- 1 -
{بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} [الدخان].
{فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ} [الجاثية:۶].
{سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾ وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾ وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٢﴾} [الصافّات].
صدق الله العظيم.
برادر کسانی که به آیات خداوند در کتاب ایمان دارند، الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
الإمام ناصر محمد اليماني
26 - ربیع الثاني - 1430 هـ
22 - 04 - 2009 مـ
۲- اردیبهشت - ۱۳۸۸ه.ش.
12:17 صبح
[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=449
ـــــــــــــــــــــ
بیان حق صیحه آسمانی در ماه رمضان، تصدیق بیان حق قرآن ....
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
{تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا ﴿١﴾ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا ﴿٢﴾ وَاتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا ﴿٣﴾ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ ۖ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا ﴿٤﴾ وَقَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَىٰ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٥﴾ قُلْ أَنزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿٦﴾ وَقَالُوا مَالِ هَـٰذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ ۙ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا ﴿٧﴾ أَوْ يُلْقَىٰ إِلَيْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا ۚ وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا ﴿٨﴾ انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا ﴿٩﴾ تَبَارَكَ الَّذِي إِن شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَل لَّكَ قُصُورًا ﴿١٠﴾ بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا ﴿١١﴾ إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾ وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُّقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا ﴿١٣﴾ لَّا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا ﴿١٤﴾ قُلْ أَذَٰلِكَ خَيْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۚ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاءً وَمَصِيرًا ﴿١٥﴾ لَّهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَالِدِينَ ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْئُولًا ﴿١٦﴾ وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ ۗ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ ۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا ﴿٢٠﴾ وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا ۗ لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا ﴿٢١﴾ يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَىٰ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا ﴿٢٢﴾ وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا ﴿٢٣﴾ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِيلًا ﴿٢٤﴾ وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِيلًا ﴿٢٥﴾ الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَـٰنِ ۚ وَكَانَ يَوْمًا عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيرًا ﴿٢٦﴾ وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ﴿٢٧﴾ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾ وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ﴿٣٠﴾ وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا ﴿٣١﴾ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً ۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ ۖ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا ﴿٣٢﴾ وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا ﴿٣٣﴾ الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَـٰئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٣٤﴾ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا ﴿٣٥﴾ فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِيرًا ﴿٣٦﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣٧﴾ وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَيْنَ ذَٰلِكَ كَثِيرًا ﴿٣٨﴾ وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِيرًا ﴿٣٩﴾ وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾ وَإِذَا رَأَوْكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَـٰذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّـهُ رَسُولًا ﴿٤١﴾ إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَيْهَا ۚ وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٢﴾ أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿٤٣﴾ أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٤﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا ﴿٤٥﴾ ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا ﴿٤٦﴾ وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا ﴿٤٧﴾ وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا ﴿٤٨﴾ لِّنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا ﴿٤٩﴾ وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا ﴿٥٠﴾ وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَّذِيرًا ﴿٥١﴾ فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
از امام مهدی ناصر محمد اليمانی به همهی مسلمانان و تمام مردم والسلام على من اتبع الهدى من العالمين..
ای مردمِ جهان، ما همچنان با بیان حق ذکر [قرآن عظیم] جهاد بزرگی با شما میکنیم. مهدیِ منتظرِ حقّ، پیرو امیال و خواستههای شما نمیشود و با قرآن عظیم جهادی بزرگ با شما انجام میدهد. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم
و ما همچنان با برتریِ علمیِ خود در بیان حق ذکر، قرآن عظیم که مرجع حق دین است بر تمام علمای امت چیرهایم اگر به آن ایمان دارید... اگر دیدید خداوند واقعاً دانشی بیش از تمام علمای امت به امام ناصر محمد یمانی عنایت نموده و علم بسیط و گسترده در بیان حق قرآن عظیم به وی عطا کرده است [پس روشن میشود او مهدی منتظر حق است]. ولی برای هر دعوتی برهان لازم است و اگرخداوند واقعاً به «الإنسان» - مهدی منتظر -بیان حق قرآن را آموخته باشد ، [اشاره به آیات کریمه سوره الرحمن:خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿٤﴾] هر حجتی از قرآن بیاورید، آن را به حق و بهتر از همهی شما تفسیر خاهم کرد و اگر دیدید پروردگارم با بیان حق قرآن و تفسیری بهتر از تفاسیر شما مرا یاری نکرده بود، از من برحذر باشید چون مهدی منتظر حق پروردگارتان نیستم. و اگر ناصر محمد یمانی با بیان حق قرآن بر شما غلبه کرد و عنان شما را کشید و همگیتان را وادار کرد سکوت پیشه کنید، ولی از حق آمده از پروردگارتان روگرداندید؛ حجت بر شما اقامه شده است. پس حجت را با حجت پاسخ دهید، من با علم و برهان محکم قرآنی با شما محاجه میکنم. میبینم عدهی زیادی از شما از اینکه ناصر محمد یمانی از قرآن حجت حق میآورد، خوشتان نمیآید و میخواهید از چیز دیگری دلیل بیاورد! چنین افرادی پاسخ خود را مستقیم از خداوند میگیرند. خداوند در قرآن به حق به شما و محمد رسول - الله صلّى الله عليه وآله وسلّم و ناصر محمد اليمانی اعلان میکند حجت حق چیست. حجت حق در این فرمودهی خداوند تعالی آمده و اعلان شده است:
{فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾ وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
و من مهدی منتظر حق پروردگارتان، با آیات [کتاب] خداوند برای شما حجت میآورم. اگر تعقل کنید، بعد از آیات خداوند دیگر از چه چیزی باید برایتان حجت بیاورم؟ فرموده خداوند تعالی را به یاد داشته باشید:
{تِلْكَ آيَاتُ اللَّـهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّـهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الجاثية].
