- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
26 - ذی الحجة - 1431 هـ
03 - 12 - 2010 مـ
۱۲- آذر - ۱۳۸۹ه.ش.
09:58 بعد از ظهر
[ لمتابعة رابط المشاركـــة الأصليّة للبيــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=10212
ـــــــــــــــــــ
بيان مهدی منتظر درباره قضا و قدر از آیات محکم ذکر [قرآن عظیم]..
بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
{إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿٥٦﴾}،
صلوات و سلام بر تمام انبیا و رسولان الهی و خاندان پاک و مطهرشان، از اولین تا آخرین جدّم محمد رسول الله و تمام مسلمانان پیرو حق تا یوم الدین..
این بیان امام مهدی خطاب به تقدیرگرایان است، آنان که ندانسته به خدا نسبت می‌دهند و به عقیده آنها، انجام اعمال زشت و بد از جانب خدا مقدر شده است و می‌گویند: «خداوند مقدر کرده است که او مرتکب عمل ناشایست شود». پاسخ آنها درآیات محکم کتاب امده‌است و خداوند تعالی می‌فرماید:
از آنجایی که خداوند آگاه از غیب، می‌داند شما چه خواهید کرد، پس آنچه که خواهید کرد را نوشته است. آگاهی از عمل ناشایست به معنی این نیست که قضا و تقدیر فرد را از قبل نگاشته است؛ سبحان رب العالمین [خداوند منزه است]، بلکه قضا و قدر احکامی است که خداوند به دلیل آگاهی از اعمال بدی که بنده‌اش آنجام خواهد داد، برای او در نظر گرفته است. یعنی خداوند از قبل می‌داند فلان بنده، چنین اعمال بدی را انجام خواهد داد؛ لذا تمام آنها را با علم غیبی که نزد خود دارد، در کتاب مبین خود نگاشته است، کتابِ خداوندی که از غیب آگاه است. حکم بنده‌اش را نیز از قبل مقدر کرده‌است و این ظلم نیست، بلکه حکمی است که بر اساس آگاهی داشتن از ارتکاب اعمال بد بنده‌اش در آینده و قبل از آفریدنِ او برای وی صادر شده‌است. خداوند مقدر نفرموده که بنده عمل بد و ناشایست انجام دهد، بلکه از آنجایی که از اعمال بد و ناشایست بندگانش در آینده اطلاع دارد، آنها را در کتابش تدوین نموده و سپس احکام خود را در مورد عذاب‌های نزدیک‌تر [یا کمتر دنیوی] قبل عذاب اخروی، برایشان مقدر کرده تا مگر با دیدن این عذاب‌ها از راه اشتباه خود بازگردد. ولی خداوند بین زمان آگاهی از ارتکاب اعمال بد، با زمان اجرا شدن قضا و قدر فاصله‌ای گذاشته‌است. فاصله زمانی بین انجامِ عمل تا رخ دادن حکم تقدیر در زمان مقدر، به اراده خداوند بستگی دارد، باشد که فرد، قبل از رسیدن زمان وقوع حکم مصیبتی که در تقدیرش مقدر شده‌است، استغفار کرده و به‌سوی خداوند بازگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الحديد]
اقتباس: اضغط للقراءةالإمام ناصر محمد اليماني
26 - ذی الحجة - 1431 هـ
03 - 12 - 2010 مـ
۱۲- آذر - ۱۳۸۹ه.ش.
09:58 بعد از ظهر
[ لمتابعة رابط المشاركـــة الأصليّة للبيــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=10212
ـــــــــــــــــــ
بيان مهدی منتظر درباره قضا و قدر از آیات محکم ذکر [قرآن عظیم]..
بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
{إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿٥٦﴾}،
صلوات و سلام بر تمام انبیا و رسولان الهی و خاندان پاک و مطهرشان، از اولین تا آخرین جدّم محمد رسول الله و تمام مسلمانان پیرو حق تا یوم الدین..
{وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۲۸﴾ قُلْ أَمَرَ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿۲۹﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۳۰﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٩٠﴾}صدق الله العظيم [النحل]ممکن است یکی از علمای قدری کلامم را قطع کرده و بگوید: «صبرکن، ناصر محمد یمانی! مگرخداوند تعالی نفرموده است:
{وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا ﴿٤٩﴾} صدق الله العظيم [الكهف]
«و منظور خدا اعمال ناشایستی است که در کتاب مبین [کتاب المبین]، کتابی که خاص رب العالمین است، نگاشته شده‌اند».پاسخ امام مهدی ناصر محمد یمانی به او این است: سزاوار است که جز حق به خدا نسبتی ندهم، لذا در مورد قضا و قدر برایتان فتوی می‌دهم:
«قَدَر» چیزی نیست جز فرمان خداوند در مورد اعمال آتی بندگانش.«و منظور خدا اعمال ناشایستی است که در کتاب مبین [کتاب المبین]، کتابی که خاص رب العالمین است، نگاشته شده‌اند».پاسخ امام مهدی ناصر محمد یمانی به او این است: سزاوار است که جز حق به خدا نسبتی ندهم، لذا در مورد قضا و قدر برایتان فتوی می‌دهم:
از آنجایی که خداوند آگاه از غیب، می‌داند شما چه خواهید کرد، پس آنچه که خواهید کرد را نوشته است. آگاهی از عمل ناشایست به معنی این نیست که قضا و تقدیر فرد را از قبل نگاشته است؛ سبحان رب العالمین [خداوند منزه است]، بلکه قضا و قدر احکامی است که خداوند به دلیل آگاهی از اعمال بدی که بنده‌اش آنجام خواهد داد، برای او در نظر گرفته است. یعنی خداوند از قبل می‌داند فلان بنده، چنین اعمال بدی را انجام خواهد داد؛ لذا تمام آنها را با علم غیبی که نزد خود دارد، در کتاب مبین خود نگاشته است، کتابِ خداوندی که از غیب آگاه است. حکم بنده‌اش را نیز از قبل مقدر کرده‌است و این ظلم نیست، بلکه حکمی است که بر اساس آگاهی داشتن از ارتکاب اعمال بد بنده‌اش در آینده و قبل از آفریدنِ او برای وی صادر شده‌است. خداوند مقدر نفرموده که بنده عمل بد و ناشایست انجام دهد، بلکه از آنجایی که از اعمال بد و ناشایست بندگانش در آینده اطلاع دارد، آنها را در کتابش تدوین نموده و سپس احکام خود را در مورد عذاب‌های نزدیک‌تر [یا کمتر دنیوی] قبل عذاب اخروی، برایشان مقدر کرده تا مگر با دیدن این عذاب‌ها از راه اشتباه خود بازگردد. ولی خداوند بین زمان آگاهی از ارتکاب اعمال بد، با زمان اجرا شدن قضا و قدر فاصله‌ای گذاشته‌است. فاصله زمانی بین انجامِ عمل تا رخ دادن حکم تقدیر در زمان مقدر، به اراده خداوند بستگی دارد، باشد که فرد، قبل از رسیدن زمان وقوع حکم مصیبتی که در تقدیرش مقدر شده‌است، استغفار کرده و به‌سوی خداوند بازگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:۳۳]
اگر بنده‌ی خطاکار پشیمان شود و با استغفار و توبه و انابه، به‌سوی خداوند بازگردد [و از خدا بخواهد] تا گناهش را بیامرزد و قلبش را هدایت کند، خداوند حکم «قضا و قدر» خود را که وارد شدن مصیبت به آن بنده است، اجرا نخواهد کرد. بلکه حکم مصیبت مقدر شده در کتاب را از او برمی‌دارد و گرفتار مصیبت نخواهد شد، چون بعد ارتکاب خطا، توبه کرده‌است. خداوند آن حکم را به آن را به حکم حسنه‌ی عفو و مغفرت تبدیل خواهد کرد، چون بنده او قبل رسیدن زمان مقدر برای نازل شدن مصیبت بر خودش یا اموالش، توبه و انابه کرده و آن حکم بدون آنکه بلایی به او برساند، از سر او می‌گذرد. خداوند به سبب توبه و انابه و استغفاری که بنده بعد از انجام کار ناشایست، انجام می‌دهد، توبه او را در مورد اعمالی که از آنها توبه و انابه کرده می‌پذیرد و او را از آنچه که در کتاب مسطورش ثبت شده مبری می‌کند. خداوند از اشتباه خطاکارانی که توبه و انابه کرده و چنین بگویند، می‌گذرد:
