- 1 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
27 - ذی القعدة - 1430 ه
15 - 11 - 2009 م
24 - آبان - 1388 ه.ش.
12:26 صبح
حقیقت سیاره عذاب [Planet X] از آیات محکم کتاب که ذکر خردمندان است.
بسم الله الرحمن الرحيم
والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين وآله التوابين المُتطهرين والتابعين للحق إلى يوم الدين وسلام على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين
پاسخ مهدی منتظر، خليفه خدا بر بشر، با هشدار به همه بشریت تا بدانند خداوند يكتای قهار، قرآن عظيم را كه جدم پيامبر اُمّی محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم آن را آورد، بر تمامی قريه‌های (آبادی‌های) بشر فرستاد، همان گونه كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (158)} صدق الله العظيم [الأعراف].
خداوند تعالی می‌فرمايد:
{مَّنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا (15)} صدق الله العظيم [الإسراء].
خداوند تعالی می‌فرمايد:
{قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَنتَهُوا يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِن يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ (38)} صدق الله العظيم [الأنفال].
پس اگر چنانچه از ذكر [قرآن] پروردگارشان که از آنان دعوت می‌کند [به خدا رو کنند] تا مورد مغفرت و بخشش او واقع شوند، روی‌ بگردانند، سنت پیشینیان چيست؟
خداوند تعالی می‌فرمايد:
{قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (137)} صدق الله العظيم [آل عمران].
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{اسْتِكْبَارًا فِي الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا (43)} صدق الله العظيم [فاطر].
و سوال اين است: آیا هنگام نزول سنت عذاب بر تکذیب‌کنندگان، ايمانشان برايشان سودی دارد؟ و جواب از كتاب خدا:
خداوند تعالی می‌فرمايد:
{فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ (85)} صدق الله العظيم [غافر].
و ای ساكنان همه آبادی‌های بشريت، دانستيد كه محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، رسول خدا برای همه‌ی شماست، پس چون طبق سنت خدا در كتاب، خدا قريه‌ای را عذاب نمی‌دهد مگر اينكه رسولی برايشان فرستد و از آنجا که محمد رسول خدا، رسولی است که با کتاب خدا قرآن عظیم [که ذکری برای تمام جهانیان است] به‌سوی تمام بشریت [برای آنان كه بخواهند در راه راست پايدار بمانند] فرستاده شده‌ است، پس چنانچه از كتاب خدا روی‌گردان شويد، من مهدی منتظر، همه قرای بشر را به عذابی فراگير بشارت می‌دهم، همان‌طور كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58)} صدق الله العظيم [الإسراء].
و سوالی كه در اينجا مطرح می‌شود اين است كه آيا خداوند آبادی‌های صالح را نيز عذاب می‌دهد؟ و جواب از آیات محكم كتاب، همان‌طور كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ (117)} صدق الله العظيم [هود].
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَى إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ} صدق الله العظيم [القصص:59]
پس نتيجه می‌گيريم كه چون فتوای كتاب این است که {وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَىٰ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ} صدق الله العظيم و از آنجا که در كتاب می‌يابم كه عذاب شامل همه آبادی‌های (قرای) بشر خواهد شد پس اين بدين معنی است كه زمين از ظلم و جور آكنده شده‌است و عذاب همه قرای (آبادی‌های) بشر را فرا خواهد گرفت و عده‌ای عذاب شده و عده‌ای هلاک خواهند شد، همان‌طور كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58)} صدق الله العظيم.
و از اين آيات محکم کتاب خداوند، «عصر بعثت مهدی منتظر» را نتيجه خواهيد گرفت؛ پس خدا او را زمانی برمی‌انگیزد كه همه قرای زمين [آبادی‌ها] از ظلم و جور پر شده و همه از كتاب خدا قرآن عظيم روگردان می‌شوند درحالی‌كه خداوند قرآن را از تحريف محفوظ نگه داشته تا همه قرای بشر از قرآن مطلع شوند. همه آگاه شدند كه قرآن، كتابی است كه از تحريف محفوظ مانده و آگاه شدند كه همه را به عبادت الله كه شريكی برای او نيست دعوت می‌كند ولی همه قرای بشر از آن روی‌گردان شدند، عده‌ای به آن كافر شده و عده‌ای به آن ايمان آورده ولی فقط از آنچه موافق احاديث و روايات است پيروی نموده و آنچه را كه با احاديث و روايات مخالف است، به آن پشت نموده و به احاديث و روايات تمسک می‌کنند، گویی كه این احاديث و روايات هستند كه از تحريف محفوظ مانده‌اند درحالی‌كه می‌بايست عكس آن باشد. هنگامی كه حديث يا روايتی با آيات محكم قرآن تناقض داشته باشد، باید آن را رها کرد و به كتاب خدا كه از تحريف مصون است تمسک نمود درحالی‌كه آنان عكس این رفتار کرده و مخالف دستور خداوند عمل نموده و می‌پندارند كه هدايت شده‌اند درحالی‌كه قومی هستند که تعقل نمی‌كنند. ای مردم، تقوای الهی پيشه كنيد و آنان كه ايمان ندارند، شما را از راه درست منحرف نکنند [لا یستخفنکم] و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ (60)} صدق الله العظيم [الروم].
ای مسلمانان و ای همه مردم [جهان]، قسم به آنکه برپاكننده‌ی هفت آسمان محكم و نگهدارنده‌ی زمين با ميخ‌ها و هلاک‌كننده‌ی ثمود و عاد و غرق‌كننده‌ی فرعونيان خشن و سخت‌گير است؛ قسم به خداوند يكتا كه معبودی جز او نيست، این امت، سياره عذاب را خواهند ديد، همان‌طور كه خورشيد را هنگام طلوع می‌بينند و این جرم آسمانی از سمت قطب‌ها برای مردم ظاهر می‌شود و لعنت خدا به اندازه ذرات خاک بر افترا زننده‌ی دروغگو باد. پس به خدا پناه آوريد و بدانيد كه خدا شديد العقاب [سخت‌کیفر] است و از بهترين‌هایی كه خداوند در كتاب برای شما نازل نموده‌است، پيروی كنيد پیش از آنکه عذاب ناگهانی به سراغ شما آید درحالی‌که از آن خبر ندارید! و از خداوند طلب مغفرت کنید و بدانيد خدا همه گناهان را می‌بخشد و برای هدایت شدن، به او انابه كنيد. خدا كسی را كه به درگاه او انابه نكند، هدايت نمی‌فرماید و بدانيد كه خدا ميان فرد و قلبش حائل می‌شود و شما به‌سوی او محشور می‌شويد، آيا تعقل نمی‌كنيد؟
ای مسلمانان و ای همه مردم، چقدر برای شما قسم خوردم و این قسم یک نيكوكار است نه قسم یک كافر و یا فاجر، این قسم مهدی منتظرِ نیکوکاری است که از بيان حق قرآن آگاه است: سياره عذاب، سقر، که به صورت دوره‌ای برای بشر نمايان می‌شود [لواحه للبشر] از نشانه‌های بزرگ ساعت [قيامت] بوده و در عصر و زمانه و دوره‌ی من و شما در راه است تا به زمین برسد. اگر مهدی منتظر از راستگويان باشد، چه كسی شما را از عذاب خدا نجات می‌دهد و چنانچه دروغگو باشم، دروغم بر گردن من خواهد بود، همانا خداوند مسرف جبار را هدايت نمی‌كند.
ای مردم! به آنکه کتاب را نازل نموده و انسان را از خاک آفریده‌ است، به خداوند سخت‌کیفر قسم که من مهدی منتظر به اذن خداوند، شما را از کوکب عذاب برحذر داشته و با بیان حق کتاب، برایتان حجت می‌آورم و لعنت خداوند بر دروغگویان باد. ما آنچه را به شما می‌گوییم که خداوند فرمان داده‌ است به تمام بندگانش بگوییم:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (53) وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (54) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (55) أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56) أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59)} صدق الله العظيم [الزمر].