و اما سُنَت نبوی، در بیان ناصر محمد یمانی از خود قرآن، سُنَت نبوی حق را خواهید یافت و آن چه از [سُنَت نبوی] که باطل و دروغ باشد؛ خواهید دید مخالف بیان ناصر محمد یمانی از خود قرآن خواهد بود و اگر نه موافق قرآن باشد و نه مخالفآن، خدا به شما گوش و چشم و قلب داده است، پس اگرعقل آن را پذیرفت و قلب اطمینان یافت؛ آن را بپذیرید؛ اگر اهل تعقل باشید...
ای امت اسلام! یکی از نشانههای بزرگ قیامت [الأشراط الساعة الکبری] که در کتاب خداوند پیدا کردهام، صدایی از آسمان است که درماه رمضان المعظم و در شب جمعه رخ خواهد داد، من نمیدانم رمضان امسال [۱۴۳۰] است یا خیر. اما نکته این است که تأویل بیان حق قرآن در عالم واقعیات آغاز شده است و شما اکنون در دوران اشراط بزرگ ساعت و عصر دعوت حق مهدی منتظر برای گفتوگو قبل از ظهورهستید و ما حقایق اشراط بزرگ ساعت را به حق برای شما بیان میکنیم و این نشانهها در عالم واقعیات و به صورت حقیقی رخ میدهند. از جمله این نشانهها، حقیقت ادراک [رسیدن خورشید به ماه] است و شما همچنان بهخاطر انتفاخ اهله [بزرگتر بودن اندازه هلال در مقایسه با محاسبات نجومی] به شدت درگیر بحث و جدالید، اندازه هلال ماه بزرگ شده و در شب دوم؛ هلال ماه به اندازه هلال شب سوم است. ما علت این امر را به تفصیل از کتاب خداوند برایتان توضیح داده و گفتیم دلیل آن تولد هلال قبل از اقتران است و زمانی که خورشید با ماه اقتران میکند، هلال ماه از قبل متولد شده است و بعد از تولد، از جلوی خورشید میگذرد و بعضی آن را رؤیت میکنند و دیگران نمیتوانند مگر شب دوم برسد و آن گاه میبینند که هلال بزرگتر از آن چیزی است که باید باشد؛ انگار که هلال شب سوم است و این امر باعث دهشت آنان میشود. به شما گفتیم که عمر هلال از لحظه تولد آن و قبل از اقتران با خورشید شروع میشود؛ سپس ماه درحالیکه هلال متولد شده، با خورشید اقتران پیدا میکند. علمای نجوم میدانند اولین ثانیه از عمر هلال بعد از اقتران و حرکت ماه به طرف شرق آغاز میشود ولی آن چیزی که نمیدانند این است که این قاعدهی کیهانی، مختل شده است و این، نشانهی آغاز و همچنین تصدیق اشراط بزرگ ساعت است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾} صدق الله العظيم [الشمس]
علیرغم این که قاعدهی کیهانی در مورد مسیر و حرکت خورشید و ماه از این قرار است: خورشید سزاوار نیست به ماه برسد و به دنبال آن سیر کند و شب هم نمیتواند از روز پیشی گیرد و روز به دنبال آن قرار گیرد و این قاعده ادامه خواهد داشت تا دوران مهدی منتظر فرا برسد. او به مردم هشدار خواهد داد که وارد عصر نشانههای بزرگ ساعت [اشراط الساعة الکبری] شدهاند و به آنها میگوید:
{فَفِرُّوا إِلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
ای علمای نجوم! آیا امکان دارد ۳۵۴ روز از لحظه رؤیت هلال ماه شعبان سال ۱۴۲۹بگذرد و هلال شعبان سال ۱۴۳۰ متولد نشود؟ آیا تدبر نمیکنید؟ شما میدانید سال ۱۴۲۹ در مصر و سعودی بعد از غروب آفتاب روز جمعه آخر شعبان؛ هلال رمضان رؤیت شد و شنبه اول رمضان ۱۴۲۹ بود. پس اگر از شب شنبه ۳۵۴ روز حساب کنید، باید زمان آغاز شعبان سال ۱۴۳۰ چهارشنبه باشد چون بر اساس رؤیت هلال ماه، سال ۳۵۴ روز است. اما شما میدانید روز چهارشنبه کسوف شمسی رخ میدهد ولو اینکه عده زیادی آن را نبینند؛ مهم این است که شما علمای نجوم به یقین میدانید حتماً روز چهارشنبه خورشید گرفتگی رخ میدهد و سؤالی که مطرح میشود این است: آیا ممکن است از شب شنبه آغاز شعبان سال ۱۴۲۹ تا غروب آفتاب سه شنبه، ۳۵۴ روز بگذرد [و میدانید بر اساس رؤیت اهله، یک سال ۳۵۴ روز است]، حال آیا معقول است ۳۵۴ روز بگذرد و لحظه تولد هلال شعبان سال ۱۴۳۰ فرا نرسد؟ از نظر علمی و منطقی این غیرممکن است؛ ولی معنایش این نیست که بعد از غروب آفتاب روز سه شنبه شما هلال ماه شعبان را خواهید دید. این غیرممکن است چون ادراک رخ داده و با این که لحظه تولد هلال فرا رسیده ولی ماه هنوز قبل از خورشید قرار دارد و با آن جمع نمیشود مگر در روز چهارشنبه و کسوف خورشیدی رخ نخواهد داد مگر در روز چهارشنبه... اما در این روز ۳۵۵ روز از آغاز شعبان ۱۴۲۹ گذشته است. لذا ای مردم؛ خورشید در حالی با ماه اقتران کرده که هلال ماه از قبل متولد شده است؛ آیا تعقل نمیکنید؟ و اما رؤیت هلال شعبان بعد غروب آفتاب چهارشنبه و شب پنج شنبه خواهد بود و چون علمای نجوم نمیدانند هلال قبل از کسوف تشکیل شده و متولد شده و خورشید در حالی با ماه اقتران کرده که ماه از قبل هلالی شکل بوده است؛ لذا عمر هلال را بر اساس زمان اقتران و کسوف خورشیدی محاسبه میکنند و بر اساس محاسبات دقیق و همیشگیشان؛ رؤیت هلال رمضان سال ۱۴۳۰ بعد غروب آفتاب جمعه ۲۰ شعبان غیرممکن خواهد بود چراکه نمیدانند اول شعبان خورشید به ماه رسیده و به همین دلیل اعلان میکنند شعبان ۳۰ روز است وروز جمعه آخرین روز شعبان است.
ولی ناصر محمد یمانی به حق فتوا میدهد که ماه هجری قمری نمیتواند به هیچ وجه ۳۱ روز باشد و به خداوند بزرگ قسم اگر شما علمای نجوم دست از کبر و غرورتان بردارید وهمراه مجلس اعلای قضایی، بعد از غروب خورشید پنج شنبه، مراقب هلال رمضان باشید؛ حتماً هلال ماه رمضان را به اذن خدا در شب جمعه [بعد ازغروب آفتاب پنج شنبه] خواهید دید و هر دو طرف، یعنی علمای نجوم کشورعربستان سعودی و مجلس اعلای قضایی آن بعد از غروب آفتاب پنج شنبه و شب مبارک جمعه؛ هلال ماه رمضان را رؤیت خواهند کرد. من میدانم نه مجلس اعلای قضا از رؤیت هلال دهشت میکند و نه هیچ یک از مردم عالم، تنها دانشمندانی که از مدار حرکت ماه باخبرند؛ یعنی علمای نجوم دهشت خواهند کرد ولی آنها هیچوقت به دنبال رصد هلالهایی که از نظر علمی غیر ممکن است، نمیروند چون نمیدانند خورشید به ماه رسیده و ادراک که یکی از نشانههای بزرگ ساعت است رخ داده است. تمام علمای نجوم میدانند ماه شعبان سال ۱۴۳۰ روز پنج شنبه آغاز گردیده است و [طبق محاسباتشان] باید سی روزه باشد و برای همین از رؤیت هلال ماه رمضان بعد از غروب آفتاب پنچ شنبه [شب مبارک جمعه] تعجب خواهند کرد! و پیش از این، علت آن را از کتاب [قرآن] برایتان گفتیم: چون یکی از نشانههای بزرگ ساعت رخ داده است و هلال شعبان قبل از کسوف روز چهارشنبه تشکیل شده و در روز چهارشنبه خورشید با هلال ماه اقتران کرده است و این امر برای علمای نجوم روشن نمیشود مگر در آخر ماه شعبان. پس بر شما واجب است بعد از غروب آفتاب پنج شنبه ۲۹ شعبان، هلال ماه رمضان را رصد کنید. هلال ماه رمضان سال ۱۴۳۰ را بعد از غروب آفتاب پنج شنبه و در شب جمعه رؤیت خواهید کرد و روزمبارک جمعه، آغاز رمضان سال ۱۴۳۰ خواهد بود. اما نمیدانم صیحه در رمضان ۱۴۳۰ رخ خواهد داد یا خیر. حتی اگر ۹۹ درصد هم مطمئن باشم، تا ۱۰۰ درصد مطمئن نباشم؛ شایسته نیست چنین فتوایی بدهم چون تا به چیزی یقین نداشته باشم، نباید آن را ندانسته به خداوند نسبت دهم. اما میتوانم به حق از کتاب [خداوند] فتوا دهم که صیحه در یکی از ماههای رمضان رخ خواهد داد و آغاز ماه رمضانی که صیحه در آن رخ میدهد؛ روز جمعه خواهد بود.
شاید یکی از افراد عجول بخواهد سخنم را قطع کرده و بگوید: «زود باش و به ما فتوا بده این صدایی که در رمضان از آسمان شنیده خواهد شد؛ چیست؟ آیا این صدای جبریل نیست که نام مهدی منتظر را ندا میدهد؟». درپاسخ میگویم: خیر چنین نیست. اگر کسی در خانهات را بکوبد، آیا نمیگویی چه کسی است در را میکوبد [من الطارق] چون صدای در زدن را شنیدهای؟ به همین ترتیب صدایی به گوشتان خواهد خورد که از آسمان میآید و اما مصدر این صوت آسمانی چیست؟ و جواب: این صدای «نجم الثاقب است». تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾ النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الطارق].
