ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
06 - ربيع الثاني - 1439 ك
24 - 12 - 2017 مـ
04:08 به‌یانی
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركـة الأصليّة للبيان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?t=33588
____________
راگه‌یاندنی مژده‌و به‌شاره‌تی سزا له محكمی كتێب بۆ خراپترینی گیان له‌به‌ران دۆناڵد ترامپ و هاوشێوه‌كانی خوداش دهورو گه‌مارۆی بێباوه‌ره‌كانی داوه ..
بسم الله الرحمن الرحيم {فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
واته/ که‌واته بۆیه به‌زمانی تۆ ئه‌م قورئانه‌مان ئاسانكردووه بۆ ئه‌وه‌ی یاده‌وه‌ری و ئامۆژگاری وه‌ربگرن و دابچڵه‌کێن (٥٨) که‌واته تۆ ئیتر چاوه‌ڕێی پێش هاتنی به‌ڵێنه‌کانی ئێمه بکه چونکه بێگومان ئه‌وانیش چاوه‌ڕێن (٥٩).
ئه‌ی خودایه به‌راستی ئه‌وان پشتیان هه‌ڵكرد جا به‌چی فه‌رمان به عه‌بدو به‌نده‌كه‌ت ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی ده‌كه‌ی له زه‌ویدا؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له په‌روه‌ردگاره‌وه راسته‌وخۆ ئه‌وه‌یه كه:
{فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿١١﴾رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ﴿١٥﴾يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
واته/ جا چاوه‌ڕێی ڕۆژێك بکه که دوکه‌ڵێکی ئاشکرا به‌ری ئاسمان ده‌گرێت (١٠) هه‌موو خه‌ڵکی ده‌گرێته‌وه بۆیه به‌ده‌م ئازاره‌وه ده‌ڵێن ئه‌مه سزاو ئازارێکی به ئێشه (١١) ئینجا به‌ناچاری دان ده‌نێن و ده‌ڵێن په‌روه‌ردگارا تۆ ئه‌م سزاو ئازاره‌مان له کۆڵ بکه‌ره‌وه بێگومان ئێمه باوه‌ڕدارین (١٢) ئایا چۆن و له‌کوێ ئه‌وانه ئامۆژگاری ویاده‌وه‌ری وه‌رده‌گرن له‌کاتێکدا (پێشتر) پێغه‌مبه‌رێک ونێردراوێكی ئاشکرایان بۆ ڕه‌وانه کرابوو (١٣) پاشان پشتیان تێکرد و وتیان فێرکراوێکی شێته (١٤) ئێمه که‌مێك سزاو ئازارتان لێ دوور ده‌خه‌ینه‌‌وه بێگومان دواتر ده‌چنه‌وه دۆخی جاران (١٥) ڕۆژێك دێت هه‌ڵمه‌تی گه‌وره‌ی خۆمان بۆ تاوانباران ده‌به‌ین به‌دڵنیایی یه‌وه ئێمه تۆڵه‌سێنه‌رین له سته‌مکاران (١٦).
به‌ڵام له كتێبدا نیشانه‌ی سزای یه‌ك به‌دوای یه‌كی زۆر سه‌خت و به ئێش ده‌بینم؛ به جۆره‌ها ره‌نگ و شیوه له سزای به ئێش تاكو ملكه‌چ بن بۆ خه‌لیفه‌ی خوداو عه‌بده‌كه‌ی له زه‌وی ئیمام ناصر محمد یه‌مانی! وه‌ڵامه‌كه‌ی له خودای تاك و قه‌ههار له‌محكمی زیكردایه:
{إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5) فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)} صدق الله العظيم [الشعراء].
واته/ خۆ ئه‌گه‌ر بمانه‌وێت نیشانه‌یه‌كیان له ئاسمانه‌وه بۆ دابه‌زێنین ئه‌وسا به‌رده‌وام گه‌ردنیان بۆی ملکه‌چ و زه‌لیل ده‌بێت (٤) هیچ یاد خستنه‌وه و ئامۆژگاریه‌کیان له خوای میهره‌بانه‌وه بۆ نه‌هاتووه پشتیان تێ نه‌کردبێت و سه‌رپێچیان لێ نه‌کردبێت (٥) بێگومان ئه‌وانه به‌درۆیان زانی جا له ئاینده‌یه‌کی نزیکدا هه‌واڵی هه‌موو ئه‌و سه‌ره‌نجامه‌یان پێ ده‌گات که گاڵته‌یان پێ ده‌کرد (٦).
جا ئایا ئه‌ی خودای أرحم الراحمين دواتر شه‌ر له‌گه‌ڵ دوژمنه‌كه‌ت له‌زه‌وی به وشكانی و ده‌ریایی راده‌گه‌یه‌نی؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (41)} صدق الله العظيم [الروم].
واته/ فه‌ساد و خراپه ده‌رکه‌وتووه‌و وشكانی و ده‌ریایی گرتۆته‌وه به‌هۆی ئه‌و تاوان و گوناهانه‌وه که خه‌ڵکی ده‌ستیان داوه‌تێ سه‌رئه‌نجام ده‌بێت تاڵاوی هه‌ندێك له کرده‌وه‌کانیان بچێژن به‌ڵكو بگه‌ڕێنه‌وه.
