المنتدى قسم البيانات البحث المتقدم

الموضوع: سلسله مباحثات امام مهدی با دکتر احمد عمرو پاسخ مهدی منتظر به دکتر احمد عمرو که منکر این است که رضوان خداوند بزرگترین نعیم است

1 09-09-2013 06:04 PM
منبع

سلسله مباحثات امام مهدی با دکتر احمد عمرو: پاسخ مهدی منتظر به دکتر احمد عمرو که منکر این است که رضوان خداوند بزرگترین نعیم است

-1-
الإمام ناصر محمد اليماني
10 - ربیع الآخر - 1434 هـ
20 - 02 - 2013 مـ
۲ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
03:39 صـبح
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به دکتر احمد عمرو که منکر این است که رضوان خداوند بزرگترین نعیم است...

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الأطهار، يا أيّها الذين آمنوا صلّوا عليهم وسلّموا تسليماً لا نفرق بين أحد من رسله ونحن له مسلمون، أما بعد..
دکتر احمد عمرو، بگذارید اوّل اقتباسی از مضمون آن چه که در بیان شماست را با رنگ قرمز بیاوریم. دکتر فاضل و ارجمند احمد عمرو می‌گوید:
[غضب خداوند بر دشمنانش، از صفات ازلی خداوند است و غضب صفتی نیست که خدا بعد آفرینش آنها [دشمنانش] کسب کرده باشد. من به این ایمان کامل دارم چون خداوند ازلی است و نمی توان او را مانند سایر مبتدعات به کسب یک صفت، بعد ساخت وصف نمود.
در مورد صفت «رضی» ، خداوند سبحان قبل از اینکه آفرینش را آغاز نماید این صفت را داشته است، خداوند قبل از خلقت، از کسی که شاکر باشد راضی و از کفر کافر ناراضی بوده‌است. ما همین گونه که هست به او ایمان داریم و می‌دانیم او ازلی و بدون تغییر و تبدل است. خداوند صفت رضایت را بعد از شکر بنده و صفت عدم رضایت را بعد کفر کافران فرضی اش کسب نکرده‌است. بلکه این از صفات ازلی خداوند سبحان است که قبل از آغاز خلقت به آن متصف بوده است.]
نقل قول از بیان احمد عمروتمام شد. حال امام مهدی ناصر محمد جوابش را داده و می‌گوید: ای مرد تو اعتراف می‌کنی صفت رضایت و غضب از صفاتی است که در نفس خداوند وجود دارد، اما تحول صفت غضب خدا بر بندگان به رضوان را [در نفسش] با این حجت که صفات خداوند ازلی و غیر قابل تغییراست، انکار می‌کنی. دلیلی که مهدی منتظر، عبدالنعیم الاعظم، ناصر محمد یمانی برایت اقامه می‌کند این است که: دکتر فاضل و محترم جناب احمد عمرو، اشتباه شما در این است که رضوان خداوند و غضب او را از صفات ازلی خداوند به شمار می‌آورید، در حالی‌که پاسخ امام مهدی به شما این است: غضب و رضایت خداوند جزو صفات نفسانی خداوند سبحان و تعالی است.
پس بیا تا به تو بیاموزم کدام صفت خدوندا ازلی [صفات الله الازلیّه] بوده و در ذات خداوند سبحان [صفات ذات الله] هستند.
از صفاتی که در ذات خداوند است یعنی صفات ذاتی خداوند، این است که او یگانه است و هیچ چیزی مانند او در خلقت وجود ندارد. نه زاده شده و نه می‌زاید «لم یلد و لم یولد» وعقل و چشم‌ها توانایی درک او را ندارند. اینها از جمله صفات ازلی خداوند هستند که هرگز تغییر و تبدیلی در آنها راه ندارد. دیگر اینکه او از همه چیز بزرگتر است «الله اکبر» و هیچ چیز با حجم ذاتِ سبحان، یارای برابری ندارد بلکه او از تمام مخلوقاتش بزرگتر است. از همین روست که خداوند ذاتش را به اکبر، بزرگترینِ بزرگ‌ها و بزرگتر از هر کبیری توصیف می‌نماید. پاک و منزه است او! صفت اکبر از صفات ذاتی خداوند است (ذات الله).
و اما در مورد صفات نفسی که در حقیقت فضل خداوند بر بندگانش است، چرا که غیر قابل تغییر بودن این صفات، بزرگترین مصیبت برای بندگان خواهد بود بلکه صفات نفسی خداوند رحمتی برای بندگان هستند. از صفات نفسی خداوند می‌توان به راضی شدن بعد از غضبش اشاره کرد. امکان تحول به رضوان به جای غضب برای بندگان امری خوب و خیر است. لذا اگر امکان تبدیل صفت غضب به رضایت نباشد، مصیبت بزرگی گریبان بندگان را میگیرد. طبق فتوای دکتور احمد عمرو کسی که مورد غضب خداوند قرار گرفت، دیگر باید برای ابد از رحمت او مأیوس شود؛ چرا که اگر صفت غضب از صفات ازلی ذات خداوند باشد، که قابل تغییر نیست. ای مرد! من امام مهدی منتظر، بشریت را به تفکر در صفات الله...صفات نفسی که در روح خداست دعوت می‌کنم، مثل: صفت رحمت، صفت کرم، صفت غفران. بندگان خداوند در این صفات نفسی خداوند با او شریک‌اند چون خداوند از روحش با کلمات قدرتش، در بندگان دمیده است، مثل صفت رحمت که بندگانِ رحیمِ خداوند در این صفت با او شریک‌اند به همین علت خداوند خود را {أَرْ‌حَمُ الرَّ‌احِمِينَ ﴿٨٣﴾} [الأنبياء] می‌خواند. به این معنی که صفت رحمت تنها به خداوند اختصاص نداشته و بندگانش هم می‌توانند دارای این صفت باشند اما نکته این است که تنها او «ارحم الرحمین» است. همین‌طور صفت کرم که آن را تنها به خود اختصاص نداده است و گروهی از بندگان او هم می‌توانند کریم باشند. به همین علت خود را «اکرم الاکرمین» می‌خواند. صفت غفران نیز به همین صورت است، لذا به برخی بندگان «غافرون» خطاب می‌شود و خدا صفت غفران را تنها برای خود نگذاشته است و او خود را{خَيْرُ‌ الْغَافِرِ‌ينَ(۱۵۵)} [الأعراف] وصف می‌نماید. از آنجا که او از همه بندگان بخشنده‌ترست لذا برخود نام «خیرالغافرین» را می‌نهد. همانا که صفت «الرضی» از اسماء الحسنیِ خداوند است که خداوند آن را از صفات نفسی خود قرار داده و از صفات ازلی و غیرقابل تبدیل نمی‌باشد.صفت غضب و رضوان از صفات نفسانی خداوند بوده و قابل تغییرند. صفت غضب خداوند می‌تواند به رضوان تبدیل شود و در کتاب [قرآن] می‌یابیم که صفات نفسانی خداوند از قابلیت کم و زیاد شدن برخوردارند. مثال از فرموده خداوند تعالی:
{ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّـهِ}صدق الله العظيم[البقرة:۶۱]
ولی هنگامی که کفر و نافرمانیشان فزونی یابد،غضب خدا در نفسش نیز بر آنان فزونی می‌یابد و دلیل آن فرموده خداوند تعالی است که:
{ بِئْسَمَا اشْتَرَ‌وْا بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُ‌وا بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلَ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ ۚ وَلِلْكَافِرِ‌ينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿۹۰﴾}صدق الله العظيم [البقرة]
و غضب خداوند در نفسش نسبت بنده‌اش، با زیاد شدن گناه بنده، زیاد می‌شود. پس غضب خداوند در نفسش بر بنده‌ای که گناهان کمتری دارد با بندگان مجرمی که فساد بیشتری در زمین کرده‌اند، برابر نیست و هر کدام به اندازه غضب خداوند در نفسش نسبت به فرد گناهکار سهمی از عذاب دارند. همانا که مقدار غضب نفس الله بر فرد بسته به مقدار گناهانش است و خداوند به هیچ‌کس ظلم نمی‌کند.
اما در مورد صفت رضوان خداوند در نفسش، کسانی که رضوان خداوند را به عنوان «وسیله» بر می‌گزینند، تنها در پی این هستند که خدا از شخص خودشان راضی باشد و همین برایشان کافیست! اما فتوای امام مهدی این است که رضایت خدا از فلان بنده تنها جزئی از رضوان الله است، «رضوان نفس خداوند» مادامی که خداوند از تمام بندگانش راضی نشده و همگی آنها را مشمول رحمت خود نکرده باشد [فیرضی] ابدأ تحقق نمی‌یابد. این وعده حق بوده و او الرحم الراحمین است.اما مشکل تعداد کثیری از بندگان خداوند این است که از روحِ رحمتِ الهیِ خداوندِ سبحان نا امیدند. همانا که از بزرگترین ظلم‌های انسان در نفسش، مأیوس بودن از رحمتِ الهیِ خداوندِ ارحم الراحمین است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّ‌وْحِ اللَّـهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُ‌ونَ ﴿٨٧﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
به جز کافران کسی از روح رحمت خداوندِ ارحم الراحمین نا امید نمی‌شود واقعیت این است که صفت رحمت از صفات روحی نفس الله است. کسانی که قدر و شأن خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست ندانسته و او را چنان که باید نمی‌شناسند، نسبت به این معرفت جاهلند و گرنه اگر خداوند را آن‌گونه که بایسته اوست می‌شناختند، چرا ملتمسانه جویای رحمت در نفس فرشتگان جهنم هستند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ‌ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِ‌ينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ﴿٥٠﴾}صدق الله العظيم [غافر]
یعنی کافران دست طلب به سوی رحمتِ خداوندِ الرحم الراحمین که صفتی از صفات نفس الله است، دراز نمی‌کنند بلکه او را رها کرده و به جای او، از بندگان خداوند درخواست می‌کنند که نزد خداوند شفاعتشان را نمایند تا شاید خداوند حاضر شود یک روز از عذابشان بکاهد،اما خداوند از دعای آنها به عنوان ضلالت و گمراهی یاد می‌کند [وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِ‌ينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾] و نام کافرین را بر آنها می‌نهد اگر چه آنها به کفر نسبت به ذات خداوند بازنگشته‌اند بلکه ایمان آورده‌اند که جز خدا، خدایی نیست و شریکی ندارد. اما وقتی خداوند هنوز آنها را کافر می‌نامد درحالی‌که دیگر به ذات خداوند کافر نیستند منظور این نیست که نسبت به ذات خداوند کافرند،آنها واقعا درک کرده‌اند که خداوند در ذات خود «خداوند یگانه و قهار» است، خدایی جز او نیست و معبودی بجز او وجود ندارد ولی هنوز از جانب خداوند کافر نامیده می شوند چرا که هم‌چنان از صفات روحی خدا در نفسش چیزی نم‌ دانند. آنها از صفات جوهری خداوند سبحان بی خبرند و همان‌طور که در حیات دنیاییشان خداوند را نشناخته بودند، اکنون نیز نابینا هستند. به همین علت خداوند تعالی می فرماید:
{وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلاً}صدق الله العظيم [الإسراء:۷۲]
منظور از نابینا بودن، نداشتن معرفت نسبت به صفاتی از خداوند است که جزو نفس خداوند هستند.
صفت رحمت از همین صفات بوده و وعده حق خداوندِ ارحم الراحمین است. از آنجا که اینها در دنیا آن گونه که باید قدر خداوند را نشناخته‌اند، در آخرت هم قادر نیستند آن طور که شایسته خداوند است [شأن و] قدر او را بشناسند. به همین دلیل است که می‌بینید به جای خواندن او، از بندگانش درخواست می‌کنند تا در نزد خدا شفاعت آنها را بکنند! چطور می‌شود نزد کسی که خود از همه مهربان‌تر است شفاعت کرد؟ رحم خداوند به بنده‌اش بیش از رحم پدران و مادران و فرزندان وعشیره(خاندان) فرد است. خداوند از ملائکه مقرب و تمامی انس و جن نسبت به آنها مهربان‌تر و رحیم‌تر است. وعده او حق و او الرحم الراحمین است. به همین دلیل است که خداوند از ما دعوت می‌کند تا او را بشناسیم و از روح صفاتی که در نفس خداوند سبحان و تعالی است آگاهی و شناخت پیدا کنیم. این صفات باطنی، جوهر صفات خداوند هستند.پاک و منزه است خداوند از آنچه که برای او شریک می‌گیرند...او بسیار والاتر و برتر از شریکانی است که برایش قائل می‌شوند.
این است و جز این نیست که رحمت، غضب و رضایت، جزو صفات روح نفس خدا هستند. جز این نیست که رضایت خداوند از تمام بندگانش «رضوان اللهِ علیِ عباده» نعیم اعظم خداوند، نعیمی بزرگتر از بهشت است.آن انصاری که خود را «خادم رسول الله» نام نهاده است، جزو انصار پیشگام برگزیده نمی‌دانم زیرا او منکر این است که صفت «رضوان نفس الله»، نعیم بزرگتر از بهشت خداوند است و بنابراین دستور دادیم تا لقب «الانصار السابقین الاخیار» از زیر اسمش پس گرفته شود تا اینکه یقین پیدا کند .بر اوست که به جستجوی حقیقت بازگردد و با امام مهدی ناصر محمد یمانی به بحث بپردازد تا یا او حجتی در برابر ما اقامه کند و یا ما برایش حجت حق بیاوریم. اگر هر چیزی به غیر نعیم اعظم را انکار کند، می‌تواند این صفت را زیر نام خود بگذارد و حق اوست که در مورد اختلاف با ما مجادله کند. اما نمی‌شود اساسی را که «دعوت مهدوی» بر آن پایه نهاده شده است، یعنی اینکه «نعیم رضوان نفس خداوند؛ همان نعیم بزرگتر از بهشت است» منکر شود. فتوای ما در مورد تحسر خداوند در نفسش را انکار کرده و بخواهد آن را به تحسر بندگان بر خودشان محدود کند و با وجود این، فکر کند خداوند علم کتاب را به او عطا کرده یا بخشی از علم کتاب را به او داده‌است. بنابر این برادر گرامی، ای کسی که خود را «خادم رسول الله» نامیده‌ای، بر توست که به آن گروهی بگردی که با امام مهدی، عبد الانعیم الاعظم مجادله می‌کنند.شما همانند دکتور احمد عمرو هستی که با ما بر سر دعوت به تحقق «رضوان خداوند بر بندگانش، نعیمی که بزرگتر از بهشت او برای یندگانش است» مجادله می‌کند.
سبحان الله، دکتر احمد عمرو! چطور می‌توانی فتوا بدهی رضوان خداوند چیزی نیست مگر جزئی از نعیم! اگر رضوان خداوند نباشد چگونه عطر بهشت نعیم از فاصله‌ای به اندازه هزار سال به مشام جان‌ها می‌رسد؟ رضوان خداوند اصل اساسی است و خداوند خلایق را نیآفریده جز برای اینکه او را بدون گرفتن شریکی برایش، عبادت کرده و در پی رضوان الله باشند. همانا که بهشت را پاداشِ پیروی از رضوان خداوند و آتش جهنم جزای نافرمانی خود قرارداده است. پس از نادانان و جاهلان مباش.
ما قومی که حبیبان خداوند و محبان او هستند، رضوان خداوند را هدف نهایی خود قرار داده‌ایم و تا او راضی نشود، راضی نمی‌شویم و رضایت او نعیم اعظم ماست. معنایش این نیست که بهشت خداوند را نمی‌خواهیم، چه کسی جنات النعیم را رد می‌کند؟! ولی ای مرد، چگونه ما در بهشت نعیم خداوند و با حور العین خوش باشیم، در حالی که دوست داشتنی‌ترین حبیب ما، برای بندگان گمراهش متحسر و حزین باشد؟ کسانی که به هنگام دگرگونی صورتشان در آتش صدایشان را می‌شنود و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ‌ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّـهَ وَأَطَعْنَا الرَّ‌سُولَا ﴿٦٦﴾ وَقَالُوا رَ‌بَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَ‌اءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا ﴿٦٧﴾ رَ‌بَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرً‌ا ﴿٦٨﴾}صدق الله العظيم [الأحزاب]
ای خادم رسول الله، کلام خدا را از موضعی که خداوند برایش مقرر کرده جابه‌جا نکرده و مقصود او راعوض نکن. فرموده خداوند تعالی است که:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾}صدق الله العظيم [يس]
ای مرد، از آنجا که شما تعریف صفات نفسیه روح خدا را نمی‌دانید و بین صفات نفسیه روحش و صفات ذاتی او تمایزی قائل نمی‌شوید، لذا منکرِ تحسر خدا در نفسش هستید. چرا که صفات ذاتی خداوند، صفاتی ازلی هستند که نه در دنیا و نه در آخرت تغییر و تحولی نخواهند داشت. اما امام مهدی از شما دعوت می‌کند تا صفات روحی خداوند را به شما بشناساند صفت‌هایی که در نفس متعالی خداوند هستند. از این صفت‌ها «رضوان خداوند در نفسش» است، همان نعیمی که در نزد قومی که حبیبان خداوند هستند و محبان او از جنات النعیم، بزرگتراست. به همین علت است که تا او راضی نشود راضی نخواهند شد. آنها بر این شاهدند و هم چنین شاهدند که امام مهدی حقیقتاً آن بنده‌ی آگاه به «الرحمن» است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۚ الرَّ‌حْمَـٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرً‌ا ﴿٥٩﴾}صدق الله العظيم [الفرقان]
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
برادرتان امام مهدي عبد النّعيم الأعظم ناصر محمد يماني.

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-08-2022 04:18 PM
2 11-09-2013 02:53 PM
منبع

پاسخ قاطع امام مهدی به تمام علمائی که در مورد اسم اعظم خداوند مجادله می‌کنند.

-2-
الإمام ناصر محمد اليماني
12 - ربیع الآخر - 1434 هـ
22 - 02 - 2013 مـ
۴- اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
05:14 صبح

[ لمتابعة رابط المشاركـة الأصلية للبيـان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=87058

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ قاطع امام مهدی به تمام علمائی که در مورد اسم اعظم خداوند مجادله می‌کنند.