و این ستاره، کوکب سقر است که وقتی از راه دور شما را ببیند، صدایش به گوشتان میرسد و این صوتی که بر گوشتان خواهد کوفت، چیست؟ این صدای انفجار بسیار شدیدی در آسمان است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان]
و این همان صدای مورد انتظار است که در رمضان به گوش میرسد تا به مردم هشدار دهد قبل از نزدیکتر و نزدیکتر شدن کوکب عذاب، مهدی منتظر را تصدیق کنند که در غیر این صورت خداوند آنان را هلاک کرده و به جهنم [کوکب سقر] میافکند و فریاد واویلای آنان بلند خواهد شد.
شاید یکی از کسانی که از آن چه که در قرآن عظیم آمده جاهل و بیخبر است، بخواهد سخن مرا قطع کرده و بگوید: «چطور میگویی کوکب سقر یک کوکب زمینی است و الأن آن را به ستاره تبدیل کردی»؟ در پاسخ او به حق میگوییم: خداوند در کتاب ستارهها [نجوم] و زمینها را همگی کوکب مینامد. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾ وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ ﴿٧﴾ لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ﴿٨﴾ دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿٩﴾ إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم [الصافّات].
مقصود از «الکواکب» چیست؟ مقصود «نجم» است و خداوند تعالی میفرماید:
{وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿٥﴾} صدق الله العظيم [المُلك]
همانا که مقصود از «کواکب» تمام اجرام کیهانی هستند ولی بعضی از آنها از خودشان نور صادر میکنند «کوکب مضیء» و برخی نور را منعکس میکنند «کوکب منیر» و نور خود را از اجرام صادر کننده نور«مضیء» میگیرند و پایینترین زمین از زمینهای هفتگانه از اجرامی است که از خود نور صادر میکنند و حامل «حطمة» است، و چه میدانید «حطمة» چیست؟ آتش برافروخته الهی است. [اشاره به آیات کریمه سوره الهمزة : كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾ نَارُ اللَّـهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾] ولی خداوند سوخت آن را مانند سایر ستارگان قرار نداده است. سایر ستارگان سوختشان از خودشان تأمین و سپس تمام میشود. اما سوخت سقر، انسانها و سنگها هستند. [اشاره به آیات کریمه سوره البقره: فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿٢٤﴾ وسوره التحریم : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ... (۷)] و هر چه که از آسمان سقوط کند، اگر از فاصله دوری از زمین عبور کند، به داخل آن [سقر] پرتاب میشود. این همان مکانی است که در کتاب خداوند نام «سحیق» به آن داده شده است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ} صدق الله العظيم [الحج:۳۱]
واین همان مکان «سحیق» است و هر چیز که از مدار معلوم خود در آسمان خارج شده و در فضا شناور و رها گردد، نهایت مسیرش این مکان «سحیق» است. اگر فاصله آن با زمین زیاد باشد و از آن عبور کند [و به طرف آن کشیده نشود] اما از سیاره سقر نمیتواند عبور کند. خداوند آن را زبالهدان کیهان قرار داده است. هرچه که در آسمان رها شده و از فاصله دوری از زمین بگذرد، به سمت آن میرود و این نشانهی نیروی جاذبهی بسیار شدید آن است. با این که مرکز جاذبه کیهانی در کرهی زمین است ولی این جاذبه محدود شده و به شدت آن اضافه نمیشود مگر زمانی که زمین منفجر شده و تبدیل به چاهی عظیم و کیهانی [الوعة كونيّة] گردد که همه کیهان را ببلعد مگر سیاره سقر، چون به علت قدرت جاذبه بسیار زیاد سقر، قادر به بلعیدن آن نیست.
به هرحال، به صیحه و تفصیل آن از کتاب بازمیگردیم. صیحه طبق گفته آنان که ندانسته به خداوند نسبت میدهند، صدای جبریل نیست؛ بلکه صدای انفجار کیهانی است که از«نجم الثاقب» یعنی سیاره سقر منشأ میگیرد و چه میدانید سقر چیست؟ مکانی که سوخت آن سنگها و انسانهای کافرند:
{إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
و این «صوت منتظر» در ماه رمضان خواهد بود، ماه رمضانی که با جمعه آغاز میشود. آیا ممکن است رمضان ۱۴۳۰ باشد؟
{قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [الجن]
ولی بعد از انفجار چه رخ خواهد داد؟ قطعاتی حاصل از انفجار بهسوی زمین میآید و مردم فکر میکنند ابرهایی متراکم [سحابا مرکوم] است و منشأ آن سیاره سقر است و بعد از انفجار، مردم آن را میبینند و فکر میکنند ابرهای متراکم است. این امر قبل از آن است که سیاره عذاب بسیار به زمین نزدیک شود. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَـٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٣٢﴾ أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾ فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ﴿٣٤﴾ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ ﴿٣٧﴾ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٣٨﴾ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ﴿٣٩﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ﴿٤٠﴾ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿٤١﴾ أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ إِلَـٰهٌ غَيْرُ اللَّـهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٤٣﴾ وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ ﴿٤٤﴾ فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ ﴿٤٥﴾ يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٤٦﴾ وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٧﴾ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ﴿٤٨﴾ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿٤٩﴾} [الطور].26 - ربیع الثاني - 1430 هـ
22 - 04 - 2009 مـ
۲- اردیبهشت - ۱۳۸۸ه.ش.