ای بندگان خدا، اين سخن خدا را به ياد آوريد:
{وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ (55) أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ (56)أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ (59)} صدق الله العظيم [الزمر]
ای بندگان خدا، آيا شما كر و لال و كور هستيد و تعقل نمی‌كنيد يا بيان قرآن با قرآن مهدی منتظر را نمی‌فهميد؟ يا عرب‌زبانان بيان حق سخن خداوند را نمی‌فهمند كه می‌فرمايد:
{وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ (54) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ (55) أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ (56)أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ (59)} صدق الله العظيم [الزمر]
شاید می‌گویند: «ما مسلمان و تسلیم پروردگار جهانيان هستيم»، پس امام مهدیِ منتظرِ حق در جواب گويد: اگر مسلمان صادقی هستید، چرا از پيروی از آنچه كه در قرآن از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده روی‌گردان هستيد؟ بلكه از اسلام جز اسمش و از قرآن جز رسم الخطش باقی نمانده‌ است و اينک عذاب، بسيار نزديک شده و مسلمانان همچنان از دعوت مهدی منتظر به پيروی از قرآن عظيم و كفر به آنچه مخالف محكمات آن است و اعتصام به قرآن سرباز می‌زنند درحالی‌كه خدا و رسولش و مهدی منتظر به شما فتوا داده‌اند كه به قرآن عظيم، ريسمان خدا، چنگ زنيد (اعتصام كنيد) چنانچه به آن ايمان داشته باشيد، پس بدا به ايمانی كه به قرآنِ مصون از تحریف دارید ولی از دعوت به پيروی و احتكام به آن در آنچه كه در آن اختلاف داريد سرباز می‌زنيد. ای مسلمانان، آيا تعقل نمی‌كنيد؟ همان‌طور كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11)}
صدق الله العظيم [يس]
ای کسانی که از پیروی از ذکر خداوند گریزانید، می‌خواهید مهدی منتظر چه بشارتی به شما بدهد؟ به من پاسخ دهید چرا از کتابی که بنا بر وعده خداوند از تحریف مصون است، پیروی نمی‌کنید؟ و خداوند تعالی فرموده‌است:
{إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)} صدق الله العظيم [الحجر]
یا اینکه شما مسلمانان و كفار وعده خداوند را عملاً تحقق يافته نمی‌دانید و نمی‌بينيد كه او به‌راستی كتاب خويش را از تحريف مصون نگه داشته‌ است، پس تقوا پيشه كنيد. چرا از دعوت مهدی منتظر ناصر محمد اليمانی كه شما را به پيروی از كتاب خدا فرا می‌خواند تا هدايتگر كسانی باشد كه بخواهند به راه راست هدايت شوند، روی‌گردان هستيد؟ آيا چنانچه دانشمندان ناسا بگويند كه سياره عذاب دروغ است و حقیقت ندارد، آن‌ها را باور می‌كنيد و برهان روشن قرآن در مورد سياره عذاب را تكذيب می‌كنيد؟ آيا مهدی منتظر شما را از كتب ناسا مورد خطاب قرار می‌دهد يا از كتاب خدا برای شما دليل می‌آورد؟
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَمَا أَرْ‌سَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرً‌ا وَنَذِيرً‌ا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (28) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (29) قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُ‌ونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (30)} [سبأ]
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لَن نُّؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْ‌آنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَ‌بِّهِمْ يَرْ‌جِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (31) قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَىٰ بَعْدَ إِذْ جَاءَكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِ‌مِينَ (32) وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُ‌وا بَلْ مَكْرُ‌ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ‌ إِذْ تَأْمُرُ‌ونَنَا أَن نَّكْفُرَ‌ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَأَسَرُّ‌وا النَّدَامَةَ لَمَّا رَ‌أَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (33)} [سبأ]
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا رَ‌جُلٌ يُرِ‌يدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرً‌ى وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ‌ مُّبِينٌ (43) وَمَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُ‌سُونَهَا وَمَا أَرْ‌سَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ‌ (44)} [سبأ]
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَ‌ادَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُ‌وا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ‌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (46) قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ‌ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِ‌يَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (47) قُلْ إِنَّ رَ‌بِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (48)قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ (49) قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَ‌بِّي إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِ‌يبٌ (50)} [سبأ]
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ (51) وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52) وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53) وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ (54)} صدق الله العظيم [سبأ]
پس اين سخن خداوند را به ياد آوريد:
{وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52) وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53) وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ (54)} صدق الله العظيم [سبأ]
پس ای عاقلان، به سخن خداوند بنگريد كه می‌فرمايد:
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ (51) وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52) وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53) وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ (54)} صدق الله العظيم [سبأ]
در اين آيات خداوند از سياره عذاب كه در آن ترديد دارند سخن می‌گويد. در ابتدای امر، آن‌ها به وجود آن اعتراف كردند ولی بعد آن را انكار نمودند و نسبت به آن کافر شدند. اثرات اين سياره قبل از آمدنش، از فاصله دور، بر زمين آغاز شده‌است، و آن‌ها از مکانی دور که همان زمینی است که روی آن هستند، در مورد این کوکب با حدس و گمان سخنانی می‌گویند درحالی‌که این کوکب هنوز در فاصله دوری از زمین قرار دارد و تناوش آن که همان تأثیرات آن بر سیاره زمین است، آغاز شده و همچنان کوکب عذاب در فاصله دوری از زمین است، در آن روز كه سياره از نزديكی زمين عبور كند چه خواهيد كرد؟ كه خداوند تعالی می‌فرمايد:
{وَلَوْ تَرَ‌ىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ (51) وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52) وَقَدْ كَفَرُ‌وا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53) وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِ‌يبٍ (54)} صدق الله العظيم [سبأ]*
ای امت اسلام، قسم به الله كه خدايی ومعبودی جز او نيست، سياره عذاب بی‌شک به‌زودی می‌آيد و به آنان كه می‌گويند عبور آن روز جمعه 21 دسامبر 2012 خواهد بود، از آیات محكم كتاب پاسخ می‌دهم و می‌گويم خداوند تعالی می‌فرمايد:
{خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِ‌يكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ (37) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38) لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ‌ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ (39) بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ (40)} صدق الله العظيم
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (48) قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلا نَفْعًا إِلا مَا شَاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلا يَسْتَقْدِمُونَ (49) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ (50) أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (51)} صدق الله العظيم [يونس]
و خداوند تعالی می‌فرمايد:
{لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3) إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ‌ مِّنَ الرَّ‌حْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِ‌ضِينَ (5) فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)} [الشعراء]
{فَارْ‌تَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) يَغْشَى النَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) رَّ‌بَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)} [الدخان]
{إِذَا جَاءَ نَصْرُ‌ اللَّهِ وَالْفَتْحُ (1) وَرَ‌أَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ‌بِّكَ وَاسْتَغْفِرْ‌هُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا (3)} [النصر]
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (28) قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ (29) فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ‌ إِنَّهُم مُّنتَظِرُ‌ونَ (30)} صدق الله العظيم [السجدة]
وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين
امام مهدی منتظَر ناصر محمد اليماني
*بیان آیات 51 تا 53 سوره سبأ از جمله معنای «اخذوا من مکان قریب»، «تناوش» و «یقذفون بالغیب» :
https://mahdialumma.xyz/showthread.p.05#post_320205

- 2 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
26 - ذی الحجة - 1429 ه
24 - 12 - 2008 م
4 - دی - 1387 ه.ش.
12:33 صبح
سلام بر نجیب خردمند.
{هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ} صدق الله العظيم
بسم الله الرحمن الرحيم
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين و بعد.
سلام به دوست خردمند نجیب، بشارت می‌دهم بیان حق این آیه از آیات محکم کتاب را، تا خردمندان از آن پند گیرند و اما بیان فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:158]
این طلوع خورشید از مغرب است که علت آن، عبور سیاره عذاب است که از کنار زمین عبور خواهد کرد و این دو نشانه در یک شب با هم خواهند آمد و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:158]
چون این‌ها نشانه عذاب هستند و از کِی تا به‌ حال ایمان مردم در زمان دیدن عذاب الهی سودی به حالشان داشته‌ است؟ تمام کسانی که پیش از این توسط خداوند هلاک شده‌اند نیز بعد از اینکه دیدند عذاب خداوند به‌سویشان می‌آید، تصدیق کرده و ایمان آوردند ولی ایمان در آن شرایط نفعی برایشان نداشت، تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (11) فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ (12) لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13) قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14) فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15) وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ} صدق الله العظيم [الأنبياء]
لذا بیان حق این فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ} صدق الله العظيم، [الأنعام:158]،
طلوع خورشید از مغرب است که حتماً ناشی از نشانه دیگری است که همراه با آن، در یک روز رخ می‌دهد. و ما پیش‌تر، آن را به حق، روشن کرده و به تفصیل شرح دادیم: سیاره عذاب می‌آید و روزی که از کنار زمین عبور کند، باعث برعکس شدن گردش زمین و طلوع خورشید از مغرب خواهد شد و خداوند هر کس را که بخواهد هلاک کرده و هر کس را بخواهد، نجات خواهد داد تا اینکه سیاره عذاب از زمین بگذرد و دور شود و سپس خورشید به وضعیت عادی خود بازگشته و از شرق طلوع می‌کند و حیات تا زمانی که خداوند اراده کند، ادامه خواهد داشت و به دنبال این نشانه دیگری خواهد بود.
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين.
اما دو نشانه‌ای که با هم هستند، یکی سیاره عذاب است و دیگری طلوع خورشید از مغرب که در روز عبور سیاره آتش رخ خواهد داد که در تصویر زیر نشان داده شده‌است و این دو نشانه و آیت با هم رخ خواهند داد: عبور سیاره عذاب و طلوع خورشید از مغرب.
أخو المُسلمين في الدين الإمام ناصر مُحمد اليماني

- 3 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
21 - رمضان - 1431 ه
31 - 08 - 2010 م
9 - شهریور - 1389 ه.ش.