بسم الله الرحمن الرحيم، و صلوات و سلام بر تمام انبیا و رسولان الهی و خاندان پاک و مطهر آنان از اولین تا آخرینشان باد، رسولی که با قرآن عظیم به سوی جن و انس فرستاده شده‌است. ای کسانی که ایمان آورده‌اید به او و رسولان پیش از او صلوات و سلام فرستاده و تسلیم باشیدما میان‌انها فرقی نمی‌گذاریم. حنیفانه هیچ‌چیز را با خدا شریک نگیرید که از عذاب‌شوندگان خواهید بود و اما بعد.
از تمامی «اانصار پیشگام برگزیده» می‌خواهم در حین گفت‌وگو و بحث از سیرت و اخلاق امام مهدی پیروی کنند. اگر گاهی می‌بینید مهدی منتظر در حین گفت‌وگو با برخی شیاطین بشر با تندی صحبت می‌کند برای این است که می‌داند آنها ایمان نمی‌آورند حتی اگر برایشان روشن شود که مهدی منتظر همان ناصرمحمد یمانی است، این بر گمراهی و ناپاکیشان می‌افزاید و مکر و تلاش بیشتری می‌کنند تا مردم را از راه راست [صراط مستقیم] دور کنند. ولی دکتر فاضل و ارجمند احمد عمرو از آنان نیست. او از عالمان مسلمین است و واجب است به ایشان احترام بگذارید و با روشی که نیکوتر است با او مناظره کنید. به فرمانی که خداوند در آیات محکم کتابش به دعوتگرانی که مردم را به سوی او می‌خوانند می‌دهد، پایبند باشید:
{ ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ‎﴿١٢٥﴾}صدق الله العظيم [النحل]
دکتر فاضل جناب احمد عمرو به جهت ادامه‌ی گفت‌وگو با مهدی منتظر در «عصر گفت‌وگو قبل از ظهور» به شما خیرمقدم عرض می‌کنم. جناب احمد عمرو، صلوات و سلام خداوند بر شما باد و در صورتی که بخواهید از حق پیروی کرده و راهی به سوی خدایتان بیابید، باشد تا به شما بصیرت دیدن حق را عنایت فرماید.
ای حبیب من در راه خدا، گفت‌وگویمان را درباره اسماء ذاتی و اسماء صفاتی خداوند سبحان و تعالی و بسیار والا مرتبه ادامه می‌دهیم. ای حبیب من در راه خدا، مگر هر انسانی دارای صفات ذاتی در جسم خود نیست؟ مثل شکل صورت، قد، رنگ و چاق یا لاغر بودن....اینها خصوصیات جسمانی ذات آن فرد است. همچنین انسان خصوصیات نفسی و روحی هم دارد. اما والاترین و پسندیده‌ترین صفات در آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است وهمچنین می‌گوییم رب العالمین دارای اسماء ذاتی و منزهی مثل«الله» و «الرحمن» است. از آنجایی که این اسامی مربوط به ذات خداوند است، هیچ بنده‌ای را نشاید که با این نام‌ها خوانده شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ‌ رَ‌بِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَ‌بُّكَ نَسِيًّا ﴿٦٤﴾رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ‌ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا ﴿٦٥﴾}صدق الله العظيم [مريم]
از آنجا که اسم «الله» و اسم «الرحمن» از اسامی ذات خداوند سبحان هستند و نه از اسامی صفاتی، اجازه اطلاق آنها به احدی از بندگان داده نمی‌شود. به همین علت خداوند تعالی می‌فرماید:
{رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ‌ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا}صدق الله العظيم.
به همین دلیل کسی را پیدا نمی‌کنی که نامش «الله» یا «الرحمن» باشد چرا که اینها اسامی ذاتی هستند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأسماء الْحُسْنَى}صدق الله العظيم [الإسراء:۱۱۰]
اما اسامی صفات نفسیه، خداوند با بندگانش شریک است و می‌توانید بندگانی را بیابید که خداوند آنها را با یکی از اسامی صفات نفسیه خود می‌خواند.
امام مهدی ناصر محمد یمانی سؤال بسیار مهمی از شیخ فاضل دکتر احمد عمرو دارد و می‌پرسد: ای برادر کریم، خداوند تو را هدایت فرماید، مگرنام «الرؤوف الرحیم» از اسامی صفات نفسیه نیست؟ چرا که بندگان صالح در این نام شریک هستند، به همین دلیل خداوند محمد عبد و رسولش را با صفات مشترک بین خداوند و بندگان مهربانش وصف می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ‎﴿١٢٨﴾‏}صدق الله العظيم [التوبة]
به همین ترتیب آیا اسم «الحلیم» از اسامی صفات نفسیه خداوند نیست؟ می‌بینید که خداوند خلیل و رسولش ابراهیم صلّى الله عليه وآله وسلم را حلیم وصف می‌کند.خداوند تعالی میفرماید:
{إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ ‎﴿٧٥﴾}صدق الله العظيم [هود]
خداوند نبی خود اسماعیل را نیز «الحلیم» وصف می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ ‎﴿١٠١﴾} صدق الله العظيم [الصافات]
این صفت‌ها از صفات نفسیه خداوند سبحان هستند که از جانب او در قلب بندگان مهربان نهاده می‌شود. بنابر این خداوند به هر کدام از بندگانش که بخواهد جزئی از این صفات پسندیده و حمید را که جزئی از صفات نفسیه خداوند سبحان و تعالی است عطا می‌نماید! صفت رحمت از اسامی مربوط به صفات نفسیه خداوند است .لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ‎﴿١٢٨﴾‏}صدق الله العظيم [التوبة]
اما این خداست که ارحم الراحمین است. صفت کَرَم هم از اسامی صفات نفسیه خداوند است و بعضی بندگان با این ویژگی توصیف می‌شوند، ولی «اکرم الاکرمین» خداوند است..و لکن خداوند «ارحم الراحمین» است....و لکن خداوند «خیرالغافرین» است. صفت رضوان خدا درنفسش «رضوان نفس الله» هم از صفات نفسیه خداوند است و خداوند بندگانش را از غضب نفسش برحذر می‌دارد تا مبادا رضوان نفس خدا را با غضبش عوض کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَّا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ ‎﴿٢٨﴾‏ }صدق الله العظيم [آل عمران]
کسی که به‌جای مؤمنان، کسانی را به دوستی و ولایت بگیرد که مورد غضب خدا هستند، غضب خدا نصیبش خواهد بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ }صدق الله العظيم [المجادلة:۱۴]
کسی که با آنها دوستی کند، مانند آنها به غضب خداوند دچار می‌شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ} صدق الله العظيم [المائدة]
نمی‌خواهیم از موضوع خارج شویم، لذا گفت‌وگو در مورد اسامی ذاتی و اسامی صفاتی خداوند را ادامه میدهیم، چرا که مشکل شما عدم تمایز بین اسامی ازلیِ ذات خداوند و اسامی صفات نفسی اوست. اسامی صفات نفسیه پروردگار بر حسب عمل بنده دچار تبدیل و تغییر می‌شوند، از یاد خداوند رو برگرداندن به معنای تبدیل رضوان خدا به غضبش است که حاصل آن چیزی جزعذاب نیست. توبه و انابه، غضب نفس خداوند را به رضوان نفس او تغییرمی‌دهد. لذا دکتر ارجمند احمد عمرو شاکر این نعمت خداوند عالمیان بر بندگانش یعنی «رضوان در نفس خدا» باش و نسبت به آن کافر نشو.
ممکن است دکتر احمد عمرو صحبت مرا قطع کرده و بگوید: «ناصر محمد یمانی، دکتر احمد عمرو از کسانی است که در آرزوی رضوان خداوند است، پناه بر خدا اگر از کسانی باشد که از رضوان نفس خدا کراهت دارند. بلکه اختلاف ما با شما بر سر این است که ناصر محمد و یارانش، رضوان خداوند را به عنوان هدف نهاییشان در نظر گرفته‌اند، اما من و کسانی که همراهم هستند خدا را عبادت می‌کنیم تا از ما راضی باشد و همین ما را بس است». جواب ناصر محمد یمانی به او این است که چرا فقط به دنبال این هستی که خدا از تو راضی باشد و این برای تو کافی است؟ جواب دکتر احمد عمرو روشن است: «چون می‌خواهم به بهشت رفته و از آتش درامان باشم». پس ناصر محمد پاسخ می‌دهد: در این صورت شما رضوان خداوند را که بزرگترین نعیم اوست، یعنی «نعیم اعظم» را وسیله‌ای برای رسیدن به نعیم کوچک‌تر یعنی بهشت قرار داده‌ای. اما دکتر فاضل، رضوان خداوند، نعیم بزرگ و اعظم اوست. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{ وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏}صدق الله العظيم [التوبة]
در این جا خدا به «نعیم جنت» که یک بهشت مادی است اشاره می‌نماید و سپس برایتان فتوا می‌دهد که «رضوان نفس ِخداوند از نفس بندگانش»، نعیمی است که بزرگتر از بهشت اوست و راز و هدف آفرینش خلق در همین نهفته است.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ‎﴿٥٦﴾‏}صدق الله العظيم [الذاريات]
خداوند ما را برای ازدواج با حورالعین و یا منازل و مساکن پاک بهشتی نیافریده‌است بلکه هدف آفرینش ما در نفس خداوند است. گرچه خداوند استفاده از «رضوان خدا» را به عنوان «وسیله‌ای» برای تحقق بهشت و دوری ازعذاب جهنم، بر بندگانش حرام نکرده‌است؛ اما هدف او فرستادن ما به بهشت یا نجات ما از آتش نیست. خداوند هدف خلقت ما را به روشنی در کتاب استوارش بیان نموده است:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ‎﴿٥٦﴾‏}صدق الله العظيم [الذاريات]
به همین دلیل مهدی منتظر، بشریت را به سوی تحقق هدف خلقتشان فرا می‌خواند تا رضوان خداوند را هدف نهایی خود بدانند نه وسیله‌ای جهت تحقق بهشت. رضایت خدا از بندگانش نعمتی بزرگتر از بهشت است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{ وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏}صدق الله العظيم [التوبة]
حبیب من در راه خدا، جناب احمد عمرو محترم، به خدا قسم نمی‌توانی رضوان خداوند را هدف نهایی خود قرار دهی مگر اینکه از قومی باش که حبیب خداوند هستند و محب او [يحبّهم الله ويحبّونه]. آنان چون مورد محبت خدا بوده و خودشان نیز او را دوست دارند تا زمانی که خداوندشان راضی نشود به حور العین و نعمت بهشت خداوند راضی نخواهند شد. آنها خداوند را برای تحقق هدف بزرگتری عبادت می‌کنند که همان رضوان نفس خدا بر بندگانش است. می‌بینی که هدف آنها درست بر خلاف هدف شیاطین انس و جن است. احمد عمرو! آیا شیطان ابلیس و هوادارنش از شیاطین جن و انس برای خشمگین کردن خداوند، فقط خودشان از نماز رو برگردانده و به شهوات می‌پردازند و همین برایشان کافی‌است؟ دکتر ارجمند احمد عمرو به حق شهادت بده، آیا ابلیس و لشکریان شیطانیِ جن و انس او، به برانگیختن غضب خدا بر خودشان بسنده می‌کنند یا اینکه شب و روز در تلاش هستند تا خداوند به تمام بندگانش غضب کند، تا احدی از بندگان را پیدا نکنی که شاکر خداوند باشد؟..به همین علت است که شیطان رانده‌شده و حزبش از شیاطین جن و انس به شدت در تلاش‌اند تا به هدفشان برسند. آنها می‌خواهند تمام جماعت انس و جن «یک امت کافر» باشند و کسی شکرگزار خداوند نباشد و لذا رضایت خداوند متحقق نشود. به همین علت شیطان رانده‌شده می‌گوید:
{ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَ‌هُمْ شَاكِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾}صدق الله العظيم [الأعراف]
لذا ای حبیب من در راه خدا و ای نور چشمانم دکتر فاضل احمد عمرو، برایت روشن کردم که شیطان و دار و دسته‌اش از هر وسیله و حیله‌ای استفاده می‌کنند تا مانع هدایت مردم شوند. آنها مانع پیروی مردم از انبیا و دعوت کنندگان به راه خداوند عزیز و حمید می‌شوند. به همین علت است که شیطان می‌گوید:
{لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَ‌اطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَ‌هُمْ شَاكِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾{
صدق الله العظيم[الأعراف]
لذا ای حبیب من در راه خدا،احمدعمرو، می‌بینی که شیطان رانده‌شده، فقط به شرک به خداوند و پیروی از شهوات قناعت نمی‌کند، بلکه او و حزبش به سختی در تلاش‌اند تا به هدفشان در نفس خداوند برسند و آن هم چیزی نیست جز عدم تحقق «رضوان خدا در نفسش نسبت به بندگان». آنها می‌دانند خداوند از کفر بندگانش ناراضی‌است و شکرگزار بودن را برایشان می‌پسندد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ}صدق الله العظيم [الزمر:۷]
از آنجا که رضوان خداوند در شاکر بودن بندگان است، شیطان و دار و دسته‌اش در تلاش‌اند که برعکس این هدف در نفس خداوند محقق شود. لذا شیطان رانده‌شده در قصص قرآنی می‌گوید:
{لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَ‌اطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَ‌هُمْ شَاكِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾}
صدق الله العظيم[الأعراف]
ای حبیب من در راه خدا احمد عمرو، به هدفی که شیطان در تلاش است در نفس خداوند محقق شود، نگاه کن: محقق نشدن رضایت خدااز بندگانش، لذا می‌گوید:
{لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَ‌اطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَ‌هُمْ شَاكِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾} صدق الله العظيم
.احمد عمرو ببین شیطان در نفس خدا به دنبال چه هدفی‌است: {وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَ‌هُمْ شَاكِرِ‌ينَ}. می‌دانی چرا برای این هدف تلاش می‌کند؟ چون می‌داند خداوند دوست دارد بندگانش شاکر باشند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
 {وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم.
سؤالی که در برابر شیخ احمد عمرو و تمام علمای مسلمان قرارمی‌گیرد، این است: آیا شیطان و حزبش به تحقق نیافتن رضوان خداوند بر خودشان اکتفا می‌کنند، یا شب‌ و روز می‌کوشند با هر وسیله و حیله‌ای همگی مردم را کافر کرده و نگذارند رضوان خدا بر بندگانش محقق شود؟
شما می‌بینید که امام مهدی و حزبش درست عکس این عمل می‌کنند. ما فقط به رضای خدا از خودمان راضی نبوده و بسنده نمی‌کنیم، بلکه شب و روز و با هر وسیله و ترفندی در تلاش‌ایم تا رضوان خدا در نفسش محقق گردد و لذا به اذن خداوند می‌خواهیم همه مردم در راه مستقیم [صراط مستقیم] عبادت خداوند یگانه و بی شریک متحد کنیم. هدف ما از تحقق رضوان خداوند بر بندگان، برگرداندن مکر شیاطین جن و انس به خودشان و تنها خودشان است، چرا که برای سوختن در آتش جهنم سزاوارتر هستند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{فَوَرَ‌بِّكَ لَنَحْشُرَ‌نَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَ‌نَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿٦٨﴾ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّ‌حْمَـٰنِ عِتِيًّا ﴿٦٩﴾ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا ﴿٧٠﴾ }صدق الله العظيم [مريم]
خطاب من به دوست عزیزم دکتر فاضل احمد عمرو و تمام علمای مسلمان این امت این است که خدا را شاکر باشید چون خداوند در سرنوشت شما مقدر فرموده‌است در امت امام مهدی ناصر محمد یمانی باشید. برانگیختن امام مهدی در این امت بزرگترین فضیلت خداوند در کتابش است، پس شاکر لطف خدا باشید. چقدر امت‌های قبلی در آرزوی برانگیخته شده امام مهدی در بینشان بودند تا از انصار او گشته و پشتیبانی‌اش کنند اما این اقبال نصیبشان نشد. در پیشگاه خداوند چه پشیمانی بزرگتر از این خواهد بود که از کسی از دعوت امام مهدی منتظر در «دوران گفت‌وگو پیش از ظهور» مطلع شود ولی از او پیروی نکرده و برای پیروزشدن دعوت حق، از وی پشتیبانی نکند! در برابر خداوند چه پشیمانی بزرگتر از این خواهد بود که از دعوت امام مهدی منتظر در «دوران گفت‌وگو پیش از ظهور» مطلع شده‌باشند اما از او روبرگردانده و اورا مجنون بخوانند! ولی شدیدترین ندامت برای کسانی خواهد بود که به تکذیب و پشت کردن به وی بسنده نکردند، بلکه شب و روز تلاش می‌کردند تا با هر وسیله و حیله‌ای مانع پیروی مردم از امام مهدی ناصر محمد یمانی شوند. اینان مورد لعنت خداوند و همه لعنت‌کنندگان هستند، مگرآنان که توبه کرده و اشتباهشان را تصحیح کنند که خداوند غفور ورحیم است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَـٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّـهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿١٥٩﴾ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَـٰئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّ‌حِيمُ ﴿١٦٠﴾}صدق الله العظيم [البقرة]
ای کسانی که مانع پیروی از بیاناتِ حقِ قرآنِ عظیمی می‌شوید که امام مهدی با آنها برای مردم استدلال می‌کند، بنگرید که اگر توبه نکنید چه سر انجامی خواهید داشت. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَـٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّـهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿١٥٩﴾ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَـٰئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّ‌حِيمُ ﴿١٦٠﴾ }صدق الله العظيم [البقرة]
شما مانند شیاطین بشر از قوم یهود هستید، همان‌ها که با وجود اینکه برایشان روشن شد قرآن عظیم به حق و از جانب خداوند است مردم را از پیروی از آن باز می‌داشتند. به خدا شهادت میدهم شیخ فاضل احمد عمرو از آنان نیست .ای انصار پیشگام برگزیده !با او با ملایمت رفتار کنید باشد که خداوند به واسطه شیخ فاضل احمد عمرو، پشت شما را محکم کند. او با تصور اینکه ناصر محمد یمانی و حزبش در گمراهی هستند ، به سوی شما آمده است تا با تمام توان و امکاناتش از حدود دین خداوند دفاع کند. او در زمره علمای ترسویی نیست که جرأت ندارند با امام مهدی ناصر محمد یمانی وارد گفت‌وگو شوند با وجود اینکه خداوند آنها را از دعوت امام مهدی در «دوران گفت‌وگوی پیش از ظهور» مطلع ساخته است.
بازهم به شیخ فاضل دکتر احمد عمرو خیرمقدم عرض کرده و خوش‌آمد می‌گوییم و امید داریم خداوندی که از همگان بر عبدش مهربان‌تر است به او توانایی شناخت حق را داده و قلبش را نورانی گردانده و به راه مستقیم هدایتش نماید، باشد که در این امر پشتیبان و شریک ما گردد . چه مرد شریفی است! به جواب علمایی که خدا هدایتشان نکرده است بنگرید که در شأن امام ناصر محمد یمانی چه می‌گویند: او مجنون و ابله گمراه است و دیگران را هم گمراه می‌کند..
ممکن است یکی از علمایی که چنین فتوایی را در شأن امام ناصر محمد یمانی داده است بگوید: «ناصر محمد از کجا می‌دانی خداوند ما را هدایت نکرده است، آیا وارد قلب ما شده و از آن آگاه شده‌ای، یا فقط گمان داری که ما هدایت نشده‌ایم؟». جواب مهدی منتظر ناصر محمد یمانی این است که: به خداوند سوگند می‌خورم هر کس قبل از شنیدن دلایل محکم و قاطع امام مهدی ناصر محمد یمانی و پیش از اندیشیدن درباره منطق‌اش در شأن او فتوا بدهد، جزو هدایت‌شدگان خدا نیست، چرا که آنان که خداوند هدایتشان کرده است، قبل شنیدن سخنان و اندیشیدن در دلایل قاطع فرد، در مورد دعوت کننده قضاوت نمی‌کنند. بندگان هدایت شده خداوند آنانی هستند که در هر زمان و مکانی، ابتدا به صحبت دعوتگر گوش فرا می‌دهند و سپس به دلایل قاطع او می‌اندیشند تا دریابند، آیا سخنان حقاً از جانب خدا هستند؟ تا بدون آگاهی و بر اساس گمان قضاوت نکنند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّـهِ لَهُمُ الْبُشْرَ‌ىٰ ۚ فَبَشِّرْ‌ عِبَادِ ﴿١٧﴾ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾ أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ‌ ﴿١٩﴾}صدق الله العظيم [الزمر]
ای جویندگان حق! اگر می‌خواهید یقین پیدا کنید که فلان سخنران منبر از علمای خردمند و اؤلی الالباب است،بعد تمام شدن نماز به حضورش رفته و به او بگویید: «شیخ فاضل، کسی درعالم اینترنت هست که می‌گوید امام مهدی منتظر است و با جدیت در حال جهاد و آوردن حجت‌های قاطع قرآنی است. قرآن را برای ما بیان می‌کند و آن را با دلایل معتبری از خود قرآن و به نحوه عجیبی به تفصیل توضیح می‌دهد و عالمی نیست که بتواند در قرآن بر او غلبه کند». اگر جواب این عالم این باشد که: «فرزندم من تا بیانات او در مورد قرآن را ندیده و درباره آنها فکر نکرده باشم، نمی‌توانم بگویم از خودش درآورده یا دعوت او به سوی خداوند بر حق است . چیزی از این بیانات را برای من بیاور یا آدرس سایتش را بده تا بعد درباره این مرد فتوای درستی بدهم». در مورد چنین کسی می‌گویم که او از علمای امت است و به خدا قسم می‌‌خورم از خردمندانی است که به خداوند شرک نیاورده‌اند، ولو اینکه در برخی مسائل شرعی در اشتباه باشد، اما از کسانی است که به خداوند شرک نیاورده‌اند که مهم‌ترین نکته هم همین است.
اما اگر بعد از پرسش در مورد دعوت امام ناصر محمد یمانی و اینکه آیا او امام مهدی است، مستقیماً فتوا دادند که: «نه نه از او پیروی نکن .او خودش گمراه‌است و دیگران را نیز گمراه می‌کند.» واگر از علمای سنت باشد بگوید: «همان گونه که به ما گفته شده نام او محمد بن عبدالله است. و یا می‌گوید: «مهدی منتظر همان گونه که به ما گفته شده از اهل بیت بوده و نامش محمد و فرزند حسن عسگری است».سؤال کننده از همین جا یقین پیدا می‌کند عالمی که در مقابلش قرار گرفته‌است از خردمندان نیست. از کسانی نیست که خدا هدایتشان کرده باشد چرا که فقط براساس گمان و قبل از شنیدن بیان، درباره آن قضاوت می‌کند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{فَبَشِّرْ‌ عِبَادِ ﴿١٧﴾ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾ أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ‌ ﴿١٩﴾}صدق الله العظيم [الزمر]
به فرموده خداوند بنگرید:
{أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ‌ ﴿١٩﴾}صدق الله العظيم،
اینها کسانی هستند که قبل از شنیدن دعوت و تفکر در دلایل قاطع آن، تنها از روی گمان و غیب در مورد دعوت کننده قضاوت می‌کنند.
لذا ما در اینجا برای حبیب من در راه خدا، شیخ فاضل احمد عمرو دلیل آوردیم. اگر او بخواهد از حق تبعیت کرده و راه خداوند را برگزیند، حقیقت را به روشنی در این بیان خواهد شناخت که: برخی از اسامی خداوند اسماء ذات خدا بوده و هیچ احدی از مخلوقات را نمی‌توان با آنها نامید. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ‌ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا ﴿٦٥﴾ }صدق الله العظيم [مريم]
و برخی از اسامی خداوند برای توصیف نفس خداوند تعالی است، که هریک از بندگانش را که بخواهد هم با آن وصف می‌کند. به همین علت محمد عبد و رسولش صلی الله علیه و آله و سلم را چنین می‌نامد :
{ لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ} صدق الله العظيم
آیا انکار می‌کنی نام «الرؤوف الرحيم» از اسماء الحسنی خداوند است؟ اما از اسامی مربوط به صفات نفسیه خداوند تعالی است؛ نه از اسامی ذاتی او مثل اسم ذات «الله»یا «الرحمن» که هیچ بنده‌ای در این اسامی با او شریک نیست. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ‌ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا ﴿٦٥﴾ }صدق الله العظيم [مريم]
احمد عمرو حبیب من در راه خدا آیا مهدی منتظر حق را برایت بیان کرد؟
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
برادرتان امام مهدي ناصر محمد يماني.