اگر بنده‌ی خطاکار پشیمان شود و با استغفار و توبه و انابه، به‌سوی خداوند بازگردد [و از خدا بخواهد] تا گناهش را بیامرزد و قلبش را هدایت کند، خداوند حکم «قضا و قدر» خود را که وارد شدن مصیبت به آن بنده است، اجرا نخواهد کرد. بلکه حکم مصیبت مقدر شده در کتاب را از او برمی‌دارد و گرفتار مصیبت نخواهد شد، چون بعد ارتکاب خطا، توبه کرده‌است. خداوند آن حکم را به آن را به حکم حسنه‌ی عفو و مغفرت تبدیل خواهد کرد، چون بنده او قبل رسیدن زمان مقدر برای نازل شدن مصیبت بر خودش یا اموالش، توبه و انابه کرده و آن حکم بدون آنکه بلایی به او برساند، از سر او می‌گذرد. خداوند به سبب توبه و انابه و استغفاری که بنده بعد از انجام کار ناشایست، انجام می‌دهد، توبه او را در مورد اعمالی که از آنها توبه و انابه کرده می‌پذیرد و او را از آنچه که در کتاب مسطورش ثبت شده مبری می‌کند. خداوند از اشتباه خطاکارانی که توبه و انابه کرده و چنین بگویند، می‌گذرد:
{رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَو أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْلَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۸۶]
سپس خداوند خطاهایشان را می‌بخشد و از کاهرای بد و ناشایستی که کردند، می‌گذرد، چرا که قبل رسیدن «قضا و قدر» و حکم مصیبتی که به حق و بدون هیچ ظلمی برایشان مقدر شده بود، استغفار کرده و با توبه و انابه به سوی خداوند بازگشته‌اند. در صورت توبه وانابه آن حکم پاک می‌شود و مصیبت نازل نمی‌شود، مگر اینکه زمان جاری شدن حکم و فرود آمدن بلا بر افراد یا اموالشان رسیده باشد و آنها استغفار نکرده و به‌سوی خداوند بازنگشته باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:{مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الحديد]
این مصیبت، همان قضا و قدری است که در کتاب آمده‌است، احکام حق وغیر ظالمانه خداوند برای نازل شدن مصائب بر بندگانش که در تقدیر آنها در کتاب مسطور مقدر شده است. ولی خداوند سبحان از روی رحمت، بین ارتکاب عمل بد و اجرای حکم مصیبتی که برای آن مقدر شده، فاصله زمانی مقرر داشته‌است. حکم نزول مصیبت در کتاب، مهلتی دارد تا زمان مقدر شده در کتاب، برای نازل شدنش فرا رسد واغلب قضا و قدرها، احکام مصیبت‌هایی هستند که به‌خاطر گناهان، برای بندگان مقدر شده‌اند، شاید بندگان قبل ازنازل شدن مصیبت کبری و عذاب بزرگتر بازگردند. اگر خداوند می‌خواست فوراً بعد ارتکاب گناه، عذاب بزرگ به مردم برسد، به محض تمام شدن عمل باید همه را هلاک می‌کرد و اگر خدا بخواهد فوراً به حساب بنده‌اش برسد، جنبنده‌ای روی زمین باقی نمی‌ماند چون جز خداوند سبحان و تعالی و بسیار بلند مرتبه، معصومی وجود ندارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ ۚ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۖ وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ فَلَن يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا ﴿٥٧﴾ وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ ۖ لَوْ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ ۚ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن يَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا ﴿٥٨﴾}صدق الله العظيم [الكهف]
اما خداوند به بندگانش مهلت می‌دهد و به کسانی که بخواهد، با رساندن مصیبت به اموالشان یا بیماری به جسمشان هشدار می‌دهد، باشد که به‌سوی خداوند بازگشته وقبل رسیدن حکم هلاکت مقدر شده در قضا، توبه کنند. برای مثال خداوند می‌داند فلان بنده در فلان روز و در فلان ساعت، مرتکب این عمل خطا می‌شود، لذا آن را ثبت می‌کند. سپس با قضا و قدرش، حکم مصیبتی برایش می‌نویسد، اما زمان وقوع آن حکم [قدر] را بلافاصله بعد ارتکاب جرم قرار نمی‌دهد، چرا که می‌خواهد هنوز به بنده فرصت دهد. لذا زمان آمدن حکم مصیبت را تا وقتی که بخواهد به تأخیر می‌اندازد. این زمان، فرصتی است که خداوند به بنده‌اش می‌دهد تا شاید قبل رسیدن قضا و قدر و جاری شدن حکم مصیبت، استغفار و توبه و انابه کند. اما کسانی که نمی‌دانند، آگاهی قبلی خداوند از اعمال بندگان را با قضا و قدر قاطی می‌کنند. از خدا بترسید و آنچه که نمی‌دانید به او نسبت ندهید، چرا که از خداوند تنها خیر صادر می‌شود و