12:17 صبح
[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=449
ـــــــــــــــــــــ
بیان حق صیحه آسمانی در ماه رمضان، تصدیق بیان حق قرآن ....
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
{تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا ﴿١﴾ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا ﴿٢﴾ وَاتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا ﴿٣﴾ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ ۖ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا ﴿٤﴾ وَقَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَىٰ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٥﴾ قُلْ أَنزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿٦﴾ وَقَالُوا مَالِ هَـٰذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ ۙ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا ﴿٧﴾ أَوْ يُلْقَىٰ إِلَيْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا ۚ وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا ﴿٨﴾ انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا ﴿٩﴾ تَبَارَكَ الَّذِي إِن شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَل لَّكَ قُصُورًا ﴿١٠﴾ بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا ﴿١١﴾ إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾ وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُّقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا ﴿١٣﴾ لَّا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا ﴿١٤﴾ قُلْ أَذَٰلِكَ خَيْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۚ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاءً وَمَصِيرًا ﴿١٥﴾ لَّهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَالِدِينَ ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْئُولًا ﴿١٦﴾ وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ ۗ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ ۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا ﴿٢٠﴾ وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا ۗ لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا ﴿٢١﴾ يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَىٰ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا ﴿٢٢﴾ وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا ﴿٢٣﴾ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِيلًا ﴿٢٤﴾ وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِيلًا ﴿٢٥﴾ الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَـٰنِ ۚ وَكَانَ يَوْمًا عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيرًا ﴿٢٦﴾ وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ﴿٢٧﴾ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾ وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ﴿٣٠﴾ وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا ﴿٣١﴾ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً ۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ ۖ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا ﴿٣٢﴾ وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا ﴿٣٣﴾ الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَـٰئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٣٤﴾ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا ﴿٣٥﴾ فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِيرًا ﴿٣٦﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣٧﴾ وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَيْنَ ذَٰلِكَ كَثِيرًا ﴿٣٨﴾ وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِيرًا ﴿٣٩﴾ وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾ وَإِذَا رَأَوْكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَـٰذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّـهُ رَسُولًا ﴿٤١﴾ إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَيْهَا ۚ وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٢﴾ أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿٤٣﴾ أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٤﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا ﴿٤٥﴾ ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا ﴿٤٦﴾ وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا ﴿٤٧﴾ وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا ﴿٤٨﴾ لِّنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا ﴿٤٩﴾ وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا ﴿٥٠﴾ وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَّذِيرًا ﴿٥١﴾ فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
از امام مهدی ناصر محمد اليمانی به همهی مسلمانان و تمام مردم والسلام على من اتبع الهدى من العالمين..
ای مردمِ جهان، ما همچنان با بیان حق ذکر [قرآن عظیم] جهاد بزرگی با شما میکنیم. مهدیِ منتظرِ حقّ، پیرو امیال و خواستههای شما نمیشود و با قرآن عظیم جهادی بزرگ با شما انجام میدهد. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم
و ما همچنان با برتریِ علمیِ خود در بیان حق ذکر، قرآن عظیم که مرجع حق دین است بر تمام علمای امت چیرهایم اگر به آن ایمان دارید... اگر دیدید خداوند واقعاً دانشی بیش از تمام علمای امت به امام ناصر محمد یمانی عنایت نموده و علم بسیط و گسترده در بیان حق قرآن عظیم به وی عطا کرده است [پس روشن میشود او مهدی منتظر حق است]. ولی برای هر دعوتی برهان لازم است و اگرخداوند واقعاً به «الإنسان» - مهدی منتظر -بیان حق قرآن را آموخته باشد ، [اشاره به آیات کریمه سوره الرحمن:خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿٤﴾] هر حجتی از قرآن بیاورید، آن را به حق و بهتر از همهی شما تفسیر خاهم کرد و اگر دیدید پروردگارم با بیان حق قرآن و تفسیری بهتر از تفاسیر شما مرا یاری نکرده بود، از من برحذر باشید چون مهدی منتظر حق پروردگارتان نیستم. و اگر ناصر محمد یمانی با بیان حق قرآن بر شما غلبه کرد و عنان شما را کشید و همگیتان را وادار کرد سکوت پیشه کنید، ولی از حق آمده از پروردگارتان روگرداندید؛ حجت بر شما اقامه شده است. پس حجت را با حجت پاسخ دهید، من با علم و برهان محکم قرآنی با شما محاجه میکنم. میبینم عدهی زیادی از شما از اینکه ناصر محمد یمانی از قرآن حجت حق میآورد، خوشتان نمیآید و میخواهید از چیز دیگری دلیل بیاورد! چنین افرادی پاسخ خود را مستقیم از خداوند میگیرند. خداوند در قرآن به حق به شما و محمد رسول - الله صلّى الله عليه وآله وسلّم و ناصر محمد اليمانی اعلان میکند حجت حق چیست. حجت حق در این فرمودهی خداوند تعالی آمده و اعلان شده است:
{فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾ وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
و من مهدی منتظر حق پروردگارتان، با آیات [کتاب] خداوند برای شما حجت میآورم. اگر تعقل کنید، بعد از آیات خداوند دیگر از چه چیزی باید برایتان حجت بیاورم؟ فرموده خداوند تعالی را به یاد داشته باشید:
{تِلْكَ آيَاتُ اللَّـهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّـهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الجاثية].