وه ئه‌ی خودا ئه‌ی أرحم الراحمين، ئایا به‌هه‌مان شێوه له كه‌ش و هه‌واشدا رایده‌گه‌یه‌نی؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42) أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43) وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (44) فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45) يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (46) وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47) وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49)} صدق الله العظيم [الطور].
واته/ یان ئه‌وانه ده‌یانه‌وێت پیلان و ته‌ڵه‌یه‌ک ڕێک بخه‌ن ئه‌وانه‌ی که کافروخوانه‌ناسن هه‌ر خۆیان که‌وتوونه‌ته ناو پیلانه‌وه و بون به‌ته‌ڵه‌وه‌و پیلانیان بۆ دانراوه (٤٢) یان ئه‌وانه وابیرده‌که‌نه‌وه که خوایه‌کی تریان جگه له (الله) هه‌یه پاکی و بێگه‌ردی بۆ خوا له‌و شتانه‌ی که ئه‌وان ده‌یکه‌نه هاوه‌ڵ بۆ خوا (٤٣) خۆ ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره سزایه‌کیان بۆ بنێرێت و پارچه (ئه‌ستێره‌یه‌کیان) تێ بگرێت و ڕوو به‌زه‌وی دابه‌زێت ( كه له سه‌ره‌تادا دوكه‌ڵه‌كه‌ی له ئاسمانه‌وه ده‌رده‌كه‌وێت وه‌كو هه‌وری كه‌ڵه‌كه‌بوو) ئه‌وا ده‌ڵێن هیچ نیه په‌ڵه هه‌وره‌و نیشتۆته سه‌ریه‌ک (٤٤) وازیان لێ بهێنه هه‌تا به‌و ڕۆژه ده‌گه‌ن که تیایدا تیاده‌چن و لاڵ و پاڵ ده‌که‌ون (٤٥) ئه‌و ڕۆژه ئیتر فێڵ و ته‌ڵه‌که‌یان به‌هیچ جۆرێک فریایان ناکه‌وێت و سه‌رکه‌وتوو سه‌رفراز نابن (٤٦) بێگومان بۆ ئه‌وانه‌ی که سته‌میان کردووه سزای تریش هه‌یه بێجگه له‌وه‌ی که جار جار بۆیان پێش دێت تیاچوونی یه‌کجاری به‌ڵام زۆربه‌یان نافامن و نازانن (٤٧) خۆگربه بۆ حوكم و بریاری په‌روه‌ردگاره‌كه‌ت دڵنیابه که تۆ له ژێر چاودێری ئێمه‌دایت هه‌روه‌ها ته‌سبیحات و ستایش و سوپاسگوزاری په‌روه‌ردگارت بكه کاتێک که بۆ نوێژ هه‌ڵده‌سێت (٤٨) له شه‌وگاریشدا هه‌ر ستایشی بکه هه‌روه‌ها کاتێک ئه‌ستێره‌کان ون ده‌بن و له‌چاو دیار نامێنن (٤٩).
ئه‌ی أرحم الراحمين به‌چی ئاگادارو ووریایان بكه‌ینه‌وه له دوای جێبه‌جێبوونی حوججه و به‌ڵگه له‌سه‌ر گه‌لی تاوانكاران؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له په‌روه‌ردگاره‌وه له محكمی كتێبی خودای زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كان ده‌بینن، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{ فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ (13) } صدق الله العظيم [فصلت].
واته/ جا ئه‌گه‌ر پشتیان هه‌ڵکرد پێیان بڵێ من ئاگادارو وریاتان ده‌که‌م له‌وه‌ی که کاره‌سات و سزایه‌كی له ناوبه‌رتان به‌سه‌ر بێت وه‌ک ئه‌وه‌ی که به‌سه‌ر عاد و ثموددا هات.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، ئه‌م كاره‌سات سزا له‌ناوبه‌ره‌ی به‌سه‌ر ثه‌موددا هات چی یه؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه:
{ إنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ } صدق الله العظيم [القمر:31].
واته/ ئه‌وسا ئێمه‌ش یه‌ك زرمه‌و لێدانێكی تۆقێنه‌ری وامان بۆ ناردن كه وه‌ک گژوگیای وشک پێی له‌ناومان بردن.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، ئه‌ی كاره‌سات و سزا له‌ناوبه‌ره‌كه‌ی عاد چی بوو؟
{إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (19) تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (20) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (21) وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (22)} [القمر].
واته/ بێگومان ئێمه بایه‌کی به‌رده‌وامی توندو سه‌ختمان هه‌ڵکرده سه‌ریان له‌رۆژگارێکی شومدا (١٩) خه‌ڵکی هه‌مووی له‌بێخ ده‌رهێنا و له‌پێی خستن و دانی به‌زه‌ویدا هه‌روه‌کو قه‌دی دارخورمای کلۆرو هه‌ڵکه‌نراو (٢٠) سه‌رنج بده‌ن چۆن بوو سزاو تۆڵه‌و خه‌شم و قین و ئاگاداركردنه‌وه‌ی من (٢١) بێگومان ئێمه قورئانمان ئاسان کردووه بۆ ئامۆژگاری وه‌رگرتن جا ئایا که‌سێک هه‌یه ده‌رکی حه‌قیقه‌ت و ڕاستی بکات و عیبره‌ت وه‌ربگرێت (٢٢).