آنچه از مصیبت‌ها به ما می‌رسد، به علت اعمالی است که خودمان انجام داده‌ایم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَلِكَ بِمَا قَدّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لّلْعَبِيدِ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۲]اما خداوند به بندگانش مهلت می‌دهد و به کسانی که بخواهد، با رساندن مصیبت به اموالشان یا بیماری به جسمشان هشدار می‌دهد، باشد که به‌سوی خداوند بازگشته وقبل رسیدن حکم هلاکت مقدر شده در قضا، توبه کنند. برای مثال خداوند می‌داند فلان بنده در فلان روز و در فلان ساعت، مرتکب این عمل خطا می‌شود، لذا آن را ثبت می‌کند. سپس با قضا و قدرش، حکم مصیبتی برایش می‌نویسد، اما زمان وقوع آن حکم [قدر] را بلافاصله بعد ارتکاب جرم قرار نمی‌دهد، چرا که می‌خواهد هنوز به بنده فرصت دهد. لذا زمان آمدن حکم مصیبت را تا وقتی که بخواهد به تأخیر می‌اندازد. این زمان، فرصتی است که خداوند به بنده‌اش می‌دهد تا شاید قبل رسیدن قضا و قدر و جاری شدن حکم مصیبت، استغفار و توبه و انابه کند. اما کسانی که نمی‌دانند، آگاهی قبلی خداوند از اعمال بندگان را با قضا و قدر قاطی می‌کنند. از خدا بترسید و آنچه که نمی‌دانید به او نسبت ندهید، چرا که از خداوند تنها خیر صادر می‌شود و آنچه از مصیبت‌ها به ما می‌رسد، به علت اعمالی است که خودمان انجام داده‌ایم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ} صدق الله العظيم [النساء:۷۹]
شاید یکی از کسانی که کلام خدا را به میل خودشان تفسیر می‌کنند بگوید: «صبر کن ناصر محمد یمانی! به درستی که خداوند، عمل بد را به محض سرزدن آن می‌نویسد، خداوند تعالی می‌فرماید:{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
وبه خیال خود برای امام محمد ناصر یمانی با آیه محکم وروشن حجت آورده‌است و سپس می‌گوید: «چطور؟ مگر این آیه‌ای محکم و فتوایی غیر قابل انکار نیست که نشان می‌دهد خداوند گفتار یا عمل بد بندگان را فقط بعد از ارتکاب آن، می‌نویسد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [ق]{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
پس امام مهدی ناصر یمانی جواب می‌دهد: سبحان الله العظیم، منظور خداوند آگاه از غیب، این نیست که کار بد را در کتاب مبین می‌نویسد، بلکه در اینجا خداوند به کتاب ملک عتید اشاره می‌کند و عمل بد، تنها بعد از انجام شدن، در این کتاب ثبت خواهد شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:رقیب اعمال حسنه و عتید اعمال بد را می‌نویسد. آنها از کارهایی که بنده انجام خواهد داد، خبرندارند؛ بلکه فقط از کارهایی که از او سرزده آگاه می‌شوند و سپس آنها را ثبت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿٩﴾ وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾ كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الإنفطار]
و بعد از ارتکاب عمل، اقدام به نوشتن عمل بد می‌کنند و یا سخن ناشایست را ثبت می‌نماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
{ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:۱۸]
{وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾ كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الإنفطار]
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العـــــالمين...
برادرتان إمام مهدي ناصر محمد يماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
و بعد از ارتکاب عمل، اقدام به نوشتن عمل بد می‌کنند و یا سخن ناشایست را ثبت می‌نماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
{ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:۱۸]
{وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾ كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الإنفطار]
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العـــــالمين...
برادرتان إمام مهدي ناصر محمد يماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