- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
22 - جمادی‌الاول -1431 ه
06 - 05 - 2010 م
۱۶ - اردیبهشت - ۱۳۸۹ ه. ش.
08:32 عصر
ــــــــــــــــــــ
پاسخ امام به أسد بني هاشمِ محترم:
خداوند با حرفی از حروف نامِ انسانی که بیان حق قرآن را به او خواهد آموخت برای پیامبرش قسم می‌خورد..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلامُ على جدّي محمدٍ رسول الله صلى الله عليه وآله الطيبين وسلم تسليماً، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسلين وآلهم الطاهرين و من در میان هیچ یک از پیامبران او (خداوند)، فرق نمی‌گذارم و من از مسلمانانم، چیزی را شریک خدا قرار نمی‌دهم و به راه عزیز و حمیدی دعوت می‌کنم که بر پایه‌ی بصیرتی از جانب پروردگارم و بر اساس آیات محکم قرآن مجید استوار است.
و ای حبیب من در راه خدا، أسد بني هاشم، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته و بر تمام انصار پیشتاز برگزیده که بر آنها درود می‌فرستم و به نیکویی سلام می‌گویم، پس از شکرگزاران باش که خداوند امام مهدی را در دوران أسد بني هاشم برانگیخته است، و به انصار پیشتاز برگزیده بپیوند و از امام مهدی پیروی کن و عقل تو از یاری‌دهندگان امام مهدی و شاهدی به حق بر توست، همانا ما تو را به حق دعوت می‌کنیم، پس از آنچه مخالف عقل توست پیروی نکن، و هیچ کس از امام مهدی و تمامی انبیا و رسولان در همه‌ی ملت‌های پیشین پیروی نمی‌کند و نخواهد کرد به غیر از أولو الألباب -خردمندان- که تعقل می‌کنند، و کسی که عقل خود را به کار گیرد، خداوند بشارت هدایت را به او می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
و اما کسانی که تعقل نمی‌ورزند، کورکورانه از گذشتگان پیروی کرده و عقلشان را به کار نگرفته‌اند و از این رو در آخرت می‌فهمند که سبب گمراهی و ورودشان به آتش جهنم، همین پیروی کورکورانه از گذشتگان بوده بدون آن که عقل خود را به کار گیرند، و این چنین بر مبنای تجربه‌ی آنها به حق برایتان فتوا می‌دهم:
{وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ} صدق الله العظيم [الملك:۱۰].
بنابراین حق برای شما روشن و آشکار شد که اصحاب جهنم از انس و جن همان کسانی هستند که ذره‌ای عقلشان را به کار نمی‌گیرند. و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَالْأِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۷۹].
پس از کسانی نباشید که حین تدبر در سخن حق پروردگارشان، عقل خود را به کار نمی‌گیرند؛ حال آن که من، امام مهدی، شما را به همان چیزی دعوت می‌کنم که خداوند و رسولانش به سوی آن دعوتتان کرده‌اند که عقلتان را به کار گیرید. فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الأنفال].
و ای برادر بزرگوارم، أسد بني هاشم، همانا امام مهدی فقط عالمی از مسلمانان است، فقط این که خداوند با برهان بیان حق قرآن عظیم، علم او را نسبت به آنها (علماء دیگر) افزوده تا حکم حق خداوند را از آیات محکم کتابش، قرآن عظیم، که در آن اختلاف دارید برای شما استنباط کند، و شایسته‌ی امامِ حق آمده از نزد پروردگارتان نیست که از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند تا او را تصدیق و از او پیروی کنید، و به خدا پناه می‌برم که از جاهلان باشم، و اگر امام مهدی از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند، یقیناً غیر از خدا ولیّ و نصیری برای خود نخواهم یافت، من تنها مردم را به آنچه دعوت می‌کنم که جدم، محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، آنها را به آن دعوت کرده‌است که از قرآن عظیم پیروی کنید، پس با آنها با آیات محکم قرآن عظیم مجادله می‌کنیم و حجت می‌آوریم، پس هر کس هدایت را پذیرفت به نفع خود اوست و هر کس گمراهی را برگزید، تنها به زیان خود عمل کرده‌است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا} صدق الله العظيم [الزمر:۴۱].
و فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ} صدق الله العظيم [النمل:۹۲].
و در مورد فتوای دیدن آشکار خداوند [می‌گویم]، همانا خداوند فتوای حق را در آیات بیِّنه و محکمی قرار داده که از آیات أمّ الكتاب بوده و درست در همان موضوع محور هستند و برای عالم و جاهلتان و تمامی عرب زبانان روشن و واضحند، اگر که تعقل کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْ‌آنًا عَرَ‌بِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]
و حکمش را درباره‌ی دیدن آشکار خداوند، در آیاتی (نشانه‌هایی) قرار داد که برای عالم و جاهلتان روشن و بَيِّنَه‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:۹۹].