به‌راستی هه‌موو شه‌یتانه یاخی و سه‌ركه‌شه‌كان حه‌قیان بۆ روونبوویه‌وه له به‌یانی حه‌ق بۆ قورئانی خاوه‌ن ڕێز و شکۆمه‌ندی، ئه‌ی خودایه كه‌س له‌ناو مه‌به ته‌نها ئه‌وانه‌ی به‌دڵنیایی یه‌وه زانیویانه به زانستی یه‌قینه‌وه كه‌وا من خه‌لیفه‌ی خوداو به‌نده‌كه‌ی مه‌هدی چاوه‌روانكراو ناصر محمد یه‌مانیم وه ده‌یانه‌وێت نوری خودا بكوژێننه‌وه له جیهاندا، ئه‌ی خودایه به‌چی ته‌نها له‌لایه‌ن تۆوه مژده‌یان پێبده‌م ئه‌ی تۆڵه سێنه‌ری به زه‌برو توندو تیژ ئه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی كه‌وا هه‌موو شتێك به‌خێرایی حساب ده‌كه‌ی؟ وه‌ڵامه‌كه بۆ په‌روه‌ردگار له محكمی كتێبی خوای زانا به غه‌یب و په‌نهان و نهێنی شاراوه‌كان جێده‌هێڵین، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24)} صدق الله العظيم [الإنشقاق].
واته/ جا ئه‌وانه چیانه و بۆچی ئیمان ناهێنن (٢٠) کاتێک قورئانیش به‌سه‌ریاندا ده‌خوێنرێته‌وه سوژده نابه‌ن و ملکه‌چ نابن (٢١) دیاره که بێ باوه‌ڕان به‌رده‌وام ڕاستیه‌کان به‌درۆ ده‌زانن و باوه‌ڕی پێناکه‌ن (٢٢) خوایش چاک ئاگاو زانایه به‌وه‌ی که تێیده‌گه‌ن و فام ده‌كه‌ن (٢٣) جا مژده‌ی ئازارو سزایه‌کی به‌ئێشیان پێ بده (٢٤).
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، به‌راستی زانیمان مه‌به‌ست چی یه په‌روه‌ردگاره‌كه‌م له‌وه‌ی كه ده‌فه‌رمووی: {وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24)} صدق الله العظيم.
واته/ خوایش چاک ئاگاو زانایه به‌وه‌ی که تێیده‌گه‌ن و فام ده‌كه‌ن (٢٣) جا مژده‌ی ئازارو سزایه‌کی به‌ئێشیان پێ بده (٢٤).
به‌و مانای خودا ده‌زانێت به‌وه‌ی ئه‌وان تێده‌گه‌ن له‌وه‌ی ئه‌وه حه‌قه له په‌روه‌ردگاریانه‌وه وه ئه‌ویش مژده‌ی سزای به ئێشی پێراگه‌یاندن.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين تۆ فه‌رمووته‌و قه‌ولی تۆش حه‌قه له‌وه‌ی ده‌فه‌رمووی {وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}.
واته/ په‌روه‌ردگارتان فه‌رموویه‌تی ئێوه هاناو هاوار بۆمن بهێنن ئه‌وه من دوعاو نزاتان گیرا ده‌که‌م.
ئه‌ی خودایه جا كه‌س له‌ناو مه‌به ته‌نها ئه‌وانه‌ی رقیان له حه‌قه له دوای ئه‌وه‌ی بۆیان روون بوویه‌وه كه ئه‌وه حه‌قه له په‌روه‌ردگاریانه‌وه جا تۆش دهورو گه‌مارۆی بێباوه‌رانت داوه، ئه‌ی خودایه جا به كۆمه‌ڵ به‌هیلاكیان ببه وه‌كه‌سیان لێ جێمه‌هێڵه؛ ئه‌مانه بریتین له‌و شه‌یتانانه‌ی كه‌وا خودا خه‌شم و تووره‌یی خۆی لێگرتوون و له گومرایه‌كان نین، ئه‌ی خودایه حوكم بكه له نێوانیان و نێوان عه‌بدو خه‌لیفه‌كه‌ت به هه‌ق به‌په‌له به‌بێ دواخستن به‌هه‌ق تۆش چاكترین كه‌سی كه‌وا به‌خێرایی هه‌موو شتێك حساب ده‌كه‌ی، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هیوا بۆ هیدایه‌تدرانی ئه‌وانه نی یه. ئه‌ی خودایه وه عه‌بده‌كه‌ت داوات لێده‌كات به حه‌قی ئه‌وه‌ی هیچ خودایه‌ك نی یه جگه له تۆ وه به‌حه‌قی ئه‌و ره‌حمه‌ته‌ت كه‌وا له‌سه‌ر نه‌فسی خۆت نووسیوه وه به‌حه‌قی گه‌وره‌یی نیعمه‌تی رازی بوونی نه‌فسی خۆت كه‌وا به‌نده‌كانی ترت هه‌مووی هیدایه‌ت بده‌ی وه‌عدو به‌ڵێنی تۆش حه‌قه‌و هه‌ر خۆشت أرحم الراحمينی، خودای گه‌وره‌ش فه‌رموویه‌تی:
{أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42)} صدق الله العظيم [الطور].