02:20 صبح
سؤال و جواب از آیات محکم کتاب [ذکر خردمندان] درباره کوکب عذاب [Nibiru Planet X]
بسم الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمرسَلين محمد رسول الله إلى الناس كافة وعلى آله الأطهار والسابقين الأنصار في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين.
سوال 1- آیا خداوند در قرآن عظیم به کافران وعده داده‌است که بارانی از سنگ از آسمان بر سرشان می‌بارد و «عذاب دردناک» به سراغشان خواهد آمد؟
جواب 1- خداوند تعالی می‌فرماید:
{سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)} صدق الله العظيم [المعارج].
سؤال 2- کافرانِ منکرِ قرآن عظیم از پروردگار چه چیزی خواستند؟
جواب 2- خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (32)} صدق الله العظيم [الأنفال].
سؤال 3- و چرا از چنین نوعِ عذابی سؤال کردند و آن را خواستار شدند؟ آیا به خاطر این بود که رسول الله به آنان هشدار داده بود در صورتی که تکذیب ذکر الهی، قرآن عظیم، توسط بشر استمرار یابد، از کوکبی [ناشناخته]، از آسمان «کسف سنگ» بر سر زمین می‌بارد؟
جواب 3- خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا} صدق الله العظيم [الإسراء:92].
سؤال 4- آیا در علم کتاب، سابقه دارد که خداوند گروهی از کافران نسبت به رسولان پروردگارشان را با «کسف سنگ» از این جرم آسمانی عذاب کند؟
جواب 4- خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163) وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164) أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165) وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166) قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168) رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169) فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174) وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175) كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179) وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180) أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185) وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186) فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190) وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)} صدق الله العظيم [الشعراء].
سؤال 5- و موقعیتِ این جرم آسمانی در مجموعه شمسی و فضای اطراف [حول] کره‌ی زمین کجاست؟ آیا بالای زمین است و دور می‌زند تا پایین‌تر از زمین قرار گیرد، یا پایین‌تر از زمین است و دور می‌زند تا بر بالای زمین قرار گرفته و سنگ‌های «منضودة» بر آن ببارد؟
جواب 5- خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ (74) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ (75)} صدق الله العظيم [الحجر].
سؤال 6- و آیا بارش [سنگ از] کوکب عذاب بر سر تمام زمین است یا در مکان معینی از زمین؟
جواب 6- خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (82)} صدق الله العظيم [هود].*
سؤال 7- پس به این ترتیب، مسلم است که بسیاری از زندگانِ در زمین، مورد اصابت قرار خواهند گرفت و از شمارِ هر چه که خدا بخواهد، انسان و غیر آن [و تا جایی که خدا بخواهد]، کاسته می‌شود؟
جواب 7- خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا وَاللَّهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (41)} صدق الله العظيم [الرعد].
سؤال 8- گروهی از دانشمندان فضایی کشف کرده‌اند جرمی آسمانی وجود دارد که در حال نزدیک شدن به زمین بشری است و از کنار زمین، از بالای آن، عبور خواهد کرد و پیش‌بینی می‌کنند تعداد زیادی از مردم کره زمین هلاک خواهند شد، آیا خداوند در علم کتاب خود به شما خبر داده‌است که خداوند قبل از رسیدن این کوکب، آن‌ها را از [زمان رسیدن] آن باخبر خواهد کرد؟ و همچنین دریافته‌اند که از «اطراف» یعنی از سمت قطب‌ها به‌سوی زمین می‌آید، به این معنی که مدار دوران آن 45 درجه با محور دوران سایر اجرام آسمانی زاویه دارد و لذا از «اطراف» زمین به‌سوی آن می‌آید، یعنی از سمت قطب‌های شمالی و جنوبی، زمین را دور می‌زند و به این ترتیب فهمیده‌اند که از «اطراف» به‌سوی زمین می‌آید، آیا در علم خداوند عالم الغیوب، آمده‌است که قبل از رسیدن آن، آنان را باخبر می‌کند که این کوکب از «اطراف» یعنی قطب‌ها به سوی بشر می‌آید؟
جواب 8- {أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا وَاللَّهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (41)} صدق الله العظيم.
سؤال 9- آیا خداوند در ذکر الهی، قرآن عظیم، به کافران وعده داده‌است، آنان را با این جرم آسمانی، عذاب کرده و حق را یاری خواهد نمود و آن را بر تمام مردم عالم غلبه خواهد داد و تمام گروه‌های باطل بشری را با آن به هزیمت خواهند کشاند؟
جواب 9- خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39) بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (40) وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (41) قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَٰنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ (42) أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ (43) بَلْ مَتَّعْنَا هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ أَفَلَا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ (44) قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُم بِالْوَحْيِ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ(45) وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (46)} صدق الله العظيم [الأنبياء].
سؤال 10- صبر کن، صبر کن، آیا این کوکب عذاب، کوکب آتش سقر است که خداوند در کتاب خود وعده‌ی آن را به کسانی داده‌است که رسولانش را تکذیب می‌کنند، چون خداوند سبحان می‌فرماید:
{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39) بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (40)} صدق الله العظيم؟ آیا قبل از روز قیامت، دیده خواهد شد؟ آیا نشانه‌هایی از نشانه‌های بزرگ ساعت [اشراط الساعة الکبری] همراه آن هستند؟
جواب 10- خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31) كَلَّا وَالْقَمَرِ (32) وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33) وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34) إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35) نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ (36) لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)} صدق الله العظيم [المدثر].**
سؤال 11- مقصود خداوند از این فرموده چیست:
{كَلَّا وَالْقَمَرِ (32) وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33) وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)} صدق الله العظيم؟
جواب 11- خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)} صدق الله العظيم [الشمس].
سؤال 12- آیا این بدان معنی است که خورشید نمی‌تواند از ماه پیشی گیرد [ادراک] و ماه به دنبال خورشید روان نمی‌گردد، تا اینکه بشریت وارد دوران نشانه‌های بزرگ ساعت شود و این حادثه [ادراک]*** انذاری برای بشریت است تا قبل از عبور کوکب سقر، هرکس می‌خواهد زودتر ایمان بیاورد و یا آن را به تأخیر اندازد؟
جواب 12- خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ (39) لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40)} صدق الله العظيم [يس].****
سؤال 13- بیان حق این فرموده خداوند تعالی چیست:
{وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40)} صدق الله العظيم،
آیا مقصود این است که شب هم نمی‌تواند از روز سبقت گیرد؟
جواب 13- خداوند تعالی می‌فرماید:
{خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا} صدق الله العظيم [الأعراف:54].
خبر را فهمیدیم که تا زمانی که خدا بخواهد، خورشید از ماه پیشی خواهد گرفت، و سپس به دلیل عبور کوکب آتش، شب از روز سبقت می‌گیرد و خورشید از مغربش طلوع خواهد کرد. از آنجا که خداوند، قبل از عبور کوکب آتش، کافران را از نزدیک شدنش باخبر کرده‌است، آیا می‌توانند بفمهند در عصر نشانه‌های بزرگ ساعت، «کوکب آتش» [دقیقاً] در چه زمانی از کنار زمین بشر عبور خواهد کرد؟ یا اینکه آمدن آن کاملاً ناگهانی است؟ یا حتی کسی که این قرآن عظیم بر او نازل شده‌است از موعد آمدن آن خبر ندارد؟
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (28)} [السجدة].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48) قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (49)} [يونس].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38) لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39)} [الأنبياء].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (71) قُلْ عَسَىٰ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (72)} [النمل].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(29) قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (30)} [سبأ].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48) مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49)} [يس].
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)} [الملك].
{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39) بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (40)} صدق الله العظيم [الأنبياء].
النذير بالبيان الحقّ للذكر المهديّ المنتظَر الإمام ناصر محمد اليماني.
* علیها یعنی بر [تمام] کره زمین
** آیه 32 تا 34 سوره المدثر زمان وقوع نشانه‌های بزرگ ساعت را نشان می‌دهند.توضیحات بیشتر:
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=255716#post255716
*** توضیح ادراک :
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=90437#post90437
****كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ: محاق، سطح تاریک و عاری از نور ماه
======== اقتباس =========

1

- 5 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
06 - جمادی الأوّل - 1430 ه
01 - 05 - 2009 م
11 - اردیبهشت - 1388 ه.ش.
11:17 عصر
ای مردم! خداوند را به یگانگی بخوانید، جز او کسی را عبادت نکنید و خدایی جز او وجود ندارد و پاک و منزه از آن چیزهایی است که با او شریک می‌گیرید.
