنها به خاطر قسمی که من خورده‌ام مرا تصدیق نکنید که اگر چنین کنید از جاهلان هستید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُمْ مِنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى} صدق الله العظيم [النجم:۳۲]
و این فرمان تصدیق با قسم یا نام فرد نیست؛ این فرمان تصدیق براساس علم است و اینکه اگر عاقل و اهل اندیشه هستید،تا نمی‌دانیدعلمی از نزد پروردگارتان است با خیر؛ از آن پیروی نکنید.بی‌تردید درمورد گوش و چشم و قلبتان مورد سؤال واقع خواهید شد.
می‌بینم کسی که خود را با نام الشاهد می‌نامد مرا کذاب می‌خواند! در پاسخ او چنین فتوا می‌دهم که تو سخن مرا تکذیب نکرده‌ای؛ بلکه کلام خداوند و پروردگار عالمیان را کذب می‌خوانی و از آیات او به ناحق رو می‌گردانی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ ‎﴿٣٣﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
خداوندا؛ من بنده توام و رضوان نفس تو را عبادت می‌کنم تا تو در نفست راضی باشی و این به دلیل رغبت من به حب و قرب توست نه طمع به عطای ملک از جانب تو.... این وسیله تحقق غایت برای مورد غفران قرار گرفتن کسانی است که نمی‌دانند؛ خداوندا حق را به ایشان حق نشان بده و پیروی از آن را روزی تمامی انسان‌ها گردان؛ مگر کسانی که حتی اگر برایشان روشن شود من مهدی منتظر حق پروردگارشان هستم که بیان حق قرآن را به مردم می‌آموزد و حتی وقتی برایشان روشن می‌شود این بیانات حق هستند؛ از آن اکراه داشته و می‌خواهند نور خداوند را با دهان‌شان- سخنان‌شان- خاموش سازند. خداوندا من هیچ برای چنین کسانی درخواست مغفرت نمی‌کنم. اگر بخواهی عذاب‌شان می‌کنی و اگر بخواهی هدایت‌شان می‌نمایی و همانا که می‌خواهی با این عبدت به جز آنها تمام مردم را و تمام امت‌های مانند آنها- از پشه گرفته تا بالاتر از آن - را هدایت نمایی. تصدیق وعده حق تو در کتاب:
{ إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ ‎﴿٢٦﴾‏ الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ‎﴿٢٧﴾‏ } صدق الله العظيم [البقرة].


و در اینجاست که شأن امام مهدی حق پروردگارتان را می‌یابید؛ او که تمام مردم به جز شیاطین را هدایت خواهد کرد، چون شیاطین وقتی برایشان روشن شد این بیانات حق از جانب پروردگارشان است؛ تنها بر پلشتی‌شان افزوده می‌شود و تلاش می‌کنند با حجت‌های باطل به حق حمله کنند در حالی که می‌دانند من امام مهدی حق پروردگارشان هستم. دربرابر همه آنان خداوند مرا کافی است وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين.
جناب الشاهد یا المستشار؛ می‌بینم که می‌گویی من از شما برهان روشن خواسته‌ام و این شما هستید که باید از من برهان روشن بخواهید. آخر چگونه ممکن است عکس باشد؛ مگرمن فتوا داده‌ام رحمی ازجنسی دیگر وجود دارد تا ذریه أولاد آدم درآن پرورش یابند که حال شما از من برهان علمی روشن و بینه می‌خواهید! پناه برخدا که من به ناحق به خداوند افترا بزنم؛ این شما هستید که با این حجت که أولاد آدم حق ازدواج با خواهران‌شان را نداشته‌اند؛ چنین فتوایی داده‌اید و می‌خواهید مردم را قانع کنید که رحمی دیگر برای پرورش ذریه أولاد آدم وجود داشته؛ برای همین بود که من از شما خواستم از آیات محکم کتاب فتوای حق پروردگار را بیاورید. شما را چه می‌شود؛ این شماهستید که از امر شیطان پیروی و در برابر فرمان خداوند عصیان کرده و ندانسته به خداوند نسبت داده‌اید. اما ناصر محمد یمانی تنها دربرابر شما حجت و برهان حق آورد که از زمانی که خداوند پدرتان آدم را آفرید،همسران شماـرحم‌هایی که فرزندان آدم را پرورش می‌دهند- از جنس خود شما هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا ربّكم الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:۱]
و این از آیات محکم قرآن است که از عهد ازل و از همان زمان قدیم؛ همسرانی غیر از دریه آدم وجود نداشتند و شرع و حکم تحریم ازدواج با محارم بعد از آن نازل شد و هرکس از خدا پروا کرد و کار درست را انجام داد نه ترسی دارد و نه اندوهی. من در کتاب خداوند نشانی از اینکه همسران انسان در عهد ازل و اول حیات و آفرینش آنها توسط خداوند؛ از جنسی غیر از خود ما باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ‎﴿٢١﴾‏} صدق الله العظيم [الروم].
و اما ازدواج با محارم ؛ من آن را همان طور که خداوند و رسولانش از زمان نزول اولین شریعت از جانب پروردگار عالمیان؛ حرام کرده بودند؛ حرام می‌دانم و این ازدواج تنها بین اولین ذریه آدم رخ داد و سپس شرع نازل شد و این کار را حرام نمود و تا روز قیامت این عمل حرام خواهد بود. اگر شما می‌دانید که خداوند رحمی دیگر برای ذریه هابیل و قابیل خلق نموده؛ در پاسخ همانی را که خداوند امر نموده به شما وامثال شما بگوییم؛ خواهیم گفت:


{قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظنّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۱۴۸].
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني


اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=6405

[Admin]

- 9 -
الإمام المهديّ ناصر محمّد اليمانيّ
27 - ذو القعدة - 1429 هـ
25 - 11 - 2008 مـ
۵- آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
02:18 صباحًا
(بحسب التقويم الرسميّ لأُمّ القرى)
ـــــــــــــــــــــ

جواب مختصر مهدی منتظر به المُستشار..

بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين وبعد..


جناب المستشار؛ من مهدی منتظر حق پروردگارتان هستم و عالمی نیست که از قرآن با من مجادله کند و من به حق به او غلبه نکنم و بعد از حق جز گمراهی نیست و به حق فتوا می‌دهم در کتاب نشانی از این که برای بشر غیر از جنس خودشان رحمی دیگر برای بارداری باشد وجود ندارد؛ تصدیق آیات محکم قرآن عظیم در این مورد و در این فرموده خداوند تعالی:


{جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجاً يَذْرَؤُكُمْ فِيه} صدق الله العظيم [الشورى:۱۱]
والسلام على من اتَّبعُ الهدى، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين، پس اگر تکذیب کنی؛ حکم با خداوند است و خداوند اسرع الحاسبین است.

الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.




اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=6406

[Admin]

- 10 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
26 - ذو القعدة - 1429 هـ
25 - 11 - 2008 مـ
۵ - آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
09:02 مساءً
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)
_______________

به المُستشار، منتظر می‌مانیم و می‌بینیم کدام یک از ما نسبت ناحق به خداوند می‌دهیم؟..

أعوذ بالله العظيم من الشيطان الرجيم، بسم الله الرحمن الرحيم


{قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظنّ وَ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٤٨].


المستشار به خداوند قسم می‌دانم به کجا می‌خواهی برسی و می‌بینم می‌گویی که هنوز حرفی نزده‌ای؛ و اما الشاهد؛ او خود تو هستی و این امر در حال روشن شدن است؛ در ضمن می‌خواهم این را به تو بگویم که اگر از نظر تو من ندانسته به خداوند نسبت می‌دهم؛ تو آنچه که داری را ارائه کن وعلمی را بیاور که از علم من هدایت کننده‌تربوده و حاوی تأویلی استوارتر و بهتر باشد؛ اگر راست می‌گویی! از تمام انصار خواهش می‌کنم اجازه دهند این گفتگو منحصراً بین مهدی منتظر باشد و کسی که خود را المستشار و الشاهد می‌نامد تا برای حق‌جویان روشن شود کدام یک از ما گستاخانه دروغ می‌گوییم. لذا از تو می‌خواهیم تمام آنچه را که در آستین داری در یک بیان بیاوری و این کار را هم هرچه سریعتر انجام داده وآن را به تأخیر نیندازی؛ باشد تا پاسخ ما زبانت را به حق ببنند و خاموشت سازد و شرط این است که به اذن معلم من خداوند تعالی؛ تو را با آیات محکم قرآن و بیانی که برای عالم و جاهل روشن باشد؛ خاموش سازم.


وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين ..
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=306986

[Admin]

- 11 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيّ
28 - ذوالقعدة - 1429 هـ
27 - 11 - 2008 مـ
۷ - آذر - ۱۳۸۷ ه.ش.
02:26 صــباحًا
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
ــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت امام: حقيقت الشاهد و همتایش المُستشار..