واته/ یان ئه‌وانه ده‌یانه‌وێت پیلان و ته‌ڵه‌یه‌ک ڕێک بخه‌ن ئه‌وانه‌ی که کافروخوانه‌ناسن هه‌ر خۆیان که‌وتوونه‌ته ناو پیلانه‌وه و بون به‌ته‌ڵه‌وه‌و پیلانیان بۆ دانراوه.
وه خودای تاك و قه‌ههار ده‌كه‌م به شایه‌د به‌وه‌ی كه‌وا من ته‌حه‌ددایان ده‌كه‌م به پیلانێكی وا كه وه‌كو چاو تروكاندنێك بێت به‌و مانایه‌ی وه‌كو خێرایی چاو واته وه‌كو خێرایی رووناكی، وه‌كو خوای گه‌وره پشتراستی ده‌كاته‌وه له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت:
{وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50) وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (51)} صدق الله العظيم [القمر].
واته/ فه‌رمانی ئێمه ته‌نها یه‌ک وشه‌یه ده‌ڵێین ببه ده‌ستبه‌جێ ده‌بێت وه‌ک چاو تروکاندنێک (٥٠) بێگومان ئێمه زۆر له پێشینانی وه‌ک ئێوه‌مان له‌ناو بردوه جا ئایا که‌س هه‌یه ده‌رس و عیبره‌ت وه‌ربگرێت (٥١).
ئه‌ی خودایه من عه‌بدو به‌نده‌ی تۆم ئه‌وانم به‌ته‌نها بۆ تۆ جێهێشتووه وه‌كو به‌راستدانانێك بۆ ئه‌و به‌ڵێنه بۆ عه‌بده‌كه‌ت له محكمی كتێبه‌كه‌تدا: {فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44) وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)} صدق الله العظيم [القلم].
واته/ وازم لێ بهێنه بۆ ئه‌وانه‌ی که بڕوا به‌م گوفتاره ناهێنن ئێمه ئه‌وانه بۆ سه‌ره‌نجامی ناکامیان به‌ره‌به‌ره کێش ده‌که‌ین بێ ئه‌وه‌ی به خۆیان بزانن و هه‌ستی پێ بکه‌ن (٤٤) من مۆڵه‌تیان ده‌ده‌م به‌ڵام هه‌رگیز له سزای ئێمه ڕزگاریان نابێت چونکه بێگومان نه‌خشه و پیلانم تۆکمه‌یه (٤٥).
ئه‌ی خودایه به‌راستی تۆ به‌ره‌حمتری له عه‌بده‌كه‌ت بۆ به‌نده لاوازكراوو چه‌وساوه‌و هه‌ژارو نه‌دارو سته‌ملێكراوه‌كان له هه‌موو جیهان وه‌عدو به‌ڵێنیشت حه‌قه‌و هه‌ر خۆشت أرحم الراحمينی ئه‌ی خودایه به‌راستی تۆ خۆت ده‌زانی كام به‌نده‌ت شایتسه‌تره توشی سزاكه‌ت ببێ له دنیاو له ئاخیره‌تدا نه‌وه‌ك عه‌بده‌كه‌ت فه‌رمان و كاروبارێكی به‌ده‌ست بێت؛ به‌ڵكو فه‌رمان و كاروباره‌كان به‌ته‌نها بۆ تۆیه په‌روه‌ردگارم تۆ هیچ شه‌ریك و هاوه‌ڵێكت نی یه له حوكم وبریاردانه‌كه‌تدا وه هیچ فه‌رمانێكیش بۆ عه‌بده‌كه‌ت نی یه؛ به‌ڵكو فه‌رمانه‌كان هه‌مووی بۆ خودای تاك و قه‌ههاره. په‌روه‌ردگارا لێم خۆشبه و ره‌حمم پێبكه وه حوكم بكه له‌نێوان من و شه‌یتانه‌كان به هه‌ق وه هه‌ر خۆشت چاكترین دادوه‌رانی وه خێراترینی ئه‌وانه‌ی كه شته‌كان حساب ده‌كه‌ی و چاكترین جیاكه‌ره‌وه‌شی، وه سزاكه‌ی خۆت بكه به ره‌حمه‌ت و هیدایه‌ت بۆ ئه‌وانی تر بێجگه له‌وان له به‌نده‌كانت به‌راستی تۆ ده‌وره‌ی تاوانكارو موجریمانت داوه له‌هه‌ر كوێیه‌ك بن ئه‌وان له‌ده‌ستت ده‌رناچن، به‌راستی تۆ چاكترین پاڵپشت و چاكترین به‌سه‌رخه‌ری، پاکی و بێگه‌ردی بۆ په‌روه‌ردگارت، په‌روه‌ردگاری خاوه‌ن عززه‌ت له‌وه‌ی که ئه‌وانه ده‌یده‌نه پاڵ ئه‌و زاته بێ هاوه‌ڵ و هاوتایه، وه سه‌لامیش له‌سه‌ر هه‌موو پێغه‌مبه‌ران و سه‌رجه‌م نێردراوه‌كانی خوا، سوپاس و ستایشیش بۆ خوای په‌روه‌ردگاری هه‌موو جیهان..
