- 6 -
Imam Nasser Mohammed Al-Yamani
3 Muharram 1429 H
11 januari 2008 n.Chr.
19:50 uur
——————————
O Habib Al-Habib, waarom houd je vast aan het onwaar nu de waarheid duidelijk voor je is geworden?
In de naam van God, de Barmhartige, de Genadevolle.
Vrede en zegeningen op alle profeten en gezanten, van de eerste tot de laatste—de ongeletterde, waarachtige, betrouwbare profeet.
Vrede op ons en op alle rechtschapen dienaren van God.
Ik maak geen onderscheid tussen Zijn gezanten, en ik behoor tot degenen die zich overgeven (muslims).
Daarna…
O Habib Al-Habib, waarom houd je vol op het onwaar, terwijl de waarheid je duidelijk is geworden? Vrees je God, de Heer der werelden niet?
Ik zie dat je je afkeert van al het duidelijke bewijs (*sultan mubin*) dat ik uit het Grote Quran haal.
Als je me wilt overwinnen, dan moet je het bewijs dat ik je uit de Quran geef, nemen en daar zelf een betere uitleg voor geven—gebaseerd op kennis en duidelijk gezag uit de Quran zelf—zodat jouw uitleg beter en juister is dan de mijne.
Als je dat doet (hoewel je het niet zult doen), dan zal ik als eerste op aarde getuigen dat jij de Verwachte Mahdi bent.
Maar je keert je juist af van de verzen die het bewijs vormen voor de uitleg, en dan probeer je andere ayat te gebruiken om Gods woorden te weerleggen—alsof je maar aan sommige delen van het Boek gelooft en andere delen verwerpt. En de verzen die je gebruikt, interpreteer je niet met de Quran zelf, maar naar jouw eigen wens.
Vrees God! Ik ben voor jou een duidelijke waarschuwer van Hem. Spreek niet over God op basis van vermoedens—God heeft jou immers verboden vermoedens te volgen, want die dragen niets bij aan de waarheid.
Weet verder dat Gods Boek (*al-muthani*) zichzelf uitlegt: sommige delen verklaren andere. Als je een ayah wilt uitleggen, moet je **eerst in het Quran zelf** zoeken—met grote nauwkeurigheid—als je vreest over God te spreken zonder kennis.
Alleen als je in de Quran geen uitleg vindt, mag je zoeken in de Soennah van Mohammed, de gezant van God—vrede en zegeningen op hem. Maar je mag **niet eerst naar de Soennah gaan** voordat je in de Quran hebt gezocht. Dat is de juiste methode als je God vreest en alleen de waarheid over Hem wilt spreken.
Wat betreft de engelen **Raqib** en **‘Atid**:
De duivels komen **niet** van rechts of links bij de mens, **ondanks dat** deze engelen niet zijn belast met het afweren van duivels.
Stel dat Habib ergens staat, en er staat een persoon direct aan zijn rechterkant en een ander direct aan zijn linkerkant—dan kan een derde persoon die Habib wil bereiken, **alleen van voren of van achteren** komen.
Daarom zendt God **"de volgers" (al-mu’aqqibat)**—engelen die overdag en ’s nachts rond de mens bewegen **van voren en van achteren**, om hem te beschermen tegen duivels—**maar alleen zolang** de mens zich aan de vermaning van God houdt.
Zodra de mens zich van Gods vermaning afkeert, stelt God voor hem een duivel aan die hem van voren en achteren benadert—want dan **heeft God de bescherming opgeheven**. Zoals God zegt:
**{إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ}**
En als God iemand wil beproeven door een verfoeilijke duivel die hem bezeten maakt en ziek maakt, dan kan zelfs de bescherming de bezetenheid niet tegenhouden—bij zowel gelovigen als ongelovigen.
Zoals God zegt:
**{سَوَاءٌ مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ ﴿١٠﴾ لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّـهِ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّـهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ ﴿١١﴾}**
**[Soera Ar-Ra’d:10–11]**
De zin **{يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّـهِ}** betekent: zij beschermen hem **door Gods bevel**, niet **tegen Gods wil**. Als God iemand wil beproeven met bezetenheid, dan kunnen ze die niet tegenhouden—omdat het onderdeel is van Gods plan.
God wil dat wij **op Hem vertrouwen**, niet op de engelen. Onze Heer is de beste Bewaarder. De engelen kunnen ons alleen beschermen of helpen **door Gods macht**, de Almachtige, de Overweldiger.
Daarom openbaart God aan Zijn engelen:
**{أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ}**
**[Soera Al-Anfal:12]**
En de engelen die bij Badr neerdaalden? Dat was **alleen om de gelovigen gerust te stellen**—de overwinning komt **alleen van God**, de Almachtige, de Alwijze.