و از آیات روشن و واضحی که درست در مورد فتوای دیدن آشکار خداوند هستند، درخواست نبی الله، موسی عليه الصلاة والسلام، از خداوند برای دیدن آشکار اوست، و سپس خداوند به او فتوا داد که هرگز پروردگارش را نخواهد دید، و سپس به نبی‌اش راجع به علت ندیدن آشکار خداوند فتوا داد؛ زیرا هیچ چیز از تمامِ آفرینشِ خداوند یارای دیدن عظمت او را ندارد، حال هرچه می‌خواهد بزرگ باشد، یقیناً چیزی را یارای دیدن خداوند بزرگ و بلندمرتبه (الله العلی العظیم) نیست و نخواهد بود، و خداوند خواست برای نبی‌اش، موسى عليه الصلاة والسلام، [این مسئله را] با بیان حق بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) آشکار کند تا به نبی الله، موسی، بیاموزد که هیچ یک از مخلوقات خداوند، حتی کوه به آن بزرگی، یارای دیدن عظمت ذات خداوند را ندارد، برای همین خداوند این بیان را نه تنها به صورت کلامی بلکه به طور عملی بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) ثابت نمود، بنابراین خداوند به نبی‌اش، موسی، فرمود:
{انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳]
پس فتوای دیدن آشکار خداوند منوط شد به ثبات کوه در جایگاهش اگر یارای دیدن عظمت ذات خداوند سبحان را داشته باشد. حال، به نتیجه بنگرید:
{فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳]
بنابراین خداوند برای نبی الله موسی، حق را بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) آشکار کرد که حقیقتاً هیچ یک از مخلوقات خداوند در برابر دیدن عظمت ذات خداوند ثابت و استوار نمی‌ماند، چرا که خداوند نسبت به هر چیزی از تمامِ آفرینش خود بزرگ‌تر و اعظم است و هرگز چیزی از آفرینشش در برابر دیدنش ثابت و استوار نمی‌ماند مگر چیزی مانند خودش، و هیچ چیز همانند او نیست و او لطیف و آگاه است. و زمانی که نبی الله موسی، فتوای حق را درباره‌ی علت ندیدن آشکار خداوند درک کرد:
{قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} [الأعراف:۱۴۳].
و فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَ‌بُّكُمْ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿١٠٢﴾ لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٠٣﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و ای أسد بني هاشم، آیا بعد از حق جز گمراهی است؟ و فرموده خداوند تعالی:
{فَذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ} صدق الله العظيم [يونس:۳۲].
آگاه باش، به خداوند بلندمرتبه قسم، اگر به این فتوای حق چنگ بزنید (تمسک جویید)، مسیح کذاب قادر نخواهد بود شما را ذره‌ای درباره‌ی پروردگار حقتان به فتنه بیاندازد چرا که او آشکارا با شما سخن می‌گوید درحالیکه او را می‌بینید، پس آیا پروا نمی‌کنید؟ سزاوار نیست حق از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند، من تنها از بیان حق قرآن عظیم پیروی می‌کنم، پس هر کس هدایت را پذیرفت به نفع خود اوست و هر کس گمراهی را برگزید، تنها به زیان خود عمل کرده‌است، آگاه باش که بیان امام مهدی فقط تفسیری مثل تفاسیر شما از قرآن عظیم نیست، بلکه بیان امام مهدی، شرح و بسط کتاب -قرآن- است که آنها را با توجه به آیات بیِّنه و محکمی که آیات أمّ الكتاب هستند بیان می‌کند و کسی از آنچه که در آنها آمده منحرف نمی‌شود و به دنبال ظاهر آیات متشابه نمی‌افتد؛ مگر آن‌که قلبش از حق روشن و مفصلی که در آیات بیِّنه آمده‌اند منحرف باشد، آیات بیِّنه و محکمی که آیات أمّ الكتاب هستند و خدا فرمان پیروی از آنها را به شما داده است، اما درباره‌ی آیات متشابه قرآن، به شما امر فرموده که تنها به آنها ایمان داشته باشید که از نزد خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ} صدق الله العظيم [آل عمران:۷].
و ای حبیب من در راه خدا، أسد بني هاشم، آیا این فتوای خداوند را در این آیه از آیات متشابه می‌بینی؟ و فرموده خداوند تعالی:
{وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَـكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳].
{ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَ‌بُّكُمْ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿١٠٢﴾ لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٠٣﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و ای أسد بني هاشم، خداوند را به شهادت می‌گیرم که من همان امام مهدی هستم و خداوند کافی است که گواه باشد، کسی که مرا به عنوان خلیفه‌اش بر شما برگزید و شما اختیاری در برابر فرمان خداوند ندارید که به جای او خلیفه‌ی خداوند را انتخاب کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:۶۸].