خه‌لیفه‌ی خوداو عه‌بده‌كه‌ی ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
_______________
06 - ربيع الثاني - 1439 ك
24 - 12 - 2017 مـ
04:08 به‌یانی
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركـة الأصليّة للبيان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?t=33588
____________
راگه‌یاندنی مژده‌و به‌شاره‌تی سزا له محكمی كتێب بۆ خراپترینی گیان له‌به‌ران دۆناڵد ترامپ و هاوشێوه‌كانی خوداش دهورو گه‌مارۆی بێباوه‌ره‌كانی داوه ..
بسم الله الرحمن الرحيم {فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
واته/ که‌واته بۆیه به‌زمانی تۆ ئه‌م قورئانه‌مان ئاسانكردووه بۆ ئه‌وه‌ی یاده‌وه‌ری و ئامۆژگاری وه‌ربگرن و دابچڵه‌کێن (٥٨) که‌واته تۆ ئیتر چاوه‌ڕێی پێش هاتنی به‌ڵێنه‌کانی ئێمه بکه چونکه بێگومان ئه‌وانیش چاوه‌ڕێن (٥٩).
ئه‌ی خودایه به‌راستی ئه‌وان پشتیان هه‌ڵكرد جا به‌چی فه‌رمان به عه‌بدو به‌نده‌كه‌ت ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی ده‌كه‌ی له زه‌ویدا؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له په‌روه‌ردگاره‌وه راسته‌وخۆ ئه‌وه‌یه كه:
{فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿١١﴾رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ﴿١٥﴾يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
واته/ جا چاوه‌ڕێی ڕۆژێك بکه که دوکه‌ڵێکی ئاشکرا به‌ری ئاسمان ده‌گرێت (١٠) هه‌موو خه‌ڵکی ده‌گرێته‌وه بۆیه به‌ده‌م ئازاره‌وه ده‌ڵێن ئه‌مه سزاو ئازارێکی به ئێشه (١١) ئینجا به‌ناچاری دان ده‌نێن و ده‌ڵێن په‌روه‌ردگارا تۆ ئه‌م سزاو ئازاره‌مان له کۆڵ بکه‌ره‌وه بێگومان ئێمه باوه‌ڕدارین (١٢) ئایا چۆن و له‌کوێ ئه‌وانه ئامۆژگاری ویاده‌وه‌ری وه‌رده‌گرن له‌کاتێکدا (پێشتر) پێغه‌مبه‌رێک ونێردراوێكی ئاشکرایان بۆ ڕه‌وانه کرابوو (١٣) پاشان پشتیان تێکرد و وتیان فێرکراوێکی شێته (١٤) ئێمه که‌مێك سزاو ئازارتان لێ دوور ده‌خه‌ینه‌‌وه بێگومان دواتر ده‌چنه‌وه دۆخی جاران (١٥) ڕۆژێك دێت هه‌ڵمه‌تی گه‌وره‌ی خۆمان بۆ تاوانباران ده‌به‌ین به‌دڵنیایی یه‌وه ئێمه تۆڵه‌سێنه‌رین له سته‌مکاران (١٦).
به‌ڵام له كتێبدا نیشانه‌ی سزای یه‌ك به‌دوای یه‌كی زۆر سه‌خت و به ئێش ده‌بینم؛ به جۆره‌ها ره‌نگ و شیوه له سزای به ئێش تاكو ملكه‌چ بن بۆ خه‌لیفه‌ی خوداو عه‌بده‌كه‌ی له زه‌وی ئیمام ناصر محمد یه‌مانی! وه‌ڵامه‌كه‌ی له خودای تاك و قه‌ههار له‌محكمی زیكردایه:
{إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5) فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)} صدق الله العظيم [الشعراء].
واته/ خۆ ئه‌گه‌ر بمانه‌وێت نیشانه‌یه‌كیان له ئاسمانه‌وه بۆ دابه‌زێنین ئه‌وسا به‌رده‌وام گه‌ردنیان بۆی ملکه‌چ و زه‌لیل ده‌بێت (٤) هیچ یاد خستنه‌وه و ئامۆژگاریه‌کیان له خوای میهره‌بانه‌وه بۆ نه‌هاتووه پشتیان تێ نه‌کردبێت و سه‌رپێچیان لێ نه‌کردبێت (٥) بێگومان ئه‌وانه به‌درۆیان زانی جا له ئاینده‌یه‌کی نزیکدا هه‌واڵی هه‌موو ئه‌و سه‌ره‌نجامه‌یان پێ ده‌گات که گاڵته‌یان پێ ده‌کرد (٦).
جا ئایا ئه‌ی خودای أرحم الراحمين دواتر شه‌ر له‌گه‌ڵ دوژمنه‌كه‌ت له‌زه‌وی به وشكانی و ده‌ریایی راده‌گه‌یه‌نی؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (41)} صدق الله العظيم [الروم].
واته/ فه‌ساد و خراپه ده‌رکه‌وتووه‌و وشكانی و ده‌ریایی گرتۆته‌وه به‌هۆی ئه‌و تاوان و گوناهانه‌وه که خه‌ڵکی ده‌ستیان داوه‌تێ سه‌رئه‌نجام ده‌بێت تاڵاوی هه‌ندێك له کرده‌وه‌کانیان بچێژن به‌ڵكو بگه‌ڕێنه‌وه.