و اما سُنَت نبوی، در بیان ناصر محمد یمانی از خود قرآن، سُنَت نبوی حق را خواهید یافت و آن چه از [سُنَت نبوی] که باطل و دروغ باشد؛ خواهید دید مخالف بیان ناصر محمد یمانی از خود قرآن خواهد بود و اگر نه موافق قرآن باشد و نه مخالفآن، خدا به شما گوش و چشم و قلب داده است، پس اگرعقل آن را پذیرفت و قلب اطمینان یافت؛ آن را بپذیرید؛ اگر اهل تعقل باشید...
ای امت اسلام! یکی از نشانههای بزرگ قیامت [الأشراط الساعة الکبری] که در کتاب خداوند پیدا کردهام، صدایی از آسمان است که درماه رمضان المعظم و در شب جمعه رخ خواهد داد، من نمیدانم رمضان امسال [۱۴۳۰] است یا خیر. اما نکته این است که تأویل بیان حق قرآن در عالم واقعیات آغاز شده است و شما اکنون در دوران اشراط بزرگ ساعت و عصر دعوت حق مهدی منتظر برای گفتوگو قبل از ظهورهستید و ما حقایق اشراط بزرگ ساعت را به حق برای شما بیان میکنیم و این نشانهها در عالم واقعیات و به صورت حقیقی رخ میدهند. از جمله این نشانهها، حقیقت ادراک [رسیدن خورشید به ماه] است و شما همچنان بهخاطر انتفاخ اهله [بزرگتر بودن اندازه هلال در مقایسه با محاسبات نجومی] به شدت درگیر بحث و جدالید، اندازه هلال ماه بزرگ شده و در شب دوم؛ هلال ماه به اندازه هلال شب سوم است. ما علت این امر را به تفصیل از کتاب خداوند برایتان توضیح داده و گفتیم دلیل آن تولد هلال قبل از اقتران است و زمانی که خورشید با ماه اقتران میکند، هلال ماه از قبل متولد شده است و بعد از تولد، از جلوی خورشید میگذرد و بعضی آن را رؤیت میکنند و دیگران نمیتوانند مگر شب دوم برسد و آن گاه میبینند که هلال بزرگتر از آن چیزی است که باید باشد؛ انگار که هلال شب سوم است و این امر باعث دهشت آنان میشود. به شما گفتیم که عمر هلال از لحظه تولد آن و قبل از اقتران با خورشید شروع میشود؛ سپس ماه درحالیکه هلال متولد شده، با خورشید اقتران پیدا میکند. علمای نجوم میدانند اولین ثانیه از عمر هلال بعد از اقتران و حرکت ماه به طرف شرق آغاز میشود ولی آن چیزی که نمیدانند این است که این قاعدهی کیهانی، مختل شده است و این، نشانهی آغاز و همچنین تصدیق اشراط بزرگ ساعت است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾} صدق الله العظيم [الشمس]
علیرغم این که قاعدهی کیهانی در مورد مسیر و حرکت خورشید و ماه از این قرار است: خورشید سزاوار نیست به ماه برسد و به دنبال آن سیر کند و شب هم نمیتواند از روز پیشی گیرد و روز به دنبال آن قرار گیرد و این قاعده ادامه خواهد داشت تا دوران مهدی منتظر فرا برسد. او به مردم هشدار خواهد داد که وارد عصر نشانههای بزرگ ساعت [اشراط الساعة الکبری] شدهاند و به آنها میگوید:
{فَفِرُّوا إِلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
ای علمای نجوم! آیا امکان دارد ۳۵۴ روز از لحظه رؤیت هلال ماه شعبان سال ۱۴۲۹بگذرد و هلال شعبان سال ۱۴۳۰ متولد نشود؟ آیا تدبر نمیکنید؟ شما میدانید سال ۱۴۲۹ در مصر و سعودی بعد از غروب آفتاب روز جمعه آخر شعبان؛ هلال رمضان رؤیت شد و شنبه اول رمضان ۱۴۲۹ بود. پس اگر از شب شنبه ۳۵۴ روز حساب کنید، باید زمان آغاز شعبان سال ۱۴۳۰ چهارشنبه باشد چون بر اساس رؤیت هلال ماه، سال ۳۵۴ روز است. اما شما میدانید روز چهارشنبه کسوف شمسی رخ میدهد ولو اینکه عده زیادی آن را نبینند؛ مهم این است که شما علمای نجوم به یقین میدانید حتماً روز چهارشنبه خورشید گرفتگی رخ میدهد و سؤالی که مطرح میشود این است: آیا ممکن است از شب شنبه آغاز شعبان سال ۱۴۲۹ تا غروب آفتاب سه شنبه، ۳۵۴ روز بگذرد [و میدانید بر اساس رؤیت اهله، یک سال ۳۵۴ روز است]، حال آیا معقول است ۳۵۴ روز بگذرد و لحظه تولد هلال شعبان سال ۱۴۳۰ فرا نرسد؟ از نظر علمی و منطقی این غیرممکن است؛ ولی معنایش این نیست که بعد از غروب آفتاب روز سه شنبه شما هلال ماه شعبان را خواهید دید. این غیرممکن است چون ادراک رخ داده و با این که لحظه تولد هلال فرا رسیده ولی ماه هنوز قبل از خورشید قرار دارد و با آن جمع نمیشود مگر در روز چهارشنبه و کسوف خورشیدی رخ نخواهد داد مگر در روز چهارشنبه... اما در این روز ۳۵۵ روز از آغاز شعبان ۱۴۲۹ گذشته است. لذا ای مردم؛ خورشید در حالی با ماه اقتران کرده که هلال ماه از قبل متولد شده است؛ آیا تعقل نمیکنید؟ و اما رؤیت هلال شعبان بعد غروب آفتاب چهارشنبه و شب پنج شنبه خواهد بود و چون علمای نجوم نمیدانند هلال قبل از کسوف تشکیل شده و متولد شده و خورشید در حالی با ماه اقتران کرده که ماه از قبل هلالی شکل بوده است؛ لذا عمر هلال را بر اساس زمان اقتران و کسوف خورشیدی محاسبه میکنند و بر اساس محاسبات دقیق و همیشگیشان؛ رؤیت هلال رمضان سال ۱۴۳۰ بعد غروب آفتاب جمعه ۲۰ شعبان غیرممکن خواهد بود چراکه نمیدانند اول شعبان خورشید به ماه رسیده و به همین دلیل اعلان میکنند شعبان ۳۰ روز است وروز جمعه آخرین روز شعبان است.