آیا شما نمی‌دانید چرا خداوند تعالی به ملائکه‌اش فرمود:
{أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ}[البقرة:۳۱]؟
و این تصدیقی است بر فرموده خداوند تعالی که:
{وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:۶۸]
و ملائکه داناتر از پروردگارشان نیستند، و اختیاری در برگزیدن خلیفه خداوند، آدم، نداشتند؛ بلکه فرموده خداوند تعالی:
{فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ} صدق الله العظيم [الحجر:۲۹].
و این چنین امام مهدی خلیفه‌ی برگزیده‌ی خداوند است. و اگر از خلیفه‌ای که بر شما برگزیده اطاعت نکنید، آیا از لعنت خداوند نمی‌هراسید؟ آیا نمی‌دانید چرا خداوند بنده‌ی خود ابلیس را لعنت کرد؟ زیرا از سجده کردن در برابر فرمان خدا، برای اطاعت از خلیفه‌ی برگزیده‌ی خداوند امتناع ورزید. و فرمود خداوند تعالی:
{وَإِذْ قَالَ رَ‌بُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْ‌ضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾ وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَ‌ضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَـٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣١﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾ قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾ وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٣٤﴾ وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَ‌غَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَ‌بَا هَـٰذِهِ الشَّجَرَ‌ةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٣٥﴾ فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَ‌جَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْ‌ضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٣٦﴾ فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّ‌بِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾ قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٣٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و ای أسد بني هاشم، من همان امام مهدی‌ام که شما را امر می‌کنم به هدایت و شریعت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ} صدق الله العظيم [آل عمران:۳۱].
آگاه باش که پیروی تنها این است که آنچه را او انجام می‌دهد، انجام دهید؛ پس با محمد رسول الله و مهدی منتظَر و تمام انبیا و رسولان برای حب و قرب خداوند رقابت کنید، و اگر سر باز زدید و گفتید: "چگونه با محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم برای حب و قرب خداوند رقابت کنم، حال آن که او از تمام مسلمانان نسبت به قرب خداوند ارجحیت دارد تا همان بنده‌ی محبوب‌تر و مقرب‌تر به درگاه خداوند باشد؟" پس امام مهدی به شما پاسخ می‌دهد: به حق شهادت دهید که به هدایت و شریعت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا نکردید در حالیکه خداوند به بنده و رسولش محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرمان داد که به هدایت و شریعت تمام انبیا و رسولان و اولیای خدا و صالحینِ پیشینش اقتدا کند. و فرموده خداوند تعالی:
{وَكَذَٰلِكَ نُرِ‌ي إِبْرَ‌اهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ﴿٧٥﴾ فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَ‌أَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ ﴿٧٦﴾ فَلَمَّا رَ‌أَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَ‌بِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿٧٧﴾ فَلَمَّا رَ‌أَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِ‌يءٌ مِّمَّا تُشْرِ‌كُونَ ﴿٧٨﴾ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِ‌كِينَ ﴿٧٩﴾ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِ‌كُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَ‌بِّي شَيْئًا وَسِعَ رَ‌بِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨١﴾الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٨٢﴾ وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَ‌اهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ نَرْ‌فَعُ دَرَ‌جَاتٍ مَّن نَّشَاءُ إِنَّ رَ‌بَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
پس بنگرید به فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم
و سوالی که پیش می‌آید این است که وقتی خداوند به رسولش امر کرد که:
{أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ}
آیا اقتدا به آنان همان تعظیم و بزرگ شمردنِ (آنها) است و خداوند رقابت برای تقرب به خود را منحصر به آنها کرده‌است؟ اگر فردی به ناحق و به سبب تعظیم و بزرگ شمردنِ بندگان خداوند، نه خود او، کسی را با خداوند شریک گیرد و اگر این اقتدا بر حسب عقیده و آموزه‌های علماء مسلمانان و مسیحیان باشد که انبیای خداوند را غیر از خودش تعظیم می‌کنند و بزرگ می‌شمارند و (تقرب به) خداوند را منحصر به آنها می‌دانند و آنها را شفیعان خود نزد خدا قرار می‌دهند، پس هرگز جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای خود نخواهند یافت. بلکه اقتدا به انبیای خدا و رسولانش آن است که رهرو راه آنان باشید و عمل آنها را انجام دهید، پس زمانی که آنان را در حالی یافتید که برای تقرب به خدا رقابت می‌کنند که کدام یک به او نزدیک‌ترند پس از آنان الگو بگیرید و به عرصه‌ی رقابت با بندگان به سوی (تقرب به) خداوندِ ربّ المعبود بپیوندید. هیچ معبودی جز او نیست اگر که تنها او را پرستش می‌کنید. و فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورً‌ا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورً‌ا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
پس خداوند به شما آموخته‌است که انبیا و رسولانش چگونه بندگی او را به جا می‌آورند:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُوراً} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
پس سخن خداوند متعال را به خاطر آورید که:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم.