وه ئه‌ی خودا ئه‌ی أرحم الراحمين، ئایا به‌هه‌مان شێوه له كه‌ش و هه‌واشدا رایده‌گه‌یه‌نی؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42) أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43) وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (44) فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45) يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (46) وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47) وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49)} صدق الله العظيم [الطور].
واته/ یان ئه‌وانه ده‌یانه‌وێت پیلان و ته‌ڵه‌یه‌ک ڕێک بخه‌ن ئه‌وانه‌ی که کافروخوانه‌ناسن هه‌ر خۆیان که‌وتوونه‌ته ناو پیلانه‌وه و بون به‌ته‌ڵه‌وه‌و پیلانیان بۆ دانراوه (٤٢) یان ئه‌وانه وابیرده‌که‌نه‌وه که خوایه‌کی تریان جگه له (الله) هه‌یه پاکی و بێگه‌ردی بۆ خوا له‌و شتانه‌ی که ئه‌وان ده‌یکه‌نه هاوه‌ڵ بۆ خوا (٤٣) خۆ ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره سزایه‌کیان بۆ بنێرێت و پارچه (ئه‌ستێره‌یه‌کیان) تێ بگرێت و ڕوو به‌زه‌وی دابه‌زێت ( كه له سه‌ره‌تادا دوكه‌ڵه‌كه‌ی له ئاسمانه‌وه ده‌رده‌كه‌وێت وه‌كو هه‌وری كه‌ڵه‌كه‌بوو) ئه‌وا ده‌ڵێن هیچ نیه په‌ڵه هه‌وره‌و نیشتۆته سه‌ریه‌ک (٤٤) وازیان لێ بهێنه هه‌تا به‌و ڕۆژه ده‌گه‌ن که تیایدا تیاده‌چن و لاڵ و پاڵ ده‌که‌ون (٤٥) ئه‌و ڕۆژه ئیتر فێڵ و ته‌ڵه‌که‌یان به‌هیچ جۆرێک فریایان ناکه‌وێت و سه‌رکه‌وتوو سه‌رفراز نابن (٤٦) بێگومان بۆ ئه‌وانه‌ی که سته‌میان کردووه سزای تریش هه‌یه بێجگه له‌وه‌ی که جار جار بۆیان پێش دێت تیاچوونی یه‌کجاری به‌ڵام زۆربه‌یان نافامن و نازانن (٤٧) خۆگربه بۆ حوكم و بریاری په‌روه‌ردگاره‌كه‌ت دڵنیابه که تۆ له ژێر چاودێری ئێمه‌دایت هه‌روه‌ها ته‌سبیحات و ستایش و سوپاسگوزاری په‌روه‌ردگارت بكه کاتێک که بۆ نوێژ هه‌ڵده‌سێت (٤٨) له شه‌وگاریشدا هه‌ر ستایشی بکه هه‌روه‌ها کاتێک ئه‌ستێره‌کان ون ده‌بن و له‌چاو دیار نامێنن (٤٩).
ئه‌ی أرحم الراحمين به‌چی ئاگادارو ووریایان بكه‌ینه‌وه له دوای جێبه‌جێبوونی حوججه و به‌ڵگه له‌سه‌ر گه‌لی تاوانكاران؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له په‌روه‌ردگاره‌وه له محكمی كتێبی خودای زانا به غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كان ده‌بینن، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{ فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ (13) } صدق الله العظيم [فصلت].
واته/ جا ئه‌گه‌ر پشتیان هه‌ڵکرد پێیان بڵێ من ئاگادارو وریاتان ده‌که‌م له‌وه‌ی که کاره‌سات و سزایه‌كی له ناوبه‌رتان به‌سه‌ر بێت وه‌ک ئه‌وه‌ی که به‌سه‌ر عاد و ثموددا هات.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، ئه‌م كاره‌سات سزا له‌ناوبه‌ره‌ی به‌سه‌ر ثه‌موددا هات چی یه؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له محكمی كتێبدایه:
{ إنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ } صدق الله العظيم [القمر:31].
واته/ ئه‌وسا ئێمه‌ش یه‌ك زرمه‌و لێدانێكی تۆقێنه‌ری وامان بۆ ناردن كه وه‌ک گژوگیای وشک پێی له‌ناومان بردن.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، ئه‌ی كاره‌سات و سزا له‌ناوبه‌ره‌كه‌ی عاد چی بوو؟
{إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (19) تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (20) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (21) وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (22)} [القمر].
واته/ بێگومان ئێمه بایه‌کی به‌رده‌وامی توندو سه‌ختمان هه‌ڵکرده سه‌ریان له‌رۆژگارێکی شومدا (١٩) خه‌ڵکی هه‌مووی له‌بێخ ده‌رهێنا و له‌پێی خستن و دانی به‌زه‌ویدا هه‌روه‌کو قه‌دی دارخورمای کلۆرو هه‌ڵکه‌نراو (٢٠) سه‌رنج بده‌ن چۆن بوو سزاو تۆڵه‌و خه‌شم و قین و ئاگاداركردنه‌وه‌ی من (٢١) بێگومان ئێمه قورئانمان ئاسان کردووه بۆ ئامۆژگاری وه‌رگرتن جا ئایا که‌سێک هه‌یه ده‌رکی حه‌قیقه‌ت و ڕاستی بکات و عیبره‌ت وه‌ربگرێت (٢٢).