اقتباس: اضغط للقراءة




اخرین به روز رسانی: 07-08-2022 01:03 PM
3 12-09-2013 06:17 PM
منبع

فتوای امام مهدی به احمد عمرو، درباره ماهیت واقعی قومی که «حبیبان خداوند هستند و محبان او» و هرکه بخواهد از آنان باشد بزرگترین پیروزی را طبق کلام کتاب خداوند به دست آورده است...

- 3 -
الإمام ناصر محمد اليماني
13 - ربیع الآخر - 1434 هـ
23 - 02 - 2013 مـ
۵-اسفند -۱۳۹۱ ه.ش.
03:48 صـبح

[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=87184
 ـــــــــــــــــــــــ

فتوای امام مهدی به احمد عمرو، درباره ماهیت واقعی قومی که «حبیبان خداوند هستند و محبان او» و هرکه بخواهد از آنان باشد بزرگترین پیروزی را طبق کلام کتاب خداوند به دست آورده است...

بسم الله الرحمن الرحيم، وصلوات و سلام بر تمام انبیا و خاندانشان، از اولین تا آخرین رسول خداوند محمد رسول الله، ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او و تمام انبیای پیش از او صلوات بفرستید و صلوات خدا و ملائکه و مهدی منتظر بر قومی که محبوب خداوند هستند و محب او، خالص‌ترین انسان‌ها و بهترین افریدگان خداوند، گناهکارانی که به درگاه خدا توبه می‌کنند و از رحمت خداوند مأیوس نشده و می‌دانند که گناهان گذشته آنها هر چه که باشند، مأیوس نشده و امیدوار هستند از بندگان مقرب و مکرم بارگاه او گردند. و صلوات پروردگارم بر تمام مسلمانان که از این بنده‌اش به آنان مهربان‌تر است و وعده خداوند حق است و او ارحم الراحمین است ، و اما بعد...
شیخ فاضل محترم و مکرم احمد عمرو، به فتوایی که با قسم به خداوند عظیم تزکیه شده‌است گوش کن. به خداوندی که زنده کننده دوباره استخوان‌های پوسیده است، به خداوند آسمان‌ها و زمین و مابین آنها و به خداوند عرش عظیم سوگند، در این امت، مردمانی هستند که تا خداوند راضی نشده‌باشد، به ملکوت خداوند هم راضی نخواهند شد، چرا که بزرگترین بهشت [نعیم اعظم] خداوند از نظر آنها رضایت خداوند در نفسش [رضوان الله فی نفسه] است. می‌دانی چرا از نظر آنها، رضایت خداوند، نعیم اعظم است؟ چون خداوند را بیش از هر چیزی دوست دارند و لذا می‌گویند زمانی که خداوند و حبیب ما متحسر و حزین است، چگونه می‌توانیم در «جنات نعیم» با حورالعین خوش باشیم. هیهات از این که قبل راضی شدن خداوند سبحان و تعالی ما راضی شویم.
امام مهدی باز به خداوند آسمان‌ها و زمین و آنچه که مابینشان است و به خدای عرش عظیم سوگند خورده و اضافه می‌کند که اگر خداوند درجه عالی و رفیع بهشت را هم به هر یک از آنان عطا کند، آن را «وسیله» قرار داده و می‌گویند: «خدایا ما از آن، به امید تحقق نعیم اعظم‌ تو می‌گذریم. آن را به هریک از بندگانت که می‌خواهی عطا کن و راضی شو». تنها همین هم نیست. مهدی منتظر به خداوند الرحمن الرحیم سوگند می‌خورد و این سوگند یک کافر یا یک گنهکار نافرمان نیست؛ اگر خداوند یکی از آنها را به مقام قرب خود برساند تا محبوب‌ترین بنده نزد او بوده و در بالاترین مکان نعیم و نزدیک‌ترین مکان ممکن نسبت به عرش خدا جای گیرد، بازهم تا وقتی خداوند در نفس خود راضی نشده و حزن و تحسری داشته باشد، رضایت نخواهد داد. دکتر فقط این هم نیست. بلکه اگر خداوندشان به آنها خطاب کند که آنچه که آرزویش را دارید، هرگز رخ نخواهد داد؛ درحالی‌که گروه کثیری از بندگان من با انحراف از راه راست [صراط مستقیم] در حق خودشان ظلم کرده‌اند و تنها عده کمی از آنان شکرگزار بوده‌اند چگونه من در نفس خود راضی باشم؟ برشماست که از تحقق رضوان در نفس «الرحمن» مأیوس شوید. آیامی دانی جوابشان چه خواهد بود؟ خواهند گفت: «خدایا خودت و تمام مخلوقاتت را شاهد می‌گیریم، ما پیمان خود را تغییر نمی‌دهیم و از آرزوی خود برای تحقق نعیم اعظم، دست بر نمی‌داریم. ما به «جنات نعیم» راضی نخواهیم شد. ای خداوند ارحم الراحمین از تو درخواست می‌کنیم تا زمانی که تو متحسر و حزین هستی، ما را بین بهشت و دوزخ رها کنی، ولو تا ابد؛ ما در اینجا باقی مانده وحسرت خورده و گریه و ناله می‌کنیم... . یا ارحم الراحمین.
دکتر فاضل احمد عمرو! نگاه کن این قوم که «حبیبان خداوند و محبان او» هستند، تا چه حد روی تحقق رضایت در نفس جبیب‌شان، خداوند الرحمن الرحیم، اصرار داشته و به شدت پافشاری می‌کنند. آنان تا زمانی که حبیبشان در نفس خود راضی نشده و متحسر و حزین باشد، به هیچ‌چیز، هرچه که هست یا می‌خواهد باشد؛ رضایت نخواهند داد. بعد از اینکه فرد آگاه به حال «الرحمن»، به آنها خبر داد که خداوندشان در نفسش در چه حالی‌است، از این پیمان نگذشته و آن را تغییر نخواهند داد.
ممکن است کسی که خود را «خادم رسول الله» می‌نامد صحبت مرا قطع کرده و بگوید: «ناصر محمد، ببین که از محکمات کتاب خداوند برایت دلیل می‌آورم. خداوند تعالی فرموده است:
{وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ‎﴿١١٦﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]
ناصر محمد پس تو چطور از نفس خدا خبر داری؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی برای «خادم رسول الله» دلیل می‌آورد که: ای مرد! به خداوند قسم من با علوم غیبی از آنچه که در نفس خدا می‌گذرد، باخبر نشده‌ام، بلکه وصف حال خداوند در محکمات کتابش آمده است و نشان می‌دهد خداوند بر حال بندگان گمراهش حسرت می‌خورد. بندگانی که تکذیبشان باعث شد رسولان خدا بر علیه آنها دعا کنند و خداوند نیز اجابتشان کند. گمان نکنید خداوند به وعده‌ی خود به رسولانش وفا نمی‌کند و «آن جز یک بانگ مرگبار نبود، پس ناگاه همه خاموش شدند» و سپس آنچه که می‌ماند حسرت آنها بر خودشان به خاطر کوتاهی‌هایی است که در حق خدا کرده‌اند و هر یک از آنها می‌گوید:
{يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿۵۶﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
آن‌گاه است که خدا بر آنها حسرت می‌خورد، حسرتی از روی حزن و اندوه، نه از روی ندامت که او از چنین نسبتی پاک و منزه است! اگر شیخ فاضل احمد عمرو شاهد فریاد زدن یکی از فرزندان یا برادران یا مادر یا پدرش در آتش جهنم باشد [البته خدا چنین روزی را نیاورد، من فقط مثال زدم] چه حسرتی خواهد خورد؟ مادری را تصور کن که می‌بیند فرزندش در آتش جهنم فریاد می‌زند، حتی اگر پسرش هزار سال هم نافرمانی او را کرده باشد، حسرت و حزن مادر برای پسرش عظیم است. حال حسرت خداوند ارحم الراحمینی که از مادر به فرزند مهربان‌تر است چگونه خواهد بود؟ حبیب من در راه خدا، «خادم رسول الله» تصور کن حال او چگونه است؟! صلوات خدا بر تو و اهل بیت تو باد، باشد که خداوند شما را از تاریکی خارج و به سوی نور هدایت نماید.
شاید شیخ فاضل احمد عمرو بخواهد بگوید: «ناصر محمد یمانی در این موضوع که خداوند در نفسش برای بندگان گمراهی که بر خود ستم کرده‌اند حسرت می‌خورد و نه برایِ شیاطین مغضوب، با ما بسیار مجادله و بحث کردی. حال چه دلیل روشنی می‌توانی از محکمات کتاب بیاوری که نشان دهد خداوند برای بندگان گمراه خود حزین و متحسر است؟». جواب امام مهدی این است:
{فَاللّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ} صدق الله العظيم [يوسف:۶۴]
دکتر فاضل و محترم و مکرم آیا ایمان داری که خداوند بی هیچ شک و تردیدی در نفسش الرحم الراحمین است؟ جواب احمد عمرو معلوم است که خواهد گفت: «ناصر محمد این از صفاتی است که دو نفر هم پیدا نمی‌شود که در آن اختلاف داشته باشند. به راستی خداوند ارحم الراحمین است این یعنی از مادر به فرزندش، مهربان‌تر». پس امام مهدی پاسخ می‌دهد: چنان‌چه اگر فرزندی یک میلیارد سال هم از امر مادرش اطاعت نکند، ولی وقتی مادر، فریاد زدن فرزندش را در آتش جهنم می‌بیند؛ می‌دانی چقدر برای او حسرت می‌خورد و چشمانش از شدت حزن سفید شده و مدام می‌گوید افسوس بر فرزندم؟ جواب احمد عمرو این است که: «بله برادر، برای مادر، آگاهی از فریاد کشیدن فرزند در جهنم حزن بسیار بزرگی است ولو اینکه فرزندش عصیان کرده و یا حتی مادر را کتک زده باشد.». حالا امام مهدی برای دوست عزیزش احمد عمرو حجت می‌آورد که: پس شدت حزن خداوند ارحم الراحمین که از مادر به فرزندش مهربان‌تر است چگونه خواهد بود ؟ آیا پاسخ عقلی و منطقی این نیست که: بله از آنجا که به راستی این خداوند است که ارحم الراحمین است، پس لابد و بی هیچ شک و تردیدی نسبت به بندگان گمراهی که بر خود ظلم کردند ولی فکر می‌کردند در مسیر هدایت‌اند؛ افسوس خورده و حزین خواهد بود. عقل و منطق می‌گوید به سبب صفت رحمتی که در نفس خداوند است، لابد او در نفسش برای بندگان گمراهش متحسر و حزین است؛ تنها چیزی که عقل و منطق می‌گوید همین است. حال آیا در محکمات کتاب خداوند برای تأیید این عقل و منطق کلامی هست؟ پاسخ مستقیم سؤال را از جانب خداوند می‌آوریم که :
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس]
وسلام على المرسلين و الحمد لله رب العالمين..
شاید شیخ فاضل احمد عمرو بخواهد بگوید: «صبرکن ناصر محمد، آیا خداوند الان برای کسانی که از حق روی گرداننده ولی هنوز زنده و در قید حیات‌اند متحسر است؟» جواب امام مهدی این است که: هیهات، هیهات، خداوند در حال حاضر از دست آنها خشمگین است. تا وقتی خودشان به علت کوتاهی که در حق خداوند کرده‌اند، بر حال خودشان افسوس نخورند، خداوند در نفسش حسرتی نخواهد داشت. لکن متأسفانه تنها زمانی پشیمان شده و بر خود حسرت خواهند خورد که عذاب سخت خداوند گریبانشان را گرفته باشد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ‎﴿٥٣﴾‏ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ‎﴿٥٤﴾‏ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ‎﴿٥٥﴾‏ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾‏‏} صدق الله العظيم [الزمر]
تا زمانی که خودشان پشیمان نشده باشند، حسرت به نفس خداوند راه نخواهد یافت. خداوند آن‌گاه بر آنان حسرت می‌خورد که از کرده خود پشیمان شده و هر یک از ایشان بگوید:
{ يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ‎﴿٢٨﴾‏ لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ‎﴿٢٩﴾‏} صدق الله العظيم [الفرقان]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا ‎﴿٦٦﴾‏ وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا ‎﴿٦٧﴾‏ رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا ‎﴿٦٨﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]
اما تا زمانی که آنها در حیات دنیوی اصرار بر ادامه کفر و عناد خود دارند خداوند بر آنها متحسر نخواهد بود، مگر آنکه با توبه خداوند را مسرور سازند. خداوند از توبه بندگانش بسیار مسرور می‌گردد زیرا دوست ندارد آنها را عذاب نماید. به همین جهت محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم گفته است:
[[الَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ أَحَدِكُمْ كَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ بِأَرْضِ فَلَاةٍ ، فَانْفَلَتَتْ مِنْهُ وَعَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ ، فَأَيِسَ مِنْهَا فَأَتَى شَجَرَةً فَاضْطَجَعَ فِي ظِلِّهَا قَدْ أَيِسَ مِنْ رَاحِلَتِهِ ،فَبَيْنَا هُوَ كَذَلِكَ؛ إِذَا هُوَ بِهَا قَائِمَةً عِنْدَهُ فَأَخَذَ بِخِطَامِهَا ثُمَّ قَالَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ : اللَّهُمَّ أَنْتَ عَبْدِي وَأَنَا رَبُّكَ أَخْطَأَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ]]
[[همانا خداوند شادتر می‌شود به توبه‌ی بنده‌اش هنگامی که به درگاه او توبه می‌کند، از يکی از شما که در بيابان بر شترش سوار بوده، ناگهان شترش از نزدش فرار کرده، درحالي‌که طعام و آبش بر بالای شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سایه‌ی درختي غلطيده است که ناگهان متوجه می‌شود شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست می‌گيرد و از نهايت شادمانی می‌گويد: خدايا تو بنده منی و من خدای توام! و از نهايت شادمانی اشتباه حرف می‌زند]]
صدق عليه الصلاة والسلام
دکتر فاضل احمد عمرو به شادمانی عظیم خداوند بنگر که چقدر از توبه و بازگشت و روآوردن بنده برای بخشایش گناه مسرور می‌شود. به همین ترتیب اگر بندگانش توبه نکنند حزین می‌گردد. چرا که کارشان به آتش کشیده شده و در آنجاست که پشیمان گشته و از کوتاهی خود در حق پروردگار، حسرت می‌خورند. خداوند بعد از آنکه به وعده خود به رسولان و اولیائش عمل کرد [چرا که خداوند خلف وعده نمی‌کند] و با پیروز کردن دوستان خود از آنها [بندگان گمراهش] انتقام کشید؛ در نفسش برایشان حسرت می‌خورد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس]
ممکن است این سؤال برای شیخ فاضل احمد عمرو پیش بیاید که: «ناصرمحمد، می‌بینم به خداوند عظیم سوگند می‌خوری و از حقیقت آن چه که در نفس برخی از انصار پیشگام و برگزیده امام مهدی ناصر محمد یمانی در عصر گفت‌وگو پیش از ظهور می‌گذرد خبر می‌دهی، همانانی که از قومی‌اند که حبیبان خداوند و محبان او هستند. سؤال این است که از کجا به حقیقت حال آنها پی برده‌ای؟» امام مهدی ناصر محمد یمانی پاسخ می‌دهد: به خداوند یکتا سوگند که اکثر آنانی که به حق برایتان توصیفشان کردم را، از زمانی که از مادر متولد شده‌ام ندیده‌ام. اما به خداوند عظیم قسم، وقتی آنها بیانات امام مهدی را درباره حقیقت حالشان می‌خوانند، می‌بینند که گویا او با زبان آنها سخن می‌گوید و به راستی از نفسشان آگاهی دارد و خودشان نیز شاهد آن هستند؛ و اگر بخواهند می‌توانند شهادت حق و راستینشان را در این صفحات بنویسند. پس هر کس از آنان که از قومی است که حبیبان خداوند و محبان او هستند، شهادتش را که با قسم به خداوند تزکیه شده است درباره توصیف امام مهدی از حالش بنویسد. این شهادت‌ها نشانه‌ای برای تصدیق امام مهدی هستند. اگر خداوند آنها را به حق هدایت نکرده و از حبیان خداوند و محبان او نبودند؛ این حالتی را که توصیف کردم در نفسشان نبود. همین علتی است که تا خدا راضی نشود راضی نخواهند شد و این وصف مردمی است که خداوند دوستشان دارد و آنها نیز او را [یحبونهم الله و یحبونه]...
سؤالی که برای عقل و منطق مطرح می‌شود این است که اگر اینها واقعا همین‌طور باشند، خداوند که از آنها کریم‌تر است، چگونه آنها را گرامی خواهد داشت، چرا که در تمام دنیا پراکنده بوده و صله رحم نیز آنها را به هم ارتباط نمی‌دهد ...بلکه گروهی اینجا و گروهی آنجا در مناطق مختلف دنیا پراکنده.اند و حب خداوند آنها را جمع کرده است، من نمی گویم تمام کسانی که لقب «الأنصار السابقين الأخيار» زیر نامشان است، بی هیچ شک و تردید از آنها هستند، بلکه تعدادی از آنها در زمره «يحبّهم الله ويحبّونه» هستند و در مناطق پراکنده عالم زندگی می‌کنند. یکدیگر را نمی‌شناسند و نه رابطه خویشاوندی با هم دارند و نه مال و تجارتی بینشان هست تا آنان را دور هم جمع کند. بلکه آنچه که آنها را به هم پیوند داده‌است، حب به خداوند و جهاد در راه خداست. جهاد آنها در جهت محقق شدن رضوان نفس در نزد خداوندی که حبیب آنهاست. راضی نمی‌شوند تا او راضی شود. لذا می‌گذارم که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم به حق توصیفشان را کامل کند:
[يَا أَيُّهَا النَّاسُ ، اسْمَعُوا وَاعْقِلُوا ، وَاعْلَمُوا أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ عِبَادًا لَيْسُوا بِأنبياء وَلا شُهَدَاءَ ، يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُرْبِهِمْ مِنَ اللَّهِ " . فَقَالَ أَعْرَابِيٌّ : يَا رَسُولَ اللَّهِ ، انْعَتْهُمْ لَنَا ؟ جَلِّهِمْ لَنَا ؟ فَتَبَسَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِقَوْلِ الأَعْرَابِيِّ ، قَالَ : " هُمْ نَاسٌ مِنْ أَفْنَاءِ النَّاسِ ، وَنَوَازِعِ الْقَبَائِلِ لَمْ تَصِلْ بَيْنَهُمْ أَرْحَامٌ مُتَقَارِبَةٌ ، تَحَابُّوا فِي اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَتَصَافَوْا ، يَضَعُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمْ مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ لِيُجْلِسَهُمْ عَلَيْهَا ، فَيَجْعَلُ وُجُوهَهُمْ نُورًا وَثِيَابَهُمْ نُورًا ، يَفْزَعُ النَّاسُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلا يَفْزَعُونَ ، وَهُمْ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ ]
[ ای مردم بشنوید و بیندیشید و بدانید به درستی که برای خداوند عز وجل بندگانی وجود دارد که نه از انبیا هستند و نه از شهدا ولی شهدا و انبیا به خاطر جایگاه و نزدیکی آنها به خداوند به آنها غبطه می‌خورند. کسی پرسید: یا رسول الله، از آنها می‌گویید؟ اوصافشان را برای ما آشکار می‌کنید؟ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لبخندی به او زده و فرمودند: آنان مردمی گمنام و ناشناخته‌اند، نسبت خویشاوندی سبب ارتباط ایشان با یکدیگر نیست، [بلکه] با خداوند عزوجل پیمان مستحکم دوستی بستند. روز قیامت [نیز]، خداوند عزوجل منبرهایی از نور برایشان قرار داده، ایشان را بر روی آن می‌نشاند و صورت‌هایشان را نورانی می‌گرداند. و لباسشان را نور می‌گرداند. انسان‌ها در روز قیامت هراسناک‌اند امّا آنان نمی‌هراسند. آنان اولیای خدا هستند که هیچ هراسی ندارند و اندوهناک نمی‌شوند.]
صدق رسول الله صلّى الله عليه وسلم
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
برادرتان امام مهدی ناصر محمد یمانی
اقتباس: اضغط للقراءة