بسم الله الرحمن الرحيم
خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ‎(18)‏ وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ‎(19)‏ لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ‎(20)‏ لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ‎(21)‏ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ ‎(22)‏ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ‎(23)‏ هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ‎(24)‏} صدق الله العظيم. [الحشر]
{فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ‎(34)‏ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ‎(35)‏ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ ‎(36)‏ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ ‎(37)‏ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ‎(38)‏ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ‎(39)‏ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ‎(40)‏ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ‎(41)‏ أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ‎(42)‏ أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ‎(43)‏ وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ ‎(44)‏ فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ ‎(45)‏ يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ‎(46)‏ وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ‎(47)‏ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ‎(48)‏ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ‎(49)‏} صدق الله العظيم [الطور]
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:56]
{اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:1]
{فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ} صدق الله العظيم [الذاريات:50]
الداعي إلى الصراط المُستقيم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
======== اقتباس =========

1

- 6 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
25 - ربیع الأوّل - 1431 ه
11 - 03 - 2010 م
20 - اسفند - 1388 ه.ش.
12:00 عصر
حسبي الله ونعم الوكيل

بسم الله الرحمن الرحيم
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين.
ای مرد! تو تازه در سایت ثبت‌نام کرده‌ای و من خودم عضویت شما را فعال کردم، حال به ما دشنام گفته و بددهانی کرده و در بیان حق ذکر تدبر و تفکر نمی‌کنی!
و اما کوکبِ سقر، در دوره‌های زمانی به سراغ انسان‌ها می‌آید [لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ] و عبورِ این بار آن از کنار زمین، از نزدیک‌ترین فاصله است و در شبی رخ می‌دهد که در آن، شب از روز پیشی خواهد گرفت و یکی از نشانه‌ها و شروط بزرگ ساعت است و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ ‎(27)‏ لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ ‎(28)‏ لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ‎(29)‏ عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ‎(30)‏ وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ‎(31)‏ كَلَّا وَالْقَمَرِ ‎(32)‏ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ‎(33)‏ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ‎(34)‏ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ‎(35)‏ نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ ‎(36)‏ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ‎(37)‏} صدق الله العظيم [المدثر]
این همان است که شما نام سیاره دهم را بر آن نهاده‌اید. بر سر ما داد و فریاد مکن، شما آن را با چشم یقین مشاهده خواهی کرد و امیدوارم خداوند تو و تمام مسلمانان را همراه با تو از شرّ آن حفظ نماید. برادر گرامی، از خدا تقوا کن و در بیان حق ذکر [قرآن] تدبر و تفکر کن تا قلبت آکنده از نور بیان حق قرآن گردد. به خدایی که خداوندی جز او نیست قسم، بیان ناصر محمد یمانی از قرآن، قلب‌هایی را که در سینه‌هاست، نورانی می‌کند؛ چون این بیانات از آیات محکم قرآن هستند و بر اساس ظن و گمان آورده نمی‌شوند، ظن و گمان کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند.
برهان روشن را به شما یاد خواهیم داد. به‌راستی که بیان حق مهدی منتظر از قرآن، نوری برای سینه‌هاست. پس بیشتر و بیشتر در آن تدبر کن. هر چقدر که بیشتر بخوانی و در بیانات مهدی منتظر ناصر محمد یمانی تدبر کنی، یقینت درباره اینکه امام ناصر محمد یمانی، به حق امام مهدی است، بیشتر می‌گردد و علت این است که قلبت از نور بیانات مبین و آشکار آکنده می‌گردد و هرچه که بیشتر بخوانی، نور قلبت بیشتر می‌گردد و از حق آگاه و آگاه‌تر شده و نسبت به آن بصیرت می‌یابی و این نور آن‌قدر زیاد می‌شود تا بالاخره این یقین به سراغت می‌آید که امام ناصر محمد یمانی، به حق و آشکارا امام مهدی و خلیفه خداوند در زمین است. نصیحت مرا بپذیر و آن را به‌ کار گیر و امتحان کن که من ناصح تو هستم و خداوند بهترین شاهد است.
وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله رب العالمين.
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليمانی.
======== اقتباس =========

- 7 -
امام مهدی ناصر محمد اليماني
29 - شوّال - 1427 ه
20 - 11 - 2006 م
29 - آبان - 1385 ه.ش.
09:02 عصر
یمانیِ منتظَر دانشمندان عرصه‌های گوناگون را به میز گفت‌وگو دعوت می‌نماید.
بسم الله الرحمن الرحيم
از مهدیِ منتظر، خلیفه خداوند بر بشر، دوازدهمین امام از اهل بیت پاک و مطهر و آخرین خلیفه از تمام خلفایِ خداوند، بنده حقیر و کوچک در پیشگاه پروردگار، امام ناصر محمد یمانی به برادر گرامی‌ام، خادم حرمین شریفین ملک عبدالله بن عبدالعزیز آل سعود محترم و تمام رهبران عرب و غیر عرب [عجم] و همچنین به هیئت علمای بزرگ در مکه مکرمه و تمام علمای دینی جهان و تمام علمای فیزیک نجوم که ادعای داشتن علم غیب ندارند و از منجمان دروغگویی نیستند که اولیاء شیطان‌اند، و به تمام دانشمندانِ بشریت در عرصه‌های مختلف علمی و به تمام مردم! سلام بر کسی که از «المهدی»، هدایت‌کننده به راه راست، صراط مستقیم، تبعیت نماید و اما بعد.
ای علمای امت، علمای مسلمین و نصاری [مسیحیان]، آیا انتخاب خاتم الأنبیاء و مرسلین محمد عبدالله و رسول خداوند صلى الله عليه وآله وسلم و یا برگزیدن عبدالله و رسول خدا مسيح عيسى بن مريم صلى الله عليه وسلم، شأن شماست؟ جواب شما نمی‌تواند غیر از جوابی باشد که فرشتگان «الرحمن» در زمان آگاه شدن از خلافت انسان دادند. آن‌ها خود را برای خلافت ملکوت، اولی‌ٰتر از دیگران می‌دانستند و این امر را می‌توان از خلال سخنشان دریافت که گفتند: «ما تسبیح و حمد تو را گفته و تقدیست می‌کنیم: {وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ} صدق الله العظيم [البقرة:30].
پس خداوند نام تمام خلفای خود را به آدم آموخت و سپس آن‌ها را به فرشتگان عرضه داشت و با لحنی آمیخته با خشم فرمود:
{أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:31]
آن‌گاه فرشتگان دریافتند که در نفس خداوند نسبت به آنان چه می‌گذرد و سخنشان به معنای آن است که گویا از پروردگارشان داناترند و دریافتند از حد خود تجاوز نموده‌اند، لذا با خشوع و خضوع به پروردگارشان روی آورده و تسبیح‌کنان گفتند:
{قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (32)} صدق الله العظيم [البقرة]
لذا ای علمای امت! حال که فرشتگان «الرحمن» در مورد انتخاب خلیفه خداوند در زمین، حق اظهار رأی نداشتند، چگونه ممکن است شما حق داشته باشید در امر انتخاب آخرین خلیفه خداوند ورود کنید؟ خلیفه‌ای که امامِ انبیا و رسولان از اولین و آخرینشان است. [مترجم: امام مهدی، امام چهار پیامبر است، سه نفر از گروه انبیا و رسولان امت‌های اولیه یعنی سه رسول اهل کهف از پیشینیان و عیسی علیه السلام از آخرینان است] و محمد رسول الله به‌خاطر اینکه از اهل بیت اوست به آن افتخار می‌کند. بالاتر از هر عالمی، علیمی هست و خداوند بعضی از انبیا خود را به دیگر انبیا برتری بخشیده و از نظر درجات علمی برخی را از دیگران بالاتر قرار داده‌است:
{وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ (76)} صدق الله العظيم [يوسف]
و عبدالله، مسيح عيسى بن مريم، نسبت به انبیای پیش از خود اعلم‌ بود، چون خداوند، کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به وی آموخت اما پروردگار در کتاب به فرزند مریم امر نمود تا از امر من اطاعت کرده و با پیروی از من، مرا به امامت بپذیرد و او نبیّ و رسول خداوند است و در دنیا و آخرت مقامی والا دارد و آبرومند است و از بندگان مقرب درگاه خداوند و پروردگار عالمیان است و در عصر امامت مهدی منتظَر از صالحان است، امامی که علم فراگیر و شامل کتاب به او عنایت شده‌است، کتابی که بر انجیل و تورات و تمام کتب رسولان پیشین برتری داشته و مُهَیمِن بر آنان است. خداوند محمد صلّى الله عليه وسلم را با این کتاب شامل و فراگیر برای جن و انس برانگیخته‌است. قرآن عظیم کتاب جامع خداوند است که ذکرِ شما و ذکرِ مردمان پیش از شماست. در آن اخبار شما و مردمان پیش از شما و مردمان آینده آمده‌است و کسی که علم این کتاب به او عنایت خواهد شد، اعلم‌ و آگاه‌ترین بنده در میان بندگان خداوند در آسمان‌ها و زمین می‌شود و به درجه‌ای عالی نائل شده‌است که تنها به یکی از بندگان صالح خداوند تعلق می‌گیرد و خداوند او را خلیفه کل ملکوت قرار می‌دهد و این درجه نمی‌تواند و شایسته نیست به دو بنده تعلق گیرد و تنها سزاوار است که یک نفر از بندگان صالح خداوند به این فوز نائل گردد و حبیب و جدّ من با توجه به خاتم الأنبیا و رسولان بودنش، امیدوار بود که ایشان به این درجه نائل گردند تا اینکه این فرموده خداوند تعالی نازل گردید:
{الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ الرَّ‌حْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرً‌ا (59)} صدق الله العظيم [الفرقان]
آن‌گاه بود که آخرین نبی و رسول خداوند دریافت، در علم کتاب مردی از امت او هست که نسبت به «الرحمن»، عالم‌تر از اوست. با اینکه محمد رسول الله، خاتم الأنبيا والمرسلين و گرامی‌ترین نبی در نزد پروردگار عالمیان بوده و بیش از تمام انبیا مورد حب و قرب خداست اما برای محمد رسول الله روشن گردید خداوند این مرد صالح را که از امت او و از اهل بیت ایشان است، آخرین خلیفه خود قرار داده‌است. خداوند او را به عنوان نبی یا رسول برنمی‌انگیزد، بلکه امام تمام امت‌های ملکوت، امام امت‌های عالم نور [ملائکه] و عالم آتش [جنّیان] و عالم گِل سفالگون [انس] است. سپس محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم همراه برادر و معلمش جبریل به جستجو در مورد این «خبیر» پرداخت و محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم دانست که مَثَل او و مَثَل «مهدی، صاحب علم کتاب» مانند مثل آن بنده خدا با رسولی است که خداوند با او سخن گفت [نبی الله موسی علیه السلام]؛ با وجود این تکریم [سخن گفتن با او]، به رسول امر نمود تا برود تا علم بیشتری بیاموزد و در نزد بنده‌ای از بندگان صالح خداوند شاگردی کند. خداوند به نبیّ خود موسی فرمان داد تا گوش به فرمان و مطیع امر او باشد چراکه آن بنده، از نظر علمی بالاتر از موسی است. لذا بر اوست که مطیع امر آن مرد صالح باشد. فقط اینکه آن مرد صالح می‌دید که موسی نبی خداوند و کلیم او، با وجود دانشی که خداوند به او عطا نموده بود، نمی‌تواند همراه او صبر پیشه نماید و دانشِ موسی در قیاس با دانش آن مرد اندکی بیش نبود. برای همین هم موسی بهاو گفت:
{هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰ أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا} صدق الله العظيم. [الكهف:66]
ولی آن مرد که به برتری علمی خود بر موسی کلیم الله اطمینان داشت، همان ابتدا با قاطعیت نتیجه سفر را اعلام کرده و گفت:
{قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرً‌ا (67) وَكَيْفَ تَصْبِرُ‌ عَلَىٰ مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرً‌ا (68) قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ صَابِرً‌ا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرً‌ا (69)} صدق الله العظيم [الكهف].