و این سخن خداوند متعال را نیز به یاد آورید که:
{أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ} صدق الله العظيم.
پس برای چه از اقتدا به هدایت و شریعت بندگان خدا سر باز می‌زنید؟ آنان که خداوند به سوی حق هدایتشان کرد و در کتاب -قرآن- آنها را در حالی می‌یابید که به سوی پروردگارشان وسیله را می‌جویند که کدام یک به او نزدیک‌ترند، و هرگز شماری از فرزندانشان را که خداوند هدایت کرده، در حالی نخواهید یافت که پدرانشان را بر خداوند مقدم شمارند، بلکه خداوند را برتر می‌دانند و برای همین برای تقرب به پروردگارشان با هم رقابت می‌کنند که کدام یک به او نزدیک‌ترند چرا که خداوند برای آنها نسبت به پدرانشان محبوب‌تر است، پس چگونه حُبّ پدرانشان بیشتر از حُبّی باشد که نسبت به خداوند دارند؟ و اگر معتقد باشند که سزوار نیست تا برای حبّ و قرب خداوند با پدرانشان رقابت کنند، خداوند را برای پدرانشان گذاشته‌اند، بنابراین با خداوند شریک گرفته‌اند و عملشان -به سبب تعظیم و بزرگ شمردن پدرانشان و اولیای خدا و نه خود خداوند- تباه می‌شود؛ [این‌گونه نیست] بلکه آنها را در حالی می‌یابید که همگی برای قرب به خداوند رقابت می‌کنند و وسیله را به سوی پروردگارشان می‌جویند که کدام یک به او نزدیک‌ترند، و برای همین خداوند به بنده‌اش محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم امر فرموده که به هدایت و شریعت آنان اقتدا کند. و فرموده خداوند تعالی:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند برای شما کیفیت و چگونگی عبادتشان برای پروردگارشان را بیان کرده‌است و درباره‌ی عبادت حقیقی و راستین آنها به شما فتوا داده و فرموده:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُوراً} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
و این‌چنین امام مهدی که خداوند او را برانگیخت تا شما را به عبادت خداوند بازگرداند، به شما فرمان می‌دهد که به هدایت و شریعت انبیا و رسولان خداوند اقتدا کنید و شما را امر می‌کند به آنچه که خداوند و رسولش به شما امر کرده‌اند که خداوند یگانه و بی شریک را بپرستید و عبادت کنید و وسیله را برای تقرب به پروردگارتان بجویید و برای حبّ و قرب خداوند با هم رقابت کنید اگر که او را دوست می‌دارید و تنها او را می‌پرستید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ} صدق الله العظيم [آل عمران:۳۱].
پس وسیله را برای تقرب به پروردگارتان بجویید که کدام یک مقرب‌ترید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
و هم‌چنین محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده:
[سلوا الله الوسيلة، فإنها منزلة في الجنة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو] صدق عليه الصلاة والسلام.
[از خداوند وسیله را طلب کنید که منزلی از منازل بهشت است و تنها به یکی از بندگان خدا می‌رسد و امیدوارم من آن بنده باشم]
و خداوند مقام وسیله را منحصر به انبیای خود، غیر از شما نکرده‌است و ای کسانی که مقام وسیله را منحصر به انبیا و رسولان خداوند، غیر از خودتان کرده‌اید، شما به خداوند شرک آورده‌اید، قطعاً به سبب تعظیم و بزرگ شمردن ناحق و اغراق‌آمیز انبیای خداوند به او شرک آورده‌اید، آنها تنها بندگانی مانند شما بودند و شما در برابر خداوند حقی دارید همان‌طور که آنها داشتند پس فرقی بین شما و آنها نیست، همانا ما بشری مثل شما هستیم که خداوند بر ما منت نهاده‌است و به راه راست (صراط مستقیم) هدایتمان کرده و ما را از مُکرّمین قرار داده است. پس اگر رهرو راه انبیا و رسولان و خلیفه‌ی خداوند امام مهدی باشید و به هدایت و شریعت ما اقتدا کنید خداوند شما را تکریم می‌کند همان‌طور که ما را مُکرّم داشته‌است، و اگر سر باز زنید پس هرگز به راه راست (صراط مستقیم) هدایت نمی‌شوید و آنها در برابر خداوند هیچ سودی برایتان نخواهند داشت. پروردگارا ابلاغ کردم، بارالها شاهد باش.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو عبيد الله المُتنافسين إلى صراط العزيز الحميد الداعي بالقرآن المجيد عبد الله وخليفته؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــ
اقتباس: اضغط للقراءة
الإمام ناصر محمد اليماني
22 - جمادی‌الاول -1431 ه
06 - 05 - 2010 م
۱۶ - اردیبهشت - ۱۳۸۹ ه. ش.