به‌راستی هه‌موو شه‌یتانه یاخی و سه‌ركه‌شه‌كان حه‌قیان بۆ روونبوویه‌وه له به‌یانی حه‌ق بۆ قورئانی خاوه‌ن ڕێز و شکۆمه‌ندی، ئه‌ی خودایه كه‌س له‌ناو مه‌به ته‌نها ئه‌وانه‌ی به‌دڵنیایی یه‌وه زانیویانه به زانستی یه‌قینه‌وه كه‌وا من خه‌لیفه‌ی خوداو به‌نده‌كه‌ی مه‌هدی چاوه‌روانكراو ناصر محمد یه‌مانیم وه ده‌یانه‌وێت نوری خودا بكوژێننه‌وه له جیهاندا، ئه‌ی خودایه به‌چی ته‌نها له‌لایه‌ن تۆوه مژده‌یان پێبده‌م ئه‌ی تۆڵه سێنه‌ری به زه‌برو توندو تیژ ئه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی كه‌وا هه‌موو شتێك به‌خێرایی حساب ده‌كه‌ی؟ وه‌ڵامه‌كه بۆ په‌روه‌ردگار له محكمی كتێبی خوای زانا به غه‌یب و په‌نهان و نهێنی شاراوه‌كان جێده‌هێڵین، خوای گه‌وره فه‌رموویه‌تی:
{فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24)} صدق الله العظيم [الإنشقاق].
واته/ جا ئه‌وانه چیانه و بۆچی ئیمان ناهێنن (٢٠) کاتێک قورئانیش به‌سه‌ریاندا ده‌خوێنرێته‌وه سوژده نابه‌ن و ملکه‌چ نابن (٢١) دیاره که بێ باوه‌ڕان به‌رده‌وام ڕاستیه‌کان به‌درۆ ده‌زانن و باوه‌ڕی پێناکه‌ن (٢٢) خوایش چاک ئاگاو زانایه به‌وه‌ی که تێیده‌گه‌ن و فام ده‌كه‌ن (٢٣) جا مژده‌ی ئازارو سزایه‌کی به‌ئێشیان پێ بده (٢٤).
وه ئه‌ی أرحم الراحمين، به‌راستی زانیمان مه‌به‌ست چی یه په‌روه‌ردگاره‌كه‌م له‌وه‌ی كه ده‌فه‌رمووی: {وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24)} صدق الله العظيم.
واته/ خوایش چاک ئاگاو زانایه به‌وه‌ی که تێیده‌گه‌ن و فام ده‌كه‌ن (٢٣) جا مژده‌ی ئازارو سزایه‌کی به‌ئێشیان پێ بده (٢٤).
به‌و مانای خودا ده‌زانێت به‌وه‌ی ئه‌وان تێده‌گه‌ن له‌وه‌ی ئه‌وه حه‌قه له په‌روه‌ردگاریانه‌وه وه ئه‌ویش مژده‌ی سزای به ئێشی پێراگه‌یاندن.
وه ئه‌ی أرحم الراحمين تۆ فه‌رمووته‌و قه‌ولی تۆش حه‌قه له‌وه‌ی ده‌فه‌رمووی {وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}.
واته/ په‌روه‌ردگارتان فه‌رموویه‌تی ئێوه هاناو هاوار بۆمن بهێنن ئه‌وه من دوعاو نزاتان گیرا ده‌که‌م.
ئه‌ی خودایه جا كه‌س له‌ناو مه‌به ته‌نها ئه‌وانه‌ی رقیان له حه‌قه له دوای ئه‌وه‌ی بۆیان روون بوویه‌وه كه ئه‌وه حه‌قه له په‌روه‌ردگاریانه‌وه جا تۆش دهورو گه‌مارۆی بێباوه‌رانت داوه، ئه‌ی خودایه جا به كۆمه‌ڵ به‌هیلاكیان ببه وه‌كه‌سیان لێ جێمه‌هێڵه؛ ئه‌مانه بریتین له‌و شه‌یتانانه‌ی كه‌وا خودا خه‌شم و تووره‌یی خۆی لێگرتوون و له گومرایه‌كان نین، ئه‌ی خودایه حوكم بكه له نێوانیان و نێوان عه‌بدو خه‌لیفه‌كه‌ت به هه‌ق به‌په‌له به‌بێ دواخستن به‌هه‌ق تۆش چاكترین كه‌سی كه‌وا به‌خێرایی هه‌موو شتێك حساب ده‌كه‌ی، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هیوا بۆ هیدایه‌تدرانی ئه‌وانه نی یه. ئه‌ی خودایه وه عه‌بده‌كه‌ت داوات لێده‌كات به حه‌قی ئه‌وه‌ی هیچ خودایه‌ك نی یه جگه له تۆ وه به‌حه‌قی ئه‌و ره‌حمه‌ته‌ت كه‌وا له‌سه‌ر نه‌فسی خۆت نووسیوه وه به‌حه‌قی گه‌وره‌یی نیعمه‌تی رازی بوونی نه‌فسی خۆت كه‌وا به‌نده‌كانی ترت هه‌مووی هیدایه‌ت بده‌ی وه‌عدو به‌ڵێنی تۆش حه‌قه‌و هه‌ر خۆشت أرحم الراحمينی، خودای گه‌وره‌ش فه‌رموویه‌تی:
{أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42)} صدق الله العظيم [الطور].