و حکمی که مرد صالح قبل از آغاز سفر داده بود، به واقعیت پیوست:
{قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرً‌ا (67)}
ای علمای مسلمین و نصاری [مسیحی]، شایسته و در حدّ شما نیست که [اعطای] علم [از جانب] خداوند را منحصر به انبیا و رسولان کنید و آنان را از همه صالحان گرامی‌تر بدانید و علم را تنها به آنان منحصر کرده و صالحان را کنار بگذارید. این دخالت در شئون و امور خداوند است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ} صدق الله العظيم. [الزخرف:32]
آیا خداوند نبیّ و رسول و کلیم خود، موسی علیه الصلاة و السلام را جز برای این به‌سوی آن مرد صالح فرستاد تا موسی و تمام مردم بدانند، حق ندارند علم الهی را منحصر به انبیا و رسولان بدانند؟ خداوند در امر مخلوقاتش شئونی دارد و خداوند برای تمام مخلوقات است نه اینکه تنها به گروهی از شما تعلق داشته باشد، بلکه برای همه است تا همه برای اینکه نزد خداوند محبوب‌تر باشند و به او نزدیک‌تر، رقابت کنند.
آخرین نبی و رسول خداوند، محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم در نزد خداوند محبوب‌ترین نبیّ و رسول از میان انبیا و رسولان است و اما مهدی منتظر، محبوب‌ترین آفریده خدا در میان تمام مخلوقات است و بیش از همه‌‌ی آنان از کتاب خدا، پروردگار عالمیان آگاه است. او آخرین خلیفه از خلفای خداوند و بنده حقیر و کوچک درگاه «الرحمن» و «خبیر به الرحمن» در میان تمام مردم است.
سپس محمد رسول الله همراه معلمش جبریل علیهم الصلاة و السلام درباره شأن این مرد که بیش از محمد رسول الله، خاتم الأنبيا والمرسلين و بیش از معلم او جبريل عليه الصلاة والسلام درباره ذات «الرحمن» می‌داند، شروع به جستجو کردند تا اینکه حقیقت ایمان این مرد «خبیر به الرحمن» و فرج خداوند برای مظلومین و محرومین و ضُعَفا و مساکین برایش روشن شد. او رحمتی است که خداوند بر خود فرض نموده‌است و برای بیعت با مسلمانان در کنار رکن یمانی حاضر خواهد شد و از یمن است و به همین خاطر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در مورد او بشارت داد و سرزمینی که او از آن برمی‌خیزد را مشخص کرده و می‌فرماید:
[نفس الله يأتي من اليمن]
«نفس الله» یعنی «فرج الله» و این نفس، فرجی برای تمام مسلمانان است.
پس ملیّت و درجه آگاهی او از حقیقت اسم اعظم الهی را برایتان روشن ساخت که حقیقتی در ذات خداوند تعالی است و جز یمانیِ «خبیر به الرحمن»، کسی نمی‌تواند نسبت به اسم اعظم معرفت پیدا نماید و این معنا و مقصود این حدیث رسول الله صلى الله عليه وسلم است:
[الإيمان يمان والحكمة يمانية]
ای جماعت علمای دین و ای مسلمانان! بیایید تا حقیقت اسم اعظم الهی و حکمتی را به شما بیاموزم که خلقت ملکوت آسمان‌ها و زمین و خلقت عالمِ نور و عالمِ آتش و عالمِ گِل سفالگونه در آن تجلّی دارد. این نام تجلّی حکمت خلقت تمام جنبندگان زمین و پرندگانی است که با بال‌هایشان در آسمان در پروازند و امت‌هایی همانند شما هستند و خداوند آنان را برای همان حکمتی آفریده‌است که شما را برای آن خلق نموده‌است. حقیقت اسم اعظم الهی، تجلّی هدف الهی از خلقت آسمان‌ها و زمین و تمام ملکوت موجودات زنده از پشه و مافوق آن است. ای علمای امت! برای تکذیب این امر عجله نکنید ولی شایسته هم نیست آن را تصدیق کنید، مگر اینکه از قرآن عظیم که حقیقت راز بزرگ اسم اعظم الهی در آن آمده است، این حقیقت بزرگ را برایتان ثابت کنم. چرا خداوند 99 نام خود را به شما گفته‌است ولی از اسم اعظم خود، سخنی به میان نیاورده و آن را در علم غیب در نزد خود پنهان نگاه داشته و حقیقت آن را در نفس خود نهاده و تنها بنده‌ای از بندگان خداوند از آن آگاه خواهد شد که خداوند را آن‌گونه که شایسته است، عبادت نماید. بنده حقیر و کوچک در پیشگاه خداوند که از اسم اعظم خداوند در ذات نفس او آگاهی دارد، او بسیار والاتر از شریکانی است که برایش قائل می‌شوند.
ای علمای دین! و ای تمام مسلمانانی که می‌خواهند نام اعظم خداوند را بدانند تا در دنیا و یا آخرت با آن نام از خداوند درخواست کنند، شما درباره اسامی الهی دچار الحاد شده‌اید، چون گمان می‌کنید اسم اعظم خداوند از 99 نام دیگر او بزرگتر است! شما به خطا رفته‌اید و سبحان الله از آنچه که می‌گویید که این برتری‌طلبی بزرگی است. لا اله إلا هو، خداوند یکتاست و در امر آفرینش شما و خلقت آسمان‌ها و زمین‌ شریکی ندارد. خدایی جز او نیست و اسماء الحسنی از آن اوست. پس بدون اینکه میان اسماء الهی فرقی قائل شوید، خداوند را با آن نام‌ها بخوانید، چه الله و چه الرحمن و یا هر نام دیگر از اسامی صدگانه خداوند. با این ظن که اسم اعظم الهی از باقی نام‌های خداوند بزرگتر است، در امر اسامی خداوند ملحد نشوید. این کار الحاد در ذات خداوند است؛ آیا پروردگارتان را به چند جزء تقسیم کرده‌اید؟ سبحان الله العظیم! چگونه ممکن است برای او اسمی اعظم‌تر از اسامی دیگر باشد؟! او «واحد»، «احد»، «صمد»، «لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد» است.