08:32 عصر
ــــــــــــــــــــ
پاسخ امام به أسد بني هاشمِ محترم:
خداوند با حرفی از حروف نامِ انسانی که بیان حق قرآن را به او خواهد آموخت برای پیامبرش قسم می‌خورد..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلامُ على جدّي محمدٍ رسول الله صلى الله عليه وآله الطيبين وسلم تسليماً، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسلين وآلهم الطاهرين و من در میان هیچ یک از پیامبران او (خداوند)، فرق نمی‌گذارم و من از مسلمانانم، چیزی را شریک خدا قرار نمی‌دهم و به راه عزیز و حمیدی دعوت می‌کنم که بر پایه‌ی بصیرتی از جانب پروردگارم و بر اساس آیات محکم قرآن مجید استوار است.
و ای حبیب من در راه خدا، أسد بني هاشم، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته و بر تمام انصار پیشتاز برگزیده که بر آنها درود می‌فرستم و به نیکویی سلام می‌گویم، پس از شکرگزاران باش که خداوند امام مهدی را در دوران أسد بني هاشم برانگیخته است، و به انصار پیشتاز برگزیده بپیوند و از امام مهدی پیروی کن و عقل تو از یاری‌دهندگان امام مهدی و شاهدی به حق بر توست، همانا ما تو را به حق دعوت می‌کنیم، پس از آنچه مخالف عقل توست پیروی نکن، و هیچ کس از امام مهدی و تمامی انبیا و رسولان در همه‌ی ملت‌های پیشین پیروی نمی‌کند و نخواهد کرد به غیر از أولو الألباب -خردمندان- که تعقل می‌کنند، و کسی که عقل خود را به کار گیرد، خداوند بشارت هدایت را به او می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
و اما کسانی که تعقل نمی‌ورزند، کورکورانه از گذشتگان پیروی کرده و عقلشان را به کار نگرفته‌اند و از این رو در آخرت می‌فهمند که سبب گمراهی و ورودشان به آتش جهنم، همین پیروی کورکورانه از گذشتگان بوده بدون آن که عقل خود را به کار گیرند، و این چنین بر مبنای تجربه‌ی آنها به حق برایتان فتوا می‌دهم:
{وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ} صدق الله العظيم [الملك:۱۰].
بنابراین حق برای شما روشن و آشکار شد که اصحاب جهنم از انس و جن همان کسانی هستند که ذره‌ای عقلشان را به کار نمی‌گیرند. و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَالْأِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۷۹].
پس از کسانی نباشید که حین تدبر در سخن حق پروردگارشان، عقل خود را به کار نمی‌گیرند؛ حال آن که من، امام مهدی، شما را به همان چیزی دعوت می‌کنم که خداوند و رسولانش به سوی آن دعوتتان کرده‌اند که عقلتان را به کار گیرید. فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الأنفال].
و ای برادر بزرگوارم، أسد بني هاشم، همانا امام مهدی فقط عالمی از مسلمانان است، فقط این که خداوند با برهان بیان حق قرآن عظیم، علم او را نسبت به آنها (علماء دیگر) افزوده تا حکم حق خداوند را از آیات محکم کتابش، قرآن عظیم، که در آن اختلاف دارید برای شما استنباط کند، و شایسته‌ی امامِ حق آمده از نزد پروردگارتان نیست که از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند تا او را تصدیق و از او پیروی کنید، و به خدا پناه می‌برم که از جاهلان باشم، و اگر امام مهدی از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند، یقیناً غیر از خدا ولیّ و نصیری برای خود نخواهم یافت، من تنها مردم را به آنچه دعوت می‌کنم که جدم، محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، آنها را به آن دعوت کرده‌است که از قرآن عظیم پیروی کنید، پس با آنها با آیات محکم قرآن عظیم مجادله می‌کنیم و حجت می‌آوریم، پس هر کس هدایت را پذیرفت به نفع خود اوست و هر کس گمراهی را برگزید، تنها به زیان خود عمل کرده‌است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا} صدق الله العظيم [الزمر:۴۱].
و فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ} صدق الله العظيم [النمل:۹۲].
و در مورد فتوای دیدن آشکار خداوند [می‌گویم]، همانا خداوند فتوای حق را در آیات بیِّنه و محکمی قرار داده که از آیات أمّ الكتاب بوده و درست در همان موضوع محور هستند و برای عالم و جاهلتان و تمامی عرب زبانان روشن و واضحند، اگر که تعقل کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْ‌آنًا عَرَ‌بِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]
و حکمش را درباره‌ی دیدن آشکار خداوند، در آیاتی (نشانه‌هایی) قرار داد که برای عالم و جاهلتان روشن و بَيِّنَه‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:۹۹].
