- 1 -
[ رابط المشاركة الأصليَّة للبيان ]
الإمام ناصر محمد اليماني
04 - 09 - 1433 ه
22 - 07 - 2012 م
1-مرداد-1391ه.ش.
10:14 صباحاً
بیان مهدی منتظر برای دادن فدیه در برابر افطار کردن برای روزهدارانی که گرفتن روزه برایشان طاقت فرساست.
نوشته اصلی توسط "عرفت طریقی"
برادران من همان طور که میدانید مدت روزه در جایی که ما هستیم نزدیک بیست ساعت است و کسانی هستند که قادر به تحمل نبوده و سرگیجه و معده درد میگیرند؛ آیا امام در این مورد فتوایی دادهاند؛ چون برخی افراد میگویند شیوخ مورد اطمینان فتوا دادهاند که به وقت اذان سعودی افطار کنند؛ یعنی درمنطقه ما تقریبا نزدیک عصر میشود. فتوای امام در این مورد را می خواهم چون نمیخواهم از خودم فتوا بدهم. خدا خیرتان بدهد.
ملاحظه: خداوند به من توانایی تحمل روزه را داده است؛ اما افراد دیگری هستند که تحمل ندارند؛ چه باید بکنند؟
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله وآله الأطهار وجميع المسلمين، أمّا بعد.
من در کتاب خداوند قرآن عظیم نشانهای از اینکه روزهدار حق داشته باشد قبل از غروب خورشید و ظهور شفق افطار کند؛ پیدا نمیکنم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ} صدق الله العظيم [البقرة:187].
خداوند در آیات محکم کتابش برای آغاز روزه و افطار موعد معین فرموده است. آغاز روزه از زمان آشکار شدن خط روشن صبحدم از خط شب در مشرق است و پایان آن ظهور شفق سرخ بعد از غروب آفتاب است که سمت شب و زمان نماز مغرب بعد از غروب آفتاب است چون سمت شب بعد ازظهور شفق است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17)} صدق الله العظيم [الإنشقاق].
خداوند فرمان نداده است که موقع تاریک شدن کامل هوا و دیده شدن ستارهها افطار کنید؛ این بدعتی است که خداوند برهانی برای آن نازل نکرده است. خداوند به شما فرمان نداده است تا گسترده شدن تاریکی شب و دیدن ستارهها روزه بگیرید؛ چون در برخی کشورها تا نزدیک نیمه شب-تقریباً دو تا چهار ساعت- هم تاریکی فراگیر نمیشود و باقی شب به صورت نیمه سایه و نیمه تاریک است؛ مثل میقات ظل (سپیده دم) که بعد از نماز صبح و قبل طلوع خورشید است؛ وهر کسی فتوا دهد روزهدار در تاریکی شب افطار کند وهر کسی که فتوا دهد روزهدار قبل از غروب خورشید؛ افطار کند؛ دروغ گفته و به خداوند نسبت دروغ داده است.
اما کسانی که روزهداری برایشان مشکل و طاقت فرساست؛ خداوند در دین حرج نگذاشته است؛ خداوند به آنان اجازه داده است در رمضان روزه نگیرند؛ در مقابل هر روزی از رمضان که افطار میکند و روزه نمیگیرد؛ فرد مسکینی را در برابر آن روز که روزه نگرفته اطعام کند و اجر او مانند این است که روزه گرفته باشد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَيَّاماً مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (184)} صدق الله العظيم [البقرة].
و مقصود خداوند از این فرموده چیست:
{وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ}؟
و جواب: مقصود این است که برای کسانی که طاقت فرساست؛ خداوند بر آنان حرج نگذاشته است و اجازه داده در برابر افطار کردن روزه؛ فدیه بدهند و فدیه یعنی اطعام روزانه مسکین یا روزهدار رهگذر و برایش مانند اجر روزه است. ولی کسانی که ندانسته به خدا افترا زده و نسبت دروغ میدهند؛ میگویند این آیه منسوخ شده است؛ سبحان الله العظیم! ولی زمانی که با فردی روبرو میشوند که ناخوشی مزمن داشته و قادر به روزه گرفتن نیست؛ میخواهند چه فتوایی به او بدهند؟ اگر بگویند: " عدة الأیام" یعنی وقتی دیگر روزه را بگیرند؛ میگوید ناخوشی مزمن است و درمان آن ادامهدار است بیماری گذرا نیست که بعد از شفا یافتن روزه را ادا کند. دیگری آمده و میگوید:" من برای تأمین روزی خانوادهام دایم، صدها کیلومتردور از آنها و در سفرم و روزه گرفتن بسیار برایم شاق است". اگر بگویند: "وقتی دیگر روزه بگیر"؛ خواهد گفت:" ولی این کار من است هم در رمضان و هم در سایر ایام؛ سفر من دایمی و دور از خانواده است و به دنبال روزی پدر و مادر و تهیه غذا برای زن و فرزندانم هستم و روزه گرفتن بسیار برایم شاق است". مهدی منتظر به او میگوید: به ازای هر روز یک مسکین یا روزهدار رهگذر را اطعام کن و یا معادل هزینه اطعام به او پول بده یا به کسی دیگر بده تا این کار را به جای تو انجام داده و مسکین یا روزهدار رهگذر یا فقیر ویا محتاجی را اطعام کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ}
در اینجای کتاب؛ خداوند به کسانی که روزه گرفتن برایشان شاق است اجازه میدهد در مقابل دادن فدیه" اطعام مسکین" افطار کرده و روزه نگیرند.
آیا متوجه خبر و بیان مهدی منتظر در مورد دادن فدیه به خاطر افطار کردن روزه شدید؟ ما همچنان برهانهای زیادی را برای روگردانان از بیان مبین حقّ داریم.
برادر شما امام مهدی ناصر محمد یمانی