ای علمای مسلمین و ای مردم! بیایید تا به شما بیاموزم راز عظمت اسم اعظم الهی چیست. آن {النَّعِيمِ} است که مردم به‌خاطر طمع و حرص فراوان در جمع‌آوری و افزون کردن مال، از آن غافل شده‌اند و همان نعیمی است که درباره آن مورد سؤال واقع خواهید شد.* این نعیم، حقیقت رضوان نفس پروردگارتان است؛ آیا شما پروردگارتان را عبادت می‌کنید؟ و در حقیقت، حکمت خلقتتان در همین نام متجلی می‌شود:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)} صدق الله العظيم. [الذاريات]
اما ای جماعتی که عابدان پروردگاتان هستید، برایتان بگویم چرا خداوند رضوان نفس خود را با «نعیم اعظم» وصف نموده است؟
جواب حق را از قرآن عظیم می‌آوریم. علت این است که:
بندگان مقرب خداوند این نعیم را در قلب‌هایشان احساس می‌کنند. آن‌ها نعیمی عظیم را حس می‌کنند که باعث سکینه و طمأنینه و گشودگی قلب‌هایشان می‌شود. نور خداوند که از رضوان نفس پروردگار نسبت به آنان سرچشمه می گیرد، در قلب‌هایشان منعکس می‌گردد. این نعیم از نعیم بهشت [مادی] بسیار عظیم‌تر است. این روح و ریحانی است که در قلب بندگان مقرب خداوند است و از بهشت نعیم بسیار عظیم‌تر است. به همین خاطر هم «نعیم اعظم» نامیده می‌شود؛ یعنی نعیمی که از بهشت و حورالعین عظیم‌تر است. همانا که دنیا و آخرت، مُلک «مادی»هستند که عظمت آن دو نعیم بسیار متفاوت است و آخرت بهتر و پایدارتر است. سزاوار نیست و نعیم دنیا و آخرت، نمی‌توانند از نعیم رضوان نفس خداوند نسبت به بندگان، عظیم‌تر باشند و نعیم رضوان خداوند همان «مزید» به جنت نعیم است [اشاره به آیه کریمه سوره ق: لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ(35)]. نعیم جنات، هر چقدر هم که عظمت داشته باشد، در برابر عظمت نعیم اعظم رضوان نفس خداوند بر بندگان، کوچک و حقیر است. مرا باور کنید و بدانید که نعیم رضوان نفس خداوند بزرگ‌تر از نعیم جنت است.
تصدیق فرموده خداوند تعالی در آیات محکم قرآن عظیم:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِ‌ي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ‌ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِ‌ضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ‌ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم. [التوبة]
آری به پروردگارم قسم، چنین است و رضوان خداوند نعیم اعظمی است که از بهشت مادی و حورالعین بزرگتر است.
ای جماعت عاشقانی که با محبت برای حور الطین [زیبارویان خاک] برای خداوند همتا قائل می‌شوید و آن‌ها را همچون خدا دوست می‌دارید، اما این محبتی را که تنها سزاوار خداوند است، به یک زن دارید که بنده‌ای از بندگان خداوند است. هرکس چیزی را بیش از خداوند دوست داشته باشد، همان الهه و عشق اوست و این الهه قادر نخواهد بود او را از آتش حفظ نماید و این یعنی آن‌ها به‌جایِ خداوند زنان را می‌پرستند [یعبدون من دون الله اناثاً] و به‌جای خداوند، شیطان رجیم را عبادت می‌کنند که لعنت خداوند بر او باد و قسم خورده‌است از بندگان خداوند، سهم معیّنی خواهدگرفت! [اشاره به آیات کریمه سوره النساء: إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًامَّرِ‌يدًا (117) لَّعَنَهُ اللَّهُ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُ‌وضًا (118)].
روی سخن من به تمام مسلمانان در تمام زمان‌ها و مکان‌هاست، شما را چه می‌شود؟ هرگاه خداوند بر بندگان مقرب خود کَرَم نماید، بندگانی که برای رسیدن به قرب و حب خداوند و مقام وسیله با یکدیگر رقابت می‌کنند، وقتی خداوند هر یک از آنان را که بخواهد مورد کَرَم خود قرار می‌دهد، شما به ناحق درباره آنان مبالغه می‌کنید؟ و آن‌ها را عبادت می‌کنيد تا شما را به خداوند نزدیک‌تر سازند! ای کسانی که چنین عملی را مرتکب می‌شوید، شما شرک آورده و از راه راست، صراط مستقیم، گمراه و دور شده‌اید و کسی که به خدا شرک ورزد، چنان است که گویی از آسمان فرو افتاده، پس مرغان او را می‌ربایند یا باد او را به سحیق [کوکب آتش] می‌افکند.** ای کسانی که با عبادت بندگان مقرب، به خداوند شرک آورده‌اید، تقوای الهی پیشه نمایید. به خداوند علی العظیم قسم که از آنان، در برابر خداوند هیچ کاری برایتان ساخته نیست و نسبت به عبادات شما کافر خواهند شد و بر ضد شما خواهند بود و می‌گویند:
{مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ (28) فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (29)} صدق الله العظيم [يونس].
این حاصل کار کسی است که به‌ جز خداوند، کس دیگری را می‌خواند و چنین فردی جز خداوند ولیّ و نصیری برای خود نخواهد یافت. ای حسرت بر بسیاری از بندگان مؤمن خداوند! چرا که ایمان نمی‌آورند مگر اینکه مقربان را در عبادت شریک خدا قرار دهند.
ای علمای امت، آیا می‌دانید دلیل عبادت بت‌ها چیست؟ همانا که علت آن مبالغه‌ای است که در همه زمان‌ها ومکان‌ها توسط مسلمین انجام می‌شد. هر بار که خداوند کسی را به نبوت برمی‌انگیخت تا مردم را از عبادت بندگان به‌سوی عبادت پروردگار بندگان راهنمایی نماید، بعد از مرگ، در حق انبیا یا صحابه پیشگام و یا بندگان مکرم خداوند که بعد از ایشان می‌آمدند، مبالغه می‌کردند. وقتی یکی از بندگان مقرب خدا از دنیا می‌رفت که به علت تکریم از جانب خداوند کراماتی داشت تا شاید مردمان دیگر از این کرامات باخبر شوند و از منش آنان پیروی کرده و برای قرب خداوند با آن‌ها رقابت کرده و تلاش نمایند در انجام خیرات و باقیات الصالحات از آنان پیشی گیرند تا خداوند آن‌ها را هم مورد تکریم و محبت خود قرار داده و به مقام قرب خود برساند و از آنان راضی باشد، با تأسف شدید، این مسلمانانی که به خواست خداوند چیزهایی از بندگان مقرب دریافته‌ بودند، رقابت را منحصر به همان مقربان کرده و خداوند را مختص آنان می‌دانستند و خودشان آن بندگان مقرب را به امید نزدیک‌تر شدن به خداوند عبادت می‌کردند. این حقیقتِ عبادتِ بت‌هاست. همواره در ابتدا، مجسمه و تمثیل‌های بندگان مقرب خداوند ساخته می‌شد و بعد از گذشت چندین نسل، راز عبادت بت‌ها از یادها می‌رفت. سپس انبیا آمده و راز عبادت بت‌ها را جویا می‌شدند. جواب آن‌ها تنها این بود که دیدیم پدران ما چنین می‌کردند و آن‌ها نیز شتابان از راه پدرانشان پیروی می‌کردند [اشاره به آیه کریمه: فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِ‌هِمْ يُهْرَ‌عُونَ (70) الصافات] و راز عبادت بت‌ها در پیِ گذر نسل‌ها از آنان پنهان می‌شد و نمی‌دانستند که علت آن، مبالغه درباره بندگان صالح و مقرب خداوند بوده‌است. مردمانِ هم‌دوره‌ی بندگان مقرب، به‌جای خداوند آن‌ها را می‌خواندند و این تأویل حق فرموده خداوند تعالی در آیات محکم قرآن عظیم است:
{قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ‌ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا (56) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَ‌بِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَ‌بُ وَيَرْ‌جُونَ رَ‌حْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَ‌بِّكَ كَانَ مَحْذُورً‌ا (57)} صدق الله العظيم [الإسراء].
ای مردم! شما را چه می‌شود که عظمت خداوند را درک نمی‌کنید و نمی‌خواهید قدر پروردگارتان را آن‌گونه که شایسته‌ی اوست بشناسید؟ آیا هر بار که خداوند گروهی از شما را مورد کرامت خویش قرار می‌دهد، شما ایشان را با پروردگارتان شریک می‌گیرید؟ از خدا تقوا کنید. به خداوند قسم، یمانی منتظَر که عالم‌ترین و گرامی‌ترین بنده در ملکوت آسمان‌ها و زمین است، در برابر خداوند به کارتان نمی‌آید. کسی جز به اذن خداوند حیّ القیوم، اجازه شفاعت در نزد خداوند سبحان را نخواهد داشت. یا مگر شما فکر می‌کنید متقیان از جانب خداوند اجازه سخن گفتن دارند و می‌توانند برایتان شفاعت کنند؟ سبحان الله العظیم! حتی روح القدس و ملائکه اجازه سخن گفتن ندارند، مگر کسی که «الرحمن» به او اجازه دهد و او نیز سخن صواب خواهد گفت. مگر کلام حق خداوند را نخوانده‌اید:
{إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31) حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَ‌ابًا (33) وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35) جَزَاءً مِّن رَّ‌بِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَٰنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)} صدق الله العظيم [النبأ].