و از آیات روشن و واضحی که درست در مورد فتوای دیدن آشکار خداوند هستند، درخواست نبی الله، موسی عليه الصلاة والسلام، از خداوند برای دیدن آشکار اوست، و سپس خداوند به او فتوا داد که هرگز پروردگارش را نخواهد دید، و سپس به نبی‌اش راجع به علت ندیدن آشکار خداوند فتوا داد؛ زیرا هیچ چیز از تمامِ آفرینشِ خداوند یارای دیدن عظمت او را ندارد، حال هرچه می‌خواهد بزرگ باشد، یقیناً چیزی را یارای دیدن خداوند بزرگ و بلندمرتبه (الله العلی العظیم) نیست و نخواهد بود، و خداوند خواست برای نبی‌اش، موسى عليه الصلاة والسلام، [این مسئله را] با بیان حق بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) آشکار کند تا به نبی الله، موسی، بیاموزد که هیچ یک از مخلوقات خداوند، حتی کوه به آن بزرگی، یارای دیدن عظمت ذات خداوند را ندارد، برای همین خداوند این بیان را نه تنها به صورت کلامی بلکه به طور عملی بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) ثابت نمود، بنابراین خداوند به نبی‌اش، موسی، فرمود:
{انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳]
پس فتوای دیدن آشکار خداوند منوط شد به ثبات کوه در جایگاهش اگر یارای دیدن عظمت ذات خداوند سبحان را داشته باشد. حال، به نتیجه بنگرید:
{فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳]
بنابراین خداوند برای نبی الله موسی، حق را بر مبنای واقعیت مشهود و حقیقی (در عالم واقعی) آشکار کرد که حقیقتاً هیچ یک از مخلوقات خداوند در برابر دیدن عظمت ذات خداوند ثابت و استوار نمی‌ماند، چرا که خداوند نسبت به هر چیزی از تمامِ آفرینش خود بزرگ‌تر و اعظم است و هرگز چیزی از آفرینشش در برابر دیدنش ثابت و استوار نمی‌ماند مگر چیزی مانند خودش، و هیچ چیز همانند او نیست و او لطیف و آگاه است. و زمانی که نبی الله موسی، فتوای حق را درباره‌ی علت ندیدن آشکار خداوند درک کرد:
{قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} [الأعراف:۱۴۳].
و فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَ‌بُّكُمْ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿١٠٢﴾ لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٠٣﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و ای أسد بني هاشم، آیا بعد از حق جز گمراهی است؟ و فرموده خداوند تعالی:
{فَذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ} صدق الله العظيم [يونس:۳۲].
آگاه باش، به خداوند بلندمرتبه قسم، اگر به این فتوای حق چنگ بزنید (تمسک جویید)، مسیح کذاب قادر نخواهد بود شما را ذره‌ای درباره‌ی پروردگار حقتان به فتنه بیاندازد چرا که او آشکارا با شما سخن می‌گوید درحالیکه او را می‌بینید، پس آیا پروا نمی‌کنید؟ سزاوار نیست حق از امیال و خواسته‌های شما پیروی کند، من تنها از بیان حق قرآن عظیم پیروی می‌کنم، پس هر کس هدایت را پذیرفت به نفع خود اوست و هر کس گمراهی را برگزید، تنها به زیان خود عمل کرده‌است، آگاه باش که بیان امام مهدی فقط تفسیری مثل تفاسیر شما از قرآن عظیم نیست، بلکه بیان امام مهدی، شرح و بسط کتاب -قرآن- است که آنها را با توجه به آیات بیِّنه و محکمی که آیات أمّ الكتاب هستند بیان می‌کند و کسی از آنچه که در آنها آمده منحرف نمی‌شود و به دنبال ظاهر آیات متشابه نمی‌افتد؛ مگر آن‌که قلبش از حق روشن و مفصلی که در آیات بیِّنه آمده‌اند منحرف باشد، آیات بیِّنه و محکمی که آیات أمّ الكتاب هستند و خدا فرمان پیروی از آنها را به شما داده است، اما درباره‌ی آیات متشابه قرآن، به شما امر فرموده که تنها به آنها ایمان داشته باشید که از نزد خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ} صدق الله العظيم [آل عمران:۷].
و ای حبیب من در راه خدا، أسد بني هاشم، آیا این فتوای خداوند را در این آیه از آیات متشابه می‌بینی؟ و فرموده خداوند تعالی:
{وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَـكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۴۳].
{ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَ‌بُّكُمْ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿١٠٢﴾ لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٠٣﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و ای أسد بني هاشم، خداوند را به شهادت می‌گیرم که من همان امام مهدی هستم و خداوند کافی است که گواه باشد، کسی که مرا به عنوان خلیفه‌اش بر شما برگزید و شما اختیاری در برابر فرمان خداوند ندارید که به جای او خلیفه‌ی خداوند را انتخاب کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:۶۸].