اخرین به روز رسانی: 07-08-2022 03:10 PM
4 23-07-2015 03:28 AM
منبع

سؤالاتی که دکتر احمد عمرو از امام ناصر محمد یمانی کرده‌اند.

-4-
الإمام ناصر محمد اليماني
14 - ربیع الآخر - 1434 هـ
24 - 02 - 2013 مـ
۶ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
06:45 صـبح

[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=87397

ــــــــــــــــــــــ

آنچه که در ادامه می‌آید سؤالاتی است که دکتر احمد عمرو از امام ناصر محمد یمانی کرده‌اند که بدون تحریف یا دست‌کاری در ادامه آورده می‌شوند:
۱-ذکر کردید که صفات خداوند برخی ازلی بوده و برخی نفسانی و قابل تغییرهستند که ازلی نبوده و ممکن است از بین بروند و ممکن است خداوند صفتی را کسب نماید که قبلاً در او نبوده است!! بیان حق از ذکر حکیم درباره صفات غیر ازلی کدام است؟
۲- آیا ما می‌توانیم خودمان از صفات خداوند اسمایی برای او برگزینیم و او را با اسمی جدید که از صفت او مشتق شده است بخوانیم؟ یا بر ما واجب است که زمانی که خداوند را به نام می‌خوانیم، به نص قرآن و نص سنت صحیح که موافق با قرآن است پای‌بند بمانیم؟
۳-آیا ممکن است برای ما روشن کنید کدام یک از صفات خداوند ازلی و کدام یک غیر ازلی هستند؟
۴- آیا به صفات و اسما خداوند با همان معنایی که دارند و نص هستند بدون تأویل و تحریف و تعطیل و تشبیه و تکییف ایمان داری؟ یا می‌گویی مجاز است یکی از این پنج شیء در شرح اسما خداوند و صفات او تأویل تحریف تعطیل تشبیه یا تکییف اعمال شود؟لطفا بفرمایید شما با اعمال کدام یک از آنهادرباره اسما و صفات خداوند موافقید؟ اگر اجازه چنین کاری را می‌دهید.
۵- آیا ایمان دارید که خداوند قبل از خلق مخلوقات، خالق بوده است؟ مقصودم این است که خداوند بعد از خلق مخلوقات، خالق نامیده نشده بلکه قبل از آنکه کسی را خلق نماید خالق بوده است؛ آیا به این ایمان دارید؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی برای شنیدن وجود داشته باشد سمیع بوده است؟ آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی جز او باشد که نیاز به باخبر شدن خداوند از آن داشته باشد؛ خبیر بوده است؟ آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او وجود داشته باشد که مورد مرحمت او قرار گیرد؛ رحیم بوده است؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او باشد که مورد انعام او قرار گیرد؛ منعم بوده است؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه در عالم کون اصلاً نعیمی وجود داشته باشد؛ منعم بوده است؟
۶- آیا اسامی خداوند سبحان و تعالی هم ازلی و غیر ازلی دارد؟
۷- گفته‌اید و به صورت مکرر از انصارت خواسته‌ای که آن را تکرار کنند تا اثبات سخن تو باشد و بگویند: «لن ترضی حتی ترضی» راضی نمی‌شوم تا راضی شوی! آیا مقصودت این است که خداوند اکنون در نفس خود راضی نیست؟
۸- گفته‌اید و مرتب تکرار می‌کنید که راضی نمی‌شوی تا خداوند راضی شود؛ پس اگر جوابت به سؤال بند هفت مثبت باشد و گفته باشی خداوند در حال حاضر در نفس خود راضی نیست؛ خواهش می‌کنم به این بند پاسخ دهی: راضی نمی‌شوم تا خداوند راضی شود، آیا در حال حاضر به قسمتی که خداوند در دنیا برایت قرار داده است راضی نیستی؛ یعنی به نعمت‌هایی که خداوند در این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؛ چگونه می‌توانی راضی شوی در حالی که اکنون حبیب قلبت خداوند در نفس خود راضی نبوده و متحسر و حزین است؟ چطور زندگی در این نعیم دنیوی که خداوند به شما عطا کرده و ترا شیخ قبیله‌ای معروف یمنی و خداوند توراامام مهدی قرار داده و خلیفه نموده است...تمامی این نعمت‌هایی که الان در آن زندگی می‌کنی چطوربرایت شیرین است درحالی که حبیب قلبت حزین است؟آیا به قسمتی که خداوند درنعیم این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؟
۹- آیا ایمان داری که انسان مخلوق است و اعمال او قبل از خلق شدنش توسط خالق رحمن و عزوجل خلق شده است؟ آیا ایمان داری که أمور معنوی در انسان از قبیل حزن و فرح و غضب و رضای در نفس انسان از سوی خداوند در نفس انسان خلق شده است؟
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين وأئمة الكتاب وجميع المسلمين في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملإ الأعلى إلى يوم الدين، أما بعد.
جناب دکتر احمدعمرو محترم و گرامی؛ سؤالاتی را مطرح نموده‌اید که برای هریک از آنها جواب مفصلی داریم که به چندین صفحه می‌رسد؛ ولی از آیات محکم ذکروبه صورت خلاصه به شما پاسخ می‌دهیم تا خردمندان از آن پند گرفته و باشد که تقوا کنند.
جواب را با پاسخ به سؤال اول دکتر احمد عمرو آغاز می‌کنیم که پرسیده‌اند: ۱-ذکر کردید که صفات خداوند برخی ازلی بوده و برخی نفسانیو قابل تغییر هستند که ازلی نبوده و ممکن است از بین بروند و ممکن است خداوند صفتی را کسب نماید که قبلاً در او نبوده است!! بیان حق ذکر حکیم درباره صفات غیر ازلی کدام است؟
پس امام مهدی در پاسخ می‌گوید: جناب دکتر احمد عمرو؛ تو می‌دانی مقصود از «ازل» چیست؛ یعنی چیزی که قبل از هر چیز بوده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ‎﴿٣﴾‏} صدق الله العظيم [الحديد]
برای خداوند شهادت می‌دهم که صفت رضوان خداوند بر بندگانش از اسمای صفات نفسانی خداوند است و همانا که خداوند قبل از اینکه خلق را بیافریند در نفس خود نه راضی بوده و نه خشمگین؛ بعد از آفریدن خلق، کسانی که خداوند را به یگانگی و بدون شریک عبادت کرده‌اند خداوند از ایشان راضی می‌گردد و کسانی که کافر شده و برای خداوند شریکی گرفته‌اند -بدون آنکه از نزد خداوند دلیلی برای آن نازل شده باشد- گرفتار غضب خداوند می‌گردند.
دکتر احمد عمرو؛ تو خداوند را این‌گونه وصف کرده‌ای که قبل از آفریدن خلق غضبناک است؛ پس به تو می‌گویم به چه حقی خداوند قبل از آفرینش بندگان نسبت به آنان غضبناک است، خداوند از این نسبت‌ها منزه و پاک است؟! حتی ولو بداند که آنها چه خواهند کرد؛ سزاوار او نیست که قبل از اینکه بندگان بدانند چه چیزی او را خشمگین می‌کند و قبل از اقامه حجت حق بدون اینکه ظلمی به آنان شود؛ خشمگین گرددد. بلکه قبل از آنکه گرفتار غضب خداوند شوند؛ رسولان خود را به سوی ایشان می‌فرستد. سزاوار خداوند نیست که قبل از آنکه آنان بدانند او چه چیزهایی را بر ایشان حرام نموده است نسبت به آنها خشمگین شود؛ بلکه خداوند بعد از آنکه حدود الهی را روشن کرد -در صورت عدم رعایت آنها- خشمگین می‌شود و کسی که با ظلم و ستم حدود الهی را رعایت نکند؛ به خود ظلم کرده و خداوند نسبت به او خشمگین است مگر با توبه به سوی پرورگارش بازگردد؛ آن‌گاه است که خداوند از او راضی می‌شود چون وعده خداوند حق بوده واو ارحم الراحمین است. لذا خداوند تا زمانی که حدود الهی را از طریق رسولانش به بندگان ابلاغ نکرده باشد؛ نسبت به آنان خشمگین نمی‌شود تا بندگان در برابر پروردگارشان بهانه و حجتی نداشته باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ‎﴿١٦٥﴾‏} صدق الله العظيم [النساء]
تا اینکه خداوند رسولان خود را به سوی آنان بفرستد و از آنان دعوت کنند خداوند را بدون شریک عبادت نمایند ولی آنها إبا کرده و چیزی را که پدرانشان عبادت می‌کردند بپرستند؛ آن‌گاه است که خداوند به خاطر شرک به خداوند، در نفس خود نسبت به آنان غضبناک می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُمْ رِ‌جْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُ‌وا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِ‌ينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و اما «رضوان»، وقتی گروهی از مردم از فراخوان دعوت کننده‌ای که به حق آنان را به سوی پروردگارشان می‌خواند، پیروی کنند؛ رضوان به نفس خداوند می‌آید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿١٠٠﴾‏} صدق الله العظيم [التوبة]
و هرکس عهد خود را بشکند؛ رضوان خدا را با غضب او عوض کرده و جایگاه او دوزخ است که بسیار بد سرانجامی است.
احمد عمرو؛ همانا که صفات ازلی خداوند این است که او «الأحدُ لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفواً أحد» است چون او «ذي القوة المتین» است. از صفات ازلی نفس خداوند این است که او کریم و رحیم است. و از اسامی صفات خداوند؛ آن نامی که خداوند آن را توصیفی برای تمامی اسامی ذاتی و اسامی صفاتی خود قرار داده است نامی نیست جز نام «العظیم»؛ این اسم از نام‌های صفات ازلی پروردگار است ولی تمام اسامی ذات و اسامی صفات خداوند را توصیف می‌کند چون خداوند سبحان در حجم ذاتش العلی العظیم است؛ چرا که خداوند در ذات خود از هرچیزی بزرگتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
به همین ترتیب در رحمت خود اعظم است؛ در کرم خود اعظم است؛ در عفو خود اعظم است؛ در قوت اعظم است؛ در قدرت اعظم است و در تمام صفات عظمای خود اعظم است و تمام صفات او بزرگ است و این مطلب حق و یقین است پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن و او را منزه شمار[ اشاره به آیات کریمه: إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَ‌بِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾ سوره الواقعة}.
و اما صفت رضوان در نفس او؛ خداوند تحقق این صفت در نفس خود را به سبب بندگانش مقرر داشته است تا دربرابر پروردگارشان حجتی نداشته باشند و برخی از آنان تلاش کنند تا به رضوان پروردگارشان دست یابند.تصدیق فرموده خداوند تعالی از زبان نبی او موسى صلّى الله عليه وعلى آل موسى وآل هارون وأسلّم تسليما، خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى } صدق الله العظيم [طه:۸۴]
برخی از آنان هم از رضوان خداوند ناخشنود بوده و کراهت دارند و به دنبال مسیری می‌روند که خشم خدا را برانگیخته و باعث غضب خداوند نسبت به ایشان می‌شود. خداوند به آنان وعده عذاب دردناکی را داده است.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ‎﴿٢٨﴾‏ } صدق الله العظيم [محمد]
به کلام خداوند تعالی بنگرید:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ‎﴿٢٨﴾‏ } صدق الله العظيم [محمد]
انتخاب با خودشان است؛ بعد از آنکه خداوند برای آنان روشن ساخت چه کاری رضای خداوند را درپی دارد و چه کاری از جانب بندگان خشم و عدم رضایت پروردگارشان را در نفسش در پی دارد؛ کسانی که از مسیری پیروی ‌کنند که پروردگارآن را دوست داشته و باعث رضایت او از بندگان و محبت به آنان می‌شود؛ خداوند از آنان راضی شده و با هرآنچه که از پروردگارشان بخواهند راضی‌شان می‌کند که او عظیم وکریم است. اما کسانی که از رضوان خداوند اکراه داشته و از مسیری پیروی می‌کنند که باعث خشم خداوند شود؛ بر ایشان غضب کرده و عذاب بزرگی را به آنها وعده داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ‎﴿٢٨﴾‏ } صدق الله العظيم [محمد]
ولی دکتر احمد عمرو عزیز فتوا می‌دهد که غضب و رضوان خداوند ازاول و ازل و قبل از آنکه خلق آفریده شوند در نفس خداوند وجود داشته است؛ اما امام مهدی ناصر محمد یمانی به حق درباه حقیقت نفس خداوند سبحان فتوا داده و می‌گوید قبل از آفریدن خلق رضوان [در نفس خداوند] صفر و غضب نیز صفر بوده است چون او قرار بود نسبت به چه کسی غضبناک شده و از چه کسی راضی باشد چراکه او اول است و چیزی پیش از او نبوده تا خداوند از او راضی باشد و چیزی قبل او نیوده تا نسبت به آن غضب نماید! او هنوز خلق را نیافریده و هنوز غضب یا رضایتی در کار نبوده است؛ چگونه نسبت به خلقی که هنوز آفریده نشده‌اند، غضب نماید یا از ایشان راضی باشد. چگونه ممکن است قبل از اینکه بندگان را بیافریند و با برانگیختن رسولان برای مردم حجت بیاورد تا اگر از دعوت حق پروردگارشان روگردادند، آنگاه بر ایشان غضب نماید. اینجاست که غضبی که ظالمانه نبوده و به حق است، درنفس خداوند واقع می‌گردد و آنان را عذاب کرده و بین ایشان و اولیای خود به حق حکم خواهد کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُمْ رِ‌جْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُ‌وا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِ‌ينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و هرکس که باعث غضب در نفس خداوند شود؛ گرفتار عذابی عظیم خواهد شد مگر آنکه قبل از مرگ توبه نماید که پروردگار من نسبت به بندگانش رئوف و رحیم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ } صدق الله العظيم [آل عمران:۳۰].
یعنی خداوند شما را از خشمگین کردن نفس الله برحذر می‌دارد چرا که هدف خلقت آنها در نفس خداوند نهفته است؛ اما خداوند قبل از اقامه حجت بر خلق به واسطه برانگیختن رسولان؛ در نفس خود نسبت به آنان غضب‌ناک نیست و برای همین هم رسولان خود را به سوی ایشان می‌فرستد تا برای ایشان روشن شود چه امری باعث غضب و چه امری باعث رضوان در نفس خداوند سبحان می‌گردد. برای همین هم بندگانش را از پیروی از آنچه که باعث خشم خداوند در نفسش می‌شود برحذر می‌دارد که در این صورت آنها را به عذاب عظیمی گرفتار و در آتش جهنم خواهد افکند.
پایان جواب سؤال اول
حال سراغ سؤال دوم دکتر عمرو می‌رویم که چنین گفته است:
۲- آیا ما می‌توانیم خودمان از صفات خداوند اسمایی برای او برگزینیم و او را با اسمی جدید که از صفت او مشتق شده است بخوانیم؟ یا بر ما واجب است که زمانی که خداوند را به نام می‌خوانیم، به نص قرآن و نص سنت صحیح که موافق با قرآن است پای‌بند بمانیم؟
و پاسخ ما به خردمندان این است: سزاوار نیست که خداوند را جز با اسامی ذاتی و اسامی صفات حسنه او که برای ما در آیات محکم کتاب و سنت حق نبوی آمده است، بخوانیم. ما نباید اسمی برای او بیاوریم که از اسامی حسنی یا از اسامی عظمای صفات او نباشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ‎﴿١٨٠﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
از نام‌های ذاتی پروردگار که صفات ظاهری و باطنی پروردگار را توصیف می‌کند نام «الأکبر» است. این از أسماء الله الحسنی است و از صفات ظاهری پروردگار خبر می‌دهد. این اسم ذات خداوند را که بزرگ‌تر از تمام مخلوقاتش است توصیف می‌کند. در میان مخلوقات خداوند چیزی وجود ندارد که برابر حجم خداوند سبحان باشد و برای همین نیز خداوند به بندگانش امر نموده تا در نمازهای‌شان بگویند: «الله اکبر». یعنی الله بزرگتر از تمام خلقش است سبحانه و تعالی.... تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
و هم‌چنین به شما امر نموده تا در نمازهای خود بگویید «الله اکبر» چون رضوان نفسس خداوند بر بندگانش نعیم اکبر است؛ نعیمی بزرگتر از بهشتی که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏ } صدق الله العظيم [التوبة]
واو در ذات خود «الأکبر» است سبحانه و تعالی علواً کبیرا! و در نعیم رضوان نفس خود بر بندگانش او «الأکبر» است؛ اگر او را عبادت می‌کنید، او را چنان که درخور و قدر اوست بشناسید. در جواب به این دو سؤال به همین مقدار بسنده می‌کنیم و ان‌شاء‌الله در فرصتی دیگر به اذن خداوند سمیع و علیم جواب سؤالات دیگر را خواهیم داد و دربرابر دکتر احمد عمرو و تمام علمای مسلمین حجت حق اقامه خواهیم کرد و این وعده به اذن خداوند سمیع و علیم راست است.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 07-08-2022 05:47 PM
5 25-07-2015 12:46 PM
منبع