ولی ناصر محمد یمانی به حق فتوا میدهد که ماه هجری قمری نمیتواند به هیچ وجه ۳۱ روز باشد و به خداوند بزرگ قسم اگر شما علمای نجوم دست از کبر و غرورتان بردارید وهمراه مجلس اعلای قضایی، بعد از غروب خورشید پنج شنبه، مراقب هلال رمضان باشید؛ حتماً هلال ماه رمضان را به اذن خدا در شب جمعه [بعد ازغروب آفتاب پنج شنبه] خواهید دید و هر دو طرف، یعنی علمای نجوم کشورعربستان سعودی و مجلس اعلای قضایی آن بعد از غروب آفتاب پنج شنبه و شب مبارک جمعه؛ هلال ماه رمضان را رؤیت خواهند کرد. من میدانم نه مجلس اعلای قضا از رؤیت هلال دهشت میکند و نه هیچ یک از مردم عالم، تنها دانشمندانی که از مدار حرکت ماه باخبرند؛ یعنی علمای نجوم دهشت خواهند کرد ولی آنها هیچوقت به دنبال رصد هلالهایی که از نظر علمی غیر ممکن است، نمیروند چون نمیدانند خورشید به ماه رسیده و ادراک که یکی از نشانههای بزرگ ساعت است رخ داده است. تمام علمای نجوم میدانند ماه شعبان سال ۱۴۳۰ روز پنج شنبه آغاز گردیده است و [طبق محاسباتشان] باید سی روزه باشد و برای همین از رؤیت هلال ماه رمضان بعد از غروب آفتاب پنچ شنبه [شب مبارک جمعه] تعجب خواهند کرد! و پیش از این، علت آن را از کتاب [قرآن] برایتان گفتیم: چون یکی از نشانههای بزرگ ساعت رخ داده است و هلال شعبان قبل از کسوف روز چهارشنبه تشکیل شده و در روز چهارشنبه خورشید با هلال ماه اقتران کرده است و این امر برای علمای نجوم روشن نمیشود مگر در آخر ماه شعبان. پس بر شما واجب است بعد از غروب آفتاب پنج شنبه ۲۹ شعبان، هلال ماه رمضان را رصد کنید. هلال ماه رمضان سال ۱۴۳۰ را بعد از غروب آفتاب پنج شنبه و در شب جمعه رؤیت خواهید کرد و روزمبارک جمعه، آغاز رمضان سال ۱۴۳۰ خواهد بود. اما نمیدانم صیحه در رمضان ۱۴۳۰ رخ خواهد داد یا خیر. حتی اگر ۹۹ درصد هم مطمئن باشم، تا ۱۰۰ درصد مطمئن نباشم؛ شایسته نیست چنین فتوایی بدهم چون تا به چیزی یقین نداشته باشم، نباید آن را ندانسته به خداوند نسبت دهم. اما میتوانم به حق از کتاب [خداوند] فتوا دهم که صیحه در یکی از ماههای رمضان رخ خواهد داد و آغاز ماه رمضانی که صیحه در آن رخ میدهد؛ روز جمعه خواهد بود.
شاید یکی از افراد عجول بخواهد سخنم را قطع کرده و بگوید: «زود باش و به ما فتوا بده این صدایی که در رمضان از آسمان شنیده خواهد شد؛ چیست؟ آیا این صدای جبریل نیست که نام مهدی منتظر را ندا میدهد؟». درپاسخ میگویم: خیر چنین نیست. اگر کسی در خانهات را بکوبد، آیا نمیگویی چه کسی است در را میکوبد [من الطارق] چون صدای در زدن را شنیدهای؟ به همین ترتیب صدایی به گوشتان خواهد خورد که از آسمان میآید و اما مصدر این صوت آسمانی چیست؟ و جواب: این صدای «نجم الثاقب است». تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾ النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الطارق].