آیا شما نمی‌دانید چرا خداوند تعالی به ملائکه‌اش فرمود:
{أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ}[البقرة:۳۱]؟
و این تصدیقی است بر فرموده خداوند تعالی که:
{وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:۶۸]
و ملائکه داناتر از پروردگارشان نیستند، و اختیاری در برگزیدن خلیفه خداوند، آدم، نداشتند؛ بلکه فرموده خداوند تعالی:
{فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ} صدق الله العظيم [الحجر:۲۹].
و این چنین امام مهدی خلیفه‌ی برگزیده‌ی خداوند است. و اگر از خلیفه‌ای که بر شما برگزیده اطاعت نکنید، آیا از لعنت خداوند نمی‌هراسید؟ آیا نمی‌دانید چرا خداوند بنده‌ی خود ابلیس را لعنت کرد؟ زیرا از سجده کردن در برابر فرمان خدا، برای اطاعت از خلیفه‌ی برگزیده‌ی خداوند امتناع ورزید. و فرمود خداوند تعالی:
{وَإِذْ قَالَ رَ‌بُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْ‌ضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾ وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَ‌ضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَـٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣١﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾ قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾ وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٣٤﴾ وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَ‌غَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَ‌بَا هَـٰذِهِ الشَّجَرَ‌ةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٣٥﴾ فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَ‌جَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْ‌ضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٣٦﴾ فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّ‌بِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾ قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٣٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و ای أسد بني هاشم، من همان امام مهدی‌ام که شما را امر می‌کنم به هدایت و شریعت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ} صدق الله العظيم [آل عمران:۳۱].
آگاه باش که پیروی تنها این است که آنچه را او انجام می‌دهد، انجام دهید؛ پس با محمد رسول الله و مهدی منتظَر و تمام انبیا و رسولان برای حب و قرب خداوند رقابت کنید، و اگر سر باز زدید و گفتید: "چگونه با محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم برای حب و قرب خداوند رقابت کنم، حال آن که او از تمام مسلمانان نسبت به قرب خداوند ارجحیت دارد تا همان بنده‌ی محبوب‌تر و مقرب‌تر به درگاه خداوند باشد؟" پس امام مهدی به شما پاسخ می‌دهد: به حق شهادت دهید که به هدایت و شریعت محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا نکردید در حالیکه خداوند به بنده و رسولش محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرمان داد که به هدایت و شریعت تمام انبیا و رسولان و اولیای خدا و صالحینِ پیشینش اقتدا کند. و فرموده خداوند تعالی:
{وَكَذَٰلِكَ نُرِ‌ي إِبْرَ‌اهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ﴿٧٥﴾ فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَ‌أَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ ﴿٧٦﴾ فَلَمَّا رَ‌أَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَ‌بِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿٧٧﴾ فَلَمَّا رَ‌أَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِ‌يءٌ مِّمَّا تُشْرِ‌كُونَ ﴿٧٨﴾ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِ‌كِينَ ﴿٧٩﴾ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِ‌كُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَ‌بِّي شَيْئًا وَسِعَ رَ‌بِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨١﴾الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٨٢﴾ وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَ‌اهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ نَرْ‌فَعُ دَرَ‌جَاتٍ مَّن نَّشَاءُ إِنَّ رَ‌بَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
پس بنگرید به فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم
و سوالی که پیش می‌آید این است که وقتی خداوند به رسولش امر کرد که:
{أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ}
آیا اقتدا به آنان همان تعظیم و بزرگ شمردنِ (آنها) است و خداوند رقابت برای تقرب به خود را منحصر به آنها کرده‌است؟ اگر فردی به ناحق و به سبب تعظیم و بزرگ شمردنِ بندگان خداوند، نه خود او، کسی را با خداوند شریک گیرد و اگر این اقتدا بر حسب عقیده و آموزه‌های علماء مسلمانان و مسیحیان باشد که انبیای خداوند را غیر از خودش تعظیم می‌کنند و بزرگ می‌شمارند و (تقرب به) خداوند را منحصر به آنها می‌دانند و آنها را شفیعان خود نزد خدا قرار می‌دهند، پس هرگز جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای خود نخواهند یافت. بلکه اقتدا به انبیای خدا و رسولانش آن است که رهرو راه آنان باشید و عمل آنها را انجام دهید، پس زمانی که آنان را در حالی یافتید که برای تقرب به خدا رقابت می‌کنند که کدام یک به او نزدیک‌ترند پس از آنان الگو بگیرید و به عرصه‌ی رقابت با بندگان به سوی (تقرب به) خداوندِ ربّ المعبود بپیوندید. هیچ معبودی جز او نیست اگر که تنها او را پرستش می‌کنید. و فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورً‌ا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورً‌ا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
پس خداوند به شما آموخته‌است که انبیا و رسولانش چگونه بندگی او را به جا می‌آورند:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُوراً} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
پس سخن خداوند متعال را به خاطر آورید که:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم.