پاسخ مهدی منتظر به دکتر احمد عمرو، و بيان فرموده خداوند تعالى: { وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ } صدق الله العظيم

- 5 -
الإمام ناصر محمد اليماني
17 - 04 - 1434 هـ
27 - 02 - 2013 مـ
۹- اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
03:38 صـبح

[ لمتابعة رابط المشاركــة الأصلية للبيــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=87830
ـــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به دکتر احمد عمرو، و بيان فرموده خداوند تعالى: { وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ } صدق الله العظيم..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء وأئمة الكتاب وآلهم من أولي الألباب وجميع المسلمين المؤمنين الموقنين، أمّا بعد..
شیخ فاضل جناب احمد عمرو، می‌بینم مرا نصیحت کرده و می‌گویی: «قبل از آنکه جان به گلویت برسد، به سوی خداوند بازگرد ناصر محمد و توبه کن». امام ناصر محمد یمانی در پاسخ شما می‌گوید: احمد عمرو، آیا می‌خواهی من و انصارم از اینکه رضوان خداوند را به عنوان غایت خود در دنیا و آخرت برگزیده‌ایم توبه نماییم؟! اگر چنین باشد چه قدر نصیحت تو بد و موعظه‌ات نیز بد است! چقدر به نصیحتی که به آدم و حوا شد تا در برابر خداوند عصیان کنند؛ شبیه است:
{ وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنْ النَّاصِحِينَ } صدق الله العظيم [الأعراف:۲۱]
با تمام احترامی که برای شیخ فاضل دکتر احمد عمرو قائل هستم ولی نصیحت تو شبیه صاحب آن نصیحتی است که از آدم و حوا می‌خواهد از رضوان خداوند پیروی نکرده و از درخت بخورند. برادر گرامی شیخ فاضل احمد عمرو هم امام مهدی ناصر محمد یمانی را نصیحت می‌کند تا غایت قرار دادن رضوان خداوند را رها کند. من با تشبیه نصیحت تو درباره دست کشیدن از رضوان خداوند به عنوان غایت و هدفم به تو ظلم نکردم ولی تو از شیاطین بشر نیستی بلکه از کسانی هستی که تلاششان در دنیا هدر رفته اما خود را هدایت شده می‌دانند.
هم‌چنین انصار مرا به کسانی تشبیه کرده‌ای که به اولیا تمسک جسته وعقاید شرک‌آمیز دارند؛ چنین نیست. بلکه انصار ناصر محمد یمانی قومی هستند که محبوب خداوند و محب او [يحبّهم الله ويحبّونه] هستند. آنها به خداوند که مولایشان است تمسک می‌جویند و از کسانی هستند که خداوند ایشان را از شرک مبری ساخته است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا } صدق الله العظيم [النساء:۱۴۶]
شیخ فاضل جناب احمد عمرو! قبل از آنکه پاسخ به سؤالاتت را کامل کنم، مجبورم به تو نصیحت نمایم که کلام خداوند را از موضع مورد نظر پروردگار تحریف نکنی؛ برای مثال فرموده خداوند تعالی که:
{وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ ‎﴿٩٩﴾‏ } صدق الله العظيم [الحجر]
دکتر احمد عمرو معتقد است مقصود خداوند یقین در آخرت و بعد از مرگ است، پس امام مهدی در پاسخ شما می‌گوید: شیخ فاضل دکتر احمد عمرو؛ کلام خداوند را از موضع مورد نظر تحریف ممکن که من به حق از ناصحان هستم.
جز این نیست که اولیای خداوند درحالی‌که هنوز در همین حیات دنیوی هستند قلب‌هایشان یقین حقشان به پروردگار را درک می‌کند؛ اما یقین دشمنان خداوند در قلب‌شان حادث نمی‌شود مگر بعد از دیدن عینی و یقینی عذاب خداوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ‎﴿٢٧﴾‏} صدق الله العظيم [الأنعام]
 و اما فتوای تو در این مورد که عبادت‌کنندگان پروردگار تنها درآخرت یا بعد از مرگشان به یقین کامل می‌رسند؛ اشتباه است. همانا که به تأخیر افتادن یقین به بعد از مرگ تنها درمورد کسانی است که تمام طول حیات خود نسبت به کتاب خداوند کافر بوده‌اند و بعد از مرگ تأویل واقعی و عملی آن را می‌بینند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ‎﴿٥٣﴾‏} صدق الله العظيم [الأعراف]
بلکه تمنا می‌کنند کاش مانند اولیای خداوند که در همین حیات دنیوی به یقین رسیده‌اند آنان نیز به پروردگارشان یقین داشتند. برای همین گفتند:
{ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المدثر]
آیا باز هم به عابدان نصیحت می‌کنی که پروردگارشان را عبادت نمایند، درحالی‌که یقین ندارند وهمانند تکذیب کنندگان زمانی که به یقین رسیدند؛ بگویند:
{ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المدثر]
من این دام را برای تو پهن نکرده بودم، بلکه این خودت بودی که خود را گرفتار این دام کردی و خروج از بندهای دامی که خود در آن گرفتار شده‌ای سخت است چون می‌خواهی یقین عابدان پروردگار را تا رسیدن آخرت به تأخیر بیندازی؛ لذا مانند کسانی خواهی بود که به یقین نمی‌رسند مگر آخرت فرا برسد. آنان که می‌گویند:
{ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المدثر]
ای مرد؛ مقصود خداوند تعالی از:{ وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ } صدق الله العظيم؛ این است که تا زمانی که قلب درباره حقیقت پروردگار و نعیم اعظم رضوانش به یقین برسد و مقصود خداوند زمان مشخصی نیست که با فرا رسیدن آن نمازها متوقف شوند، چنان که بی‌خردان تأویل می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا } صدق الله العظيم [مريم:۳۱]
برادر گرامی جناب دکتر احمد عمرو، از خدا می‌خواهم که بعد از اینکه حق برایت روشن شد؛ غرور و تعصب تو را به گناه نکشاند. ای مرد اگر کسی از شاگردانت گفت‌وگوی تو با امام ناصر محمد یمانی را پیگیری می‌کرد؛ به این بصیرت می‌رسید که حق با امام ناصر محمد یمانی است. برادر گرامی ما مشغول بازی فوتبال نیستیم که تو از من ببری یا من از تو ببرم؛ بلکه این موضوع برای تو امری عظیم و خطیر است. اگر ناصر محمد یمانی همان مهدی منتظر باشد، چه موضعی در برابر خداوند و بندگان مکرم او خواهی داشت. ای عالم محترم آیا ازخداوند نمی‌ترسی؟ ما به تو احترام گذاشته و بر سر میز گفت‌وگوی جهانی برای تو وزن قائل شده‌ایم. ولی نصیحت تو به من برای رها کردن رضوان خداوند به عنوان هدف و غایتم؛ بی‌احترامی شدیدی بود.
ای مرد! ما قومی هستیم که محبوب خداوند و محب او هستیم و رضوان خداوند را غایت خود قرار داده و به چیزی کمتر از آن راضی نخواهیم شد. تو و تمام جن و انس شاهد باشید و شاهد بودن خداوند کافی است. آیا می‌دانی علت اصرار ما بر روی این هدف چیست؟ همانا که یقین ما به حقیقت فرموده خداوند تعالی است:
{ وَرِضْوَان مِنْ اللَّه أَكْبَر } صدق الله العظيم [التوبة:۷۲]
و می‌گوییم: بله به خداوند قسم که رضوان خداوند بر بندگانش نعیمی است که از تمام ملکوت او بزرگتر است و ما درحالی‌که هنوز در حیات دنیوی هستیم به این امر یقین کامل داریم و پناه بر پروردگارعالمیان که یقین تنها در آخرت به سراغ ما بیاید و از کسانی باشیم که می‌گویند:
{ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المدثر]
علی‌رغم اینکه برایت روشن شده که بیانت درباره این فرموده خداوند تعالی خطاست: {وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ} صدق الله العظيم، به آن اعتراف نکرده‌ای چون غرور وتعصب تو را به گناه کشانده است و تا زمانی که غرور تو را به گناه بکشاند به هیچ‌ وجه هدایت نخواهی شد و برای آنکه از عذاب شوندگان نباشی؛ از کسانی نباش که خداوند درباره ایشان فرموده است:
{سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ ‎﴿١٤٦﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
ای مرد! تو شهادت‌های انصار مرا که به حق شهادت داده‌اند، دیدی. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم که علت دادن این شهادت حق که راضی نمی‌شوند مگر رضوان خداوند بر بندگانش محقق گردد؛ چیزی جز این نیست که قبل از ملاقات پروردگار قلبشان به یقین رسیده است؛ آنها هم‌چنان در حیات دنیوی هستند ولی قلبشان به یقین رسیده و به یقین می‌دانند که رضوان خداوند بر بندگانش؛ بی شک و تردید نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت اوست.
و به پروردگار عالمیان قسم که در قلب آنان حد و مرزی برای این اصرار وجود ندارد. اصرار آنها نه در این دنیا و نه در آخرت حد و مرزی ندارد تا زمانی که نعیم اعظمی محقق شود؛ که قلب آنها در همین دنیا درباره آن به یقین رسیده است. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم، قومی که محبوب خداوند و محب او هستند، در پیشگاه پروردگارشان هم که قرار گیرند؛ ذره‌ای به یقینشان به اینکه رضوان نفس او نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت اوست، افزوده نخواهد شد؛ بلکه یقین‌ قلبیشان به همان اندازه‌ای خواهد بود که درحال حاضر در همین دنیاست و خود آنان شاهد این مدعا هستند. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم، خداوند کسانی که آنان را دوست داشته باشند۷ دوست دارد و نسبت به کسانی که به آنان غضب داشته باشند خشمگین است.؛ چگونه چنین نباشد؟ چراکه آنها قومی هستند که محبوب خداوند و محب او هستند [یحبهم الله و یحبونه] و تا حبیبشان خداوند و پروردگار ارحم الراحمین راضی نشود؛ راضی نخواهند شد و خود بر این امر شاهدند! آنها شاگردان امام مهدی ناصر محمد یمانی هستند و از این مدرسه جهانی که مدرسه امام مهدی در دوران گفت‌وگو قبل از ظهور است فارغ التحصیل شده و از بزرگترین علمای بشر گردیده‌اند؛ چراکه هرکس خدا را بشناسد؛ کل علم را دانسته و خداوند را آن گونه که شایسته است شناخته‌است.
ما به حق آنها را برایتان توصیف کردیم و می‌بینید که ایشان همانی هستند که امامشان توضیح داده است.؛ با اینکه من جز تعداد کمی؛ اکثر کسانی را که شهادت داده‌اند، نمی‌شناسم و بقیه آنان که اسامی واقعی ایشان را می‌دانیم و در نزد ماست، درعمرم ندیده‌ام. صلّى الله عليهم وملائكته والمهدي المنتظر وأسلّم تسليماً.
جناب دکتر، اگر بدانی چه قدر امانت‌دار هستند، به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم که اگر کوهی از طلا در نزد یکی از آنها به امانت بگذاری، قیراطی از آن برنداشته و به تو تحویل خواهند داد؛ چون خداوند قلب آنها را تمامً از فتنه مادیات پاک و تطهیر کرده است. نمی‌گویم تمام انصار امام ناصر محمد یمانی؛ بلکه می‌گویم از انصار امام مهدی ناصر محمد یمانی گروهی هستند که محبوب خداوند و محب او هستند [یحبهم الله و یحبونه] و خودشان به یقین آن را می‌دانند؛ چون می‌بینند که قلبشان به حق به ملکوت بهشتی که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شود تا پروردگار و حبیب قلب‌هایشان راضی گردد. هرکس که از این قوم باشد قومی که محبوب خداوند و محب او هستند؛ این نشانه پروردگارشان را در قلبشان می‌یابند که راضی نمی‌شوند تا او راضی شود. به خداوند قسم که برخی از آنها حین دادن شهادت چشم‌هایشان به خاطر شناخت حق لبریز از اشک شده است؛ صلّى الله عليهم وملائكته والمهدي المنتظر وأسلّم تسليماً.
انصار پیشگام برگزیده، به علمای مسلمین ناسزا نگویید و همگی را یکسان نشمارید. به خداوند که در میان آنان کسانی هستند که از انصار پیشگام برگزیده هستند که دفاتر [مناصب] بزرگ خود را پشت سر انداخته و از حق آمده از نزد پروردگارشان پیروی کرده‌اند؛ صلوات ربّي وسلامه عليهم ورضي الله عنهم و أرضاهم بنعيم رضوانه وكافة قوم يحبّهم الله ويحبّونه.
احمد عمرو به خداوند بزرگ قسم من امام مهدی، انصارم را بیش از برادرانی که از پدر و مادر من هستند دوست دارم؛ مگر برادرانی که از انصار هستند. آنها نیز مانند امامشان یکدیگر را بیش از نزدیکانشان دوست دارند مگر اینکه نزدیکانشان نیز از انصار امام مهدی ناصر محمد یمانی باشند. آیا علت اینکه محبت بین انصار بیش از محبت آنها به برادرانشان است را می‌دانی؟ چون خداوند قلب‌های آنان را با یکدیگر الفت داده است و با نعمت خداوند برادر یکدیگر شده‌اند. به خداوند قسم که من قلب‌های آنان را با مادیات به هم الفت ندادم که اگر تمام آنچه که در زمین است به آنان بدهی نمی‌توانی چنین الفتی میان ایشان برقرار نمایی؛ بلکه آنها به خاطر حب و دوست داشتن خداوند دور هم جمع شده‌اند و خدا نیز آنها را دوست داشته و به قرب خود رسانده و در روز قیامت خداوند ایشان را بر منابر نور قرار داده و درحالی‌که خلایق شاهد هستند؛ به سوی «الرحمن» بالا برده می‌شوند؛ میهمانان مکرمی که حاضر به رفتن به بهشت نیستند و به سوی آتش نیز رانده نمی‌شوند. پس در پیشگاه «الرحمن» گرد آورده می‌شوند. سپس بین ایشان و پروردگارشان نجوایی درمی‌گیرد. خلایق نجوای آنان و پروردگار عالمیان را که محبوب‌ترین شیء در نزد آنان است می‌شنوند تا این که هدفشان محقق می‌گردد. آن‌گاه است که ظالمان گمراه می‌پرسند:
{ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } [سبأ:۲۳]
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَ‌بُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ‌ ﴿٢٣﴾ } صدق الله العظيم [سبأ]
به خداوندی که خدایی جز او نیست؛ آنها برای احدی از بندگان خدا شفاعت نمی‌کنند و نه سزاوار ایشان است چنین کنند و نه اجازه آن را دارند. همانا که ایشان از پروردگارشان طلب می‌کنند تا نعیم اعظم را که عظیم‌تر از نعیم بهشت است برایشان محقق گردانده و راضی شود؛ و چگونه خداوند در نفس خود راضی خواهد شد؟ زمانی که بندگان گمراه او مشمول رحمتش قرار گیرند، آن‌گاه راضی خواهد شد. و اینجاست که غافل‌گیری بزرگی رخ می‌دهد چون شفاعت محقق می‌شود. آنها برای هیچ کسی شفاعت نمی‌کنند، بلکه شفاعت در نفس خداوند محقق شده و رحمت خداوند در برابر غضبش شفاعت بندگان ظالمش را می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ‎﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
همانا که امام مهدی و انصارش خدا را به شهادت می‌گیرند که نسبت به شفاعت بنده در پیشگاه پروردگار معبود کافر هستند و شفاعت آن‌گونه که مشرکان نسبت به پروردگار باور دارند نیست که انبیا و اولیا در نزد خداوند آنان را شفاعت نمایند. بلکه خداوند به هریک از آنان که بخواهد اجازه می‌دهد تا درباره شفاعت در نفس خداوند سخن بگویند و از پروردگارشان طلب کنند نعیم اعظمی را که بزرگتر از نعیم بهشت است، محقق ساخته و راضی شود. چگونه خداوند در نفس خود راضی می‌شود؟ این زمانی است که بندگانش وارد رحمت او شده و راضی شود؛ آنها کسانی‌اند که به یقین می‌دانند که خداوند بیش از همه نسبت به بندگانش رحیم است و وعده او حق و او ارحم الراحمین است.
ای کسی که خود را با نام «خادم رسول الله» می‌خوانی؛ می‌بینم که تو به دشمن آشکار امام مهدی ناصر محمد یمانی تبدیل خواهی شد و به ما افترا می‌زنی که انگار امام ناصر محمد یمانی فتوا می‌دهد که از هر چه که در نفس خداوند می‌گذرد آگاه است! پروردگار من منزه است؛ او می‌داند که در نفس ما می‌گذرد و ما از آنچه که در نفس اوست بی‌خبریم مگر آنچه که خود در آیات محکم کتابش به ما آموخته که :
{ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾ } صدق الله العظيم
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ فَمَا لِهَؤُلاء الْقَوْمِ لاَ يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا } صدق الله العظيم [النساء:۷۸]
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة


اخرین به روز رسانی: 08-04-2024 02:34 PM
6 25-07-2015 12:47 PM
منبع

تفاصیل بیشتر از آیات محکم «التنزیل» برای شیخ محترم و بزرگ احمد عمرو...

- 6 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - ربیع الآخر - 1434 هـ
28 - 02 - 2013 مـ
۱۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:27 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=87958
ــــــــــــــــــــــ

تفاصیل بیشتر از آیات محکم «التنزیل» برای شیخ محترم و بزرگ احمد عمرو...

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين، أمّا بعد..
سلام الله عليكم ورحمة الله وبركاته، برادر گرامی جناب دکتر احمد عمرو، شایسته است که خداوند سبحان را جز با علم حقی که به من آموخته و عقل و منطق آن را می‌پذیرد، نخوانم. برای مثال وصفی که درباره حال خداوند سبحان در نفسش قبل از آفریدن خلق، کرده‌ام. او قبل از آن‌که خلق را بیافریند نه راضی است و نه خشمگین، نسبت به چه کسی خشمگین و از چه کسی راضی باشد؟ چون قبل از او چیزی نیست که از آن خشمگین یا راضی شود چرا که خداوند سبحان «اول» است و چیزی پیش از او نیست که عملی را انجام دهد که موجب غضب خداوند گردد یا به علت آنکه آنها را متقی بیابد از ایشان راضی باشد؛ هیچ‌کس وجود ندارد و از آنجا که تعداد خلق صفر است، پس رضوان و یا غضب خداوند در نفسش صفر است و مقصودم این نیست که از صفات خداوند این است که غضبناک نشده یا راضی نمی‌گردد و اگر چنین منظوری داشتم چطور ممکن بود بعد از آفریدن خلق راضی شود یا غضب کند؛ بلکه خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود. آنچه که می‌گویم این است که: نسبت به چه کسی غضب کند و از چه کسی راضی شود؟ یعنی خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود اما قبل از آفریدن خلق، کسی نبوده تا خداوند از وی راضی شود یا بر او غضب نماید چراکه نه خلقی وجود داشته و نه حجتی برای آنها اقامه شده بود تا خداوند به حق بر ایشان غضب نماید.
احمد عمرو به خداوند قسم، اگر مردم کاری را انجام دهند که مورد رضای خداوند نباشد، با وجود اینکه خداوند از عمل آنها راضی نیست اما [تا زمانی که] رسولی به‌سوی آن امت نفرستاده است تا آیات او را برای آنان بخواند و به ایشان بیاموزد چه چیزی مورد رضایت خداوند است تا از رضوان او تبعیت نمایند و چه چیزی باعث غضب خداست تا از آن اجتناب ورزند، چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ولو این مردم کاری را که مورد رضای خداوند نیست انجام دهند درحالی‌که نمی‌دانند خداوند از آن راضی نیست؛ چطور خداوند به خاطر ارتکاب عملی که از آن راضی نیست بر ایشان غضب کند درحالی‌که هنوز برای آنان حجت اقامه نکرده است. چرا که اگر خداوند رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده باشد تا برایشان روشن کند چه کاری باعث رضایت اوست و چه کاری باعث غضب او می‌شود؛ آنان در پیشگاه او حجت خواهند داشت. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ‎﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
لذا اگر خداوند قبل از آن‌که از راه رسولان خود به ایشان ابلاغ کرده باشد، غضبشان کند، در برابر خداوند حجت خواهند داشت چون رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده است. خداوند می‌داند که اگر ایشان را غضب کرده و عذابشان نماید، در مقابل خداوند حجت می‌آورند که رسولی به‌سویشان فرستاده نشده است تا برایشان روشن کند چه امری باعث رضای خداوند است و چه عملی باعث غضب و خشم او می‌گردد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَ‌بَّنَا لَوْلَا أَرْ‌سَلْتَ إِلَيْنَا رَ‌سُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَ‌بِّصٌ فَتَرَ‌بَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَ‌اطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} صدق الله العظيم [طه]
تکرار کرده و می‌گوییم جناب دکتر! امام ناصر محمد یمانی نگفت خداوند غضب نمی‌کند یا راضی نمی‌شود بلکه گفتیم غضب و رضوان او، قبل از آفریدن خلق، صفر است؛ نسبت به چه کسی غضب کند یا از چه کسی راضی شود؟ نمی‌دانم عامدانه متوجه موضوع نمی‌شوی و یا اینکه آن را می‌فهمی و می‌دانی و به آن پی برده‌ای، اما نمی‌خواهی به حق بودن آن اعتراف کنی! این به خودت مربوط است و پروردگار تو را به‌خاطر آن مورد محاسبه قرار خواهد داد و چیزی از حساب تو بر ما نیست. ما وظیفه داریم ابلاغ کنیم و حساب با خداست. حال به سراغ بیان کلام خداوند تعالی می‌آییم که می‌فرماید:
{وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ ‎﴿٩٩﴾‏ } صدق الله العظيم [الحجر]
احمد عمرو می‌گوید مقصود این است که آنها پروردگارشان را عبادت می‌کنند تا زمانی که در آخرت به یقین برسند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا کسانی که تنها در آخرت، به ملاقات پروردگار و وجود بهشت و جهنم یقین پیدا می‌کنند، از آتش دور شده و وارد بهشت می‌شوند؟ جناب دکتر جواب این سؤال را به اهالی آتش می‌سپاریم تا از علم غیب کتاب جواب تو را بدهند که علت ورودشان به آتش چیست:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ‌ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
لذا اینان کسانی هستند که در حیات دنیوی نسبت به خداوند یقین نداشته‌اند و یقین تنها زمانی به سراغشان می‌آید که پروردگارشان را ملاقات نمایند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ‎﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
لذا اینان کسانی هستند که تنها در آخرت به یقین می‌رسند و می‌بینیم که قلب آنان در این دنیا به یقین نرسیده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ‎﴿٦٠﴾‏} صدق الله العظيم [الروم]
چون یقین درباره ذات پروردگار و دار آخرت است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ‌ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾}صدق الله العظيم [الطور]
اما قلب صالحان در حالی که در حیات دنیوی هستند به یقین می‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ‎﴿٣﴾‏ } صدق الله العظيم [النمل]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ‎﴿٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة]
لذا کسانی که تنها در آخرت قلبشان به یقین می‌رسد از اهالی جهنم هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ‌ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
عزیز من چرا به ناحق تکبر می‌ورزی؟ کبر از آن خداوند است و همانا که من و تو بنده هستیم و اگر برای هر یک از ما روشن گردد که حق با دیگری است؛ بر ما واجب است که به حق آمده از نزد پروردگار اعتراف نماییم. پس این سخن مرا به یاد داشته باش: «بر او واجب است که به حق آمده از نزد پروردگارش اعتراف نماید» چون من مستقیم با کلام خداوند با تو مجادله می‌کنم نه از خود و افکارم؛ و پناه بر خدا که تا یقین نداشته باشم امری بی شک و تردید ازجانب خداوند است آن را به خداوند نسبت دهم.
عزیز من جناب دکتر احمد عمرو، بیا تا علت اشتباهت در بیان این کلام خداوند را به تو بیاموزم: { وَاعْبُدْ ربّك حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ }صدق الله العظيم، علت خطای تو در بیان این آیه این است که آیه را گرفته و بیان آن را از خودت آورده‌ای بدون اینکه بیان خود را به کتاب خداوند عرضه کنی تا روشن شود آیا بر خلاف آیه‌ای از قرآن هست یا خیر. تو به این امر اعتنایی نکرده و اهمیتی برایت ندارد؛ اینکه به خداوند نسبت حق یا باطل بدهی برای تو یکی است و بعد از آن خواهی گفت اگر درست گفتم این سخن از خداست و اگر اشتباه کرده باشم از من و شیطان است. به خداوند قسم، شیطانی که به شما فرمان داده تا ندانسته به خداوند نسبت دهید؛ هیچ به کارت نخواهد آمد. مشکل بسیاری از علمای مسلمین و جاهلان گرفتار، در همین امر نهفته است، کسانی که کلام خدا را با ظن [که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند] تفسیر کرده و هم خود و هم امتشان را گمراه می‌کنند. احمد! به خداوند قسم هرگاه بنده با اخلاص رو به پروردگارش کرده و او را عبادت نماید، حلاوت ایمان را چشیده و قلبش با یاد و ذکر پروردگارش مطمئن می‌شود و از رضوان خداوند بر خود بهره‌مند می‌گردد و برای تحقق نعیم اعظم تلاش می‌نماید که همان رضوان خداوند نسبت به بندگانش است؛ چون رضوان خداوند نسبت به او جزیی از رضوان نفس خداوند بر بندگانش است.
بازهم می‌گوییم ما مشغول بازی فوتبال نیستیم که تو ببری یا من ببرم، بلکه این امری بسیار عظیم و خطیر و کبیر است. تو با امام مهدی گفت‌وگو می‌کنی و اگر به راه حق هدایت شوی از نعمت پروردگارت برخوردار شده‌ای، و یا غرور و تعصب تو را به گناه کشیده و غضب خداوند نصیبت خواهد شد. چون من با آیات محکم کتاب با شما مجادله کرده و با قرآن به سختی با شما جهاد می‌کنم. فرموده خداوند تعالی را به خاطر داشته باش:
{إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ ‎﴿٤٠﴾‏} صدق الله العظيم[الأعراف]
عزیز من در راه خدا، به خداوند قسم که من در برابر تو حجت آورده و امام مهدی با برهان علمی قوی از آیات محکم و بینه قرآن که آیات ام الکتابند بر تو چیره شده‌است. پس چرا نمی‌خواهی اعتراف کنی که در بیان خود از قرآن اشتباه کرده‌ای و آن را با ظنی که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند تفسیر کرده‌ای؟
جناب شیخ، همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی مشتاق وحریص است تا تو نیز مانند ما هدایت شوی و آنچه را که برای خودم دوست دارم برای تو می‌خواهم و خداوند شاهد و وکیل این سخن است. پس شاکر باش که خداوند مقدر ساخته تا در امتی زندگی کنی که امام مهدی ناصر محمد یمانی در میان ایشان برانگیخته شده است. به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست؛ من به علت وسوسه قلبی و یا با ظن فتوا نمی‌دهم که امام مهدی هستم، ظن کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. عزیز من نور و ظلمت قابل جمع نیستند و علم نور است؛ چگونه می‌شود که من بیان حق قرآن را به شما بیاموزم و درحالی‌که امام مهدی منتظر نیستم؛ به او افترا زده و خود را مهدی منتظر بخوانم؟! لعنت خداوند بر دروغ‌گویان باد که نسبت دروغ به خداوند می‌دهند؛ آنان که نسبت دروغ به خداوند بزنند، رستگار نخواهند شد.
عزیز من در راه خدا، من امام مهدی منتظر ناصر محمد باز هم تکرار می‌کنم که از آیات محکم کتاب خداوند برایت حجت آورده‌ام و آموخته‌های بیشتری از پروردگار در نزد من است تا با آیات محکم و بینه کتاب برایتان حجت بیاورم چراکه حجت خداوند بر بندگانش در آن نهاده شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَ‌بَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَ‌بَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم [المؤمنون]
بنگر؛ حجت خداوند بر بندگانش، احادیث و روایات نیستند چه حق باشند و چه باطل؛ به حجت خداوند بر بندگانش بنگر:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَ‌بَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَ‌بَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم.
برای همین است که می‌بینید امام مهدی ناصر محمد، مسلمانان و تمام مردم را به پذیرش حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم دعوت می‌کند تا حکم خداوند را از آیات محکم آن که برای علمای امت و عامه مسلمانان بینه و روشن است؛ استنباط نماییم و به ایشان امر کنیم از کتاب خداوند و سنت حق رسولش تبعیت کنند مگر بخشی از سنت که برخلاف آیات محکم قرآن عظیم است. شما را موعظه می‌کنم که متفرق نشده و همگی به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جسته و هرچه که مخالف آن است رها کنید فرقی ندارد در تورات و انجیل باشد یا در سنت نبوی هر چقدر هم راویان آن مورد وثوق باشند. هر چه که مخالف آیات محکم قرآن است را پشت سر رها کنید و به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جویید که هرکسی که به آن پایبند باشد به راه راست [صراط مستقیم] هدایت شده است.
ممکن است شیخ فاضل احمد عمرو بخواهد بگوید: «برهان آشکاری بیاور که نشان می‌دهد حبل الهی که خداوند فرمان داده تا به آن ملتزم بوده و نسبت به محکمات آن کافر باشیم؛ قرآن عظیم است؟» و جواب دکتر را مستقیم به پروردگار رحیم و غفور وامی‌گذاریم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا النّاس قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا ﴿١٧٤﴾فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
اللهم قد بلغت اللهم فاشهد، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-04-2024 02:35 PM
7 25-07-2015 12:56 PM
منبع

فتوا برای پرسشگران از بیانات امام مهدی ناصر محمد یمانی، «انسانی» که «الرحمن» بیان حق قرآن را به او آموخته است

- 7 -
الإمام ناصر محمد اليماني
19 - 04 - 1434 هـ
01 - 03 - 2013 مـ
04:14 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=88101
ـــــــــــــــــــــ

فتوا برای پرسشگران از بیانات امام مهدی ناصر محمد یمانی، «انسانی» که «الرحمن» بیان حق قرآن را به او آموخته است