واته/ یان ئه‌وانه ده‌یانه‌وێت پیلان و ته‌ڵه‌یه‌ک ڕێک بخه‌ن ئه‌وانه‌ی که کافروخوانه‌ناسن هه‌ر خۆیان که‌وتوونه‌ته ناو پیلانه‌وه و بون به‌ته‌ڵه‌وه‌و پیلانیان بۆ دانراوه.
وه خودای تاك و قه‌ههار ده‌كه‌م به شایه‌د به‌وه‌ی كه‌وا من ته‌حه‌ددایان ده‌كه‌م به پیلانێكی وا كه وه‌كو چاو تروكاندنێك بێت به‌و مانایه‌ی وه‌كو خێرایی چاو واته وه‌كو خێرایی رووناكی، وه‌كو خوای گه‌وره پشتراستی ده‌كاته‌وه له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت:
{وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50) وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (51)} صدق الله العظيم [القمر].
واته/ فه‌رمانی ئێمه ته‌نها یه‌ک وشه‌یه ده‌ڵێین ببه ده‌ستبه‌جێ ده‌بێت وه‌ک چاو تروکاندنێک (٥٠) بێگومان ئێمه زۆر له پێشینانی وه‌ک ئێوه‌مان له‌ناو بردوه جا ئایا که‌س هه‌یه ده‌رس و عیبره‌ت وه‌ربگرێت (٥١).
ئه‌ی خودایه من عه‌بدو به‌نده‌ی تۆم ئه‌وانم به‌ته‌نها بۆ تۆ جێهێشتووه وه‌كو به‌راستدانانێك بۆ ئه‌و به‌ڵێنه بۆ عه‌بده‌كه‌ت له محكمی كتێبه‌كه‌تدا: {فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44) وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)} صدق الله العظيم [القلم].
واته/ وازم لێ بهێنه بۆ ئه‌وانه‌ی که بڕوا به‌م گوفتاره ناهێنن ئێمه ئه‌وانه بۆ سه‌ره‌نجامی ناکامیان به‌ره‌به‌ره کێش ده‌که‌ین بێ ئه‌وه‌ی به خۆیان بزانن و هه‌ستی پێ بکه‌ن (٤٤) من مۆڵه‌تیان ده‌ده‌م به‌ڵام هه‌رگیز له سزای ئێمه ڕزگاریان نابێت چونکه بێگومان نه‌خشه و پیلانم تۆکمه‌یه (٤٥).
ئه‌ی خودایه به‌راستی تۆ به‌ره‌حمتری له عه‌بده‌كه‌ت بۆ به‌نده لاوازكراوو چه‌وساوه‌و هه‌ژارو نه‌دارو سته‌ملێكراوه‌كان له هه‌موو جیهان وه‌عدو به‌ڵێنیشت حه‌قه‌و هه‌ر خۆشت أرحم الراحمينی ئه‌ی خودایه به‌راستی تۆ خۆت ده‌زانی كام به‌نده‌ت شایتسه‌تره توشی سزاكه‌ت ببێ له دنیاو له ئاخیره‌تدا نه‌وه‌ك عه‌بده‌كه‌ت فه‌رمان و كاروبارێكی به‌ده‌ست بێت؛ به‌ڵكو فه‌رمان و كاروباره‌كان به‌ته‌نها بۆ تۆیه په‌روه‌ردگارم تۆ هیچ شه‌ریك و هاوه‌ڵێكت نی یه له حوكم وبریاردانه‌كه‌تدا وه هیچ فه‌رمانێكیش بۆ عه‌بده‌كه‌ت نی یه؛ به‌ڵكو فه‌رمانه‌كان هه‌مووی بۆ خودای تاك و قه‌ههاره. په‌روه‌ردگارا لێم خۆشبه و ره‌حمم پێبكه وه حوكم بكه له‌نێوان من و شه‌یتانه‌كان به هه‌ق وه هه‌ر خۆشت چاكترین دادوه‌رانی وه خێراترینی ئه‌وانه‌ی كه شته‌كان حساب ده‌كه‌ی و چاكترین جیاكه‌ره‌وه‌شی، وه سزاكه‌ی خۆت بكه به ره‌حمه‌ت و هیدایه‌ت بۆ ئه‌وانی تر بێجگه له‌وان له به‌نده‌كانت به‌راستی تۆ ده‌وره‌ی تاوانكارو موجریمانت داوه له‌هه‌ر كوێیه‌ك بن ئه‌وان له‌ده‌ستت ده‌رناچن، به‌راستی تۆ چاكترین پاڵپشت و چاكترین به‌سه‌رخه‌ری، پاکی و بێگه‌ردی بۆ په‌روه‌ردگارت، په‌روه‌ردگاری خاوه‌ن عززه‌ت له‌وه‌ی که ئه‌وانه ده‌یده‌نه پاڵ ئه‌و زاته بێ هاوه‌ڵ و هاوتایه، وه سه‌لامیش له‌سه‌ر هه‌موو پێغه‌مبه‌ران و سه‌رجه‌م نێردراوه‌كانی خوا، سوپاس و ستایشیش بۆ خوای په‌روه‌ردگاری هه‌موو جیهان..
خه‌لیفه‌ی خوداو عه‌بده‌كه‌ی ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
_______________