آیا در این آیه محکم، روشن و واضح، می‌بینید متقیان اجازه سخن گفتن با پروردگارشان را داشته باشند و خداوند با قبول شفاعتشان، به آنان جواب می‌دهد؟؟سبحان الله! بلکه شفاعت تماماً برای خداوند است. چه کسی از خداوند ارحم الراحمین، رحیم‌تر است تا بتواند به خود جرأت دهد تا در پیشگاه «الرحمن» درخواست شفاعت نماید؟ آیا مسیح عیسی بن مریم برای گروهی از نصاری [مسیحیان] که در مورد او و مادرش به‌ ناحق مبالغه می‌کنند، جرأت می‌کند شفاعت نماید:
{وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْ‌يَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (116) مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْ‌تَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَ‌بِّي وَرَ‌بَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّ‌قِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (117) إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ‌ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (118) قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ} صدق الله العظيم [المائدة].
آیا فرزند مریم جرأت می‌کند برای امتش شفاعت کند؟ بلکه شفاعت را به خداوند بازمی‌گرداند، تصدیق فرموده خداوند تعالی است:
{مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ} صدق الله العظيم. [البقرة:256]
و همچنین فرشتگان«الرحمن»، آیا آن‌ها می‌توانند پروردگارشان را برای درخواست شفاعت برای کسی، مورد خطاب قرار دهند؟ سبحان الله العظیم! خیر، به خداوند قسم، اگر کسی از آنان چنین جرأتی بکند، خداوند او را گرفته و در آتش جهنم خواهد افکند، چه برسد به کسانی که پایین‌تر از آنان هستند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ يَقُومُ الرُّ‌وحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّ‌حْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الحقّ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَ‌بِّهِ مَآبًا (39) إِنَّا أَنذَرْ‌نَاكُمْ عَذَابًا قَرِ‌يبًا يَوْمَ يَنظُرُ‌ الْمَرْ‌ءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ‌ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَ‌ابًا (40)} صدق الله العظيم [النبأ]
ای جماعت مسلمانان، آیا می‌خواهید به ناحق در مورد محمد رسول الله مبالغه نمایید و او جرأت می‌کند در پیشگاه خداوند شفاعت امتش را بکند؟ سبحان الله! آیا خداوند محمد، عبد و رسول خود را تنها برای هشدار و انذار مردمان نفرستاده‌است تا از پروردگار خود بهراسند و بدانند جز او، ولیّ و شفیعی ندارند، باشد که تقوا پیشه نمایند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنذِرْ‌ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُ‌وا إِلَىٰ رَ‌بِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)} صدق الله العظيم [الأنعام].
نه محمد رسول الله و نه دیگر انبیا در امر شفاعت، هیچ دخالتی ندارند و خداوند در قرآن روشن نموده‌است که محمد رسول الله در امر شفاعت حقی ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{لِيَقْطَعَ طَرَ‌فًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنقَلِبُوا خَائِبِينَ (127) لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ‌ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ (128) وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْ‌ضِ يَغْفِرُ‌ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ غَفُورٌ‌ رَّ‌حِيمٌ (129)} صدق الله العظيم [آل عمران].
ای مردم! آیا می‌دانید چرا کسی جرأت نمی‌کند شفاعت نماید جز به امر خداوند؟ چون خداوند ارحم الراحمین است و اگر کسی جرأت کند شفاعت کند، مانند این است که بیش از خداوند نسبت به بندگان رحیم باشد و برای همین کسی شایسته این کار نیست، چراکه خداوند ارحم الراحمین است. به شدت در تعجبم که چطور مردم به کسانی التماس می‌کنند و از آنان انتظار شفاعت و رحمت دارند که رحمشان از خداوند، کمتر است! آن‌ها نمی‌دانند در آسمان‌ها و زمین، کسی ارحم الراحمین‌تر از خداوند نیست و هیچ‌کس را نرسد که رحیم‌تر از خداوند باشد و تنها قوم ظالمان هستند که از رحمت خداوند مأیوس می‌شوند.
ای علمای امت! نسبت به این معجزه بسیار بزرگ خداوند آگاه و هوشیار باشید. خداوند آن را برهانِ مهدی منتظَر، خلیفه خداوند بر بشر قرار داده‌است و در مکه، مقر مرکز عالم قرار دارد و زمین در مرکز این کیهانِ عظیم است، این سیاره زمین دارای آب است و راز حیات در آب نهاده شده‌است و بدون آب حیاتی وجود ندارد.
ای جماعت مسلمانان! مرا تصدیق کنید، این کلام خداوند را تصدیق کنید، خداوند در قرآن عظیم می‌فرماید مرکز کیهان و مادری که تمام این کیهان [عالم وجود] عظیم از آن جدا شده‌‌است، این سیاره‌ است که آب و حیات در آن وجود دارد و قبل از آنکه خداوند هفت آسمان و هفت زمین را بیافریند، عرش ملکوت عالم وجود [الکون] روی این زمین شما مستقر بود که مادر کیهان است و جهان از آن جدا شده‌است. این تأویل فرموده خداوند تعالی است:
{وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ} صدق الله العظيم [هود:7]
یعنی سیاره‌ای که آب در آن وجود دارد و خداوند حیات [هر چیز زنده‌ای] را بر پایه آب نهاده‌است و می‌فرماید:
{أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ(30)} صدق الله العظيم. [الأنبياء:30]
ای دانشمندان نجوم! همانا که خداوند در قرآن عظیم می‌فرماید که بعد از این «زمین مادری» که شما روی آن ساکن هستید، بی‌شک و تردید هفت زمین دیگر وجود دارد. اما این زمین، مادری است که هفت آسمان و هفت زمین از آن جدا شده و بعد از آن قرار گرفته‌اند و من از صادقین هستم. خداوند می‌فرماید اگر آب دریای زمین برای نوشتن کلمات خداوند مُرَکب شود، آب دریا تمام می‌شود درحالی‌که هنوز کلام خداوند تمام نشده‌است، ولو اینکه برایش کمک هم فرستاده شود. سپس خداوند برایتان تکرار می‌کند که اگر تمام درختان زمین، قلم شوند و به دریا، هفت دریای دیگر افزوده شود، کلمات خداوند پایان نخواهد یافت. پس ای علمای امت، این آیه خداوند روشن شد که:
{وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ} صدق الله العظيم [لقمان:27]
یعنی اگرخداوند تمام درختان روی زمین را قلم کند تا کلمات خداوند را بنویسند و بعد از دریا [آب‌های دریاهای زمین]، هفت دریای دیگر افزوده شود، یعنی به دریای زمین هفت دریای دیگر بعد از زمین افزوده شود. چرا؟ چون آیه از تمامی درختان روی زمین صحبت می‌کند که اگر به عنوان قلم برای نوشتن کلام خداوند به‌کار روند و سپس می گوید: {وَالْبَحْرُ‌ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ} صدق الله العظيم [لقمان:28]، یعنی دریایی که روی زمین است «با بعد از آن» ادامه داده شود، یعنی بعد از زمینی که دریا و بشر در آن هستند، هفت دریا بعد از زمین اضافه شود، یعنی بعد از زمین هفت اقلیم دیگر اضافه شود و مقصود هفت سیاره بعد از زمین است با هفت دریا؛ باز هم کلمات خداوند پایان نخواهد یافت. یعنی قبل از آنکه کلمات خداوند پایان یابد، مرکب تمام خواهد شد.
ای جماعت دانشمندان نجوم! همانا که خداوند در قرآن می‌فرماید بعد از «زمین مادری»، هفت زمین وجود دارد و این‌ها زمین‌های هفت‌گانه‌اند. اما زمینی که روی آن زندگی می‌کنید، مادری است و هفت آسمان و هفت زمین، از آن جدا شده‌اند و بعد از «زمین مادری»، هفت زمین وجود دارد که به آن نچسبیده‌اند، بلکه در فضا، بعد از «زمین مادری» و جدا از آن هستند و هفت آسمان بالای زمین هستند و از همه طرف آن را احاطه کرده‌اند و «زمین مادری» مرکز جاذبه این جهان عظیم [الکون] است و حتی جهت دوران خورشید به سمت «زمین مادری» یعنی مرکز جاذبه کیهانی است و خداوند تعالی در قرآن عظیم می‌فرماید که اگر رحمت او نبود، هفت آسمان و تمام ستارگان موجود در آن بر روی مرکز جاذبه کیهان، یعنی بر روی «زمین مادری» می‌افتادند و آن چیزی که به عنوان «کوکب نوترونی» خوانده می‌شود و اما در قرآن با نام «الرتق» از آن یاد می‌گردد، یعنی مَقَرِ جامعی که محل استقرار خورشید و ماه و تمام اجرام آسمانی و ستاره‌هاست. به آن «الساعة» هم گفته می‌شود، چون «الساعة» در باطن آن قرار دارد و آماده است تا اگر خداوند به او فرمان برپایی دهد، به فرمانِ وحیِ الهی برخیزد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَ‌بَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ (1)} صدق الله العظيم [الحج].