با آوردن سؤالاتی که جناب شیخ دکتر احمد عمرو مطرح نموده‌اند آغاز می‌کنیم:
۳-آیا ممکن است برای ما روشن کنید کدام یک از صفات خداوند ازلی و کدام یک غیر ازلی هستند؟
4- آیا به صفات و اسما خداوند با همان معنایی که دارند و نص هستند بدون تأویل و تحریف و تعطیل و تشبیه و تکییف ایمان داری؟ یا می‌گوییمجاز است یکی از این پنج شیء در شرح اسما خداوند و صفات او تأویل تحریف تعطیل تشبیه یا تکییف اعمال شود؟ لطفا بفرمایید شما با اعمال کدام یک از آنهادرباره اسما و صفات خداوند موافقید؟ اگر اجازه چنین کاری را می‌دهید.
5- آیا ایمان دارید که خداوند قبل از خلق مخلوقات، خالق بوده است؟ مقصودم این است که خداوند بعد از خلق مخلوقات، خالق نامیده نشده بلکه قبل از آنکه کسی را خلق نماید خالق بوده است؛ آیا به این ایمان دارید؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی برای شنیدن وجود داشته باشد سمیع بوده است؟ آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی جز او باشد که نیاز به باخبر شدن خداوند از آن داشته باشد؛ خبیر بوده است؟ آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او وجود داشته باشد که مورد مرحمت او قرار گیرد؛ رحیم بوده است؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او باشد که مورد انعام او قرار گیرد؛ منعم بوده است؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه در عالم کون اصلاً نعیمی وجود داشته باشد؛ منعم بوده است؟
6- آیا اسما خداوند سبحان و تعالی هم ازلی و غیر ازلی دارد؟
7- گفته‌اید و به صورت مکرر از انصارت خواسته‌ای که آن را تکرار کنند تا اثبات سخن تو باشد و بگویند " لن ترضی حتی ترضی" راضی نمی‌شوم تا راضی شوی! آیا مقصودت این است که خداوند اکنون در نفس خود راضی نیست؟
8- گفته‌اید و مرتب تکرار می‌کنید که راضی نمی‌شوی تا خداوند راضی شود؛ پس اگر جوابت به سؤال بند هفت مثبت باشد و گفته باشی خداوند در حال حاضر در نفس خود راضی نیست؛ خواهش می‌کنم به این بند پاسخ دهی: راضی نمی‌شوم تا خداوند راضی شود، آیا در حال حاضر به قسمتی که خداوند در دنیا برایت قرار داده است راضی نیستی؛ یعنی به نعمت‌هایی که خداوند در این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؛ چگونه می‌توانی راضی شوی در حالی که اکنون حبیب قلبت خداوند در نفس خود راضی نبوده و متحسر و حزین است؟ چطور زندگی در این نعیم دنیوی که خداوند به شما عطا کرده و ترا شیخ قبیله‌ای معروف یمنی و خداوند تو را امام مهدی قرار داده و خلیفه نموده است...تمامی این نعمت‌هایی که الان در آن زندگی می‌کنی چطوربرایت شیرین است درحالی که حبیب قلبت حزین است؟آیا به قسمتی که خداوند درنعیم این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؟
9- آیا ایمان داری که انسان مخلوق است و اعمال او قبل از خلق شدنش توسط خالق رحمن و عزوجل خلق شده است؟ آیا ایمان داری که أمور معنوی در انسان از قبیل حزن و فرح و غضب و رضای در نفس انسان از سوی خداونددر نفس انسان خلق شده است؟
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وأئمة الكتاب كلّ منهم سراجٌ لأمّته، وأصلّي عليهم جميعاً وأسلّم تسليماً وآلهم الأطهار والتابعين لدعوة الحقّ من ربّهم في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، أمّا بعد..
تو با هدف عاجز کردن امام مهدی این سوال‌ها را مطرح کرده و تصور می‌کنی او از یافتن پاسخ برای آنها از آیات محکم کتاب عاجز است؛ هیهات هیهات. بلکه ما به حق سخن خواهیم گفت تا ذکری باشد برای خردمندان. از سؤال پنجم شروع می‌کنیم چون از نظر احمد عمرو و دیگر پرسشگران سخت‌ترین سؤال است. احمد عمرو و دیگر پرسشگران پاسخی برای آن ندارند مگر کسی که خداوند علم کتاب را به او عطا نموده است. جواب پنجمین سؤال برای انسانی که «الرحمن» بیان حق قرآن را به آموخته یعنی امام مهدی ناصر محمد یمانی آسان است و جواب به این سؤال؛ پاسخی کافی به بقیه پرسش‌هاست چون سرچشمه همه آنها یکی است؛ مگر اینکه احمد عمرو اصرار داشته باشد به همه آنها پاسخ داده شود و ما به اذن خداوند علیم و حکیم به آنها می‌پردازیم. و اما سؤال پنجم...
ما جواب سؤال پنجم دکتر احمد عمرو را خواهیم داد که پرسیده است:
۵- آیا ایمان دارید که خداوند قبل از خلق مخلوقات، خالق بوده است؟ مقصودم این است که خداوند بعد از خلق مخلوقات، خالق نامیده نشده بلکه قبل از آنکه کسی را خلق نماید خالق بوده است؛
آیا به این ایمان دارید؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی برای شنیدن وجود داشته باشد سمیع بوده است؟
آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه چیزی جز او باشد که نیاز به باخبر شدن داشته باشد؛ خبیر بوده است؟
آیا به این ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او وجود داشته باشد که مورد مرحمت او قرار گیرد؛ رحیم بوده است؟
آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه موجودی جز او باشد که مورد انعام او قرار گیرد؛ منعم بوده است؟ آیا ایمان دارید که خداوند قبل از آنکه در عالم کون اصلاً نعیمی وجود داشته باشد؛ منعم بوده است؟
امام مهدی ناصر محمد در جواب می‌گوید بخشی از سؤال را نقل قول می‌کنیم:

5- آیا ایمان دارید که خداوند قبل از خلق مخلوقات، خالق بوده است؟ مقصودم این است که خداوند بعد از خلق مخلوقات، خالق نامیده نشده بلکه قبل از آنکه کسی را خلق نماید خالق بوده است؛ آیا به این ایمان دارید؟
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به تو می‌گوید: به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم تا زمانی که امام مهدی ناصر محمد یمانی برهان خلقت را به صورت واقعی و در عالم واقعیات نبیند و به مخلوقات خداوند نظر نکند؛ خداوند حجتی برای «ایمان داشتن» در برابرش ندارد؛ چون خداوند خلقت آسمان‌ها و زمین و آنچه که در آنها و مابین آنهاست را به عنوان برهانی برای حقیقت نامش که «الخلاق العلیم» است قرار داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ‌ عَمَدٍ تَرَ‌وْنَهَا ۖ وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْ‌ضِ رَ‌وَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِ‌يمٍ ﴿١٠﴾ هَـٰذَا خَلْقُ اللَّـهِ فَأَرُ‌ونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [لقمان].
و این برهان حقی است که خداوند در عالم واقعیت و به صورت حقیقی برای حقیقت نام «الخالق» مقرر داشته است. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{هَـٰذَا خَلْقُ اللَّـهِ فَأَرُ‌ونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ} صدق الله العظيم
وبا توجه به اینکه جز خداوند خالقی وجود ندارد ولی خداوند مبارزه طلبی می‌کند که اگر جز او خالقی هست برهان آفرینش خود را به صورت حقیقی در عالم واقعیات نشان دهد. لذا خداوند تعالی می‌فرماید: {هَذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ} صدق الله العظيم
درباره تمامی نام‌های خداوند نیز چنین است و پروردگار برای تمام آنها درعالم واقعیات و به صورت حقیقی برهان حقی قرار داده تا با چشم خود ببینید.
جناب دکتر احمد عمرو، مقصود تو این است که امام مهدی ناصر محمد یمانی را از جواب دادن عاجز کنی. هیهات، هیهات، تا زمانی که امر مربوط به کتاب خداوند قرآن عظیم باشد؛ به اذن خداوندی که دعای کسانی که او را می‌خوانند می‌شنود و به نفوس بندگان آگاه است، امام مهدی در بیان قرآن مهتر و زعیم است؛ پس برخداست که صدق أسماء الحسنی را در عالم واقعیات به صورت حقیقی نشان دهد، و وقتی خداوند خود را «الرزاق» می‌خواند که از آسمان و زمین به شما رزق می‌رساند این فقط در حد اسم باقی می ماندتا خداوند برای این نام حق در عالم واقعیت برهانی حقیقی بیاورد. و حال برهان نام «الرزاق» در آیات محکم قرآن. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللَّهُ} صدق الله العظيم [سبأ:۲۴].
و برهانی که در عالم واقعیات و حقیقت ثابت کند که این خداوند است که حقا «رزاق» است چیست؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلْيَنظُرِ‌ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْ‌ضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [عبس].
و به همین ترتیب خداوند برای تمام نام‌های الهی که خود را با آن نام وصف نموده‌است، حقیقت آن نام را در عالم واقعیات به صورت حقیقی نشان داده تا با چشم خود آن را دیده و با حواس خود آن را درک نمایید و او خالق نفس شما و در نفس شماست؛ آیا بصیرت پیدا نمی‌کنید؟ او بهبود دهنده شما «البارئ» از بیماری‌هایتان است؛ اگر راست می‌گویید، آیا کسی غیر از «البارئ» شما را شفا می‌دهد؟
برای تمام نام‌هایی که خداوند با آنها خود را وصف می‌نماید، به صورت واقعی و حقیقی، برهان حقی پیدا می‌کنید و آن را با چشم خود دیده و با حواس خود درک می‌نمایید مگر برهان حقیقت رضوان پروردگار که راز حکمت آفرینش شما در آن نهفته است. این نام را قلب شما درک می‌کند و می‌بیند که بی شک و تردید نعیم اعظم از بهشت نعیم خداوند بزرگتر است. به خداوند قسم قومی که محبوب خداوند و محب او هستند در روز ملاقات با پروردگارشان، چیزی به یقین قلبیشان اضافه نمی‌شود. آنها او را همان‌گونه که هست دیده‌اند و روز ملاقات با پروردگار یقین ایشان حتی به اندازه مثقال ذره‌ هم زیاد نمی‌شود. یعنی در روز ملاقات با پروردگارشان به یقین قلبیشان درباره اینکه رضوان نفس او نعیمی بزرگتر از بهشت نعیم است چیزی اضافه نمی‌شود چون این عقیده در قلب آنان بیش از رسوخ این عالم عظیم رسوخ پیدا کرده است. این کیهان از بین می‌رود اما عقیده قومی که محبوب و محب خداوند هستند درباره حقیقت رضوان خداوند که نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت است، زایل نمی‌شود و ما باز هم می‌گوییم و خود آنان براین شاهدند؛ و به یقین می‌دانند امام مهدی ناصر محمد یمانی وقتی آنان را به عنوان شاهد برای بیان نعیم اعظم انتخاب کرده، به حق سخن می‌گوید و «نعیم رضوان الرحمن بر بندگانش» به حق نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت است و ما همچنان می‌گوییم و آنها، قومی که در این امت «محبوب و محب خداوند» هستند بر آن شاهدند و خداوند تعالی می فرماید:
{ فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ‎﴿٣٢﴾‏ } صدق الله العظيم [يونس].
و هنوز نزد ما مطالب بیشتری از آموزه‌های پروردگارم هست و تمام علمای جن و انس قادر نخواهند بود بر کسی که خداوند رحمن معلم اوست؛ چیره گردند ولو اینکه به کمک و یاری یکدیگر بشتابند. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الرعد].
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني..
ــــــــــــــــــــ
اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-08-2022 10:35 AM
8 29-07-2015 03:38 PM
منبع

دکتر، قبل از اینکه به اذن خداوند جواب سؤالات شما را بدهیم؛ این بیان مختصر را برای تو می‌نویسیم که خردمندان آن را درمی‌یابند....

- 8 -
الإمام ناصر محمد اليماني
21 - 04 - 1434 هـ
03 - 03 - 2013 مـ
03:37 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=88443

ـــــــــــــــــــــ

دکتر، قبل از اینکه به اذن خداوند جواب سؤالات شما را بدهیم؛ این بیان مختصر را برای تو می‌نویسیم که خردمندان آن را درمی‌یابند....
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على أنبياء الله من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله، يا أيها الذين آمنوا صلّوا عليه وعليهم جميعاً وسلّموا تسليماً لا نفرّق بين أحدٍ منهم ونحن له مسلمون، أمّا بعد..
دکتر احمد عمرو، مهدی منتظر و انصارش همچنان به وجود گرامی شما بر سر میز گفت‌وگوی مهدی منتظر در دروان گفت‌وگو قبل از ظهور خیرمقدم می‌گویند و مهدی منتظر ناصر محمد همچنان بر روی این شهادت حق اصرار شدید دارد که غضب و رضایت خداوند صفات نفس «الرحمن» هستند؛ فقط اینکه من محقق شدن غضب در نفس «الرحمن» را پیش ازآفریدن خلق نمی‌دانم، چون تحقق غضب و رضوان در نفس خداوند متعلق به اعمال خیر و شر بندگانش است. خداوند بر خود مقرر داشته از کسانی که از او اطاعت کرده و راه پیروی از رضایت او را در پی گیرند راضی شود و بر خود مقرر داشته نسبت به کسی که عصیان کرده و راهی را در پیش گیرد که موجب خشم اوست و از رضوان خداوند اکراه داشته باشد؛ غضب نماید. اما خداوند سبحان قبل از آفریدن بندگانش بر آنان غضب نمی‌کند، بلکه این امر بعد از برانگیختن رسولان و اقامه حجت بر آنان خواهد بود. و اما کسانی که از پیروی از رسولان سرباز زنند و به دنبال راهی روند که خشم خدا را در پی دارد و از رضوان خداوند اکراه داشته باشند، پروردگار نیز اعمالشان را هدر می‌دهد و این هدر رفتن اعمال روی نمی‌دهد مگر بعد از اکراه آنان از رضوان خداوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ‎﴿٢٨﴾}صدق الله العظيم [محمد:]
و به همین ترتیب، رضوان در نفس خداوند نسبت به بندگانش پیش از آفرینش آنها و سخن گفتن از حق آمده از نزد پروردگارشان نخواهد بود. با اینکه غضب و رضوان از صفات نفساني خداوند قبل از آفرینش خلق هستند؛ اما غضب در نفس پروردگار خاموش است چون میزان غضب و رضوان صفر است؛ گرچه این دو صفت غضب و رضوان در نفس خداوند وجود دارند. ولی احمد عمرو می‌خواهد غضب و رضوان خداوند قبل از روی دادن اعمال باشد یعنی فتوا می‌دهد که خداوند قبل از آفریدن بندگانی که از پیروی از رسولان سرباز می‌زنند، نسبت به آنان غضبناک است یعنی پیش از آنکه آفریده شده و رسولان خداوند به سوی ایشان فرستاده شوند و قبل از اینکه از دعوت رسولان سرباز زنند و قبل از اینکه حجت بر آنان اقامه گردد! با این اعتقاد، خداوند موصوف به ظلم بر بندگان می‌گردد. چگونه ممکن است خداوند نسبت به گروهی از بندگان غضب نماید در حالی‌که هنوز ایشان را نیافریده و آنها با معصیت کردن در پیشگاه پروردگار هنوز به خود ظلم نکرده‌اند؟ لذا عقیده احمد عمرو مخالف کلام خداوند تعالی است که می‌فرماید:
{ وَلا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا }صدق الله العظيم [الكهف:۴۹]
و این نقطه اختلاف بین امام مهدی ناصر محمد یمانی و شیخ فاضل دکتر احمد عمرو است. چون او به ناحق فتوا می‌دهد که خداوند قبل از آفریدن بندگانی که از او روگردان هستند و قبل اقامه حجت بر آنها به واسطه برانگیختن رسولان؛ نسبت به ایشان خشمگین و غضبناک است و ما می‌دانیم که احمد عمرو برای چه تلاش می‌کند تا ثابت کند که غضب در نفس خداوند ثابت است و می‌دانیم برای چه فتوا می‌دهد خداوند قبل از آفریدن روگردانان و معرضان در نفس خود غضبناک است؛ تا ثابت کند بر حسب فتوای او غضب صفتی ثابت و نامتغیر در نفس خداوند است.
پس امام مهدی ناصر محمد به حق در برابر شیخ فاضل احمد عمرو حجت آورده و می‌گوید:
جناب دکتر عمرو، فرض کنیم که خداوند در همین ساعت که در باره این بیان تدبر می‌کنی از تو راضی باشد چرا که تو از متقیان بوده و از کسانی هستی که از حدود دین دفاع کرده و تلاش می‌کنند تا مسلمانان را هدایت نمایند؛ اما ناگهان احمد عمر نسبت به ایمان به «الرحمن» و رسولان او و قرآن كافر گردد و وارد گروهی از جن و انس گردد که نسبت به «الرحمن» ملحد هستند؛ حال جناب دکتر با اینکه خداوند ابتدا از تو راضی بوده، آیا تصور می‌کنی بعد از کفر آوردن به خداوند و پیوستن به گروه ملحدان به پروردگار، باز هم رضوان خداوند نسبت به تو ادامه خواهد یافت؟ خداوند تو را از چنین اتفاقی حفظ کند وما فقط مثال زدیم و امیدواریم از شیخ فاضل و عزیز دکتر عمرو جوابی بشنویم. بار دیگر سؤال را تکرار می‌کنیم:
«احمد عمرو خداوند از تو راضی بود تا اینکه زمانی رسید که تو مردم را از پیروی از مهدی منتظر ناصر محمد یمانی بازداشتی؛ پس خداوند به خاطر اینکه اگر ناصر محمد یمانی به حق مهدی منتظر است نسبت به تو غضبناک شد؛ آیا تصور می‌کنی رضوان خداوند نسبت به تو بدل به غضب و خشم شدید نخواهد شد؟»
بعد از اینکه دکتر عزیز احمد عمرو به این سؤال جواب داد، به او و تمام انصار پیشگام برگزیده و حق‌جویان وعده می‌دهيم كه به بقیه سؤالات او جواب دهیم و به اذن خداوند پاسخ هر سؤال را به صورت مفصل از آیات محکم تنزیل بیاوریم که خداوند مولای ماست؛ نعم المولى ونعم الوكيل، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 08-08-2022 10:43 AM
9 31-07-2015 07:37 PM
منبع

امام مهدی به اذن خداوند با برهان قوی علمی بر دکتر احمد عمرو چیره می‌شود و هر کس که به دنبال حق باشد آن را خواهد دید، غیر حق راهی وجود ندارد

- 9 -
الإمام ناصر محمد اليماني
08 - 05 - 1434 هـ
20 - 03 - 2013 مـ
۳۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
08:40 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.xyz/showthread.php?p=91194