و این ستاره، کوکب سقر است که وقتی از راه دور شما را ببیند، صدایش به گوشتان میرسد و این صوتی که بر گوشتان خواهد کوفت، چیست؟ این صدای انفجار بسیار شدیدی در آسمان است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان]
و این همان صدای مورد انتظار است که در رمضان به گوش میرسد تا به مردم هشدار دهد قبل از نزدیکتر و نزدیکتر شدن کوکب عذاب، مهدی منتظر را تصدیق کنند که در غیر این صورت خداوند آنان را هلاک کرده و به جهنم [کوکب سقر] میافکند و فریاد واویلای آنان بلند خواهد شد.
شاید یکی از کسانی که از آن چه که در قرآن عظیم آمده جاهل و بیخبر است، بخواهد سخن مرا قطع کرده و بگوید: «چطور میگویی کوکب سقر یک کوکب زمینی است و الأن آن را به ستاره تبدیل کردی»؟ در پاسخ او به حق میگوییم: خداوند در کتاب ستارهها [نجوم] و زمینها را همگی کوکب مینامد. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾ وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ ﴿٧﴾ لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ﴿٨﴾ دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿٩﴾ إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم [الصافّات].
مقصود از «الکواکب» چیست؟ مقصود «نجم» است و خداوند تعالی میفرماید:
{وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿٥﴾} صدق الله العظيم [المُلك]
همانا که مقصود از «کواکب» تمام اجرام کیهانی هستند ولی بعضی از آنها از خودشان نور صادر میکنند «کوکب مضیء» و برخی نور را منعکس میکنند «کوکب منیر» و نور خود را از اجرام صادر کننده نور«مضیء» میگیرند و پایینترین زمین از زمینهای هفتگانه از اجرامی است که از خود نور صادر میکنند و حامل «حطمة» است، و چه میدانید «حطمة» چیست؟ آتش برافروخته الهی است. [اشاره به آیات کریمه سوره الهمزة : كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾ نَارُ اللَّـهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾] ولی خداوند سوخت آن را مانند سایر ستارگان قرار نداده است. سایر ستارگان سوختشان از خودشان تأمین و سپس تمام میشود. اما سوخت سقر، انسانها و سنگها هستند. [اشاره به آیات کریمه سوره البقره: فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿٢٤﴾ وسوره التحریم : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ... (۷)] و هر چه که از آسمان سقوط کند، اگر از فاصله دوری از زمین عبور کند، به داخل آن [سقر] پرتاب میشود. این همان مکانی است که در کتاب خداوند نام «سحیق» به آن داده شده است. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ} صدق الله العظيم [الحج:۳۱]
واین همان مکان «سحیق» است و هر چیز که از مدار معلوم خود در آسمان خارج شده و در فضا شناور و رها گردد، نهایت مسیرش این مکان «سحیق» است. اگر فاصله آن با زمین زیاد باشد و از آن عبور کند [و به طرف آن کشیده نشود] اما از سیاره سقر نمیتواند عبور کند. خداوند آن را زبالهدان کیهان قرار داده است. هرچه که در آسمان رها شده و از فاصله دوری از زمین بگذرد، به سمت آن میرود و این نشانهی نیروی جاذبهی بسیار شدید آن است. با این که مرکز جاذبه کیهانی در کرهی زمین است ولی این جاذبه محدود شده و به شدت آن اضافه نمیشود مگر زمانی که زمین منفجر شده و تبدیل به چاهی عظیم و کیهانی [الوعة كونيّة] گردد که همه کیهان را ببلعد مگر سیاره سقر، چون به علت قدرت جاذبه بسیار زیاد سقر، قادر به بلعیدن آن نیست.
به هرحال، به صیحه و تفصیل آن از کتاب بازمیگردیم. صیحه طبق گفته آنان که ندانسته به خداوند نسبت میدهند، صدای جبریل نیست؛ بلکه صدای انفجار کیهانی است که از«نجم الثاقب» یعنی سیاره سقر منشأ میگیرد و چه میدانید سقر چیست؟ مکانی که سوخت آن سنگها و انسانهای کافرند:
{إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
و این «صوت منتظر» در ماه رمضان خواهد بود، ماه رمضانی که با جمعه آغاز میشود. آیا ممکن است رمضان ۱۴۳۰ باشد؟
{قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [الجن]
ولی بعد از انفجار چه رخ خواهد داد؟ قطعاتی حاصل از انفجار بهسوی زمین میآید و مردم فکر میکنند ابرهایی متراکم [سحابا مرکوم] است و منشأ آن سیاره سقر است و بعد از انفجار، مردم آن را میبینند و فکر میکنند ابرهای متراکم است. این امر قبل از آن است که سیاره عذاب بسیار به زمین نزدیک شود. تصدیقِ فرمودهی خداوند تعالی:
{بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} [الدخان].
{سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾ وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾ وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٢﴾} [الصافّات].
صدق الله العظيم.
برادر کسانی که به آیات خداوند در کتاب ایمان دارند، الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
*[مقصود از «حجرا محجورا» در بیان زیر که در تاریخ ۱۷ آبان ۱۴۰۰ توسط امام نوشته شد، روشن شدهاست:
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=363829#post363829]
اقتباس: اضغط للقراءةhttps://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=363829#post363829]