و این سخن خداوند متعال را نیز به یاد آورید که:
{أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ} صدق الله العظيم.
پس برای چه از اقتدا به هدایت و شریعت بندگان خدا سر باز می‌زنید؟ آنان که خداوند به سوی حق هدایتشان کرد و در کتاب -قرآن- آنها را در حالی می‌یابید که به سوی پروردگارشان وسیله را می‌جویند که کدام یک به او نزدیک‌ترند، و هرگز شماری از فرزندانشان را که خداوند هدایت کرده، در حالی نخواهید یافت که پدرانشان را بر خداوند مقدم شمارند، بلکه خداوند را برتر می‌دانند و برای همین برای تقرب به پروردگارشان با هم رقابت می‌کنند که کدام یک به او نزدیک‌ترند چرا که خداوند برای آنها نسبت به پدرانشان محبوب‌تر است، پس چگونه حُبّ پدرانشان بیشتر از حُبّی باشد که نسبت به خداوند دارند؟ و اگر معتقد باشند که سزوار نیست تا برای حبّ و قرب خداوند با پدرانشان رقابت کنند، خداوند را برای پدرانشان گذاشته‌اند، بنابراین با خداوند شریک گرفته‌اند و عملشان -به سبب تعظیم و بزرگ شمردن پدرانشان و اولیای خدا و نه خود خداوند- تباه می‌شود؛ [این‌گونه نیست] بلکه آنها را در حالی می‌یابید که همگی برای قرب به خداوند رقابت می‌کنند و وسیله را به سوی پروردگارشان می‌جویند که کدام یک به او نزدیک‌ترند، و برای همین خداوند به بنده‌اش محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم امر فرموده که به هدایت و شریعت آنان اقتدا کند. و فرموده خداوند تعالی:
{وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند برای شما کیفیت و چگونگی عبادتشان برای پروردگارشان را بیان کرده‌است و درباره‌ی عبادت حقیقی و راستین آنها به شما فتوا داده و فرموده:
{يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُوراً} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
و این‌چنین امام مهدی که خداوند او را برانگیخت تا شما را به عبادت خداوند بازگرداند، به شما فرمان می‌دهد که به هدایت و شریعت انبیا و رسولان خداوند اقتدا کنید و شما را امر می‌کند به آنچه که خداوند و رسولش به شما امر کرده‌اند که خداوند یگانه و بی شریک را بپرستید و عبادت کنید و وسیله را برای تقرب به پروردگارتان بجویید و برای حبّ و قرب خداوند با هم رقابت کنید اگر که او را دوست می‌دارید و تنها او را می‌پرستید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ} صدق الله العظيم [آل عمران:۳۱].
پس وسیله را برای تقرب به پروردگارتان بجویید که کدام یک مقرب‌ترید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
و هم‌چنین محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده:
[سلوا الله الوسيلة، فإنها منزلة في الجنة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو] صدق عليه الصلاة والسلام.
[از خداوند وسیله را طلب کنید که منزلی از منازل بهشت است و تنها به یکی از بندگان خدا می‌رسد و امیدوارم من آن بنده باشم]
و خداوند مقام وسیله را منحصر به انبیای خود، غیر از شما نکرده‌است و ای کسانی که مقام وسیله را منحصر به انبیا و رسولان خداوند، غیر از خودتان کرده‌اید، شما به خداوند شرک آورده‌اید، قطعاً به سبب تعظیم و بزرگ شمردن ناحق و اغراق‌آمیز انبیای خداوند به او شرک آورده‌اید، آنها تنها بندگانی مانند شما بودند و شما در برابر خداوند حقی دارید همان‌طور که آنها داشتند پس فرقی بین شما و آنها نیست، همانا ما بشری مثل شما هستیم که خداوند بر ما منت نهاده‌است و به راه راست (صراط مستقیم) هدایتمان کرده و ما را از مُکرّمین قرار داده است. پس اگر رهرو راه انبیا و رسولان و خلیفه‌ی خداوند امام مهدی باشید و به هدایت و شریعت ما اقتدا کنید خداوند شما را تکریم می‌کند همان‌طور که ما را مُکرّم داشته‌است، و اگر سر باز زنید پس هرگز به راه راست (صراط مستقیم) هدایت نمی‌شوید و آنها در برابر خداوند هیچ سودی برایتان نخواهند داشت. پروردگارا ابلاغ کردم، بارالها شاهد باش.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو عبيد الله المُتنافسين إلى صراط العزيز الحميد الداعي بالقرآن المجيد عبد الله وخليفته؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــ
اقتباس: اضغط للقراءة