ـــــــــــــــــــــ

امام مهدی به اذن خداوند با برهان قوی علمی بر دکتر احمد عمرو چیره می‌شود و هر کس که به دنبال حق باشد آن را خواهد دید، غیر حق راهی وجود ندارد..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهّار إلى اليوم الآخر، أمّا بعد..
بازمی‌گردیم تا جواب سؤالات را کامل کنیم ، درحالی‌که خشم خود را فرو می‌‌نشانیم. حال جواب به سومین سؤال که می‌پرسد:
س-۳ ممکن است برای ما معین کنید کدام یک از صفات خداوند ازلی و کدام یک غیر ازلی هستند؟
پایان سؤال احمد عمرو.
حال به سؤال سوم به حق جواب داده و می‌گوییم: احمد عمرو، تمام صفات ذاتی و نفسانی خداوند ازلی هستند. در اینجا احمد عمرو از خوشحالی پرواز کرده و می‌گوید: «ناصر محمد به این ترتیب اعتراف کردی که خداوند قبل از آن که خلق را بیافریند، غضبناک بوده است». امام مهدی در پاسخ می‌گوید: پناه بر خدا که به پروردگارم نسبت ظلم بدهم، چرا که او به هیچ‌یک از بندگانش به‌ناحق و ظالمانه غضب نمی‌کند؛ بلکه مقصود من این است که از صفات ازلی نفسی خداوند این است که غضب می‌کند و راضی می‌شود به این صورت که از کسی که او را اطاعت نماید راضی و نسبت به کسی که راه عصیان درپیش گیرد غضب می‌کند. اما احمد عمرو می‌خواهد خداوند قبل از آفریدن خلق و فرستادن رسولان، از آنها غضبناک باشد. احمد عمرو! همانا که تو بر خطایی و چنین نیست. خداوند ابتدا رسولان را به سوی خلق می‌فرستد تا بعد از آمدن رسولان دیگر در برابر او حجت نداشته باشند. از آنجا که غضب و رضایت از صفات ازلی پروردگار هستند؛ خداوند از کسانی که او را اطاعت نمایند راضی و نسبت به کسانی که در برابر خداوند و رسولانش عصیان می‌ورزند غضبناک می‌گردد. ما پیش از این نیز به صورت مفصل در بیانات خود در این باره سخن گفته‌ایم.
پایان پاسخ به سؤال سوم.
حال به سراغ جواب سؤال چهارم می‌آییم که می‌گوید:
س-۴: - آیا به صفات و اسما خداوند با همان معنایی که دارند و نص هستند بدون تأویل و تحریف و تعطیل و تشبیه و تکییف ایمان داری؟ یا می‌گویی مجاز است یکی از این پنج شیء در شرح اسما خداوند و صفات او تأویل تحریف تعطیل تشبیه یا تکییف اعمال شود؟ لطفا بفرمایید شما با اعمال کدام یک از آنها درباره اسما و صفات خداوند موافقید؟ اگر اجازه چنین کاری را می‌دهید.
ج-۴: احمد عمرو! همانا که امام مهدی به تمام صفات ذاتی و نفسانی خداوند ایمان دارد و هم‌چنین یقین دارد که این از صفات نفسانی خداوند است که غضب کند و یا راضی گردد و یا بعد از غضب کردن، راضی شود که اگر چنین نبود دیگر بازگشت بنده به سوی خداوند و توبه فایده‌ای نداشت و اگر خداوند به سبب عمل بنده از او غضبناک می‌گردید؛ هر چقدر هم بنده توبه می‌نمود، خداوند از او راضی نمی‌شد چرا که بر اساس فتوای احمد عمرو غضب باید دائم در نفس خداوند به صورت مستمر باقی باشد و سزاوار نیست که غضب به رضوان ورضایت تبدیل گردد!
احمد عمرو از خدا تقوا کن و بترس، این عقیده شیاطین است، آنان که از رحمت خداوند مأیوس شده‌ و باور دارند بعد از آنکه مورد خشم خداوند قرار گرفتند؛ دیگر پروردگار آنان را نمی‌بخشد و به هیچ‌وجه از ایشان راضی نخواهد شد و به همین سبب به شیطان، ابلیس گفته می‌شود چون از رحمت خداوند مأیوس و نااميد [مبلس] است و ظن او نسبت به پروردگارش او را به هلاکت انداخته و خدای خود را آن‌گونه که شایسته اوست نشناخته است. پاسخ به سؤال چهارم تمام شد و اما سؤال پنجم؛ ما پیش از این به صورت مفصل به آن پاسخ داده‌ایم.
حال به سراغ سؤال ششمی می‌آییم که احمد عمرو پرسیده است:
س-۶: - آیا اسما خداوند سبحان و تعالی هم ازلی و غیر ازلی دارد؟ و توجه کنید که سؤال نکرده‌ایم ذاتی و نفسانی؛ بلکه پرسش این است که نام‌های ازلی و غیر ازلی خداوند کدام‌اند؟
ج-۶: امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: قسمت اعظم سؤالات تو منشأ یکسان دارد ولی مشکلی نیست. احمد! من به تو یادآوری می‌کنم، باز به نام خود و تمام انصار به تو یادآوری می‌کنم ما ایمان داریم که از صفات ازلی نفسانی خداوند غضب و رضای اوست و این از صفات ازلی در نفس خداوند است؛ یعنی او بر بندگان عصیانگر غضب کرده و از بندگانی که اطاعت می‌کنند راضی است. به همین ترتیب به حق به تمام بندگان خداوند که در حق خود اسراف نموده‌اند، فتوا می‌دهیم: به خاطر فتوای احمد عمرو که می‌گوید غضبی که در نفس خدا نسبت به شما وجود دارد امکان ندارد به رضایت و رضوان تبدیل گردد، از رحمت خداوند مأیوس نشوید. بلکه فتوای امام مهدی بر حسب فتوایی است که خداوند در مورد کسانی داده است که به علت افراط در ارتکاب گناهان و اسراف در این امر گرفتار غضب خداوند شده‌اند؛ غضبی که در پی کثرت گناهان واعمالشان در نفس خداوند نسبت به آنان وجود دارد. ما به آنان فتوا می‌دهیم از رحمت خداوند مأیوس نشوند که خداوند توبه بندگانش را می‌پذیرد و با اینکه نسبت به آنان غضبناک است، اما با توبه، از ایشان راضی می‌شود و آن را با نعمتی از نزد خود به رضوان مبدل می‌سازد، البته اگر با توبه وانابه به سوی پروردگار بازگردند و از آنچه که خداوند نازل نموده پیروی نمایند. نگاه کنید که خداوند به تمام بندگان جن و انس از هر جنس و گونه‌ای که با گناه اسراف کرده‌اند چه می‌فرماید. آنان اگر انابه و توبه کرده و از آنچه که پروردگارشان به سویشان نازل نموده است، پیروی نمایند؛ آن‌گاه خداوند بدی‌های ایشان را به حسنات مبدل ساخته و غضب او به رضوان تبدیل می‌گردد تا هیچ بنده‌ای حجت نداشته باشد که از رضوان خداوند مأیوس است چون پروردگار بعد ازغضب‌ از او راضی نمی‌شود و بگوید: «امیدی به پذیرش توبه من نیست چون خداوند از من غضبناک شده است و از من راضی نمی‌شود؛ پس توبه فایده‌ای ندارد». سبحان الله العظیم! به خداوند قسم که تو جناب احمد عمرو از مردم دعوت می‌کنی تا از رحمت خداوند نا امید و مأیوس گردند. ای مرد! اگرغضب خداوند برای کسی که توبه کرده و به سوی خداوند بازگشته تبدیل به رضایت و رضوان نشود و بدی‌ها به حسنات مبدل نگردد، تمام بندگان از رحمت پروردگار و معبودشان نا امید می‌شوند، سبحان الله؛ پاک و منزه است خداوندی که رحمت و علمش همه چیز را در برمی‌گیرد، خدایی که احکام گناهان و بدی‌ها را به حسنات و عفو مبدل می‌سازد و با احسان خود، غضب را به رضایت و رضوان مبدل می‌نماید تا بندگان نا امید نشوند که به خاطر کثرت گناهان، خداوند از ایشان غضبناک است و تصور کنند که امیدی نیست که ایشان را ببخشد و از ایشان راضی گردد.
و برای اینکه حجتی نداشته باشند ، به همین خاطر ندای او تمام بندگان خداوند در آسمان‌ها و زمین را شامل می‌شود، تا مبادا از رحمت خداوند مأیوس شده و بگویند ما به علت اسراف در گناهان گرفتار غضب خداوند هستیم و امیدی نیست که ما را ببخشاید و از ما راضی گردد چراکه بر اساس فتوای احمد عمرو صفات نفسانی خداوند قابل تغییر نیستند و او بعد از غضب؛ راضی نمی‌شود. هیهات، هیهات ....و برای اینکه بندگان در پیشگاه پروردگارشان حجت نداشته باشند که غضب او به علت اسراف آنها در گناه و جرایم بدل به رضایت نمی‌شود؛ تمام بندگان ملکوت را مورد خطاب قرار می‌دهد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَ‌فُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّ‌حْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ‌ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
حال سراغ سؤال هفتم می آییم که احمد عمرو در آن می‌گوید:
س-۷: گفته‌اید و به صورت مکرر از انصارت خواسته‌ای که آن را تکرار کنند تا اثبات سخن تو باشد و بگویند " لن ترضی حتی يرضی" راضی نمی‌شوي تا ( خداوند ) راضی شود! آیا مقصودت این است که خداوند اکنون در نفس خود راضی نیست
؟ج-۷: امام مهدی در پاسخ به حق می‌گوید: من به ملکوت پروردگارم راضی نخواهم شد تا خداوند در نفس خود راضی شده و متحسر و حزین نباشد و این اتفاق نمی‌افتد مگر اینکه خداوند تمام بندگان گمراه خود را مشمول رحمت خود فرماید که پروردگار من بر هر چیز قادر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ‎﴿٤٠﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]
احمد عمرو؛ غفران چیست؟ جز این نیست که غفران تبدیل صفت غضب به رضوان است.
امام مهدی منتظر طمع ندارد که رضوان خداوند نسبت به شیطان و اولیائش قبل از تحمل و چشيدن عقوبت اعمالشان رخ دهد، بلکه مقصودمان بندگان گمراهی است که بعد از گرفتار شدن به صیحه [عذاب خداوند]، به خاطر کوتاهی‌هایی که در پیشگاه پروردگارشان مرتکب شده‌اند نادم و پشیمان هستند و خداوند نسبت به ایشان متحسر و حزین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
و اما کسانی که غضب خداوند را غایت و منتهای آرزویشان قرار داده‌ و هدفشان در این دنیا همین است، شب و روز در تلاش‌اند تا خداوند در نفس خود نسبت به بندگانش غضبناک گردد. در علم کتاب آمده است که در روز قیامت اینان نیز نادم هستند، اما ندامتشان به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند نیست! بلکه نادم هستند که چرا نتوانسته‌اند تمام ملت‌ها را گمراه کنند تا همراه ایشان به جهنم افکنده شوند و برای همین است که در نفس خداوند نسبت به این گروه حسرت و تأسف و حزنی نمی‌یابیم. آنان کسانی هستند که مغضوب خداوند هستند [مغضوب علیهم]. کسانی که شب و روز تلاش می‌کنند تا رضوان خداوند نسبت به بندگانش محقق نگردد، آنان دشمنان خداوند و دشمنان ما هستند و خداوند آنان را جزئی از هدف ما قرار نداده است، چون اثری از ندامت و تحسر به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند درایشان نمی‌یابیم؛ بلکه می‌بینیم که شیاطین جن و انس در روز قیامت نادم‌اند که چرا تمام مردم را یکدست نسبت به خداوند کافر نکرده‌اند تا همراه ایشان در آتش جهنم گرفتار گردند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ‎﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [النساء]
ولی احمد عمرو هدف امام مهدی و انصارش را درک نکرده‌است، این هدف رفتن تحسر از نفس خداوند نسبت به بندگان گمراه است نه بندگان مغضوب و ما راضی نخواهیم شد تا پروردگار راضی شود. لذا می‌بینید که می‌گوییم راضی نخواهیم شد تا خداوند در نفس خود راضی شده و تحسر و حزن نسبت به کسانی که تصور می‌کردند هدایت شده‌اند، اما تلاششان در دنیا به هدر رفته است؛ از بین برود.
همانا که بین گمراهان و کسانی که مغضوب خداوند هستند، تفاوت بسیاری وجود دارد؛ چون گمراهان تصور می‌کنند هدایت شده‌اند اما از راه راست دور شده و بندگان مقرب خداوند رحمان را به امید رسیدن به قرب خداوند عبادت می‌کنند. آنها خداوند را دوست دارند اما برای او شریک قائل شده‌اند و تصور می‌کنند هدایت شده‌اند. و اما «مغضوب علیهم» از خداوند و رضوان او بیزارند و از مؤمنان به خداوند انتقام گرفته و کسانی را که به خداوند افترا می‌زنند را به دوستی برمی‌گزینند و شب و روز تلاش می‌نمایند تا نور خداوند را خاموش سازند و هیچ‌کوتاهی نمی‌کنند؛ آنان شیاطین جن و انس بوده و از سرکش ترین کافران نسبت به خداوند هستند. آنها، شیاطین جن و انس به آتش جهنم سزاوارترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَوَرَ‌بِّكَ لَنَحْشُرَ‌نَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَ‌نَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿٦٨﴾ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّ‌حْمَـٰنِ عِتِيًّا ﴿٦٩﴾ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا ﴿٧٠﴾} [مريم]، صدق الله العظيم،
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال هشتم می‌آییم که احمد عمرو در آن می‌پرسد:
س-۸:گفته‌اید و مرتب تکرار می‌کنید که راضی نمی‌شوی تا خداوند راضی شود؛ پس اگر جوابت به سؤال بند هفت مثبت باشد و گفته باشی خداوند در حال حاضر در نفس خود راضی نیست؛ خواهش می‌کنم به این بند پاسخ دهی: راضی نمی‌شوم تا خداوند راضی شود، آیا در حال حاضر به قسمتی که خداوند در دنیا برایت قرار داده است راضی نیستی؛ یعنی به نعمت‌هایی که خداوند در این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؛ چگونه می‌توانی راضی شوی در حالی که اکنون حبیب قلبت خداوند در نفس خود راضی نبوده و متحسر و حزین است؟ چطور زندگی در این نعیم دنیوی که خداوند به شما عطا کرده و ترا شیخ قبیله‌ای معروف یمنی و خداوند تو را امام مهدی قرار داده و خلیفه نموده است...تمامی این نعمت‌هایی که الان در آن زندگی می‌کنی چطور برایت شیرین است درحالی که حبیب قلبت حزین است؟ آیا به قسمتی که خداوند درنعیم این دنیا به تو عنایت نموده راضی نیستی؟
ج-۸: امام مهدی در پاسخ پرسشگران می‌گوید: پناه بر خدا که از کسانی باشم که خداوند تعالی درمورد آنان می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْ‌جُونَ لِقَاءَنَا وَرَ‌ضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ‌ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [يونس].
پناه برخدا که از کسانی باشم که خداوند تعالی درمورد آنان می‌فرماید:
{فَأَعْرِ‌ضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِ‌نَا وَلَمْ يُرِ‌دْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٢٩﴾ ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ} صدق الله العظيم [النجم:۲۹-۳۰].ولی احمد عمرو، من تمنا دارم که خداوند تمام ملکوت دنیا را به من عطا نماید تا از آن به عنوان «وسیله» به سوی پروردگارم استفاده کرده و مردم را به اذن خداوند به امتی واحد در راه راست [صراط مستقیم] تبدیل نمایم تا خداوند راضی شود. همچنين نبی الله سليمان عليه الصلاة و السلام هم به خاطر رشک به دنیا تمنا نکرد تا خداوند ملکوتی به او عطا نماید که بعد از او سزاوار کسی نباشد. این تمنا به خاطر اصرار او برای جهاد در راه خداوند و امر به معروف و نهی از منکر بود تا نزدیک‌ترین و محبوب‌ترین بنده در نزد پروردگارسبحان باشد و برای همین نبی الله سلیمان گفت:
{قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ‎﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [ص]
این دعای نبی الله سلیمان از روی حب به دنیا نیست تا به آن راضی باشد؛ حاشا لله!! بلکه این مُلک را برای آن می‌خواهد تا از کسانی باشد که به شدت و بیش از همه در راه رسیدن به حب و قرب خداوند رقابت می‌کنند.
دکتر فاضل احمد عمرو! آیا متوجه موضوع شدی؟ و ما برهان‌های علمی بیشتری از آنچه که پروردگارم به من آموخته در نزد خود داریم؛ پاک و منزه است پروردگار من که من چیزی جز آنچه که به من آموخته‌ای نمی‌دانم که تو عزیز و حکیمی. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال نهم می‌آییم که احمد عمرو درآن می‌گوید:
س-۹:آیا ایمان داری که انسان مخلوق است و اعمال او قبل از خلق شدنش توسط خالق رحمن و عزوجل خلق شده است؟ آیا ایمان داری که أمور معنوی در انسان از قبیل حزن و فرح و غضب و رضای در نفس انسان از سوی خداوند در نفس انسان خلق شده است؟
ج-۹: امام مهدی ناصر محمد یمانی در جواب او می‌گوید: حاشا که پروردگارم اعمال بد انسان را بیافریند یا به بدی و زشتی فرمان دهد! تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ‌ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ‌ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ممکن است دکتر احمد عمرو بخواهد بگوید: «ولی من ازآیات محکم کتاب برایت حجت ميآورم که:
{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ‎﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات] ».
امام مهدی در پاسخ می‌گوید: همانا که بیان حق فرموده خداوند تعالی: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ‎﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات]، این است که خداوند شما و بت‌هایی که شما از صنع خداوند می‌سازید چه از آهن باشد یا مس یا طلا و یا نقره و یا از سنگ می‌تراشید را آفریده است و اینها همه صنع خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات].
ای مرد چگونه ممکن است خداوند سبحان سازنده عمل انسان باشد؟ اگر چنین باشد؛ چرا مردم را به خاطر اعمالی که خود آفریده است عذاب می‌کند؟ چقدر بعضی از سخنان شما که برخلاف عقل و منطق است مرا به تعجب شدید وا می‌دارد!!
اما در مورد صفات حزن و سرور و حسرت و رحمت در نفس انسان، خداوند این صفات را با قدرت کلمات خود در نفس انسان آفریده و هرکس که هدایت بخواهد را هدایت کرده و هرکس گمراهی را بخواهد، گمراه می‌نماید و پروردگارت به احدی ظلم نمی‌کند.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
من اصطفاه الله للناس إماماً فزاده بسطةً في العلم ليكون برهان الإمامة؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــ
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 08-08-2022 11:58 AM
10 31-07-2015 07:56 PM
منبع

نگفتیم که «نعیم» همان ذات خداوند سبحان است، بلکه «نعیم» صفت رضوان نفس خدا نسبت به بندگانش است..

- 10 -
الإمام ناصر محمد اليماني
20 - جمادی الأولی - 1434 هـ
31 - 03 - 2013 مـ
۱۱-فروردین-۱۳۹۲ه.ش.
07:02 صـــبح

ــــــــــــــــــــ

 نگفتیم که «نعیم» همان ذات خداوند سبحان است، بلکه «نعیم» صفت رضوان نفس خدا نسبت به بندگانش است.

بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين وجميع المؤمنين، أمّا بعد..
احمد عمرو از خدایی بترس که زندانش آتشی است که هفت دروازه دارد و هر دروازه‌ مختص گروهی از مجرمان، ما نگفتیم نعیم، ذات خداوند سبحان است؛ بلکه نعیم صفت رضوان در نفس خداوند نسبت به بندگان است. و اما اينكه آن را به نعیمی که بزرگتر از بهشت است توصيف نموده‌ايم، این خداوند سبحان است که این فتوا را در آیات محکم کتاب خدا قرآن عظیم نهاده است که نعیم رضوان خداوند بر بندگانش، نعیمی بزرگتر از بهشت اوست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏}صدق الله العظيم [التوبة]
ای مرد! تو را چه می‌شود که هر بیانی باعث می‌شود کورتر شوی؟ با خداوند صادق باش تا خداوند با تو صادق باشد. علت اینکه نسبت به حق بصیرت پیدا نمی‌کنی این است که نور خداوند در قلب تو نیست. به سوی پروردگارت انابه کن تا قلبت را هدایت نماید. به خداوند قسم که نابینا و بینا یکسان نیستند و نور و ظلمات یکی نبوده و زنده و مرده مانند هم نیستند و تو نمی‌توانی سخن خود را به گوش کسانی که در قبرها هستند برسانی.
خداوند هرگز تو را از انصار پیشگام برگزیده قرار نمی‌دهد چون برای جستجوی حق نیامده‌ای، بلکه هدفت باز داشتن مردم از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی است.
أخوكم الإمام ناصر محمد اليماني..
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 08-08-2022 12:26 PM
«الموضوع السابقالموضوع التالي»
الاتصال بنا الرئيسية الأرشيف
الساعة الآن 02:46 AM
جميع الحقوق ® محفوظة لجميع المسلمين في الأرض.