O Habib Al-Habib, hoe vreemd! Hoe kun je beweren dat er maar **één** engel is belast met het opschrijven van daden?
Er zijn **twee engelen**:
- **Raqib** aan de **rechterkant**,
- **‘Atid** aan de **linkerkant**.
Daardoor is de mens **beschermd van rechts en links**, want de duivels durven **niet** van die kanten te komen—vanwege de aanwezigheid van deze twee eerbare, schrijvende engelen, die weten wat hij doet.
Zij zijn belast met het opschrijven van zijn daden—goed en kwaad—maar hun aanwezigheid **bescherm** hem ook, simpelweg omdat zij daar zitten. Ze hoeven niet actief te “verdedigen”; hun aanwezigheid alleen al weerhoudt duivels.
Voor bescherming **van voren en achteren** zijn de **“mu’aqqibat”** belast—niet Raqib en ‘Atid. Daarom zegt God:
**{لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّـهِ...}**
**[Soera Ar-Ra’d:11]**
De taak van de **mu’aqqibat** is dus **alleen van voren en achteren**.
Maar **Raqib en ‘Atid** blijven **altijd** bij de mens, dag en nacht—om zijn daden op te schrijven, en later zijn ziel te nemen. Zij verzuimen hun taak niet, zelfs niet na de dood—als de persoon tot de Hel behoort.
Zij zijn dezelfde engelen die optreden als **de “drijver” en de “getuige”**, totdat hun taak eindigt na het goddelijk oordeel—nadat de mens zijn zonden heeft bekend (nadat zijn handen, huid en voeten tegen hem getuigd hebben). Dan komt het bevel:
**{أَلْقِيَا فِي جهنّم كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ﴿٢٤﴾ مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ ﴿٢٥﴾ الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ ﴿٢٦﴾}**
**[Soera Qaf:24–26]**
Het bewijs dat het **twee engelen** zijn (niet één), o verstandige Habib, is als volgt:
1. God zegt:
**{إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ}**
**[Soera Qaf:17]**
*“Toen de twee opnemers, zittend aan de rechter- en linkerkant, opnamen.”*
—Duidelijk: **twee** (“al-mutalaqqiyan”).
2. God zegt: **“aan de rechter- en linkerkant”** → dus **twee posities**.
3. En hun namen en taak:
**{مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ}**
**[Soera Qaf:18]**
4. De mens ontkent later wat ‘Atid opschreef:
**{مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ}**
**[Soera An-Nahl:28]**
5. ‘Atid antwoordt:
**{بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}**
—en wordt een **tegenpartij** in het geschil.
6. Raqib getuigt dan in zijn voordeel:
**{هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيد}**
**[Soera Qaf:23]**
*“Dit is wat bij mij is, ‘Atid.”* → Hij bevestigt dat ‘Atid de waarheid opschreef.
7. En ook het vonnis komt in **dubbele vorm**:
**{أَلْقِيَا... فَأَلْقِيَاهُ...}**
—geadresseerd aan **twee**.
Dus alle ayat van de Quran spreken over **twee engelen**, o verstandige Habib!
Wees verstandig—want de verstandige begrijpt al uit een hint.
Laat staan deze duidelijke, gedetailleerde uitleg, die **niet uit mijn hoofd komt**, maar uit het Boek dat **“alle dingen duidelijk uitlegt”**.
Wees niet tot de twijfelaars. Ik ben voor jou van de welwillenden.
Aan welk verhaal geloven jullie dan nog, als niet aan dit?
Want ik breng jullie **geen bewijs buiten de Quran**. Als jullie mij verwerpen, dan verwerpen jullie het woord van jullie Heer—God, de Heer der werelden.
Beschouw de Quran niet als een onbegrijpelijk boek vol geheimen die niemand kan begrijpen—alsof God het zinloos heeft neergezonden!
Vrees God! Het is een **duidelijk boek**, opdat de mensen erover nadenken en de verstandigen zich laten vermanen.
Verspil mijn tijd niet, o man.
Ik laat het oordeel tussen jou en mij over aan de **verstandigen**:
Spreekt Nasser Mohammed Al-Yamani de waarheid, met kennis en leiding uit het Verhelderende Boek?
En als zij zoals jij zijn, laat dan hen met mij in gesprek treden—laat hen mijn dwaling bewijzen, als zij oprecht zijn.
De pennen zijn opgeheven, de bladen zijn droog.
De Verwachte Mahdi,
Imam Nasser Mohammed Al-Yamani.
اقتباس: اضغط للقراءة