بسم الله الرحمن الرحيم
به خداوند قسم می‌دانم می‌خواهی به کجا برسی؛ هدفت اثبات این است که بشری غیر از ذریه آدم وجود دارد و خداوند آنها را آفریده تا با ذریه آدم ازدواج کنند. اما من می‌دانم آنها حور مسیح کذاب( دربرابر حور العین) بوده و میانشان هیچ باکره‌ای وجود ندارد. پدران آنها شیاطین انس و مادرانشان شیاطین مؤنث هستند. جنس مذکرشان هم همین طور؛ آنها هم مادرانشان شیاطین مؤنث و پدران‌شان شیاطین انس هستند و هدف‌شان هم تغییر خلقت خداوند ومهیا کردن زمینه فتنه ـ ای است که در پیش روی بشر- است. مسیح دجال از رستاخیز اول سوء استفاده کرده و ادعای ربوبیت کرده و خود را خدا خواهد خواند و می‌گوید بر طبق وعده‌ای که قبلاً به بندگانش داده است؛ بهشت و آتش را در اختیار دارد. زنان خبیث خود را آورده و می‌گوید: اینها حورالعین مانند شما بشربوده ومن آنها را برای ذریه آدم در روزی که آدم ساکن بهشت بود آفریدم. ذریه آدم با آنها مباشرت کردند و از آنها "الولدان المخلدون" زاده شدند تا همسران بانوان از بندگان من شوند." ولی جناب الشاهد؛ خداوند ما را از مکر شما باخبر نموده است؛ این‌گونه که شما می‌گویید نیست؛ بلکه آنها زنان و مردان خبیث پیرو دجال هستند و از مردان و زنان خبیث این امتند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ} صدق الله العظيم [النور:۲۶].
{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ}وآنها انسان‌هایی در بهشت فتنه( واقع در باطن کرده زمین) واز شیاطین مؤنثی هستند که پدران‌شان شیاطین انس هستند کسانی از شما که دانسته به بندگی طاغوت درآمده‌اند و با شیاطین مؤنث نزدیکی می‌کنند. حاصل آن بارداری شیاطین مؤنث و تولد تعداد بسیار زیادی از موجودات مذکر و مؤنث است تا بهشت فتنه را با موجوداتی که شما تصور می‌کنید "حورالعین" و "ولدان المخلدون" هستند پر و تجهیز کنند. خداوند در قرآن عظیم شما را آگاه نموده و از شیاطین مؤنث جنیان خبر می‌دهد که از شما فرزندان زیادی به دنیا آوده‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ‎﴿١٢٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

اینها هستند که الشاهد و المستشار می‌خواهند اثباتشان کنند؛ ابتدا سخنان این دو مرا خشنود کرده بود ولی بعد از آن برایم روشن شد؛ آنها از کسانی هستند که خداوند درمورد آنان می‌فرماید:
{وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّـهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿٢٠٤﴾ وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ ﴿٢٠٥﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّـهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿٢٠٦﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و المستشار می‌گوید: من بدون آگاهی فتوا می‌دهم! پناه برخدا که من مانند او و همتای او الشاهد؛ از نادانان و جاهلان باشم؛ این آنها هستند که نسبت‌هایی به خداوند می‌دهند که حق نیست و با بیانات باطلی مانند این؛ کلام خدا را از موضعش تحریف می‌کنند: ( آدم و حواء در حالی که در بهشت بودند؛ فرزندان زیادی آورده‌اند) ولی فرموده خداوند در قرآن غیر از این است. خداوند تعالی می‌فرماید کسی بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد؛ پس - اگر فرزندانی در بهشت داشتند-گناه فرزندان آدم چه بوده که از بهشت اخراج شدند؛ آنها که به درخت نزدیک نشده و از آن نخورده بودند؟ لذا فرزندان آدم هنوز به دنیا نیامده و تنها در پشت پدرمان آدم قرار داشتند. این آدم و حواء بودند که از آن درخت خوردند که شیطان را باور کرده و تصورکردند آن درخت جاودانگی و ملکی بی‌زوال به آنها می‌دهد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ‎﴿٣٥﴾‏} صدق الله العظيم [البقره].

پس در فرموده خداوند اندیشه کنید: {فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِين} صدق الله العظيم، خطاب به دونفر است؛ یعنی ذریه‌ای با آنها نبوده و تنها آدم و حواء بوده‌اند. خداوند تعالی می‌فرماید: {وَلا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنْ الظَّالِمِينَ}ذریه‌ای با آنها نبوده است؛ خطاب شیطان هم همین طور است:
{وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنْ الْخَالِدِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۲۰].

بعد از خوردن از آن هم؛ همین طور؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۲۲].

و می‌بینیم خطاب به دو نفر است که آدم وحواء بودند و ذریه‌ای با آنها نبوده است؛ ذریه آنها هنوز در پشت پدرمان آدم بودند و سپس آدم و حواء به جایی طرد شدند که امروز انسان در آن ساکن است و فرزندان آدم و حوا تنها بعد از آمدن‌شان به جایی که شما هستید؛ به دنیا آمدند؛ آدم در حالی اخراج شد که ذریه او در صلبش بود.
و اما فرمان تنها به دونفر صادر شده که این دو نفر آدم و حواء بودند و اما ذریه بشر در صلب آدم قرار داشتند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ ﴿١٢٣﴾ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾} صدق الله العظيم [طه].
و همان طور که گفتیم؛ فرمان هبوط خطاب به دو نفر صادر شد که آدم و حواء بودند؛ و اما ذریه انسان هنوز در پشت پدرمان آدم بود و لذا ذریه آدم از اتفاقی که با شیطان رخ داده بود؛ آگاهی نداشتند و خبراخراج آدم و حواء از جنت- باطن زمین- ازاخباری بود که در کتب آسمانی آمده است و لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
و این آیه واضح و کاملاً روشن است و نشان می‌دهد فرمان خروج تنها به آدم و حوا داده شده و ذریه انسان هنوز در پشت آدم بوده‌اند. لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ}

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الإمام ناصر محمد اليماني.


اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=306987