و این «الساعة» چیست که در انتظار اجرای وحی الهی است تا در زمانی که خداوند به آن فرمان دهد، بلرزد و خود را به شما نشان دهد؟ آن در باطن سیاره مادر است که خود را برای اطاعت از وحی الهی مهیا می‌نماید و زلزله ساعت یعنی «زمین الساعة» و خداوند تعالی می‌فرماید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّ‌حْمَٰنِ الرَّ‌حِيمِ
{إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا (3) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُالنَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)} صدق الله العظيم. [الزلزلة]
و زمین «الساعة» است و این «الساعة»،به‌طور ناگهانی از باطن و دل زمین خواهد آمد و کافران قادر به دفع و بازگرداندن آن نیستند و چهره‌هایشان را آتش فرا می‌گیرد [و می‌سوزاند] و علت این امر انفجار آتشفشان‌هاست که در هر وجب از زمین رخ خواهد داد و کوه‌ها متلاشی شده و بر باد می‌روند.
ای جماعت علمای امت! آیا باور کردید این زمین مادری و «الرتق»، مرکز کیهان و هفت آسمان و هفت زمین است و این زمین مرکز این کیهان عظیم و آسمان‌هاست و هفت آسمان که طبقه طبقه روی هم قرار دارند، دور آن را گرفته‌اند و بعد از آن، هفت زمین دیگر طبقه طبقه قرار دارند و این زمین، کوکب مادر حاوی آب است:{وَكَانَ عَرْ‌شُهُ عَلَى الْمَاءِ} صدق الله العظيم [هود:7].
و تجمع هفت آسمان و هفت زمین بعد از آن، بر روی همین «زمین دارای آب» است و اگر علمای نجوم توجه کنند درمی‌یابند که حقاً بعد از زمین، هفت جرم زمینی دیگر قرار دارند و من از صادقین هستم و این زمین است که خداوند آن را میزان این کیهان عظیم قرار داده است. این همان زمینی است که خداوند آن را برای موجودات در نظر گرفته و مرکز این جهان عظیم است.
ای مسلمانان! آیا شما به حق نازل شده از سوی خداوند که در کلام او آمده است باور ندارید:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12)} صدق الله العظيم [الطلاق]؟
تأویل حق این آیه را در جهان واقعیات و با علم و منطق فیزیکی و ریاضی مشاهده می‌کنید و «امری» که در آیه به آن اشاره می‌شود [يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ] نزول قرآن بر مُحمد رسول الله صلى اللهُ عليه وآله وسلم در این زمین شماست که مرکز کیهان است و بین هفت آسمان و هفت زمین قرار دارد و برای همین آن‌ها را بعد از این زمینتان خواهید یافت که قرآن در آن نازل شده‌است و بعد از آن، زمین‌های هفت‌گانه را پیدا خواهید کرد و همچنین هفت آسمان از هر طرف آن را احاطه کرده‌اند و خداوند هفت آسمان و هفت زمین را از فرو افتادن بر روی زمین مادری نگاه داشته‌است، زمینی که خداوند آن را مرکز جاذبه کیهانی قرار داده‌است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ} صدق الله العظيم. [الحج:65]
و همچنین فرموده خداوند تعالى:
{إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولَا} صدق الله العظيم. [فاطر:41]
یعنی خداوند هفت آسمان‌ را که بر شما محیط هستند نگاه می‌دارد تا روی زمین سقوط نکنند و همچنین هفت زمین را که پایین‌تر از زمین شما هستند، از فرو افتادن روی آن باز می‌دارد.
لذا ای جماعت مسلمانان، فرموده خداوند، واضح و کاملاً روشن است. بعد از زمین شما، بی‌شک و تردید، هفت زمین وجود دارد و زمین شما، مادری است که هفت آسمان و هفت زمین از آن جدا شده‌اند، تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30)} صدق الله العظيم [الأنبياء]،
و خداوند آسمان‌ها را از فرو افتادن روی زمین باز می‌دارد، چون مرکز جاذبه کیهانی در «زمین مادری» است و خداوند سبحان هفت آسمان و هر آنچه در آن‌هاست و هفت زمین و هرچه را در آن‌هاست، نگاه می‌دارد تا به‌سوی زمین مادری کشیده نشده و روی آن سقوط نکنند، همان زمینی که این کیهان عظیم از آن جدا شده‌است. آیا بیان این آیه و این حقیقت بزرگ پیرامون مرکز جهان از قرآن عظیم برایتان کافی است؟ چراکه این نشانه‌ای الهی است تا بدانید من خلیفه خداوند در زمین هستم و بدانید که خداوند بر هر چیز قادر است و علم او به همه چیز احاطه دارد و این نشانه را به عنوان معجزه ای قرار داده‌است تا مهدی منتظَر از آن برای به چالش کشیدن استفاده نماید. به تأویل حق من که مانند 2=1+1 روشن است توجه کنید. این نشانه‌ای از سوی خداوند است تا بدانید پروردگار بر هر چیز تواناست و علم او به همه چیز احاطه دارد و یمانی منتظَر حقاً مهدی منتظر است و مرکز کیهان را برایتان بیان کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْ‌ضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ‌ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ‌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12)} صدق الله العظيم [الطلاق].
ای هیئت علمای بزرگ کشور عربستان سعودی! آیا امر مرا اعلان می‌کنید تا بتوانم در کنار رکن یمانی حاضر و ظاهر شوم یا اینکه می‌خواهید من هم مانند«جهیمیان» عمل کنم و قبل از گفت‌وگوی علمی و منطقی برای بیعت حاضر شوم؟ این کار غیرمنطقی است و شایسته نیست مهدی منتظر قبل از آنکه درباره او اطمینان و یقین پیدا کرده و با علمش اقناع گردید، در کنار کعبه ظاهر شود. اینترنت جهانی وسیله‌ای است که از جانب خداوند در زمان مقدّرشده‌اش در اختیار بشر قرار گرفت تا من بتوانم از مکانی مخفی با شما سخن بگویم و بعد از ایمان آوردن به شأن من، ظهور کنم که اگر مردم به من ایمان بیاورند، خداوند آنان را عذاب نخواهد کرد و اگر کافر شوند، عذاب امری لازم خواهد بود.
و همان طور که قبلاً به شما خبر دادیم، زمین‌ها هفت زمین هستند که پایین‌تر از زمین شما که زمین مادری برای این کیهان عظیم است، قرار دارند و می‌خواهم خبر نزدیک شدن کوکب سجیل را به شما بدهم و اما کوکب سجیل چیست؟ و جواب: پایین‌ترین و دورترین زمین در بین زمین‌های هفت‌گانه بوده و بسیار از زمین دور است و در زمان ابراهیم علیه الصلاة و السلام، کوکب سجیل از کنار زمین عبور کرد و خداوند با آن، قوم لوط و ابراهیم را نابود نمود و بر سر آن‌ها بارانی از سنگ‌های «مُسوَّمَةٍ منضودةٍ مُجهَّزةٍ» [مجهز و منضودة، با قابلیت عبور از غلاف جوی و تحمل حرارت بالای تماس با جو زمین] باراند، سنگ‌هایی از جنس گل [طین]. خداوند بر سر آنان بارانی از سنگ‌های دارای قابلیت عبور از جو [مُسوّمة] باراند و همگی را نابود کرد و این تأویل حقّ این فرموده خداوند تعالی است:
{جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْ‌نَا عَلَيْهَا حِجَارَ‌ةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (82) مُّسَوَّمَةً عِندَ رَ‌بِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ (83)} صدق الله العظيم [هود].
و مقصود خداوند تعالی از: {جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا}، این است که پایین‌ترین زمین از زمین‌های هفت‌گانه را بالاتر از زمین مادری قرار داد و باران سوء سنگ بر سر آنان ریخته شد و این زمین از ظالمان دور نیست و زمان رسیدن آن نزدیک و قریب الوقوع شده‌است.
ای علمای امت! من تنها با کلام خدا برای شما دلیل نمی‌آورم، بلکه تأویل آن را با عالم واقعیات تطبیق می‌دهم و حتماً رخ دادن آن را در عالم واقعیات خواهید دید، درست مثل 2=1+1. آیا حق بودن آن برایتان روشن شد؟ پس در مورد شأن من به مردم عالم خبر دهید. والسلامُ على من اتّبع الهادي إلى الصراط المستقيم.
خليفة الله وعبده الحقير إليه الناصر لمحمدٍ صلّى الله عليه وآله وسلم الإمام ناصر محمد اليماني.
* اشاره به سوره تکاثر: أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ‎(1)‏ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ‎(2)‏ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎(3)‏ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎(4)‏ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ‎(5)‏ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ‎(6)‏ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ‎(7)‏ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ‎(8)‏
**اشاره به آیه کریمه: وَمَن يُشْرِ‌كْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ‌ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ‌ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّ‌يحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ (31) سوره الحج
======== اقتباس =========

1